DI/100000/43/676/2019

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r. ₍poz. 300 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku (...) w (...) z dnia 1 lipca 2019 r. złożonym w dniu 5 lipca 2019 r. w przedmiocie dotyczącym:

- niepodlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej,

- prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Dnia 5 lipca 2019 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (...) w (...) o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 lipca 2019 r., doręczonym w dniu 6 sierpnia 2019 r. Ponadto w dniu 1 sierpnia 2019 r. wniosek został uzupełniony poprzez dokonanie opłaty w wysokości 40 zł.

Wnioskodawczyni w treści wniosku wskazała, że w okresie od 11 stycznia 2017 r. do 28 września 2018 r. zatrudniona była na podstawie umowy o pracę w systemie telepracy na stanowisku Prawnika w (...) z siedzibą w (...). W trakcie umowy o pracę Wnioskodawczyni odbyła aplikację adwokacką, która trwała od stycznia 2016 r. do grudnia 2018 r. Umowa o pracę w systemie telepracy została rozwiązana z dniem 28 września 2018 r. na skutek porozumienia stron.

W marcu 2019 r. Wnioskodawczyni złożyła egzamin zawodowy adwokacki, z którego otrzymała wynik pozytywny. Wnioskodawczyni uchwałą z dnia 10 czerwca 2019 r. nr (...) wpisana została na listę adwokatów (...) Izby Adwokackiej. Obecnie Wnioskodawczym oczekuje na złożenia ślubowania, które planowane jest na dzień 12 lipca 2019 r.

Do momentu złożenia ślubowania przed Dziekanem Okręgowej Izby Adwokackiej i wyznaczenia siedziby zawodowej, Wnioskodawczyni jest z mocy ustawy - Prawo o adwokaturze pozbawiona możliwości występowania w charakterze pełnomocnika. Wnioskodawczym będzie miała zatem prawo wykonywania zawodu adwokata od dnia złożenia ślubowania i wyznaczenia siedziby zawodowej, tj. prawdopodobnie od końca lipca 2019 r. W dniu tym nastąpi również zmiana firmy Wnioskodawczyni na (...). W dniu 27 czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni zarejestrowała własną działalność pod firmą (...). Jako dzień rozpoczęcia

prowadzenia działalności gospodarczej oznaczyła dzień 1 lipca 2019 r. Głównym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej jest adres siedziby tj. (...). Wnioskodawczyni zaznacza, że nigdy wcześniej ani w okresie 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej nie prowadziła pozarolniczej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 6 pkt 1 do 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121).

W chwili obecnej pomiędzy Wnioskodawczynią a (...) z siedzibą w (...) (byłym pracodawcą) została wysnuta propozycja zawarcia umowy o obsługę prawną, zgodnie z którą Wnioskodawczyni w ramach prowadzenia działalności gospodarczej miałby podjąć się świadczenia pomocy prawnej i doradztwa prawnego na rzecz (...) z siedziba w (...), w sprawach prawnych pozostających w związku z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą. Świadczenie pomocy prawnej w zakresie reprezentacji (występowania w roli pełnomocnika) uzależnione zostało w projekcie umowy od spełnienia się warunku w postaci złożenia przez Wnioskodawczynię ślubowania adwokackiego i zawiadomienia Okręgowej Rady Adwokackiej o wyznaczeniu swojej siedziby zawodowej.

Współpraca pomiędzy stronami obejmuje gotowość po stronie Wnioskodawczyni do świadczenia pomocy prawnej w zakresie wszystkich czynności i spraw pośrednio chociażby związanych z przepisami prawa, których przedmiotem jest w szczególności udzielanie porad i konsultacji prawnych, opinii prawnych, przygotowanie projektów wszelkich pism w zakresie świadczonych usług, oraz - od dnia złożenia ślubowania adwokackiego i wyznaczenia siedziby zawodowej - zastępstwo prawne i procesowe oraz reprezentacja zleceniodawcy w postępowaniach przed sądami powszechnymi, organami administracji, organami egzekucyjnymi, urzędami i instytucjami.

