DI/100000/43/76/2016 - Wartość składek na ubezpieczenie grupowe oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stanowisko zawarte we wniosku Pana (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z dnia 11 stycznia 2016 r. złożonym w dniu 19 stycznia 2016 r.

- uznaje za prawidłowe w części dotyczącej nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników wartości składek na ubezpieczenie grupowe oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne po wprowadzeniu stosownego zapisu w Regulaminie Wynagradzania,

- odmawia wydania pisemnej interpretacji w części dotyczącej ustalania podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego pracowników przedsiębiorcy.

W dniu 19 stycznia 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek Pana (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z dnia 11 stycznia 2016 r. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż (I.1) zamierza w części finansować składkę na ubezpieczenie grupowe pracowników i wnosi o wskazanie czy od ww. świadczenia na rzecz pracownika, należy naliczyć składki na ubezpieczenia społeczne, a co za tym idzie czy składka na ubezpieczenia grupowe, powinna być doliczana do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego pracownika (świadczenie ma charakter stały, nie jest pomniejszane o dni absencji w pracy). Wnioskodawca kieruje również pytanie (I.2) czy zapis w Regulaminie Wynagradzania o przysługującym pracownikowi świadczeniu w formie składki na ubezpieczenie grupowe, współfinansowanej przez pracodawcę, zwalania zakład pracy z naliczania składek na ubezpieczenia społeczne.

Przedsiębiorca wskazuje dalej (II.1), iż jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą pod jednym numerem NIP i jednym numerem REGON, ale w formie dwóch jednostek organizacyjnych (...).

W bieżącym roku planowane jest przesunięcie pracowników z jednostki w (...) do zakładu w (...). Zgodnie ze stanowiskiem PIP umowy zostaną rozwiązane, wystawione świadectwa pracy. W zatrudnieniu jednak nie będzie przerwy. W związku z powyższym wnioskodawca wnosi o zajęcie stanowiska czy podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego powinny zostać przeniesione i kontynuowane czy liczone od nowa, od dnia zawarcia nowej umowy z podmiotem (...).

We własnym stanowisku w sprawie wnioskodawca wskazuje, iż (Ad.I.1) w jego opinii od składki na ubezpieczenie grupowe należy naliczyć składki na ubezpieczenia społeczne. Składnik nie będzie wliczany do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego.

(Ad.I.2) Zapis w Regulaminie wynagradzania o przysługującym pracownikowi świadczeniu i współfinansowaniu do przez pracodawcę zwalnia pracodawcę z naliczania składek na ubezpieczenia społeczne zgodnie z zapisem § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 2236).

Jednocześnie (Ad.II) podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego należy liczyć od nowa, uwzględniając wyłącznie wynagrodzenia naliczone w jednostce (...).

Pismem z dnia 29 stycznia 2016 r. doręczonym dnia 4 lutego 2016 r. wnioskodawca został wezwany do usunięcia braków wniosku poprzez wskazanie:

- czy wartość składek na ubezpieczenie grupowe, o których mowa we wniosku, w części finansowana przez pracodawcę, stanowi przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku

- czy uprawnienie do zakupu ubezpieczenia grupowego przez pracownika po cenach niższych niż detaliczne - partycypacji pracownika w kosztach nabycia świadczenia (zarówno w punkcie 1, jak i 2 pierwszej części wniosku) - będzie wynikało/wynika z układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu obowiązujących w spółce (stwierdzenie zawarte przez wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego jest zbyt ogólne i przybiera formę pytania, a nie opisu stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego,).

Wnioskodawca został również wezwany do wyjaśnienia czy pkt 1 i pkt 2 pierwszej części wniosku należy traktować jako jeden czy jako dwa stany faktyczne/zdarzenia przyszłe, do których przyporządkowane są dwa niezależne stanowiska.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 9 lutego 2016 r. doręczonym dnia 16 lutego 2016 r. wnioskodawca wskazał, iż wartość składek na ubezpieczenia grupowe, o których mowa we wniosku, w części finansowanej przez pracodawcę, stanowi przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Uprawnienie do zakupu ubezpieczenia grupowego przez pracownika po cenach niższych niż detaliczne - partycypacji pracownika w kosztach nabycia świadczenia (zarówno w punkcie 1, jak i 2 pierwszej części wniosku) będzie wynikało z regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce. Punkt 1 i 2 pierwszej części wniosku należy traktować jako jedno zdarzenia przyszłe.

Jednocześnie wnioskodawca prosi o wskazanie jaka jednostka z ramienia ZUS jest właściwa w kwestii interpretacji, które składniki stanowią podstawę naliczenia wynagrodzenia chorobowego oraz kiedy należy kontynuować podstawę do świadczeń.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe w części dotyczącej nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników wartości składek na ubezpieczenie grupowe oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne po wprowadzeniu stosownego zapisu w Regulaminie Wynagradzania.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług, w efekcie pracownik uzyskuje je odpłatnie, ale po cenie niższej, niż ta, którą musiałby uiścić w przypadku samodzielnego nabycia dóbr - po cenie niższej, niż ich cena detaliczna.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika przybierze zagwarantowaną w Regulaminie Wynagradzania postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne stosownego ubezpieczenia grupowego (miesięczna składka będzie współfinansowana przez pracownika i pracodawcę) oraz nie będzie stanowić ekwiwalentu w formie pieniężnej i będzie przychodem uzyskiwanym przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmawia wydania pisemnej interpretacji w części dotyczącej ustalania podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego pracowników przedsiębiorcy.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Wprowadzony artykułem 7 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342) art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi, iż Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Przepisy powyższe jednoznacznie przesądzają, iż nie każda sprawa leżąca we właściwości organu lub państwowej jednostki organizacyjnej jest możliwa do rozstrzygnięcia poprzez wydanie interpretacji w tym trybie. Przedmiotem interpretacji mogą być tylko te sprawy, które odnoszą się do zakresu i sposobu zastosowania wyłącznie przepisów, z których wynika obowiązek dokonania przez przedsiębiorcę świadczenia o charakterze publicznoprawnym.

W związku z powyższym należy wskazać, że problem poruszony we wniosku, a dotyczący ustalania podstawy wynagrodzenia chorobowego pracowników przedsiębiorcy, nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i tym samym nie podlega interpretacji na podstawie przepisów tej ustawy. W decyzji, wydawanej z wniosku o wydanie pisemnej interpretacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może rozstrzygać kwestii dotyczących ustalania podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego, gdyż ustawodawca nie przewidział takiej możliwości.

Jednocześnie wskazać należy, iż wnioskodawca zachowuje prawo do wystąpienia w przedmiotowej sprawie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w (...) jako właściwej terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu z zapytaniem na zasadach ogólnych regulowanych przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do (...) Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.