DI/100000/43/287/2020 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wartości abonamentu medycznego oraz grupowego ubezpieczenia na życie w części współfinansowanych przez pracodawcę pracownikom.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia б marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 z późn. zm.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020r., poz. 266 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) z dnia 24 marca 2020r., złożonym w dniu 31 marca 2020r. w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wartości abonamentu medycznego oraz grupowego ubezpieczenia na życie w części współfinansowanych przez pracodawcę pracownikom.

Dnia 31 marca 2020r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w wpłynął wniosek złożony przez przedsiębiorcę (...) siedzibą w (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustaw Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 kwietnia 2020r. doręczonym dnia 28 kwietnia 2020r. poprzez własnoręczne podpisy osób uprawnionych do złożenia wniosku w imieniu Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że aktualnie jako pracodawca finansuje Pracownikom benefity w postaci dostępu do prywatnej opieki medycznej. Dodatkowo Pracownicy opłacają część kosztu grupowego ubezpieczenia na życie. Dzięki temu Pracownicy, którzy wyrażają chęć korzystania z dodatkowych świadczeń tego typu uzyskują dostęp do określonych usług po cenach niższych niż detaliczne. Wartość benefitów stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, fundusz pracy (FP) i fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych (FGŚP), doliczaną co miesiąc do kwoty wynagrodzenia dla pracowników korzystających z prywatnej opieki medycznej i/lub grupowego ubezpieczenia na życie. Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umów o pracę powyżej 50 pracowników. U Wnioskodawcy funkcjonuje Regulamin Wynagradzania. Wnioskodawca umożliwia swoim pracownikom korzystanie z różnego rodzaju świadczeń m.in. opieki medycznej w postaci abonamentu medycznego oraz grupowego ubezpieczenia na życie - zwane dalej "Benefitami". Pracodawca planuje umożliwić swoim pracownikom korzystanie z Benefitów na preferencyjnych warunkach.

Umowy, które zostały zawarte przez Wnioskodawcę z dostarczycielami ustug (Benefitów) spowodowały, iż Pracownik pokrywając częściowo składki za te usługi, uzyskał korzyść materialną polegającą na uprawnieniu do zakupu usług po cenach niższych niż detaliczne.

Korzyść ta stanowi dla Pracownika przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany przez Pracowników u Wnioskodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ma zamiar dokonać zmian w obowiązującym Regulaminie Wynagradzania poprzez wprowadzenie do niego zapisów określających zasady, na jakich pracownicy będą uprawnieni do nabywania Benefitów.

Zapisy Regulaminu Wynagradzania będę przewidywały, że:

Pracownik będzie uprawniony do zakupu Benefitów po cenach niższych niż detaliczne;

Koszt nabycia obu benefitów będzie współfinansowany przez pracodawcę oraz pracownika;

Pracownik tytułem współfinansowania Benefitów będzie ponosił co miesiąc koszt w wysokości różnicy pomiędzy kwotą dofinansowania oferowaną przez pracodawcę, a kosztem nabycia tych świadczeń, wynikających z podpisanych przez pracodawcę umów ze świadczeniodawcami; * Kwota współfinansowania przez pracownika będzie w wysokości co najmniej zł oraz będzie potrącana z jego wynagrodzenia (po uzyskaniu pisemnej zgody pracownika).

Wysokość przyznanego Pracownikom przez Wnioskodawcę dofinansowania do zakupu Benefitów będzie ustalana przez Wnioskodawcę. Środki przeznaczone na dofinasowanie ww. Benefitów będą pochodziły ze środków obrotowych Pracodawcy.

Usługi objęte Benefitami nie będą świadczone na rzecz Pracownika przez Pracodawcę, lecz przez osoby trzecie, na zasadach określonych przez podmioty oferujące poszczególne usługi (Benefity).

Pracodawca kwalifikuje prywatną opiekę medyczną (abonament medyczny) oraz grupowe ubezpieczenie na życie, jako usługi.

W świetle przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca powziął wątpliwość czy na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt, 9 u.s.u.s. w zw. z § 1 w zw. z § 2 pkt 26 Rozporządzenia, jako płatnik składek, będzie zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz FP i FGŚP od przychodu Pracownika stanowiącego różnicę pomiędzy przypadającym na Pracodawcę kosztem nabycia Benefitu, a kwotą, którą Pracownik płaci Wnioskodawcy (poprzez potrącenie z wynagrodzenia) 2 tytułu przyznania mu określonego Benefitu, w sytuacji gdy: 1. Wartość świadczenia Pracownika jest symboliczna (zł), względem ostatecznego kosztu ponoszonego przez Wnioskodawcę;

2. Ustugi objęte Benefitami nie są nabywane bezpośrednio od Pracodawcy, lecz usługi te nabywa pracodawca, a Pracownicy partycypują jedynie w kosztach nabycia tych usług.

