DI/100000/43/170/2020 - Nieuwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości udostępnienia pracownikom miejsca parkingowego w części finansowanej przez pracodawcę

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 z późn. zm.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarta we wnioski złożonym w dniu 12 lutego 2020 r. w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości udostępnienia pracownikom miejsca parkingowego w części finansowanej przez pracodawcę.

W dniu 12 lutego 2020 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 marca 2020 r. doręczonym dnia 24 marca 2020 r.

Wnioskodawca wskazuje, że jest zarejestrowany, jak również wynajmuje powierzchnię biurową gdzie prowadzi swoją działalność, w budynku znajdującym się przy ulicy (...)

W pierwszym kwartale 2020 w związku z dalszym rozwojem działalności spółka wynajęła dodatkową powierzchnię biurową znajdująca się w tym samym budynku. Wraz ze zwiększeniem powierzchni biurowej spółka (...) wynajęła również dodatkowe podziemne miejsca postojowe w tym budynku.

Podziemne miejsca postojowe służą kontrahentom spółki (...) oraz potrzebom własnym tj. parkowaniu pojazdu stanowiącego własność Spółki. Dodatkowo część podziemnych miejsc postojowych spółka planuje udostępniać swoim pracownikom w celu parkowania ich prywatnych samochodów.

Osoby uprawnione (Pracownicy) będą mogły skorzystać z opisanej powyżej korzyści na podstawie wewnątrzzakładowych przepisów o wynagradzaniu. Pracodawca częściowo dofinansuje osobom uprawnionym możliwość nabycia świadczeń parkingowych, które będą stanowiły przychód w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych dla korzystających z nich osób. Prowadzona w Spółce elektroniczna ewidencja parkowania umożliwi identyfikację każdorazowego parkowania samochodu pracownika na udostępnionych miejscach w przeliczeniu godzinowym. Pracodawca doda do przychodu pracownika proporcjonalnie wartość poniesionej przez Spółkę opłaty za najem miejsca postojowego w części finansowanej przez Spółkę. Dopłata będzie dotyczyła tylko godzin faktycznego korzystania z miejsca postojowego przez pracownika. Należność za korzystanie z miejsca postojowego w części finansowanej przez pracownika będzie potrącana z wynagrodzenia należnego pracownikowi.

W ten sposób pracownik będzie korzystał z podnajmu miejsca postojowego (parkingowego) czyli będzie korzystał z wynajętej rzeczy za częściową odpłatnością. Częściowe dofinansowanie w zamierzeniu pracodawcy ma na celu skuteczniejsze realizowanie przez pracowników obowiązków wynikających ze stosunku pracy.

Pracownicy będą mieli możliwość korzystania z miejsca parkingowego tylko w ramach wykonywania obowiązków związanych ze stosunkiem pracy.

Korzyść uzyskiwana przez pracownika w opisanym przypadku przybierać będzie formę niepieniężną, gdyż przybierze formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi jak stanowi § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W świetle przytoczonego przepisu, składki ZUS nie powinny być naliczane od korzyści materialnych otrzymanych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy wynikających z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów bądź usług jedynie za częściową ich odpłatnością. Częściowa ich odpłatność polegać będzie w tym przypadku na partycypowaniu pracownika w pokryciu kosztów zakupu artykułów, przedmiotów lub usług.

Pracodawca spółka w świetle obowiązujących przepisów zamierza wyłączyć z podstawy wymiaru składek ZUS koszty użytkowania przez pracowników miejsc postojowych w budynku w części finansowanej przez pracodawcę.

Własne stanowisko w sprawie pracodawca uzasadnia częściową odpłatnością pracownika.

W uzupełnieniu do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej złożonym dnia 24 marca 2020 r. wnioskodawca wyjaśnił, że:

Korzyść w postaci świadczeń parkingowych, o których mowa we wniosku będzie stanowić przychód osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Każde konkretne miejsce parkingowe będzie udostępnione wyłącznie konkretnemu pracownikowi i będzie wyłącznie do jego użytku w określonym czasie. Czas wyłącznego użytkowania konkretnego miejsca parkingowego przez konkretnego pracownika będzie ewidencjonowany w elektronicznym systemie rezerwacji miejsc parkingowych. W systemie tym nastąpi przypisanie konkretnego pracownika do konkretnego numeru miejsca parkingowego w okresie trwania rezerwacji. Następnie na koniec okresu rozliczeniowego nastąpi sumowanie godzin korzystania przez konkretnego pracownika z konkretnego miejsca parkingowego. Godzinowa ewidencja korzystania z parkingu związana jest z rodzajem wykonywanych usług przez pracowników Spółki, gdzie zgodnie z zawartymi umowami część zadań pracowniczych, niektórzy pracownicy mogą wykonywać poza biurem Spółki. W związku z powyższym niepotrzebne jest stałe przypisanie miejsca parkingowego do codziennego użytku konkretnego pracownika.

