DI/100000/43/882/2014 - Pakiety medyczne a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) z siedzibą w (...) z dnia 7 lipca 2014 r., złożonym w dniu 15 lipca 2014 r., uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r. (doręczonym dnia 19 sierpnia 2014 r.) dotyczącym nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości pakietów medycznych w części finansowanych przez pracodawcę swoim pracownikom.

Dnia 15 lipca 2014 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 7 lipca 2014 r. złożony przez przedsiębiorcę (...) z siedzibą w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r., doręczonym dnia 19 sierpnia 2014 r.

Wnioskodawca zamierza oferować swoim pracownikom pakiety medyczne. Pakiety te byłyby nabywane od jednej z firm działających na rynku. Pakiety uprawniałyby posiadacza takiego pakietu (ewentualnie określonych członków rodziny posiadacza) do korzystania z określonych usług opieki medycznej. Pakiety byłyby dostępne w kilku wariantach (pakiet (...), (...), (...), (...). Każdy z pakietów różni się zakresem opieki medycznej dostępnej w ramach danego pakietu oraz ceną. Zakupione przez Wnioskodawcę pakiety byłyby odsprzedawane pracownikom Wnioskodawcy po cenie stanowiącej określony procent ceny jaką Wnioskodawca zapłacił zakupując pojedynczy pakiet (Wnioskodawca będzie płacił co miesiąc dostawcy usługi określoną kwotę pieniężną za każdy z zakupionych pakietów, pracownik zaś płaciłby Wnioskodawcy co miesiąc ustaloną część tej ceny płaconej przez Wnioskodawcę dostawcy usługi). Uprawnienie do zakupu pakietu medycznego przysługiwałoby każdemu pracownikowi Wnioskodawcy zainteresowanemu zakupem, którego staż pracy u Wnioskodawcy jest większy niż 6 miesięcy. Uprawnienie to wynikałoby z odpowiedniego zapisu obowiązującego u Wnioskodawcy regulaminu wynagradzania. Celem wprowadzenia takiego rozwiązania jest dążenie do zmniejszenia liczby absencji chorobowych pracowników poprzez zapewnienie szerokiego dostępu do opieki zdrowotnej.

W uzupełnieniu swojego wniosku, co nastąpiło pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r. przedsiębiorca poinformował, iż z postanowień regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce wynika uprawnienie do nabycia przez pracowników pakietów medycznych po cenach niższych niż detaliczne. Nadto przedsiębiorca wskazał, że kwota różnicy pomiędzy ceną za pakiet medyczny jaka będzie płacona przez Wnioskodawcę dostawcy usługi a ceną jaką za pakiet będzie płacił spółce pracownik stanowić będzie przychód w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracownika u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Wątpliwości przedsiębiorcy budzi to, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym kwota stanowiąca różnicę pomiędzy ceną za pakiet medyczny jaka będzie płacona przez Wnioskodawcę dostawcy usługi, a ceną jaką za ten pakiet będzie płacił Wnioskodawcy dany pracownik winna być uwzględniona w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

We własnym stanowisku w sprawie przedsiębiorca wskazał, iż kwestia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne regulowana jest szczegółowo przez rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (w stosunku do składek na ubezpieczenie zdrowotne przedmiotowe rozporządzenie stosowane jest w oparciu o przepis art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych). Z rozporządzenia tego wynika, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Jednakże to rozporządzenie zawiera rozbudowany katalog przychodów, które nie stanowią podstawy wymiaru składek. W katalogu tym wymienione zostały w szczególności korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji (§ 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia).

Biorąc pod uwagę treść przywołanego przepisu rozporządzenia, przedsiębiorca uważa, iż jako płatnik nie będzie zobowiązany odprowadzać składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od kwoty korzyści, którą pracownik uzyskuje płacąc jedynie część rynkowej wartości pakietu medycznego. Spełnione bowiem będą, w jego ocenie, wszystkie wymagania określone w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia. Uprawnienie bowiem do zakupu pakietu medycznego po obniżonej cenie wynikać będzie z regulaminu wynagradzania.

Wnioskodawca podkreśla, iż zaprezentowane przez niego w niniejszym wniosku stanowisko znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko przedsiębiorcy zawarte we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznać należy za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Doprecyzowanie zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. Zgodnie z tym przepisem Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 16), poz. 1106 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Wskazany przepis ma zastosowanie również do składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe. W myśl bowiem art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń W konsekwencji, wartość pakietu medycznego, do którego pracownik nabywa prawo w warunkach opisanych we wniosku, będzie podlegać wyłączeniu także z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r., o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.