DI/100000/43/459/2019 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości składki ochronnej i kapitałowej ubezpieczenia na życie w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 300) z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) z siedzibą w z dnia 30 kwietnia 2019 r., złożonym w dniu 2 maja 2019 r. w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości składki ochronnej i kapitałowej ubezpieczenia na życie w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom.

Dnia 2 maja 2019 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez przedsiębiorcę (...) z siedzibą w (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustaw Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 maja 2019 r., doręczonym w dniu 6 czerwca 2019 r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że zamierza zawrzeć z Towarzystwem Ubezpieczeń na Życie (...) - (dalej "Ubezpieczyciel lub Towarzystwo") umowę "indywidualnego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (dalej "Umowa"), gdzie ubezpieczającym byłaby Spółka, a ubezpieczonym pracownicy Spółki. Polisa opłacana byłaby przez Spółkę (Pracodawcę). Ubezpieczenie to jest rodzajem ubezpieczenia wymienionym w dziale I grupa 3 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej {Dz. U. poz. 1844 oraz z 2016 r., poz. 615) zawieranym na czas nieoznaczony. Spółka zgodnie z Ogólnymi Warunkami Indywidualnego Ubezpieczenia na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym (...) (dalej "OWU") jest właścicielem danej polisy. Umowa ma charakter ochronno-inwestycyjny, co oznacza, że składka podstawowa w części funduszowej jest inwestowana w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe.

Zgodnie z OWU Ubezpieczający zobowiązany będzie do opłacania składek regularnych, które oznaczają kwotę należną z tytułu Umowy za okresy miesięczne. Opłacana składka dzieli się na:

- składkę na ubezpieczenie podstawowe, gdzie ubezpieczenie podstawowe zgodnie z OWU zdefiniowane jest jako indywidualne ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, w którym przedmiotem ochrony ubezpieczeniowej świadczonej przez Ubezpieczyciela na podstawie OWU jest życie i zdrowie Ubezpieczonego. składka ta stanowi w całości składkę funduszową, będącą kwotą, która zamieniana jest na jednostki funduszy ewidencjonowane na rachunku podstawowym;

- składkę na ubezpieczenie dodatkowe (składka ochronna dobrowolna), która stanowi kwotę z tytułu ubezpieczeń dodatkowych, która to służy pokryciu kosztów ochrony ubezpieczeniowej udzielanej przez Ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczeń dodatkowych. Składka ta nie jest zamieniana na jednostki funduszy;

* inne opłaty określone w OWU, takie jak: oplata dystrybucyjna, opłata administracyjna i opłata za zarządzanie.

Zgodnie z OWU prowadzony jest indywidualny rachunek Ubezpieczającego, definiowany jako wyodrębniony i prowadzony przez Ubezpieczyciela dla każdej Umowy indywidualny rachunek jednostek, obejmujący:

Zgodnie z § 11 OWU ubezpieczający jest zobowiązany do terminowego i prawidłowego płacenia składek regularnych, w wysokości potwierdzonej w polisie, z góry, zgodnie z potwierdzoną w polisie częstotliwością, najpóźniej w dniu wymagalności składki regularnej. Towarzystwo wskazuje Ubezpieczającemu w dokumentach załączonych do polisy:

Wpłacane przez Ubezpieczającego składki funduszowe i dodatkowe składki funduszowe przeznaczane są w całości na zakup jednostek. Ubezpieczony określa we wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia alokacją składki funduszowej (par. 13 OWU). Innymi słowy Ubezpieczony w trakcie trwania umowy nic ma prawa do alokacji składki funduszowej.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że wyżej opisana umowa zawiera podział na składkę ochronną i kapitałową. Część ochronna składki będzie każdorazowo przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla ubezpieczonego pracownika. Zapłacone przez pracodawcę (Spółkę) składki na część kapitałową będą stanowić przychód pracownika ze stosunku pracy, jeżeli decyzją pracodawcy (Spółki) wykup częściowy lub całkowity z części inwestycyjnej polisy zostanie wypłacony na rzecz jej pracownika.

