DI/100000/451/1413/2013 - Preferencyjna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 8 października 2013 r. przez (...), prowadzącego (...) w (...) odnośnie prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Dnia 14 października 2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 8 października 2013 r., złożony przez (...) prowadzącego w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek ten został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2013 r., doręczonym w dniu 19 listopada 2013 r.,

Wnioskodawca wskazał, że od dnia 1 sierpnia 2013 r. rozpoczął prowadzenie indywidualnej działalności gospodarnej i wykonuje zawód adwokata, przy czym jest to jego pierwsza działalność gospodarcza. Jednym jego klientów jest (...) (z siedzibą przy...), z którym zawarł umowę o świadczenie usług prawniczych. Na mocy tej umowy są świadczone kompleksowe usługi prawne dla: (...), członków (...) i organizacji podstawowych związku (...), w szczegół rości do zakresu usług świadczonych przez wnioskodawcę należy udzielanie porad i konsultacji, sporządzanie opinii prawnych, analizy projektów umów, porozumień, wewnątrzzakładowych źródeł prawa pracy, przygotowywanie projektów umów, zastępstwo procesowe przed sądami powszechnymi obydwu instancji, zastępstwo w postępowaniu egzekucyjnym, sporządzanie skarg do wojewódzkiego sądu administracyjnego, opiniowanie aktów prawnych. Sporządzanie nadzwyczajnych środków zaskarżenia odbywa się na mocy odrębnych uzgodnień. Umowa o świadczenie usług prawniczych nie obejmuje spraw rozwodowych. (...) był pracodawcą wnioskodawcy do 31 lipca 2013 r., gdzie był zatrudniony na umowę o pracę przez cały czas trwania aplikacji adwokackiej na stanowisku starszego referenta ds. prawnych i negocjacji. Do jego zakresu obowiązków (stanowiącego załącznik do umowy o pracę) należało: udzielanie porad prawnych i organizacjom związkowym, sporządzanie pism i wniosków do Organów Państwowych i Sądów Powszechnych, przygotowywanie opinii prawnych na potrzeby organizacji związkowych (...), udział w spotkaniach, negocjacjach prowadzonych przez władze związkowe w zakładach pracy, urzędach, instytucjach (konsultacje i doradztwo prawne przedstawicielom władz (...), sporządzanie pism i pism procesowych, występowanie w sprawach pracowniczych przed Sądami Pracy na terenie działalności prowadzenie dokumentacji wykonywanych czynności (w szczególności wypisywanie kart prowadzonych spraw, uzupełnianie stosownych wykazów, sporządzanie sprawozdań), doskonalenie kwalifikacji merytorycznych, dbanie o pozytywny wizerunek (...), świadome i stałe zainteresowanie rozwojem (...), aktywizowanie środowiska związkowego i organizowania pracowników, wykonywanie innych zadań zleconych przez przełożonych. W praktyce wnioskodawca występował przed Sądami powszechnymi również w sprawach ubezpieczeń społecznych. Stosunek pracy zakończył się W dniu 31 lipca 2013 r. Przedsiębiorca podkreśla, że do tej pory w ramach wykonywanej pracy mógł występować przed Sądami powszechnymi w sprawach pracowniczych i ubezpieczeń społecznych na podstawie art. 465 k.p.c. jako przedstawiciel związku zawodowego. Każdorazowo musiał być upoważniany nie tylko przez klienta, ale i przez (...). Jednakie obecnie jako adwokat wnioskodawca może występować na rzecz klientów (w tym...) we wszystkich sprawach i przed wszystkimi Sądami włącznie z prawem wnoszenia nadzwyczajnych środków zaskarżania. Jako adwokat może on samodzielnie poświadczać autentyczność dokumentów i odpisu pełnomocnictwa w procesie, czego nie mógł robić jako starszy referent ds. prawnych i negocjacji.

Pracując dla (...) jako starszy referent ds. prawnych i negocjacji wnioskodawca był ograniczany poleceniami przełożonych, zaś obecnie nie jest związany poleceniami przełożonych (bo takich nie ma) i przysługuje mu uprawnienie do odmówienia prowadzenia konkretnej sprawy sądowej w ramach umowy z (...).

Wykonywanie pracy starszego referenta ds. prawnych (podczas bycia aplikantem adwokackim) było tylko etapem w celu rozpoczęcia pozarolniczej dzienności gospodarczej w formie indywidualnej kancelarii adwokackiej.

Na tle powyższego stanu faktycznego przedsiębiorca powziął wątpliwość, czy ma zastosowanie do jego osoby art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zgodnie, z którym: "podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia", czy też z uwagi na treść art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie może on skorzystać z powyższego uprawnienia?