Wnioskodawczyni dodaje, że świadcząc pomoc prawną na rzecz byłego pracodawcy będzie samodzielna i niezależna w podejmowaniu decyzji, nie będzie związana stanowiskiem oraz poleceniami innych osób. Zakres pomocy prawnej świadczonej przez Wnioskodawczynię na rzecz byłego pracodawcy będzie zależny każdorazowo od potrzeb byłego pracodawcy i będzie rozliczany ryczałtowo w założonym wymiarze do 75 godzin miesięcznie. Wnioskodawczyni podkreśla, że będzie świadczyć pomoc prawną także na rzecz innych podmiotów, których będzie obsługiwać w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Umowa z byłym pracodawcą ma zostać zawarta w celu świadczenia przez Wnioskodawczynię na własny rachunek usług prawnych w ramach umowy o obsługę prawną (tj. o współpracę). Zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię w ramach umowy o obsługę prawną będzie zbliżony do czynności wykonywanych w ramach umowy o pracę w systemie telepracy, która łączyła Wnioskodawczynię z byłym pracodawcą, jednak nie będzie on tożsamy.

W ramach umowy o pracę Wnioskodawczyni m.in. opracowywała i opiniowała umowy, aneksy, pozwy i inne pisma procesowe, archiwizowała dokumentację prawną, monitorowała zmiany przepisów prawnych, monitorowała postępowania sądowe i egzekucyjne oraz podejmowała czynności uzasadnione stanem postępowania, analizowała dokumentację dotyczącą wierzytelności. Wszystkie te czynności Wnioskodawczyni wykonywała na wyraźne polecenie i pod kierownictwem swojego pracodawcy, przygotowywała jedynie projekty ww. dokumentów, za które ostatecznie pełną odpowiedzialność brał pracodawca, który podpisywał się pod nimi osobiście.

W ramach umowy o pracę, Wnioskodawczyni będąc w tamtym czasie aplikantem adwokackim, zdobywała doświadczenie, przygotowanie do zawodu, natomiast obecnie jako adwokat, samodzielnie będzie mogła świadczyć pomoc prawną wykonując niezależnie wolny zawód.

Wnioskodawczyni podkreśla również, że prawnik zatrudniony w dziale prawnym nie jest samodzielny w wykonywaniu czynności powierzonych mu przez pracodawcę, przeciwnie - wykonuje te obowiązki z wyraźnego upoważnienia pracodawcy. Istnieje zatem wyraźna różnica pomiędzy zakresem czynności, które może wykonywać prawnik, a zakresem czynności, które są przypisane wyłącznie adwokatów i, działającemu już w pełni samodzielnie, nie związanego jakimikolwiek poleceniami czy wskazówkami osób trzecich i odpowiadającego w pełni za własne działania.

Zgodnie z § '/ kodeksu etyki adwokackiej, w czasie wykonywania czynności zawodowych adwokat korzystna z pełnej swobody i niezależności. Żadne okoliczności pozaprawne, niemające bezpośredniego związku z obiektywnie ocenionym stanem faktycznym sprawy albo wyrażone przez kogokolwiek polecenia czy wskazówki, nie zwalniają adwokata z obowiązku rzetelnego i uczciwego wykonywania czynności zawodowych.

Od adwokata wymaga się nieulegania wpływom zwłaszcza tym, które mogą wynikać z jego osobistych interesów lub nacisków z zewnątrz. Adwokat musi unikać wszelkich ograniczeń własnej niezależności i nie może odstępować od zasad etyki w celu zadowolenia klienta, sądu lub osób trzecich.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawczyni wskazała, że jak wynika z art. 18 ustawy - Prawo przedsiębiorców:

Dalej Wnioskodawczyni dodaje, że zgodnie z treścią art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1. w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Nadto art. 18a ust. 2 stanowi, że przepis ust. 1 nie ma zastosowania do osób, które:

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy te co do zasady mają na celu zmniejszyć czasowe obciążenia fiskalne dla szerokiej grupy osób podejmujących po raz pierwszy działalność gospodarczą. Korzystanie z tych ulg odbywa się jedynie kosztem przyszłego świadczenia ubezpieczonego i jest uzależnione wyłącznie od decyzji przedsiębiorcy.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że wykonywanie przez adwokata prowadzącego samodzielną kancelarię adwokacką w ramach nowo otwartej działalności gospodarczej obsługi prawnej na rzecz byłego pracodawcy, u którego pracował jako prawnik nie mający prawa do wykonywania zawodu adwokata, nie jest wykonywaniem czynności wchodzących w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu art. 18 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców oraz art. 18a ust. 2 w związku z art. 8 ust. 6 pkt i ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, oz. 1585 z późn. zm.)

W ocenie Wnioskodawczyni w odniesieniu do adwokatów podejmujących działalność gospodarczą w formie prowadzenia kancelarii we współpracy z dotychczasowym pracodawcą, nie zachodzi w żaden sposób przesłanka wyłączająca prawo do zastosowania obniżonej składki. Przez "czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej", o których mowa w art. 18 ust. 1 p.p. oraz art. 18a ust. 2 u.s.u.s, które uniemożliwiają zastosowanie preferencyjnych składek ubezpieczeniowych dla osób podejmujących po raz pierwszy działalność gospodarczą, należy rozumieć czynności odpowiadające tym, które były uprzednio wykonywane w ramach stosunku pracy na rzecz byłego pracodawcy. Zdaniem Wnioskodawczyni, taka sytuacja nie ma miejsca w przedmiotowym stanie sprawy, albowiem Wnioskodawczyni nie świadczyła nigdy pracy w charakterze profesjonalnego pełnomocnika, jakim zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa może być jedynie adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy czy radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa. Wnioskodawczyni w ramach umowy o pracę była jedynie zatrudnionym w dziale prawnikiem, nie biorącym odpowiedzialności za ostateczny kształt pisma czy opinii, a także wynik postępowania sądowego, albowiem wszystkie czynności jakie wykonywała odbywały się z upoważnienia i na wyraźne polecenie byłego pracodawcy. Wnioskodawczym wskazuje, że decyzja o podjęciu działalności gospodarczej została jej dodatkowo narzucona przez przepisy prawa, które zabraniają adwokatowi pozostawanie w zatrudnieniu na etacie. W niniejszym stanie faktycznym, pomimo pozornej zbieżności części kompetencji prawnika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę w spółce prawa handlowego i adwokata, należy przyjąć, że nie są to te same czynności ze względu na zakres uprawnień zawodowych adwokata, obowiązek bezwzględnego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, obowiązek odbywania szkoleń zawodowych oraz brak możliwości wydawania wiążących adwokatowi poleceń, pojawiających się w związku z rozwiązywaniem problemów dotyczących wykonywanego zlecenia, przez zarząd zlecającej mu spółki.

W ocenie Wnioskodawczym, wyłączenie wskazane w art. 18 ust. 1 p.p. i 18a ust. 2 u.s.u.s. ma na celu wyeliminowanie sytuacji, w której mogłoby dojść do celowego rozwiązania stosunku pracy przede wszystkim w interesie pracodawcy, który mając zabezpieczone wykonywanie tego samego zakresu czynności uwalniałby się od płacenia składki na ubezpieczenia społeczne za pracownika. Należy wskazać, że ulga ta nie wiąże się ze zwiększonymi wydatkami dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ wskutek indywidualizacji wysokości świadczeń emerytalno-rentowych osób prowadzących działalność gospodarczą, przedsiębiorcy opłacając przez wskazany okres niższą składkę, wypracują sobie niższe świadczenie emerytalno-rentowe, zaś czasowe odprowadzanie niższej składki odnosi jedynie skutek względem przyszłego świadczenia emerytalno-rentowego ubezpieczonego. Zatem, należy mieć na uwadze przyczynę wprowadzenia przesłanki wyłączającej zastosowanie obniżonej składki określonej w art. 18 ust. 1 p.p. oraz art. 18a ust. 2 µki 2 ustawy systemowej, jaką jest przeciwdziałanie wymuszonemu samozatrudnieniu w miejsce umowy o pracę.

Podkreślenia przy tym wymaga, że Wnioskodawczym zakończyła świadczenie pracy na rzecz byłego pracodawcy w dniu (...) roku, i przez okres ponad 9 miesięcy nie wykonywała dla niego jakichkolwiek czynności związanych z obsługą prawną.

Jak wynika z Wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 maja 2013 r., sygn. akt III AUa 1273/12, czynności, które wykonuje pracownik na rzecz spółki jako prawnik, nie pokrywają się z czynnościami wykonywanymi przez niego jako adwokat, w ramach usług świadczonych na rzecz spółki. Zakres obowiązków na stanowisku prawnika jest zdecydowanie węższy aniżeli na stanowisku adwokata. W ocenie Sądu Apelacyjnego, należy zgodzić się z argumentacją, iż w zakres obsługi prawnej wchodzi wykonywanie wszystkich czynności prawnych, które wiążą się z wykonywaniem zawodu adwokata np. zastępstwo przed SN czy NSA, potwierdzanie za zgodność z oryginałem dokumentów w prowadzonych przez adwokata sprawach. Nadto, zawód adwokata cechuje się całkowitą samodzielnością w zakresie prowadzonych spraw, natomiast zatrudnienie na stanowisku prawnika wiąże się z podległością służbową nie tylko wobec zarządu spółki, lecz także innych pracowników spółki. Zatem, zakres czynności jakie wykonuje podmiot na stanowisku adwokata na rzecz spółki jest zdecydowanie szerszy i wychodzi poza zakres dokonywanych dotychczas czynności prawnika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę.

Zasadne jest zatem przyjęcie stanowiska, iż w odniesieniu do adwokatów podejmujących działalność gospodarczą w formie prowadzenia kancelarii we współpracy z dotychczasowym pracodawcą, nie zachodzi przesłanka wyłączająca prawo do zastosowania obniżonej składki. Niezwykle istotna, z punktu widzenia niniejszej sprawy, jest regulacja zawarta w art. 4b ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo o adwokaturze z dnia 26 maja 1982 r., stanowiąca, iż adwokat nie może wykonywać zawodu, jeżeli pozostaje w stosunku pracy. Wobec powyższego, Wnioskodawczym jest zobligowana do niepodejmowania pracy w ramach stosunku pracy, zatem obowiązek ten nie może eliminować jej z kręgu osób uprawnionych do ulgi przewidzianej w art. 18 ust. 1 p.p. oraz art. 18a ust. 1 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Mając na uwadze powyższe rozważania prawne oraz okoliczność, iż zatrudnienie na etacie prawnika w spółce, a następnie wykonywanie na rzecz tej spółki obsługi prawnej przez adwokata, nie może być uznane za odpowiadające czynnościom wcześniej wykonywanym przez te osobę w ramach stosunku pracy, zasadnym jest przyjęcie, że Wnioskodawczyni ma prawo skorzystać z ulgi na start, o której mowa w art. 18 ust. 1 p.p. i opłacać jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne przez pierwsze 6 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej, a następnie przez okres kolejnych 24 miesięcy prowadzenia przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne może stanowić zadeklarowana kwota, nie niższa niż 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę, o której mowa w art. 18a ust. I pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 31 lipca 2019 r., doręczonym w dniu 6 sierpnia 2019 r. Wnioskodawczyni wskazała, że nie posiada wątpliwości, iż czynności jakie wykonywała na rzecz byłego pracodawcy w ramach zatrudnienia na podstawie umowy o telepracę, nie są tożsame do czynności, które wchodzą w zakres wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Informację zawartą w treści wniosku tj. iż "zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię w tamach umowy o obsługę prawną będzie zbliżony do czynności wykonywanych w ramach umowy o pracę w systemie telepracy, która łączyła Wnioskodawczynię z byłym pracodawcą, jednak nie będzie on tożsamy" należy uznać za opis zdarzenia, jakie ma miejsce od dnia 2 lipca 2019 r.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni wnosi o wydanie interpretacji w zakresie prawa skorzystania z ulgi na start, o której mowa w art. 18 ust. 1 p.p. oraz niepodlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 m-cy od dnia podjęcia działalności gospodarczej oraz prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawczyni, wskazuje, że w dniu 12 lipca 2019 r. złożyła ślubowanie adwokackie, a od dnia 19 lipca 2019 r. czynnie wykonuje zawód Adwokata, w konsekwencji czego nastąpiła zmiana danych firmy Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko przedsiębiorcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w części dotyczącej:

- niepodlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe,

- prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna).

Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym podlega osoba, która posiada określony tytuł do ubezpieczeń wskazany przez ustawodawcę. Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym uregulowane zostały w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. I tak, w myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy prawodawca wskazał katalog podmiotów objętych obowiązkiem ubezpieczenia emerytalnego i ubezpieczeń rentowych. Wyliczenie zawarte we wskazanym przepisie jest wyczerpujące i ma charakter zamknięty. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 12 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 4 powołanej ustawy, osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie art. 36aa oraz przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Natomiast, zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie, na swój wniosek.

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia i nie wykonuje jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że w sytuacji gdy osoba rozpoczynająca wykonywanie działalności gospodarczej podejmuje ją po raz pierwszy lub podejmuje ją ponownie, ale od zakończenia poprzedniej działalności lub od dnia jej ostatniego zawieszenia upłynął okres co najmniej 60 miesięcy, a w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dnie rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywała w ramach stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności, przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia tej działalności, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, o których stanowi powyżej powołany art. 6 ust. 1 pkt 5 i powiązany z nim art. 12 us: 1. Powyższa 6 miesięczna ulga jest uprawnieniem i nie jest obowiązkowa, a więc to od przedsiębiorcy zależy, czy z niej skorzysta. W przypadku rezygnacji z ww. ulgi do czego prowadzący działalność ma prawo zgodnie z art. 18 ust. 2 Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca nie będzie mógł skorzystać z tego uprawnienia ani wstecz, ani na bieżąco (jeśli nie upłynęło jeszcze 6 miesięcy). Kolejny raz będzie mógł skorzystać z ww. ulgi na dopiero po upływie 60 miesięcy kalendarzowych od dnia jej zakończenia bądź zawieszenia.

Reasumując, wobec oświadczenia Wnioskodawczyni, iż w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych nie prowadziła działalności gospodarczej oraz oświadczeniem iż czynności, które będzie wykonywała na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej wykonywała w ramach stosunku pracy nie wchodzą w zakres wykonywanej działalności gospodarczej stanowisko w części dotyczącej prawa do zwolnienia z obowiązku ubezpieczeń społecznych przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej, należało uznać za prawidłowe

Natomiast w odniesieniu do osób rozpoczynających prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej prawodawca na mocy art. 18a ust. 1 tej ustawy przyznał uprawnienie polegające na możliwości opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przez okres pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej od podstawy wymiaru składek stanowiącej zadeklarowaną kwotę nie niższą jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę. Przepis ten bowiem stanowi, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nic niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Możliwość ta jednak, jak stanowi art. 18 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie ma zastosowania w odniesieniu do osób które:

- prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność;

- wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek, w wysokości o której mowa w art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, będzie każdorazowo zależało od spełnienia przez obu ww. przesłanek.

Zgodnie z pierwszą z przesłanek, prawo do opłacania składek od podstawy nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia nic posiadają osoby, które już prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły działalność pozarolniczą w rozumieniu wskazanej ustawy czyli: pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów c działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych; działalność twórczą lub artystyczną, działalność gospodarczą w zakresie wolnego zawodu w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne bądź z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych; pozostawanie wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej lub prowadzenie publicznej lub niepublicznej szkoły, innej formy wychowania przedszkolnego, placówki lub ich zespołu, na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59 i 949).

2 powyższego jednoznacznie wynika, że wyłącznie fakt nie prowadzenia działalności pozarolniczej w żadnej z określonych w art. 8 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych form, w okresie ostatnich 60 miesięcy przed dniem rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanej w art. 8 ust. 6 pkt 1 tejże ustawy, umożliwia przedsiębiorcy skorzystanie z prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne na zasadach określonych w art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z drugą z przesłanek zawartą w art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, aby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej miała prawo do opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia, niezbędne jest aby nie wykonywała na rzecz byłego pracodawcy w ramach działalności gospodarczej czynności tożsamych do uprzednio (w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym) wykonywanych w ramach stosunku pracy. Powyższe oznacza, iż zakres czynności świadczonych na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy na rzecz którego wykonywana jest działalność nie może choćby częściowo pokrywać się z zakresem obowiązków wykonywanych w ramach stosunku pracy. Przez zwrot "czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności" należy rozumieć czynności powierzone, przez pracodawcę i wykonywane przez pracownika w ramach stosunku pracy.

Należy zaznaczyć, że wystarczy, aby zakres wykonywanej prze: daną osobę działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy tylko w części pokrywał się z czynnościami wykonywanymi w ramach łączącego ją uprzednio z tym pracodawcą stosunku pracy, żeby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej nie miała prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Dopiero, gdy wykonywana praca w ramach prowadzonej działalności ma zupełnie inny charakter, niż zakres czynności wykonywanych w okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę - osoba prowadząca działalność może skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Bez znaczenia pozostaje okoliczność braku samodzielności podczas wypełniania obowiązków. Należy pamiętać, że warunek nie wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy dotyczy nie tylko pierwszego dnia prowadzenia działalności, ale całego 24-miesięcznego okresu. Oznacza to, że od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy (także wtedy, gdy moment ten wystąpi np. po upływie kilku miesięcy od rozpoczęcia prowadzenia działalności) następuje utrata prawa do deklarowania do podstawy wymiaru kwoty niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Zgodnie z art. 18aa ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, składki od zadeklarowanej kwoty nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia opłacają również osoby, którym upłynął 6 miesięczny okres zwolnienia z obowiązku ubezpieczeń społecznych, o którym mowa w art. 18 ustawy - Prawo przedsiębiorców oraz osoby, które zrezygnowały z ww. zwolnienia przed upływem 6 miesięcy, o ile spełniają podane wyżej warunki.

Warunek nie wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy dotyczy nie tylko pierwszego dnia prowadzenia działalności, ale całego 24-miesięcznego okresu. Oznacza to, że od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy (także wtedy. gdy moment ten wystąpi np. po upływie kilku miesięcy od rozpoczęcia prowadzenia działalności) następuje utrata prawa do deklarowania do podstawy wymiaru kwoty nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Ponownie prawo to zyskuje się od dnia zaprzestania wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy,

Reasumując, po wykorzystaniu wskazanej 6-miesięcznej ulgi przewidzianej w art. 18 ustawy - Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca będzie mógł korzystać przez okres 24 miesięcy kalendarzowych z prawa do opłacania składek społecznych od 30% kwoty minimalnej płacy, o ile oczywiście będzie spełniał wymagane warunki.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych podkreśla jednocześnie, że w trybie wydawania decyzji z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej organ rentowy nie posiada kompetencji do rozstrzygania czy czynności wchodzące w zakres wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej nie są tożsame i czynnościami, jakie ww. wykonywała na rzecz byłego pracodawcy w ramach stosunku pracy. Zgodnie z uzupełnieniem dokonanym przez Wnioskodawczynię pismem z dnia 31 lipca 2019 r. doręczonym dnia 6 sierpnia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznaje zawarte w nim oświadczenia za element opisu zdarzenia przyszłego i nie dokonuje Ich oceny. W przypadku, gdy przedstawione przez Wnioskodawczynię w treści wniosku i jego uzupełnieniu okoliczności nie są prawdziwe, wydana interpretacja nie wywołuje skutków prawnych,

Nadto biorąc pod uwagę treść przywołanego wyżej przepisu art. 33d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdzić należy, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wydaje interpretacji indywidualnych w zakresie obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne, gdyż ustawodawca nie przyznał mu kompetencji w tym zakresie, w związku z czym w oparciu o art. 66 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz, 2096 z późn. zm.) zawiadamia, iż w przedmiotowej sprawie wnioskodawca jest uprawniony do wniesienia podania odpowiednio do właściwego miejscowo Dyrektora Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, Takie podanie złożone zgodnie z niniejszym zawiadomieniem, w terminie 14 dni od daty doręczenia zawiadomienia uważa się za złożone w dniu wniesienia pierwszego podania,

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r., o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.