Spółka rozważa wprowadzenie zapisu w regulaminie wynagradzania, zgodnie z którym pracownicy będą uprawnieni do ochrony ubezpieczeniowej, tj. posiadania ubezpieczenia na życie związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym na określonych poiiżej zasadach. Przystąpienie do ubezpieczenia będzie dobrowolne na wniosek pracownika, który zadeklaruje chęć przystąpienia do przedmiotowego ubezpieczenia na podstawie podpisanej przez pracownika polisy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Z tytułu przystąpienia do ubezpieczenia opłacana byłaby indywidualna miesięczna składka, która częściowo byłaby finansowana przez pracownika, natomiast pozostałą część składki każdemu ubezpieczonemu pokrywałby Pracodawca.

Po dokonaniu zmian w regulaminie wynagradzania pracownik partycypowałby w kosztach zakupu polisy na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym w określonej wysokości, a resztą składki finansowałby Pracodawca. Tym samym Pracodawca nie ponosiłby samodzielnie pełnych kosztów zakupu polis ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Wobec powyższego Wnioskodawca kieruje pytanie czy w przypadku gdyby pracownicy zgodnie z nowymi postanowieniami regulaminu wynagradzania partycypowali - wnosili choćby symboliczną złotówkę - w kosztach uzyskania świadczenia takiego, jak ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (dowolność w posiadaniu ubezpieczenia), to czy wartość takiego ubezpieczenia stanowiłaby podstawę do naliczania składek na ubezpieczenia społeczne.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem na pracodawcy nie będzie spoczywał obowiązek naliczania składek na ubezpieczenia społeczne od wartości polis ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym przyznanym i opłacanym w sposób, który został przedstawiony w niniejszym wniosku na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczególnych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej Rozporządzenie), który stanowi, że nie stanowią podstawy wymiaru składek "korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania, lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub tsług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji". Zgodnie bowiem z przytoczonym powyżej rozporządzeniem, aby świadczenie nie stanowiło podstawy wymiaru składek prawo do tego świadczenia winno stanowić korzyść materialną ze stosunku pracy, wynikającą z układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzani; lub przepisów o wynagradzaniu, udostępnioną przez pracodawcę za częściową odpłatnością. Zdaniem Spółki niewielka dopłata pracowników do kosztów zakupu artykułów, przedmiotów lub usług pozwala bowiem uzyskać efekt, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia tj. zwolnione od składek części finansowanej przez pracodawcę (choćby stanowiła ona 99 proc. wartości), w ocenie Spółki spełniony jest bowiem wtedy warunek stosowania tej ulgi - Pracodawca kupuje towary lub udostępnia korzystanie z usług oć tej, którą pracownik musiałby uiścić, gdyby nabywał je osobiście (w oderwaniu od zatrudnienia). Zdaniem Spółki jeśli świadczenie na rzecz podwładnego polega na zakupie po cenach niższych niż detaliczne pakietu ubezpieczeń i nie stanowi ono ekwiwalentu pieniężnego, to choć stanowi przychód uzyskiwany ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT), to jest zwolnione ze składek na mocy rozporządzenia. W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek podlega różnica między ceną nabycia usługi przez pracodawcę, a odpłatnością ponoszona przez pracownika.

W ocenie Spółki warunkiem obligatoryjnym, który umożliwia Spółce jako płatnikowi składek skorzystanie z wyłączenia przewidzianego wskazanym wyżej przepisem rozporządzenia jest partycypowanie przez pracownika w kosztach uzyskania świadczeń, o których traktuje przepis. Spółka wyraża pogląd, że skoro więc wartość finansowanych świadczeń kwalifikowana jest jako przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, a zapis o korzyści wynika regulaminu wynagradzania i przewidziana jest częściowa odpłatność pracownika za ubezpieczenie, przyjąć należy, iż spełnione zostały warunki ustanowione w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia. Zdaniem Spółki korzyści materialne pracownika z tytułu zakupu przez Spółkę usług, o których mowa we wniosku, po cenach niższych niż detaliczne, nie będą uwzględniane w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W ocenie Spółki analogicznie wartość tych świadczeń nie będzie wliczana do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe. W myśl bowiem art. 70 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawą wymiaru składek na te ubezpieczenia stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przy czym nie znajduje zastosowania ograniczenie wysokości rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy.