Jednocześnie przedsiębiorca wyraził stanowisko, iż może skorzystać z uprawnienia przewidzianego w art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, bowiem praca starszego referenta ds. prawnych i negocjacji (prawnika bez uprawnień zawodowych) różni się od pracy adwokata, który działa w pełni samodzielnie ze wszystkimi tego konsekwencjami. Adwokatowi przysługują szersze uprawnienia, w szczególności prawo do samodzielnego występowania przed wszystkimi Sądami powszechnymi, wojskowymi i administracyjnymi, prawo wnoszenia nadzwyczajnych środków zaskarżania np. skarga kasacyjna czy też skarga do Trybunału Konstytucyjnego. Jako adwokat może on samodzielnie poświadczać autentyczność dokumentów i odpisu pełnomocnictwa w procesie, czego nie mógł robić jako starszy referent ds. prawnych i negocjacji. Wnioskodawca podkreśla, iż w ramach wykonywanej pracy mógł występować przed sądami powszechnymi tylko w sprawach pracowniczych i ubezpieczeń społecznych na podstawie art. 465 k.p.c. jako przedstawiciel (...), a każdorazowo musiał być upoważniany nie tylko przez klienta, ale i (...) dlatego faktycznie pozostawał w zależności od swojego byłego pracodawcy. Z kolei obecnie jako adwokat może występować na rzecz klientów (w tym...) we wszystkich sprawach, korzystając z niezależności, którą gwarantuje m.in. art. 1 ust. 3 ustawy prawo o adwokaturze, bowiem "adwokat w wykonywaniu zawodu jest niezależny i podlega tylko ustawom." Samodzielność jako adwokata ograniczają jedynie terminy procesowe. Pracując natomiast jako starszy referent ds. prawnych i negocjacji wnioskodawca był ograniczony poleceniami przełożonych, zaś jego odpowiedzialność za prowadzenie sprawy była mniejsza, niż odpowiedzialność adwokata. Za ewentualne szkody jakie mógł spowodować odpowiadał przede wszystkim pracodawca. Jednocześnie przedsiębiorca dotychczas też nie podlegał sądownictwu dyscyplinarnemu za nienależyte prowadzenie sprawy, a jako adwokat podlega, co w skrajnych wypadkach grozi sankcją pozbawienia prawa do wykonywania zawód i. Ponadto wykonywanie pracy na stanowisku starszego referenta ds. prawnych (podczas bycia aplikantem adwokackim) była tylko pewnym etapem w celu rozpoczęcia pozarolniczej dzienności gospodarczej w formie indywidualnej kancelarii adwokackiej, rodzajem "stażem"- sposobem przygotowania do zawodu adwokata.

Wnioskodawca wskazuje, że ratio legis art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest przeciwdziałanie fikcyjnemu "samozatrudnieniu" zamiast faktycznego zatrudnienia na umowę o pracę. Tymczasem zawodu adwokata nie da się wykonywać na podstawie umowy o pracę, co wynika m.in. z art. 4b ust. 1 pkt 1 ustawy prawo o adwokaturze, dlatego podjęcie zatrudnienia w formie kancelarii indywidualnej nie może stanowić o próbie podjęcia działalności gospodarczej w celu uniknięcia płacenia składek na ubezpieczenie stołeczne. Sąd Najwyższy w podobnym stanie faktycznym w wyroku z dnia 12 lutego 2013 r., (sygn. akt II UK 184/2012, LexPolonica nr 5794817) wskazał, że "ratio legis przesłanki wyłączającej zastosowanie obniżonej składki określonej w art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy systemowej, jako przeciwdziałanie wymuszonemu samozatrudnieniu w miejsce umowy o pracę, pozwała na uznanie, że v odniesieniu do radców prawnych podejmujących działalność gospodarczą w formie prowadzenia kancelarii we współpracy z dotychczasowym pracodawcą, nie zachodzi w żaden sposób przesłanka wyłączająca prawo do zastosowania obniżonej składki." Z kolei w uzasadnieniu do w/w wyroku SN stwierdził, że ulga wynikająca z art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń Społecznych nie wiąże się ze zwiększonymi wydatkami dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ w skutek indywidualizacji wysokości świadczeń emerytalno-rentowych osób po wadzących działalność gospodarczą, przedsiębiorcy opłacając przez wskazany okres niższą składkę wypracowują sobie niższe świadczenie emerytalno-rentowe, zaś czasowe odprowadzanie niższej składki odnosi jedynie skutek względem przyszłego świadczenia emerytalno-rentowego ubezpieczonego". Zgodnie z treścią uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2005 r. Nr, 150, poz. 1248) celem wprowadzenia art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych było zmniejszenie obciążeń wynikających z obowiązkowego podlegania ubezpieczeniom społecznym osób rozpoczynających działalność gospodarczą i w konsekwencji do przeznaczenia zaoszczędzonych w ten sposób kwot na rozwój tej formy zarobkowania. Z kolei w Uchwale z dnia 10 kwietnia 2013 r., (II UZP 2/2013, Lex Polonica nr 5 67189, Biuletyn Sądu Najwyższego 2013/4) Sąd Najwyższy stwierdził, że "podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe adwokata wykonującego działalność gospodarczą na postawie przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze w okresie pierwszych 24 miesięcy od dnia rozpoczęcia wykonywania tej działalności może stanowić zadeklarowana kwota, nie niższa niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia (art. 18a ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r., o systemie ubezpieczeń społecznych), także wówczas gdy działalność tę wykonuje na rzecz byłego pracodawcy, u którego był zatrudniony jako aplikant adwokacki (art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń Społecznych). Również Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 17 maja 2013 r., (III AUa 1273/2012, Lexpolonica nr 6826346) wskazał, że w odniesieniu do adwokatów podejmujących działalność gospodarczą w formie prowadzenia kancelarii we współpracy z dotychczasowym pracodawcą, nie zachodzi przesłanka wyłączająca prawo do zastosowania obniżonej składki."

W uzupełnieniu wniosku z dnia 7 listopada 2013 r. (data wpływu do Oddziału ZUS w Gdańsku dnia 19 listopada 2013 r.) przedsiębiorca stwierdził, że 1 sierpnia 2013 r. rozpoczął wykonywanie indywidualnej (pozarolniczej) działalności gospodarczej, która jest pierwszą i jedyną pozarolniczą działalnością gospodarczą. Jednakże zakres i charakter wykonywanych przez wnioskującego usług jako aplikanta adwokackiego jest podobny w zakresie, w jakim prowadzi on sprawy sądowe z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych oraz sporządzania opinii prawnych z zakresu prawa pracy oraz wniosków do Państwowej Inspekcji Pracy.

Wnioskodawca podkreślił, że wskazał zakres wykonywanych na rzecz byłego pracodawcy czynności jako podobny, a nie tożsamy, gdyż do tej pory w ramach wykonywanej pracy mógł występować przed Sądami powszechnymi w sprawach pracowniczych i ubezpieczeń społecznych tylko na podstawie art. 465 k.p.c. jako przedstawiciel związku zawodowego. Obecnie występuje przed Sądami samodzielnie jako adwokat, z czym się wiążą szersze uprawnienia również w sprawach pracowniczych i zakresu ubezpieczeń społecznych. Przykładowo przysługuje mu prawo poświadczania za zgodność z oryginałem dokumentów i odpisu pełnomocnictwa w procesie, prawo wnoszenia nadzwyczajnych środków zaskarżania i odpowiedzi na nie, czy też prawo wnoszenia o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, a także obowiązki w zakresie doręczania pism procesowych czy wnoszenia opłat sądowych. W dodatku pracując dla (...) jako starszy referent ds. prawnych i negocjacji był ograniczany poleceniami przełożonych, a obecnie nie jest związany poleceniami przełożonych (bo takich nie ma) i przysługuje mu uprawnienie do odmówienia prowadzenia konkretnej sprawy sądowej (czy też napisania opinii lub wniosku do PIP) w ramach umowy z (...).

Prowadzenie konkretnych spraw czy pisaniu opinii, wniosków wiąże się to z dużo większą odpowiedzialnością, za wszelkie błędy odpowiada samodzielnie, w tym podlega sądownictwu dyscyplinarnemu. Będąc natomiast starszym referentem ds. prawnych i negocjacji jego odpowiedzialność była ograniczona stosownie do art. 117-122 k.p. Z kolei w pozostałym zakresie przedsiębiorca wskazuje, że wykonuje zupełnie odmienne zadania od wykonywanych w ramach dawnego stosunku pracy. Przykładowo występuje przed Sądem Karnym jako pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, czy też zastępuje wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym lub analizuje zasadność wnoszenia nadzwyczajnych środków zaskarżenia takich jak skarga kasacyjna. Ponadto wnioskujący obecnie nie wykonuje zadań związanych z udziałem w negocjacjach dotyczących regulaminów pracy i wynagradzania z pracodawcami, które stanowiły ważną część jego zadań podczas pracy jako starszy referent ds. prawnych i negocjacji w (...).

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa, Zakład Ubezpieczeń Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za nieprawidłowe.

