DI/100000/43/646/2022

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy i dnia 5 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r., poz. 162 ze im.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Di. U. z 2022 r., poz. 1009 ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 6 maja 2022 r. dotyczące uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości świadczenia wypłaconego pracownikowi w wysokości nie mniej (...) przez strony w ugodzie zawartej przed sądem.

W dniu 6 maja 2022 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek o wydanie interpretacji Indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 i. Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem doręczonym dnia 1 czerwca 2022 r.

Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem odnośnie oskładkowania kwoty wypłaty dla byłego pracownika.

W wyniku utraty zaufania Pracodawca wypowiedział pracownikowi umowę o pracę z 3 miesięcznym okresem wypowiedzenia. Były pracownik wniósł sprawę do Sądu. W pozwie zażądał stwierdzenia przez Sąd bezskuteczności wypowiedzenia umowy o pracę, przywrócenie do pracy na dotychczasowych warunkach oraz zasądzenia wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w wysokości jednokrotności wynagrodzenia miesięcznego. W drodze rozmów i mediacji nastąpiła zmiana Kierunku rozwiązania sporu. Strony ustaliły, ze nastąpi zmiana podstawy prawnej rozwiązania stosunku pracy z wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez Pracodawcę na porozumienie stron oraz dodatkowo w ramach ugody wypłacone zostanie byłemu Pracownikowi świadczenie w wysokości 2,5 krotności wynagrodzenia brutto. Na ww. warunkach ugoda zostanie zawarta przed Sądem, co spowoduje umorzenie postępowania sądowego Wnioskodawca kieruje pytanie czy zawarta przed sądem ugoda, t której wynikało będzie, że strony zmieniają podstawę rozwiązania umowy o pracę r wypowiedzenia dokonanego przez Pracodawcę na porozumienie stron oraz, że Pracownikowi wypłacone zostanie świadczenie w wysokości 2,5 krotności wynagrodzenia, rodziła będzie ze strony ZUS roszczenie o oskładkowanie wypłaconego Pracownikowi na podstawie ww. ugody świadczenia Wnioskodawca pyta dalej czy zmiana podstawy prawnej w wypowiedzeniu umowy a pracą z wypowiedzenia na porozumienie stron nie rodzi jednak interpretacji że jest to wynagrodzenie w formie ugody i stanowi podstawę do oskładkowania tej wypłaty.

Wnioskodawca nadmienia, że na oceną chwilę me ma informacji, ze wartość świadczenia, o którym mowa we wniosku będzie stanowić przychód, ponieważ z tym zapytaniem zwrócił się do ZUS w dniu 01,03,2022 r. Do chwili obecnej nie otrzymał Informacji.

Stanowisko wnioskodawcy jest takie, że dokonana w ramach zawartej przez strony ugody, zmiana podstawy prawnej w wypowiedzeniu umowy o pracę i wypowiedzenia dokonanego przez Pracodawcę z zachowaniem okresu wypowiedzenia na porozumienie stron, me stanowi podstawy wypłaty odszkodowania tylko jest wypłatą świadczenia w wysokości uzgodnionej przez strony w ugodzie i jest tym samym wynagrodzeniem w wysokość 2.5 krotności wynagrodzenia brutto byłego już pracownika. Jednocześnie stanowi to podstawę oskładkowania tej wypłaty. Wniosek ten wynika z faktu, że porozumienie stron o rozwiązaniu z pracownikiem stosunku pracy, o który zabiega powód, w linii orzeczniczej sądów nie stanowi podstawy roszczenia przed Sądem o odszkodowanie z tego tytułu.

Uzupełniając wniosek pismem doręczonym dnia 1 czerwca 2022 r. wnioskodawca wskazał, ze w drodze wystąpienia do ZUS otrzymał odpowiedź pisemną z dnia 13 maja 2022 Odpowiedz ZUS i stanowisko w tej sprawie mówi, że wartość świadczenia będzie stanowić przychód byłego pracownika w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj- Dz. U. z 2021 r" poz. 1128 z późn. zm.)

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcą we wniosku o wydanie Interpretacji Indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 34 ust. 1 ustawy Prawu przedsiębiorców przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia co do zakresu sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w ¡ego indywidualnej sprawie (Interpretacja indywidualnej, Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 34 ust. 2 ustawy),

Natomiast w myśl art. 33d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydają Interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz pod stawy wymiaru tych składek,

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców Zakład nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, i których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez wnioskodawcę we wniosku.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego Interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje jakiegokolwiek prawa ant nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego Niniejsza interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie Indywidualnej sprawy wnioskodawcy będącego przedsiębiorcą.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy i wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1945 ze zm.), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych, za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty z; niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przepisu § 2 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynika, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią przychody uzyskane przez pracownika w zw. z wypłatą odpraw, odszkodowań, rekompensat z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn lezących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Powyższe wyłączenie określonych należności, jako niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe została skonstruowane w sposób ogólny, bez wskazywania konkretnych przepisów prawa pracy, przyznających określone prawo do takich świadczeń. Jedynie przykładowo wymieniono, ze chodzi o odprawy, odszkodowania I rekompensaty z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę, rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu wypowiedzenia, czy wreszcie niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy W związku z powyższym przyjmuje się, że katalog świadczeń wyłączonych z podstawy wymiaru składek zawartych w komentowanym przepisie ma charakter otwarty, a powyższe wyłączenie nie dotyczy tylko odpraw czy odszkodowań przysługujących na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących, ale również wynikających z porozumień negocjowanych ze związkami zawodowymi na poziomie zakładu pracy lub indywidualnych porozumień zawieranych ze zwalnianymi pracownikami w ramach obowiązującej zasady swobody umów, która to zasada w prawie pracy oznacza dopuszczalność regulowania w umowie wszystkich innych spraw, jeśli nie pogarsza to sytuacji pracownika w porównaniu z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa.

Przywołany przepis § 2 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia znajduje zastosowanie jedynie w przypadku, gdy wyplata np. odprawy, odszkodowania, rekompensaty - pozostaje w bezpośrednim oraz nierozerwalnym związku z faktem wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy.

Jedyną przyczyną wypłaty przez pracodawcę takiego świadczenia winno być ustanie zatrudnienia. Oznacza to, iż tego typu świadczenia nie mogą być wypłacane przez pracodawcę w Innych okolicznościach niż pozostających w ścisłym związku z rozwiązaniem stosunku pracy.

Z wniosku o wydanie interpretacji wynika, że na mocy zapisów ugody sądowej spółka zgodziła się na zmianę podstawy prawnej rozwiązania stosunku pracy i wypłatę byłemu pracownikowi świadczenia w wysokości 2,5 krotności wynagrodzenia brutto. Świadczenie, o którym mowa we wniosku jest więc wynikiem ugody zawartej pomiędzy pracodawcą a pracownikiem przed sądem w wyniku sporu pomiędzy stronami, a nie odszkodowaniem, o którym mowa w ww. rozporządzeniu.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest więżąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy I Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w(...) Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydala decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.