Zdaniem Spółki na płatniku nie będzie spoczywać obowiązek naliczania i odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne od ubezpieczenia pracowniczego przyznanego i opłacanego w sposób, który został przedstawiony we wniosku. Spółka na uzasadnienie prawidłowości swojego stanowiska powołuje wydane przez ZUS interpretacje w sprawach związanych z tzw. pakietami medycznymi:

- interpretacja indywidualna Oddziału ZUS w Lublinie z dnia 26 czerwca 2013 r., znak WPI/200000/451/853/2013;

- interpretacja indywidualna Oddziału ZUS w Gdańsku z dnia 13 lutego 2013 r., znak: Dl/100000/451 /64/2013;

- interpretacja indywidualna Oddziału ZUS w Lublinie z dnia 23 stycznia 2014 r., znak WPI/200000/451/1767/2013;

- interpretacja indywidualna Oddziału ZUS w Gdańsku z dnia 5 kwietnia 2013 r. znak DI/100000/451/140/2013; oraz pismo z dnia 27 października 2014 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych WPI/200000/43/1132/2014.

Konkludując, z treści powyższych interpretacji można wysunąć wniosek, że w sytuacji gdyby Spółka dokonała stosownego zapisu w regulaminie wynagradzania, w sposób, który został przedstawiony we wniosku, w myśl § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, na płatniku składek nie będzie spoczywać obowiązek naliczania i odprowadzania składek ZUS od ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałów.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 29 maja 2019 r., doręczonym w dniu 6 czerwca 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że wartość dofinansowania do świadczenia, tj. składki kapitałowej ubezpieczenia na życie, o którym mowa w przedmiotowym wniosku stanowić będzie przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże dopiero z chwilą przeniesienia na pracownika prawa do dysponowania środkami zgromadzonymi na polisie. Tak jak już zostało to wskazane we wniosku, zapłacone przez pracodawcę (Spółkę) składki na część kapitałową będą stanowić przychód pracownika ze stosunku pracy, jeżeli decyzją pracodawcy (Spółki) wykup częściowy lub całkowity z części inwestycyjnej polisy zostanie wypłacony na rzecz jej pracownika, co jest możliwe po przeniesieniu praw do dysponowania środkami zgromadzonymi na polisie.

Dalej Wnioskodawca dodaje, że zbytnim uproszczeniem byłoby wskazanie, że od razu z chwilą zawarcia przedmiotowej umowy ubezpieczenia pracownik uzyskuje niejako automatycznie przychód ze stosunku pracy w części dotyczącej dofinansowania do opłacanej składki kapitałowej ubezpieczenia na życie. Na powyższe uwarunkowania zwrócił uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia II.Ol.2019 r., II FSK 59/17 NSA. przystający do okoliczności niniejszej sprawy, stwierdzając, że: w sprawie bezsporna jest kwestia skutków podatkowych dotyczących polisy w części ochronnej. Podkreśla to też sam Wnioskodawca stwierdzając, że w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym: (...) opłacanie przez Spółkę składki będzie stanowiło w części ochronnej przychód ubezpieczonego pracownika - Wnioskodawcy, ze stosunku pracy. W tym stanie rzeczy, opłacanie przez Spółkę składki w części ochronnej będzie stanowiło przychód ubezpieczonego pracownika, czyli Wnioskodawcy, ze stosunku pracy w momencie zapłacenia tej składki. Niewątpliwie bowiem ubezpieczonym jest pracownik wskazany w umowie (Wnioskodawca) i z chwilą zawarcia przez Spółkę umowy ubezpieczenia - nabywa on prawa wynikające z tej polisy. Sporna natomiast w sprawie jest kwestia uzyskania przychodu z części inwestycyjnej tej polisy i dlatego dla jej rozstrzygnięcia konieczne było ustalenie, kto jest uprawniony (nabywa prawa) do świadczenia z takiej polisy oraz w którym momencie nabywa te uprawnienia.