Art. 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej sianowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Zgodnie natomiast z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 i. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pokostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Stosownie do treści art. 18a ust. 1 powyżej cytowanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia przysługuje osobom, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy, tj. osobom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych.

Z kolei dyspozycja treści art. 18a ust. 2 powołanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazuje, iż powyższy przepis nie ma zastosowania do osób, które:

* prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność;

* wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywani j działalności gospodarczej.

Celem powyższej regulacji jest umożliwienie obniżenia kosztów publicznoprawnych, do jakich poniesienia zobowiązani są przedsiębiorcy, a związanych z podjęciem pierwszej działalności gospodarczej (lub kolejnej po upływie (50 miesięcy kalendarzowych od zakończenia poprzedniej działalności) w okresie pierwszych 24 miesięcy jej prowadzenia, jednakże trzeba wyraźnie podkreślić, że uregulowanie zawarte w art. 18a ust. 1 ww. ustawy stanowi wyjątek od ogólnej zasady i dlatego przepis ten powinien być interpretowany ściśle.

Należy zaznaczyć, że wystarczy, aby zakres wykonywanej przez daną osobę działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy tylko w części pokrywał się z czynnościami wykonywanymi w ranach łączącego ją uprzednia z tym pracodawcą stosunku pracy, żeby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej nie miała prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nic niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Dopiero, gdy wykonywana praca w ramach prowadzonej działalności ma inny charakter, niż zakres czynności wykonywanych w okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę - osoba prowadząca działalność może skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2010 r., sygn. akt I UK 323/09, w którym sąd stwierdził, że dla spełnienia warunku wykonywania czynności wchodzących w zakres prowadzonej działalności wystarczającym jest realizowanie jakichkolwiek czynności, które były uprzednio wykonywane podczas świadczenia pracy na podstawie umowy o pracę. Wyrok ten, mimo iż wydany w sprawie (...) dotyczącej lekarza prowadzącego indywidualną praktykę lekarską świadczącego swą pracę na rzecz zakładu opieki zdrowotnej, w którym odbywał staż winien znaleźć odniesienie także do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. W orzeczeniu tym wskazano bowiem, iż art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych kładzie nacisk na charakter czynności świadczonych w czasie zatrudnienia oraz w okresie prowadzenia działalności gospodarczej także na rzecz byłego pracodawcy. Zgodnie z powyżej cytowanym wyrokiem Sądu Najwyższego, dopiero w sytuacji ustalenia, iż świadczone usługi na rzecz byłego pracodawcy, nie odpowiadają czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy, umożliwia skorzystanie z preferencyjnych składek na ubezpieczenia społeczne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika jednoznacznie, aby czynności wykonywane aktualnie przez wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej były całkowicie odmienne od zakresu czynności wykonywanych w ramach umowy o pracę. Wnioskodawca bowiem w uzupełnieniu wniosku z dnia 7 listopada 2013 r. wskazuje, że zakres i charakter czynności wykonywanych jako referent ds. prawnych i negocjacji jest podobny ale nie tożsamy z czynnościami wykonywanymi na rzecz byłego pracodawcy jako adwokata. Wnioskodawca podkreśla również, iż w ramach wykonywanej pracy mógł występować przed Sądami powszechnymi w sprawach pracowniczych i ubezpieczeń społecznych tylko na podstawie art. 465 k.p.c. jako przedstawiciel związku zawodowego, a obecnie występuje przed Sądami samodzielnie jako adwokat, z czym się wiążą szersze uprawnienia również w sprawach pracowniczych i zakresu ubezpieczeń społecznych. Jednakże działania w charakterze pełnomocnika procesowego w oparciu o udzielenie na podstawie art. 465 k.p.c. upoważnienie związku zawodowego nie sposób uznać, jako działanie niesamodzielne, w sytuacji, gdy reprezentuje interesy pracownika podstawie udzielonego przez niego pełnomocnictwa.

Konkludując należy wskazać, iż procedując nad wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji zakreślają ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego. W związku ze stwierdzeniem wnioskodawcy, iż zakres i charakter wykonywanych przeze niego zakres czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy jest podobny do obowiązków służbowych wykonywanych uprzednio w ramach stosunku pracy, to stanowisko zaprezentowane w treści wniosku uznać należało za nieprawidłowe.

Jednocześnie w związku z wystąpieniem negatywnej przesłanki określonej w art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych możliwe było wydanie interpretacji w niniejszej sprawie, bez konieczności ustalenia w opisie stanu faktycznego kwestii prowadzenia przez wnioskodawcę aktualnie lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej pozarolniczej działalności (art. 18a ust. 2 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych)

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego (...) Wydziału Ubezpieczeń Społecznych w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.