Wnioskodawca dokonał uzupełnienia własnego stanowiska w sprawie poprzez wskazanie, że umożliwi pracownikom korzystanie z miejsc parkingowych za częściowym dofinansowaniem przez wnioskodawcę. Wysokość i zasady dofinansowania są jasno określone w wewnątrzzakładowych przepisach o wynagradzaniu. Należność za korzystanie z miejsc parkingowych, która będzie objęta dofinansowaniem, będzie potrącana z wynagrodzenia pracowników. Opłata uiszczana przez pracowników Wnioskodawcy będzie natomiast stanowiła cenę niższą niż detaliczna (rynkowa).

Wnioskodawca (Spółka) powzięła wątpliwość i kieruje pytanie czy wartość dofinansowania miejsc parkingowych przez wnioskodawcę na rzecz pracowników dzięki której otrzymają oni korzyść materialną ze względu na cenę niższą niż detaliczna, powinna stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jeżeli pracownicy wnioskodawcy będą ponosić z tego tytułu częściową odpłatność, a uprawnienie do nabycia tych świadczeń zostało uregulowane w wewnątrzzakładowych przepisach o wynagradzaniu.

W opinii wnioskodawcy wartość dofinansowania tej części świadczenia, za którą pracownik nie ponosi odpłatności (tj. sfinansowanej przez wnioskodawcę) nie należy uwzględniać w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Jego wartość powinna być zwolniona z oskładkowania na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, rozporządzenia składkowego. Zdaniem wnioskodawcy konstrukcja powyższego przepisu wskazuje, że jeżeli świadczenia (korzyści) uzyskiwane przez Pracownika z tytułu stosunku pracy i stanowiące jego przychód ze stosunku o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikają z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, regulujących uprawnienie do ich zakupu po cenach niższych niż detaliczne (częściową odpłatność pracownika) - to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Korzyść uzyskiwana przez Pracownika musi przy tym przybrać formą niepieniężną - formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi, a tak właśnie jest w przypadku wnioskodawcy.

W świetle przytoczonego przepisu, składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu Pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów bądź usług jedynie za częściową ich odpłatnością. Częściowa ich odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu Pracownika (odpłatność w PLN) w pokryciu kosztów zakupu miejsc parkingowych.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). Natomiast w myśl art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznacza, że zgodnie ze wskazaniami judykatury, wydając Interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony starem faktycznym lub zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez pytającego we wniosku. Pełną wiedzę o stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym organ czerpie wyłącznie z wniosku uprawnionego podmiotu nie posiadając kompetencji do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje. W toku tego postępowania organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskanie informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne i uchronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 i art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składak no ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze. wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Wskazana możliwość musi mieć charakter zagwarantowanego w ww. przepisach uprawnienia-korzyść nie może każdorazowo wynikać jedynie od decyzji pracodawcy i nie może mieć charakteru pieniężnego (pracownik nie może otrzymywać środków pieniężnych na zakup artykułów, przedmiotów czy usług).

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika w рokrycia kosztów/ zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika wynikające z wewnątrzzakładowych przepisów o wynagradzaniu przybierze postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne usług oraz nie będzie stanowić ekwiwalentu w formie pieniężnej i będzie stanowić przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to będzie podlegać ono wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

Jednocześnie korzyść pracownika, o której traktuje § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rontowe, winna być wymierna (wyliczalna, konkretna) i przypisana konkretnemu pracownikowi, a jednocześnie polegać na umożliwieniu pracownikowi zakupu konkretnego artykułu, przedmiotu lub usługi po cenie niższej niż przewidziana dla danego towaru, artykułu czy usługi cena detaliczna. Przesłanka indywidualnego charakteru korzyści zostanie spełniona gdy każde miejsce parkingowe będzie udostępnione wyłącznie konkretnemu pracownikowi, a nie dowolnej grupie pracowników, którzy zdecydują się na zakup świadczenia parkowania.

Wnioskodawca w przedmiotowym wniosku oświadczył, że korzyść w postaci świadczeń parkingowych będzie stanowić przychód osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Będzie ona mieć charakter niepieniężny, gdyż przybierze formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi, jak stanowi § 2 ust. l pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz będzie wynikać z wewnątrzzakładowych przepisów o wynagradzaniu, a każde konkretne miejsce parkingowe będzie udostępnione wyłącznie konkretnemu pracownikowi i będzie wyłącznie do jego użytku w określonym czasie.

Reasumując w sytuacji opisanej we wniosku zostały spełnione przesłanki dla uznania, iż wartość udostępnianych pracownikom miejsc parkingowych w części finansowanej przez pracodawcę nie uwzględnia się w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne tych osób, należy jednak zaznaczyć, że organ nie bada czy informacje podane przez wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego i jego uzupełnieniu są zgodne z rzeczywistością.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.