DI/100000/43/134/2015 - Wyłączenia z podstawy wymiaru składek.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 121), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku (...) z dnia 26 stycznia 2015 r., doręczonym dnia 30 stycznia 2015 r. uzupełnionym 3 marca 2015 r. w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz Fundusz Emerytur Pomostowych korzyści ekonomicznych uzyskiwanych przez pracowników oraz byłych pracowników wnioskodawcy nabywających akcje (...) w wykonaniu instrumentów takich jak RSU, PSU i SAR.

Dnia 30 stycznia 2015 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 lutego 2015 r. doręczonym dnia 3 marca 2015 r.

Wnioskodawca wskazał, iż (...)(dalej: "(...)" albo "Spółka") jest częścią międzynarodowego koncernu (...). Do (...) roku spółką dominującą grupy kapitałowej (...) była spółka (...) z siedzibą w (...) w ("..."). Akcje (...) były notowane na giełdzie papierów wartościowych w (...) ("...").

Na skutek restrukturyzacji przeprowadzonej w (...) (...) przestała być podmiotem dominującym grupy kapitałowej (...), a została nim spółka (...) z siedzibą w (...). Akcje są notowane na giełdzie (...).

Spółka zatrudnia w Polsce pracowników ("Pracownicy"). Zgodnie z praktyką stosowaną przez większość międzynarodowych koncernów, (...) co pewien czas wprowadza akcyjne plany motywacyjne skierowane do kluczowych pracowników i współpracowników (...) oraz pozostałych spółek z grupy kapitałowej (mających siedzibę w (...) albo w innych krajach, w tym w Polsce). Mają one na celu motywowanie kluczowych pracowników i współpracowników do jak najlepszej i najbardziej efektywnej pracy dla spółek z grupy kapitałowej.

Obecnie stosowanym Planem Motywacyjnym jest (...) (zmieniony (...), "Plan Motywacyjny"). Do (...) r. na podstawie warunków Planu Motywacyjnego uprawnione osoby mogły otrzymywać nagrody oparte o akcje (...) z siedzibą w (...) ("Akcje(...)") Począwszy od (...) r. na podstawie warunków Planu Motywacyjnego uprawnione osoby mogą otrzymywać Nagrody oparte o akcje (...) z siedzibą w (...) ("Akcje (...)"). W dalszej części Akcje (...) oraz Akcje (...) są łącznie określane jako "Akcje".

Plan Motywacyjny jest zarządzany przez komitet ds. wynagrodzeń ("Komitet") zarządu Spółki (...) (do (...)) lub (...) (od (...)). Komitet ma pełne uprawnienia do przyznawania Nagród osobom uprawnionym do uczestnictwa w Planie ("Uczestnicy"). Komitet określa warunki, na podstawie których przyznawane są Nagrody. Zgodnie z wytycznymi Komitetu odnośnie zasad wykonywania Planu Motywacyjnego, prawo do udziału w Planie Motywacyjnym przysługuje osobom zajmującym w danym czasie określone rodzaje stanowisk w Spółce (a nie konkretnym osobom), tj. stanowiska, które organizacyjnie bezpośrednio podlegają (tekst jedn.: bezpośrednio raportują do) prezesa zarządu Spółki, jak również prezes zarządu Spółki. Dane osobowe Pracowników zajmujących określone rodzaje stanowisk Spółka udostępnia Komitetowi. W odniesieniu do Pracowników Spółki, którzy są Uczestnikami, Komitet co roku wysyła do Spółki listę Pracowników, którzy uczestniczą lub mogą uczestniczyć w Planie. Zarząd Spółki uzupełnia tą listę o swoje rekomendacje odnośnie kontynuacji udziału w Planie tych Pracowników, którzy byli już Uczestnikami, ewentualnie rekomenduje innych Pracowników, którzy mogą stać się Uczestnikami Planu Motywacyjnego. Decyzję w tej sprawie podejmuje jednak Komitet zarządu Spółki (...). Pracownicy, którzy stali się Uczestnikami, zawierają indywidualne umowy z (...) (do (...)), na podstawie których uzyskują prawo do Nagród w określonej liczbie ("Umowy"). Umowy te regulują wszystkie istotne aspekty prawne oraz operacyjne uczestnictwa danego Uczestnika w Planie Motywacyjnym.