ntencją Wnioskodawcy jest ustalenie czy:

podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz FP i FGŚP Pracowników stanowi wartość świadczeń w postaci opieki medycznej oraz grupowego ubezpieczenia na życie, w przypadku pokrywania kosztów tych świadczeń w sposób opisany powyżej;

zakwalifikowanie powyżej opisanych świadczeń (prywatna opieka medyczna oraz grupowe ubezpieczenie na życie) jako usług, przy zastosowaniu § 2 pkt. 26 Rozporządzenia, jest prawidłowe.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że finansowana przez Wnioskodawcę (Pracodawcę) część kosztów nabycia przez Pracowników Benefitów, stanowiąca różnicę pomiędzy ceną nabycia Benefitu pokrywaną przez Pracodawcę, a przypadająca na Pracownika odpłatnością za nabycie danego Benefitu, stanowić będzie przychód Pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego Wnioskodawca powinien, jako płatnik, odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Niemniej jednak, w opinii Wnioskodawcy, w świetle opisanego powyżej zdarzenia, jest on uprawniony do wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, oraz FP i FGŚP Pracowników przychodu Pracownika stanowiącego różnicę pomiędzy ceną nabycia Benefitu pokrywanego przez Pracodawcę, a przypadającą na Pracownika odpłatnością za nabycie danego Benefitu.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 u.s.u.s, w zw. z § 1 w zw. z § 2 pkt 26 Rozporządzenia z podstawy wymiaru składek zostały wyłączone "korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług".

Pracodawca stoi na stanowisku, że nie jest on zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), zdrowotne oraz FP i FGŚP od przychodu Pracownika stanowiącego różnicę pomiędzy ceną nabycia Benefitu (usługi) pokrywaną przez Pracodawcę, a przypadającą na Pracownika odpłatnością za nabycie danego Benefitu na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 u.s.u.s. w zw. z § 1 w zw. z § 2 pkt. 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczególnych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, bowiem z opisanego stanu przyszłego wynika, że wszystkie przesłanki niezbędne do zastosowania powołanego przepisu Rozporządzenia zostaną spełnione.

Zasady i warunki przyznawania Pracownikom Benefitów po niższej niż detaliczne cenie zostały przewidziane w obowiązującym u Wnioskodawcy Regulaminie Wynagradzania, utworzonego zgodnie z przepisami Kodeksu Pracy.

Zawarte przez Wnioskodawcę umów z podmiotami oferującymi Benefity oraz umożliwienie Pracownikom korzystanie z tych Benefitów stanowi korzyść materialną dla Pracownika, a bez znaczenia pozostaje kwestia, że usługi objęte Benefitami nie są nabywane bezpośrednio od Pracodawcy, a usługi objęte Benefitami nie będą świadczone przez Pracodawcę, lecz przez osoby trzecie.

Z § 2 pkt 26 Rozporządzenia nie wynika, aby uprawnienie Pracowników do nabywania usług po cenach niższych niż detaliczne miało następować wyłącznie bezpośrednio od Pracodawcy. Należy wskazać, że zapewnienie Pracownikom przez Wnioskodawcę możliwości skorzystania z określonego Benefitu, która uwarunkowana jest poniesieniem przez Pracownika wydatku znacząco odbiegającego od detalicznej ceny nabycia danego Benefitu, spełnia przesłankę uznania, że Pracownik nabywa usługę (Benefit) po cenie niższej niż detaliczne, czyli stanowi korzyść, o której mowa w § 2 pkt 26 Rozporządzenia.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle opisanego powyżej zdarzenia przyszłego fakt, że Pracownik finansuje nabycie świadczenia w kwocie co najmniej zł nie ma w tym wypadku znaczenia i z pewnością realizuje tę przesłankę.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, będzie on uprawniony do wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz FP i FGŚP Pracowników przychodu Pracownika stanowiącą różnicę pomiędzy ceną nabycia Benefitu pokrywanego przez Pracodawcę, a przypadającą na Pracownika odpłatnością za nabycie danego Benęfitu.

W związku z negatywnym rozpatrzeniem wcześniej składanego pisma prośba o ponowną interpretację. Do wniosku załączono potwierdzenie realizacji przelewu.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku, zważył co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna).

Jednocześnie stosownie do art. S3d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji przedstawia zaistniały stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie. Z przepisu tego wynika wymóg kompleksowości opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego dokonanego przez wnioskodawcę - Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może bowiem w trybie wydawania interpretacji indywidualnej prowadzić postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, a także interpretacji treści przepisów prawa wewnętrznego obowiązujących u przedsiębiorcy. Dlatego też, Zaktad poprzestaje na oświadczeniu przedsiębiorcy odnośnie tego, iż świadczenia, o których stanowi wniosek stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy, a także iż uprawnienie pracownika do zakupu danego świadczenia po cenie niższej niż detaliczna będzie wynikało z regulaminu wynagradzania, traktując takie oświadczenia jako element zdarzenia przyszłego.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku d wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust, 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia I998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Z treści § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynika natomiast, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany bytby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od ww. wartości.

Konkludując, w przypadku więc, gdy wartość abonamentu medycznego oraz grupowego ubezpieczenia na życie w części współfinansowane przez pracodawcę pracownikom, stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zaś prawo do uzyskania tych korzyści wynikać będzie z regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce, przewidującego partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 20l9 r., poz. 1373 z późn. zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Tym samym powyższe znajdzie zastosowanie również w odniesieniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Powyższe ma również zastosowanie w odniesieniu do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Wynika to z brzmienia art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1482 z późn. zm.) oraz art. 29 ustawy z dnia 13 sierpnia 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 7 z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania, Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. i i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (....). Od wołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protoķsiu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.