DI/100000/43/999/2019 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracowników pakietu medycznego po cenie niższej niż detaliczna.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1292) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku (...) z dnia 11 października 2019 r., złożonym w dniu 22 października 2018 r. w przedmiocie dopuszczalności wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracowników pakietu medycznego po cenie niższej niż detaliczna.

Dnia 22 października 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku, wpłynął wniosek (...) z dnia 11 października 2019 r. złożony przez (...) o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2019 r., doręczonym dnia 15 listopada 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazuje, że zamierza zawrzeć z podmiotem trzecim umowę o świadczenie usług medycznych, które nie stanowią usług medycyny pracy (zwane dalej "Pakietem medycznym"), w celu umożliwienia pracownikom dostępu do prywatnej niepublicznej opieki medycznej spoza zakresu medycyny pracy.

Z uwagi na powyższe wnioskodawca zamierza dokonać zmiany obowiązującego u wnioskodawcy Regulaminu wynagradzania poprzez wprowadzenie do niego warunków dostępu pracowników do Pakietu medycznego oraz określenie w jednej z jednostek redakcyjnych regulaminu następujących postanowień dotyczących reguł dostępu pracowników do Pakietu o treści:

Ponadto przewiduje się wprowadzenie do Regulaminie wynagradzania postanowienia, że pracownik wykupuje określony wyżej Pakiet medyczny na zasadzie dobrowolności i wykupując ten Pakiet medyczny zobowiązuje się współfinansować usługę prywatnej niepublicznej opieki medycznej płacąc określoną kwotę za ten Pakiet, co w części pokryje cenę płaconą przez wnioskodawcę na rzec: podmiotu trzeciego świadczącego usługi medyczne - planuje się, iż pracownik będzie zobowiązany do zapłaty 1 zł za wykupienie Pakietu. Różnica między ceną Pakietu medycznego oferowanego przez podmiot trzeci, z którym wnioskodawca będzie miał zawartą umowę na świadczenie usług medycznych, a dopłatą, jaką za Pakiet medyczny będzie płacił pracownik, zostanie pokryta i sfinansowana przez wnioskodawcę. Dopłaty za Pakiet medyczny płacone przez pracownika będą potrącane z jego wynagrodzenia.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych korzyść materialna, jaką pracownik otrzyma od wnioskodawcy w postaci dofinansowania Pakietu medycznego przez wnioskodawcę (zapłatę przez wnioskodawcę opisanej wyżej różnicy między ceną Pakietu medycznego, a dopłatą, jaką za Pakiet będzie płacił pracownik), będzie stanowiła przychód pracownika.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy korzyść materialna, jaką pracownik otrzyma zgodnie z nowymi postanowieniami regulaminu wynagradzania w postaci dofinansowania Pakietu medycznego przez wnioskodawcę będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zdaniem Wnioskodawcy korzyść materialna, jaką otrzyma pracownik w postaci dofinansowania Pakietu medycznego przez Wnioskodawcę (różnica między ceną Pakietu medycznego oferowanego przez podmiot trzeci, z którym Wnioskodawca zawrze umowę na świadczenie usług medycznych, a dopłatą, jaką za Pakiet medyczny będzie płacił), a tym samym możliwość nabycia przez pracownika Pakietu medycznego po cenach niższych niż detaliczne, będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Natomiast zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 22 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody, które są korzyściami materialnymi wynikającymi z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania, lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającymi na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Zgodnie z wyżej powołanym przepisem rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowi:

Oznacza to, że pracownik musi współfinansować zakup tych niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. W przedstawionym powyżej przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym ww. warunki określone w par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia zostały spełnione.

Zdaniem Wnioskodawcy korzyść materialna, jaką pracownik otrzyma od Wnioskodawcy w postaci dofinansowania Pakietu medycznego przez Wnioskodawcę, czyli zapłaty przez Wnioskodawcę różnicy między ceną Pakietu medycznego oferowanego przez podmiot trzeci, z którym Wnioskodawca ma zawartą umowę na świadczenie usług medycznych, a dopłatą, jaką za Pakiet medyczny będzie płacił pracownik, będzie stanowiła przychód pracownika. Wynika to z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Wyżej opisana korzyść materialna, będąca przychodem pracownika, będzie wynikała wprost z treści regulaminu wynagradzania, ponieważ w regulaminie wynagradzania znajdą się postanowienia, że pracodawca przyznaje wszystkim możliwość przystąpienia do prywatnej niepublicznej opieki medycznej, częściowo finansowanej przez pracodawcę. Zatem regulamin wynagradzania Wnioskodawcy, po dokonanej stosownej zmianie w obowiązującym regulaminie, będzie zawierał każdorazową gwarancję przyznania wszystkim pracownikom uprawnienia do przystąpienia do prywatnej niepublicznej opieki medycznej częściowo finansowanej przez Wnioskodawcę.

Z kolei pracownicy wykupując Pakiet medyczny będą zobowiązani częściowo za niego zapłacić. Resztę ceny Pakietu medycznego pokryje Wnioskodawca. Pakiet medyczny wykupiony przez pracownika będzie więc współfinansowany przez pracownika, co oznacza, że pracownik nabędzie ten Pakiet medyczny po cenach niższych niż detaliczne. Odpowiednie postanowienia zobowiązujące pracownika do zapłaty w części za wykupiony Pakiet medyczny znajdą się w regulaminie pracy. Mając na uwadze postanowienie § 2 ust. 1 pkt 25 wskazanego wyżej rozporządzenia, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma znaczenia, czy i jak Wnioskodawca określi sposób zapłaty przez pracownika części Pakietu medycznego - kwotowo poprzez wskazanie konkretnej kwoty, jaką pracownik ma zapłacić za Pakiet medyczny, czy też procentowo od ceny Pakietu medycznego. Nie ma także znaczenia wysokość, w jakiej pracownik musi współfinansować cenę Pakietu medycznego. Znaczenie ma jedynie to, aoy pracownik współfinansował cenę Pakietu medycznego. Wówczas spełniony zostanie warunek nabycia przez pracownika Pakietu medycznego po cenach niższych niż detaliczne.

Zgodnie z powyższym korzyść materialna, jaką pracownik otrzyma zgodnie z nowymi postanowieniami regulamin wynagradzania w postaci dofinansowania Pakietu medycznego przez Wnioskodawcę będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Ponadto zgodnie z:

W konsekwencji korzyść materialna, jaką pracownik otrzyma zgodnie z nowymi postanowieniami regulaminu wynagradzania w postaci dofinansowania Pakietu medycznego przez wnioskodawcę nie będzie stanowić podstawy wymiaru składek na:

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2019 r., doręczonym dnia 15 listopada 2019 r., w którym wnioskodawca wskazał, że "Stosowne postanowienie regulaminu wynagradzania Wnioskodawcy otrzyma brzmienie Pracownik jest uprawniony, na zasadzie dobrowolności, do zakupu usług z Pakietu medycznego po cenie niższej niż detaliczna. Pracownik tytułem współfinansowania Pakietu medycznego będzie ponosił co miesiąc koszt w wysokości 1 zł {słownie: jeden złoty). Kwota ta będzie potrącana z miesięcznego wynagrodzenia pracownika (na podstawie jego pisemnej zgody) począwszy od pierwszego miesiąca objęcia pracownika prywatną niepubliczną opieką medyczną - Pakietem medycznym." Przedkładając powyższe uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wnosi o jego uwzględnienie i rozpatrzenie wniosku.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 34 ust. 2 ustawy).

Natomiast w myśl art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż we wskazanym powyżej trybie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje interpretacji przepisów wewnętrznych obowiązujących u przedsiębiorcy (nie wynika z nich bowiem obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne), jak również nie ocenia przyjętych rozwiązań oraz zachowań płatnika składek pod kątem ich poprawności. Wynika to z braku możliwości prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego. W trybie art. 34 ustawy Prawo przedsiębiorców Zakład nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez wnioskodawcę we wniosku.

Jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, a także interpretacji treści przepisów prawa wewnętrznego obowiązujących u przedsiębiorcy. Dlatego też. Zakład poprzestaje na oświadczeniu przedsiębiorcy odnośnie tego, iż świadczenia, o których stanowi wniosek będą stanowiły przychód pracownika ze stosunku pracy, a także iż uprawnienie pracownika do zakupu danego świadczenia po cenie niższej niż detaliczna wynika z regulaminu wynagradzania, który stanowi przepisy o wynagradzaniu w myśl § 2 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, traktując takie oświadczenia jako element zdarzenia przyszłego

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Z treści § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia wynika natomiast, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienie w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a-ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości. Konkludując, w przypadku więc, gdy wartość pakietu medycznego stanowi przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, zaś prawo do uzyskania tej korzyści będzie wynikało z regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce, przewidujących partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tego świadczenia, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1593 z późn. zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Analogicznie - wobec treści art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1482 z późn. zm.) oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych (Dz. U. z 2013 r. π, poz. 1433 z późn. zm.) przedstawia się kwestia ustalania podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Tym samym powyższe wyłączenie, przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie miało zastosowanie również do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia. Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnie doręczenia decyzji.