Na podstawie Planu Motywacyjnego mogą otrzymywać nagrody/instrumenty nazywane Performance Share Units ("PSU"), Stock Appreciation Rights ("SAR") lub ekwiwalenty akcji o wyłączonej zbywalności (Restricted Stock Units, "RSU"; PSU, SAR i RSU łącznie w dalszej części wniosku są określane jako "Nagrody"). W przypadku RSU, w dacie zapadnięcia wykonalności określonej transzy RSU, Pracownikowi są wydawane Akcje spółki (...) w liczbie odpowiadającej liczbie RSU. W przypadku SAR, Pracownikowi przyznawana jest określona liczba SAR w zależności od zakładanej wartości tej Nagrody dla danego Pracownika i prognozowanego wzrostu wartości Akcji. W momencie wykonania SAR jest obliczana wartość Nagrody w postaci iloczynu liczby SAR wykonywanych przez Uczestnika i kwoty, o jaką wzrosła wartość rynkowa Akcji w okresie od przyznania Uczestnikowi SAR do momentu ich wykonania - Pracownikowi jest wydawana odpowiednia liczba Akcji spółki (...). W przypadku PSU, liczba Nagród PSU przysługujących Uczestnikowi zależy od spełnienia określonych wyników finansowych/operacyjnych (w zakresie przepływów pieniężnych oraz rocznej stopy wzrostu) przez grupę (...) w okresach letnich, a także uzyskania osobistej oceny rocznej nie niższej, niż minimalna przewidziana w warunkach Planu Motywacyjnego. Pracownikowi jest wydawana odpowiednia liczba Akcji spółki (...).

Wprowadzanie Planu Motywacyjnego nastąpiło na podstawie właściwych aktów korporacyjnych podejmowanych przez (...) oraz ich akcjonariuszy (uchwała zgromadzenia akcjonariuszy). W (...) Plan Motywacyjny został przyjęty przez akcjonariuszy (...) na podstawie uchwały z dnia (...), a następnie był wdrażany przez zarząd (...) działający poprzez Komitet. W ramach restrukturyzacji grupy kapitałowej w (...) przejęła przez połączenie m.in. spółkę (...), przejmując w ten sposób prawa i obowiązki spółki (...). Wskutek powyższych zdarzeń (...), aktem z (...) przejęła Plan Motywacyjny, przez co Plan Motywacyjny jest kontynuowany przez (...).

W sytuacji, gdy Spółka zawiera umowę o pracę z osobą na stanowisko, które uprawnia do uzyskania Nagród zgodnie z Planem Motywacyjnym, umowa o pracę nie zawiera gwarancji przystąpienia do Planu Motywacyjnego, gdyż Spółka nie może zaciągać tego typu zobowiązań. Udział Uczestnika w Planie Motywacyjnym w żaden sposób nie ogranicza prawa Spółki do rozwiązania umowy o pracę z Pracownikiem (Uczestnikiem), w żaden sposób nie gwarantuje Pracownikowi (Uczestnikowi) ciągłości zatrudnienia, ani nie stanowi samodzielnie umowy o pracę lub podobnego kontraktu z (...). Ewentualne zakończenie Planu Motywacyjnego decyzją Komitetu nie rodzi żadnej odpowiedzialności Spółki wobec Pracowników (Uczestników).W niektórych sytuacjach moment wykonania Nagród i nabycia własności Akcji bądź otrzymania wartości pieniężnej (w przypadku SAR) przypada już po zakończeniu stosunku pracy pomiędzy Spółką a Uczestnikiem ("Były Pracownik"). Jeżeli Były Pracownik jest, zgodnie z zasadami Planu Motywacyjnego, nadal uprawniony do nabycia Akcji bądź otrzymania wypłaty pieniężnej, jest ona wydawana w sposób analogiczny do sytuacji, w której Nagrody były wykonywane czasie trwania stosunku pracy.

