DI/100000/43/336/2016 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników wartości pakietów medycznych oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 marca 2016 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych DI/100000/43/336/2016 Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników wartości pakietów medycznych oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku (...) z dnia 17 marca 2016 r. złożonym w dniu 22 marca 2016 r. dotyczące nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników wartości pakietów medycznych oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (...) z dnia 17 marca 2016 r. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż ma zamiar podpisać umowę o świadczenie usług medycznych z firmą dostarczającą usługi medyczne w formie abonamentowej. Pracownicy, którzy przystąpią do abonamentów medycznych w ramach umowy zawartej między Bankiem a firmą medyczną, będą korzystać z usług medycznych oraz programów profilaktycznych w zakresie ochrony zdrowia, w tym m.in. szczepień ochronnych objętych zakresem abonamentu. Składka miesięczna będzie finansowana przez Bank i pracownika. Pracownik będzie opłacał składkę w wysokości (...) zł brutto (słownie: (...) złoty 00/100), a różnicę pomiędzy kosztem ponoszonym przez pracownika a kosztem usługi pokryje Bank zgodnie z obowiązującym u pracodawcy Regulaminem wynagradzania pracowników. Odpowiednio do treści (...) "Regulaminu wynagradzania pracowników w Banku (...)", zatytułowanym "Inne świadczenia":

1.

"Bank może zapewnić pracownikom dodatkową opiekę medyczną na zasadach określonych w umowie zawartej z dostawcą usług medycznych, które to świadczenie polega na możliwości zakupu usług opieki medycznej po cenach niższych niż stosowane na rynku dla pojedynczych świadczeń.

2.

W ramach korzystania z dodatkowej opieki medycznej, pracownik jest uprawniony do zakupu pakietów usług opieki medycznej za kwotę niższą niż detaliczna cena pakietu nabywanego przez Bank. Jeżeli pracownik podejmuje decyzję o przystąpieniu do danego pakietu Bank jest zobowiązany do sfinansowania pozostałej kwoty, która stanowi różnicę pomiędzy ceną nabycia pakietu od jego dostawcy, a kwotą uiszczoną przez pracownika. Kwota przypadająca do zapłaty przez pracownika jest uiszczana w ten sposób, że jest potrącana przez pracodawcę z wynagrodzenia za pracę".

W związku z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2236) "podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagrodzeniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji". Różnica w wysokości składki, którą Bank będzie opłacał za danego pracownika, a kwotą w wysokości (...) zł brutto, którą uiszczać będzie pracownik przystępujący do programu medycznego, będzie stanowić wprawdzie przychód pracownika ze stosunku pracy, jednakże z racji faktu, że spełnione są wymogi, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 powołanego wyżej rozporządzenia, przychód ten nie będzie stanowił podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Przychód uzyskany przez pracownika będzie opodatkowany w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Zawarcie w przyszłości przez Bank umowy o świadczenie usług medycznych ze składką częściowo opłacaną przez pracodawcę spowoduje, że z punktu widzenia pracownika przystąpienie do pakietu medycznego prowadzić będzie w aspekcie finansowym do osiągnięcia korzyści majątkowej polegającej na uprawnieniu do zakupu usługi medycznej po cenach niższych niż detaliczne (to jest takich, które miałyby zastosowanie, gdyby bank nie finansował określonej części składki). W opisywanym stanie przyszłym spełniony zostanie wymóg, że pracownik przystępujący do abonamentu medycznego będzie w części partycypował finansowo w opłaceniu składki zgodnie z zapisami w Regulaminie wynagradzania pracowników w Banku (...), a pozostałą część kwoty składającej się na abonament medyczny będzie uiszczał pracodawca (co również wynika z przedmiotowego regulaminu). Taka możliwość została przewidziana w obowiązującym u pracodawcy regulaminie wynagradzania.

Stanowisko Banku jest tożsame z opisanym stanem przyszłym, jaki Bank zamierza osiągnąć. Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu m.in. zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania wymiaru podstawy składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 1 przywołanego wyżej rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 2. Odpowiednio natomiast do zapisów w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Z literalnego brzmienia przepisów wynika, że podstawy wymiaru składek nie stanowią te przychody, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania (jak w omawianym przypadku) lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (tj. formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usługi).

W literaturze wskazuje się, że przepisy te będą mieć zastosowanie do tych świadczeń, za które pracownik choćby częściowo uiszcza opłatę.

W ocenie Banku różnica w wysokości składki za usługi medyczne, którą Bank będzie opłacał za danego pracownika, będzie stanowić wprawdzie przychód pracownika ze stosunku pracy, jednakże z racji faktu, że spełnione są wymogi, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 powołanego wyżej rozporządzenia przychód ten nie będzie stanowił podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz interpretację indywidualną Oddziału ZUS w Gdańsku z dnia 13 lutego 2013 r. (znak: DI/100000/451/123/2013) i decyzje interpretacyjne ZUS Oddział w Lublinie z dnia 26 maja 2015 r. (WPI/200000/43/584/2015/2015), z dnia 28 maja 2015 r. (WPI/200000/43/630/2015) oraz z dnia 28 maja 2015 r. (WPI/200000/43/630/2015), Zarząd Banku stoi na stanowisku, że świadczenie abonamentowe usługi medycznej częściowo sponsorowane przez Bank stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, ale nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ww. ubezpieczenia wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług, w efekcie pracownik uzyskuje je odpłatnie, ale po cenie niższej niż ta, którą musiałby uiścić w przypadku samodzielnego nabycia dóbr - po cenie niższej niż ich cena detaliczna.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika przybierze zagwarantowaną w regulaminie wynagradzania postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne pakietów medycznych (miesięczna składka będzie współfinansowana przez pracownika i pracodawcę) oraz nie będzie stanowić ekwiwalentu w formie pieniężnej i będzie przychodem uzyskiwanym przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od ww. wartości.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznacza, iż nie odnosi się do poruszonej we własnym stanowisku w sprawie kwestii przychodowej, gdyż leży ona w wyłącznych kompetencjach organów podatkowych. Wydając niniejszą decyzję, organ rentowy opiera się na oświadczeniu zawartym przez wnioskodawcę w powyższym zakresie w opisie zdarzenia przyszłego wniosku.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl