DI/100000/451/125/2011 - Ustalenie właściwego ustawodawstwa w zakresie ubezpieczeń społecznych z tytułu umowy o pracę zawartej z obywatelem Czech.

Na podstawę art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o. systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku:

- uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedsiębiorcy (...) zawarte we wniosku złożonym w dniu 7 marca 2011 r. (uzupełnionym dnia 29 marca 2011 r.) w części dotyczącej ustalenia właściwego ustawodawstwa w zakresie ubezpieczeń społecznych z tytułu umowy o pracę zawartej z obywatelem Czech,

- odmawia wydania interpretacji w części dotyczącej wskazania, czy i jakie dokumenty należy przekazać do właściwej instytucji ubezpieczeniowej w przypadku ustalenia innego ustawodawstwa niż polskie.

Dnia 7 marca 2011 r. do Zakładu Ubezpieczać. Społecznych Oddział w Gdańska wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o. swobodzie działalności gospodarczej (uzupełniony dnia 29 marca 2011 r.). Wnioskodawca wskazał, iż zatrudnił na podstawie umowy o pracę m.in. obywatela Czech, który świadczy pracę wyłącznie na terenie swojego kraju i tam też cały czas zamieszkuje. Obywatel Czech ma dodatkowo zapisane w umowie o pracę, iż praca może być świadczona również na terenie innych państw członkowskich Unii, ale de facto wykonuje ją wyłącznie na terenie Czech.

Osoba ta nie jest zatrudniona u innych pracodawców i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Pracownik ten został zgłoszony do polskiego systemu ubezpieczeń społecznych,.

Wnioskodawca z kolei posiada siedzibę w Polsce, i nie posiada oddziałów poza granicami Polski,

Wątpliwości wnioskodawcy budzi fakt, czy słusznie zgłosił do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w Polsce obywatela Czech z tytułu zawartej umowy o pracę.

W tym stanie faktycznym, biorąc pod uwagę fakt, iż pracownik ten zatrudniony jest w polskim podmiocie na umowę o pracę, nie jest zatrudniony u innego pracodawcy na teranie innego państwa członkowskiego Unii i nie prowadzi działalności gospodarczej, wnioskodawca stoi na stanowisku, iż pracownik ten powinien zostać zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w Polsce.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez firmę (...) we wniosku o wydanie interpretacji w części dotyczącej ustalenia właściwego ustawodawstwa w zakresie ubezpieczeń społecznych z tytułu umowy o pracę zawartej z obywatelem Czech uznać należy za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami (z wyłączeniem prokuratorów).

Objęcie polskimi ubezpieczeniami nie jest uzależnione od posiadanego obywatelstwa, miejsca zamieszkania lub pobytu, Istotny dla objęcia tymi ubezpieczeniami jest fakt zawarcia urnowy o pracę z polskim podmiotem oraz wykonywanie pracy w ramach tej umowy na obszarze Polski. Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, gdzie została zawarta umowa z polskim podmiotem, czy w siedzibie podmiotu na terenie Polski, czy też za granicą.

.Czynnikiem decydującym o objęciu polskimi ubezpieczeniami jest bowiem miejsce wykonywania pracy, nawet jeśli do zawarcia umowy doszło w siedzibie pracodawcy na terenie Polski.

Zatem zawarcie umowy o pracę z obywatelem Czech, który świadczy pracę w ramach tej umowy wyłącznie na terenie swojego kraju (i nie świadczy tej pracy w ramach czasowego oddelegowania przez polskiego pracodawcę) nie stanowi tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w Polsce.

Natomiast w części dotyczącej wskazania, czy i jakie dokumenty należy przekazać do właściwej instytucji ubezpieczeniowej w przypadku ustalenia innego ustawodawstwa, niż polskie, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku odmawia wydania interpretacji z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma ustawodawstwo państwa trzeciego i właściwą w tym przedmiocie jest instytucja zabezpieczenia społecznego państwa, na terenie którego praca jest świadczona.

Dodatkowo, zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Oznacza to, iż wiążące interpretacje w formie decyzji mogą zostać wydane tylko w odniesieniu do wskazanych w cytowanym przepisie spraw. W przypadku, gdy wniosek o wydanie pisemnej interpretacji zostanie złożony w sprawie nie odnoszącej się do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę w jego indywidualnej sprawie daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, właściwy do rozpoznania wniosku Oddział Zakładu obowiązany jest odmówić wydania takiej interpretacji.

W konsekwencji, stwierdzić należy iż w tym zakresie brak jest podstaw do wydania interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi.

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca ód dnia doręczenia decyzji.