Spółka ponosi koszty Planu Motywacyjnego w części obliczanej przez (...) jako odnoszącej się do Nagród przyznawanych Pracownikom Spółki. W przeszłości Spółka traktowała wartość Akcji, do których Pracownicy byli uprawnieni w wyniku realizacji (wykonania) Nagród jako przychody ze stosunku pracy. Spółka uznała jednak, że nie było to postępowanie właściwe i postanowiła wystąpić o interpretację podatkową w celu wyjaśnienia tej kwestii.

Spółka otrzymała interpretację z dnia 13 listopada 2014 r., wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w (...)(IPPB2/415-630/14-2/MK) na podstawie stanu faktycznego opisanego powyżej. We wniosku o wydanie tej interpretacji podatkowej Spółka wyraziła stanowisko, że RSU, PSU i SAR nie stanowią pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej wyrażonym w tej interpretacji, "w związku z otrzymaniem przez Pracowników Spółki Nagród, a następnie nabyciem akcji (...) pracownicy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 u.p.d.o.f., a tym samym na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 31 u.p.d.o.f., tj. obliczenia, poboru i zapłaty zaliczki na podatek dochodowy".

Zdaniem Spółki, pracownicy oraz byli pracownicy w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku składanym do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w żadnym momencie nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka uważa, że RSU, PSU i SAR nie stanowią pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. Pracownicy i byli pracownicy mogą uzyskiwać przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

Spółka jest zainteresowana uzyskaniem interpretacji przedstawionego powyżej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w temacie ustalenia, czy ewentualne korzyści ekonomiczne osiągane przez pracowników oraz byłych pracowników nabywających akcje (w przeszłości: akcje spółki (...)) w wykonaniu instrumentów takich, jak RSU, PSU i SAR nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, FGSP oraz Fundusz Emerytur Pomostowych. Spółka pragnie podkreślić, że nie oczekuje od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dokonania wykładni przepisów prawa podatkowego, lecz wykładni stosownych przepisów regulujących kwestie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, FGSP oraz Fundusz Emerytur Pomostowych w świetle opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Spółka stoi na stanowisku, że ewentualne korzyści ekonomiczne uzyskiwane przez Pracowników oraz Byłych Pracowników nabywających akcje (...)w wykonaniu instrumentów takich, jak RSU, PSU i SAR nie stanowią przychodów ze stosunku pracy, a w rezultacie nie mogą być uznane za część podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, FGSP oraz Fundusz Emerytur Pomostowych. W konsekwencji nie jest zobowiązana do działania w tym zakresie w charakterze płatnika powyższych składek.

Zgodnie z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm., dalej: "USUS"), przychód jest zdefiniowany jako "przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Spółka wskazała, iż zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 USUS, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami. Z kolei art. 18 ust. 1 USUS stanowi, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1 stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 12. Z kolei art. 20 ust. 1 USUS przewiduje, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3.

Zgodnie z art. 104 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, w przypadku osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, co najmniej wynagrodzenie, o którym mowa w tym przepisie, opłacają pracodawcy za osoby pozostające w stosunku pracy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Ponadto, zgodnie z art. 36 ust. 2 ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, podstawę wymiaru składki na fundusz emerytur pomostowych stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, określona w art. 18 ust. 1-2 i ust. 8 oraz w art. 21 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zdaniem Spółki, co potwierdza także otrzymana przez Spółkę interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w (...) (IPPB2/415-630/14-2/MK), należy uznać, że wartość ewentualnych korzyści ekonomicznych uzyskiwanych przez Pracowników nabywających akcje (...) w wykonaniu instrumentów takich, jak SAR, PSU i RSU (wartość rynkowa akcji nabytych w wykonaniu SAR/PSU/RSU bez konieczności płacenia ceny) nie stanowi przychodów ze stosunku pracy.