Zdaniem Sądu, organ prawidłowo uznał, że zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, z umowy ubezpieczenia wynika, że o wypłatę częściową lub całkowitą z polisy będzie mogła wystąpić wyłącznie Spółka, ale wykup ten może być dokonany na rzecz Spółki (ubezpieczającego) lub na rzecz Wnioskodawcy (ubezpieczonego).

W związku z powyższym - zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym - uprawnionym z polisy w części inwestycyjnej może być także ubezpieczony pracownik, tj. Wnioskodawca. Z tych względów Minister Finansów prawidłowo stwierdził, że zapłacone w tej części składki przez pracodawcę (Spółkę) będą stanowić przychód Wnioskodawcy ze stosunku pracy, jeżeli decyzją pracodawcy (Spółki) wykup częściowy lub całkowity z części inwestycyjnej polisy zostanie wypłacony na rzecz jej pracownika (Wnioskodawcy). W sytuacji zatem, gdy do czasu wystąpienia o wypłatę przez Spółkę nie wiadomo, na czyją rzecz nastąpi ta wyplata - momentem otrzymania przychodu przez pracownika jest moment przyznania takiego prawa do świadczenia z polisy."

Wnioskodawca zaznacza, że dla załatwienia niniejszej sprawy istotne jest jednak wskazanie, że Wnioskodawca zainteresowany jest uzyskaniem stanowiska organu przy założeniu, że pracownicy uzyskają przychód ze stosunku pracy z tytułu dofinansowania do opłacanej składki kapitałowej ubezpieczenia na życie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wartość świadczenia, tj. składki ochronnej i składki kapitałowej ubezpieczenia podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracodawcę pracownikom., Jak już bowiem wskazano we wniosku, z tytułu przystąpienia do ubezpieczenia opłacana byłaby indywidualna miesięczna składka, która częściowo byłaby finansowana przez pracownika, natomiast pozostałą część składki każdemu ubezpieczonemu pokrywałby pracodawca.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku, zważył co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna).

Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji przedstawia zaistniały stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie. Z przepisu tego wynika wymóg kompleksowości opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego dokonanego przez wnioskodawcę - Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może bowiem w trybie wydawania interpretacji indywidualnej prowadzić postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Jednoznaczny sposób ujęcia w art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez ustawodawcę zakresu przedmiotowego wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej, uniemożliwia Zakładowi wydanie interpretacji w sprawach dotyczących m.in. rozstrzygnięcia czy dany składnik wynagrodzenia stanowi przychód ze stosunku pracy. Jak stanowi art. 34 ust. 17 ustawy - Prawo przedsiębiorców, zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.). Dlatego też. Zakład wydając interpretację w danej sprawie poprzestaje na oświadczeniu wnioskodawcy, iż świadczenia, o których stanowi wniosek stanowią bądź nie stanowią przychodu pracownika ze stosunku pracy, traktując takie oświadczenie jaku element opisu zdarzenia przyszłego.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości składki ochronnej i kapitałowej ubezpieczenia na życie w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom, uznać należy za prawidłowe. Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949 r, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Z treści § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynika natomiast, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ranach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedyne te przychody, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tchże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości.

Ponadto przyjęty w art. 20 ust. 1 u.s.u.s. sposób ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe oznacza, że przychody, które na mocy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe są wolne od składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wyłączone są również z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe.

Konkludując, w przypadku więc, gdy zgodnie z założeniem Wnioskodawcy wartość składki ochronnej i kapitałowej ubezpieczenia na życie w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom, stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zaś prawo do uzyskania tych korzyści wynikać będzie z regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce, przewidującego partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych nadmienia, że okoliczność, iż dane świadczenie nie stanowi przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę skutkuje brakiem uwzględnienia jej wartości w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z uwagi na brzmienie ww. przepisów art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy

0 systemie ubezpieczeń społecznych, z którego wynika, iż podstawę wymiaru składek pracownika na te ubezpieczenia stanowi przychód. Brak przychodowego charakteru danego świadczenia decyduje o tym, że nie stanowi podstawy wymiaru składek na poszczególne ubezpieczenia, a także nie ma w odniesieniu do niego zastosowania Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949).

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. l i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji