DI/100000/43/58/2018 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne i rentowe, chorobowe, wypadkowe) oraz ubezpieczenie zdrowotne wartości świadczeń medycznych współfinansowanych przez pracodawcę pracownikom.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2168 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko przedsiębiorcy (...) z siedzibą w (...) zawarte we wniosku z dnia 11 stycznia 2018 r., doręczonym w dniu 18 stycznia 2018 r. w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne i rentowe, chorobowe, wypadkowe) oraz ubezpieczenie zdrowotne wartości świadczeń medycznych współfinansowanych przez pracodawcę pracownikom.

Dnia 18 stycznia 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) z siedzibą w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 lutego 2018 r., doręczonym w dniu 8 lutego 2018 r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że chciałaby umożliwić pracownikom zakup świadczeń medycznych po cenach niższych niż detaliczne. Firma planuje współfinansować koszt usługi. W Regulaminie wynagradzania pracowników zostanie wprowadzony zapis w brzmieniu:

Pracownicy, którzy przystąpią do ubezpieczenia będą objęci ochroną ubezpieczeniową gwarantującą realizację następujących świadczeń zdrowotnych:

- konsultacje lekarskie

- badania diagnostyczne

- szczepienia ochronne

- usługi medycyny pracy

Ponadto pracownik będzie miał do wyboru trzy typy ubezpieczenia:

- indywidualny przeznaczony tylko dla pracownika

- partnerski przeznaczony dla pracownika i jednej wskazanej osoby

- rodzinny przeznaczony dla pracownika współmałżonka partnera i wszystkich dzieci do ukończenia 26 roku życia. Pracownik będzie miał także możliwość wyboru pakietu w zależności od rodzaju usług z których będzie mógł skorzystać w ramach pakietu.

Wnioskodawca podkreśla, iż składka miesięczna będzie finansowana wspólnie przez wnioskodawcę oraz pracownika. Pracodawca będzie uczestniczył tylko w opłacaniu typu indywidualnego - przeznaczonego dla pracownika, przy wyborze pozostałych typów ubezpieczenia różnicę pokrywać będzie pracownik poprzez potrącenie w liście płac. Dla typu indywidualnego pracownik będzie opłacał miesięczną składkę w wysokości. zł a różnicę pokryje wnioskodawca. Wnioskodawca zastanawia się czy składka finansowana przez niego stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

We własnym stanowisku w sprawie wnioskodawca wskazał, że na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949) -"Podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody (".)korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, podmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych pojazdów środkami lokomocji".

Spółka stoi na stanowisku, że różnica w wysokości składki, którą będzie opłacała za pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przychód pracownika jednakże z racji faktu, że spełnione zostały wymogi, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 powołanego wyżej rozporządzenia, przychód ten nie stanowi podstawy wymiaru stadek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Ubezpieczenia na życie i zdrowotne kwalifikowane są do grupy usług finansowych. Zawarcie umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie ze składką częściowo sponsorowaną, z punktu widzenia pracownika (ubezpieczonego),przystąpienie do umowy ubezpieczenia grupowego prowadzić będzie w aspekcie finansowym do osiągnięcia korzyści polegającej na uprawnieniu do zakupu usługi ubezpieczeniowej po cenach niższych, niż detaliczne (to jest takich, które miałyby zastosowanie, gdyby ubezpieczający nie finansował określonej części składki). W opisanym stanie przyszłym spełniony zostanie wymóg by ubezpieczony, choćby w minimalnej części partycypował finansowo w opłacaniu składki, zostaną zawarte także odpowiednie zapisy w Regulaminie wynagradzania, a uprawnienie będzie przysługiwało wszystkim pracownikom. Uzupełniając wniosek pismem z dnia 5 lutego 2018 r., doręczonym w dniu 8 lutego 2018 r. wnioskodawca wskazał, że Pani (...) pełniąca funkcję Wiceprezes Spółki jest upoważniona zgodnie z reprezentacją wynikającą z zapisów w Krajowym Rejestrze Sądowym. Zgodnie z zapisem w Krajowym Rejestrze Sądowym do reprezentowania Spółki uprawniony jest Zarząd Spółki. Sposób reprezentacji w przypadku zarządu wieloosobowego: do składania oświadczeń w imieniu spółki, powodujących nabycie prawa lub zaciągniecie zobowiązania o wartości nieprzekraczającej 1.000 000,00 zł upoważniony jest każdy członek zarządu samodzielnie. Do składania oświadczeń w imieniu spółki, powodujących nabycie prawa lub zaciągnięcie zobowiązania o wartości przekraczającej 1.000 000,00 zł upoważnionych jest łącznie dwóch członków zarządu lub jeden członek zarządu wraz z prokurentem. W przypadku zarządu wieloosobowego, do składania oświadczeń woli w imieniu spółki, nie powodujących nabycia prawa lub zaciągnięcia zobowiązania uprawniony jest każdy członek zarządu samodzielnie.

Osoby wchodzące w skład organu Spółki, które zgodnie z KRS są uprawnione do reprezentowania to:

- (...) Prezes Spółki

- (...) Wiceprezes Zarządu

- (...) Wiceprezes Zarządu - Wiceprezes Zarządu.

Ponadto wnioskodawca uzupełnił numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym: KRS

Dalej przedsiębiorca wskazuje, że z dniem (...) r. w regulaminie wynagradzania pojawi się zapis: "Pracodawca umożliwia Pracownikom zakup świadczeń medycznych po cenach niższych niż detaliczne poprzez:

- zawarcie grupowego ubezpieczenia zdrowotnego,

- współfinansowanie przez Pracodawcę kosztu usługi, o której mowa wyżej."

Wnioskodawca podkreśla, że pracownik będzie miał uprawnienie do zakupu świadczeń medycznych po cenach niższych niż detaliczne, nie będzie to zależało od woli pracodawcy.

Ponadto wartość świadczeń medycznych, o których mowa we wniosku w części finansowana przez pracodawcę stanowić będzie przychód pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.).

Wnioskodawca zaznacza, że z ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, że obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu chorobowemu i wypadkowemu podlegają pracownicy od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku (art. 13 pkt 1).

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. część przychodów - nie stanowi podstawy wymiaru składek. Zgodnie natomiast z § 2 ust. 1 pkt 26 w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949) "Podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody (...) korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, podmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych pojazdów środkami lokomocji". Wnioskodawca stoi na stanowisku iż odnosząc się do ww. rozporządzenia przychód ten nie będzie stanowił podstawy naliczania składek. Wnioskodawca dodaje, że we wniosku zostało przedstawione jedynie stanowisko odnośnie wyłączenia wartości świadczeń medycznych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, ponieważ Spółka uważa, że jeżeli nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie będzie też stanowić podstawy na ubezpieczenie chorobowe, wypadkowe i zdrowotne.

Wnioskodawca wskazuje, że spółkę interesuje kwestia czy wartość świadczeń medycznych (tylko w części finansowanej przez pracodawcę) stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe chorobowe, wypadkowe oraz ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko przedsiębiorcy przedstawione we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w przedmiocie dotyczącym nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) oraz ubezpieczenie zdrowotne wartości świadczeń medycznych w części finansowanej przez pracodawcę pracownikom, uznać należy za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Zgodnie natomiast z art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej Zakład nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez wnioskodawcę we wniosku.

Jednoznaczny sposób ujęcia w art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez ustawodawcę zakresu przedmiotowego wniosków o wydanie pisemnej interpretacji, uniemożliwia Zakładowi wydanie interpretacji w sprawach dotyczących m.in. rozstrzygnięcia czy dany składnik wynagrodzenia stanowi przychód ze stosunku pracy. Jak stanowi art. 10a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201). Dlatego też, Zakład wydając interpretację w danej sprawie poprzestaje na oświadczeniu wnioskodawcy, iż świadczenia, o których stanowi wniosek stanowią bądź nie stanowią przychodu pracownika ze stosunku pracy, traktując takie oświadczenie jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Z treści § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia wynika natomiast, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) vy pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu ód zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości.

Ponadto przyjęty w art. 20 ust. 1 u.s.u.s. sposób ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe oznacza, że przychody, które na mocy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe są wolne od składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wyłączone są również z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe.

Konkludując, w przypadku więc, gdy wartość świadczenia medycznego pracowników w części współfinansowanej przez pracodawcę, stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zaś prawo do uzyskania tej korzyści wynikać będzie z postanowień regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce, przewidujących partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tego świadczenia, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe).

Stosownie natomiast do art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1938 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Tym samym powyższe wyłączenie, przewidziane w § 2 ust.

1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, będzie miało zastosowanie również do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.