W konsekwencji, jak argumentuje wnioskodawca w świetle powyższych regulacji, takie ewentualne korzyści majątkowe Pracowników nie mogą być uznane za część podstawy wymiar u składek na ubezpieczenia, Fundusz Pracy, FGSP oraz Fundusz Emerytur Pomostowych. Dlatego też, w odniesieniu do wartości korzyści ekonomicznych, (...) nie jest zobowiązana do działania w tym zakresie w charakterze płatnika składek i nie ciążą na Spółce obowiązki uregulowane w pozostałych cytowanych regulacjach.

W piśmie z dnia 26 lutego 2015 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku przedsiębiorca wskazał, że opisane we wniosku świadczenia tj. korzyści ekonomiczne związane z instrumentami RSU, PSU i SAR, nie stanowią przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretację w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Artykuł 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Natomiast w myśl art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

* przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.),

* wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Dla rozstrzygnięcia, czy dany przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacania składek m.in. na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma, czy dla celów podatkowych zostanie on zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Rzeczony przychód w sytuacji opisanej we wniosku nie został przez Wnioskodawcę zakwalifikowany jako przychód pracowników oraz byłych pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, w związku z czym stanowisko wnioskodawcy wskazujące, że świadczenia o których mowa we wniosku nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za prawidłowe.

Powyższe ma również zastosowanie w odniesieniu do składek na Fundusz Pracy oraz składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, a także składek na Fundusz Emerytur Pomostowych.

Zgodnie bowiem z art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 149) oraz art. 29 ustawy z dnia 13 sierpnia 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2014 r., poz. 272 z późn. zm.) analogicznie ustala się składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie zaś z art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2008 r., Nr 237, poz. 1656 z późn. zm.) podstawę wymiaru składki na Fundusz Emerytur Pomostowych stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, określona w art. 18 ust. 1-2 i ust. 8 oraz w art. 21 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Na marginesie należy wskazać, iż jednoznaczny sposób ujęcia w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez ustawodawcę zakresu przedmiotowego wniosków o wydanie pisemnej interpretacji, uniemożliwia Zakładowi wydanie interpretacji w sprawach dotyczących m.in. rozstrzygnięcia czy dany składnik wynagrodzenia stanowi przychód ze stosunku pracy. Jak stanowi art. 10a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.).

Dlatego też, Zakład wydając interpretację w przedmiotowej sprawie poprzestaje na oświadczeniu wnioskodawcy, iż świadczenia, o których stanowi wniosek nie stanowią przychodu pracownika ze stosunku pracy, traktując takie oświadczenie jako element stanu faktycznego.

Podkreślenia wymaga również fakt, iż jednoznaczny sposób ujęcia w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez ustawodawcę zakresu przedmiotowego wniosków o wydanie pisemnej interpretacji, uniemożliwia Zakładowi ustalenia czy przedsiębiorca posiada lub nie status płatnika składek, innymi słowy czy przedsiębiorca jest zobowiązany do działania w charakterze płatnika składek. Ustalenie tego statusu nie jest możliwe w drodze wydania pisemnej interpretacji. Rozstrzygnięcie takiej kwestii nie wymaga zastosowania przepisów, z których wynika bezpośrednio obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.

Ponadto, należy podkreślić, iż w trybie wydawania pisemnych interpretacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie posiada kompetencji do prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego, nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez wnioskodawcę we wniosku.

Idąc w ślad za twierdzeniem wyrażonym w Postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt III UK 117/10 należy wskazać, iż zakres i przedmiot sprawy o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa konstytuuje treść wniosku wszczynającego postępowanie, a rolą organu prowadzącego to postępowanie jest ocena stanowiska strony w spornej kwestii, nie zaś przedstawianie poglądów i wykładni przepisów odnoszących się do różnych sytuacji faktycznych, Istotą tego postępowania jest uzyskanie przez stronę wyjaśnienia treści przepisów prawa i ich zastosowania w odniesieniu do indywidualnej sytuacji wskazanej we wniosku. Organ wydający decyzję nie może więc ingerować w stan faktyczny opisany we wniosku, podważać go, uzupełniać czy zmieniać w oparciu o inne źródła lub wiedzę znaną mu z urzędu.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji,

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydala decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.