DI/100000/43/1329/2016 - Możliwość wyłączenia wartości polisy grupowego ubezpieczenia na życia w części finansowanego przez pracodawcę swoim pracownikom z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963, z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) z dnia 30 listopada 2016 r., doręczonym w dniu 5 grudnia 2016 r. (uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2016 r., doręczonym w dniu 27 grudnia 2016 r.) dotyczącym wyłączenia wartości polisy grupowego ubezpieczenia na życia w części finansowanego przez pracodawcę swoim pracownikom z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Dnia 5 grudnia 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku doręczono wniosek z dnia 30 listopada 2016 r. przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 grudnia 2016 r., doręczonym w dniu 27 grudnia 2016 r.

Na wstępie wniosku, przedsiębiorca wskazał, iż planuje zakup polisy ubezpieczenia na życie dla pracowników. Polisa ta będzie polisą grupowego ubezpieczenia na życie. Przedmiotem tej polisy jest życie ubezpieczonego.

Spółka wskazuje, że uprawnienia do korzystania z ww. polisy wynikają z regulaminu wynagradzania. Przedmiotowe ubezpieczenie jest dodatkowym świadczeniem, jakie pracodawca zobowiązał się zapewnić pracownikom. Warunkiem przystąpienia do polisy jest częściowa odpłatność za ubezpieczenie. Konstrukcja tej odpłatności polega na tym, iż pracodawca opłaca polisę w składkach miesięcznych, następnie pobiera częściową odpłatność od pracownika. Zatem świadczenia nie są darmowe, są świadczeniami odpłatnymi w wielkości ustalonej przez pracodawcę, z zastrzeżeniem, iż odpłatność za polisę nie jest rozdzielona, a pracownik jest zobowiązany do ponoszenia opłaty za ubezpieczenie w jednej kwocie. Wysokość odpłatności za zakupioną polisę ubezpieczeniową dla pracowników wynikać będzie wprost z regulaminu wynagradzania.

Wnioskodawca wskazuje, iż świadczenia powyższe będą stanowiły przychód pracownika, będą opodatkowane, a spółka jako płatnik będzie odprowadzała zaliczki na podatek dochodowy.

Przedsiębiorca wskazał, że jest zainteresowany uzyskaniem odpowiedzi na pytanie czy świadczenia wynikające z polisy dotyczącej ubezpieczenia na życie pracownika będą Wchodziły do podstawy naliczenia składek na ubezpieczenia społeczne.

We własnym stanowisku w sprawie, spółka wskazała, że w zakresie świadczeń wynikających z polisy dotyczącej ubezpieczenia na życie ubezpieczonego (pracownika), zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych pracowników stanowi przychód w rozumieniu art. 4 - zgodnie z tym przepisem - przychód ten oznacza przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy wykonywaniu umowy. Spółka wskazuje następnie, że źródła przychodów wskazuje rozdział 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób, fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Od zasady, że podstawą wymiaru składek są przychody, rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2236 z późn. zm.) przewiduje wyjątki. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 tęgo rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody: korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Wnioskodawca wskazuje, że jego pracownicy będą każdorazowo upoważnieni do zakupienia polis po cenie niższej niż cena detaliczna oferowana przez zakład ubezpieczeniowy pracodawcy. Świadczenia te stanowią przychód podatnika ze stosunku pracy, będą doliczane do przychodów podatnika, od których będzie odprowadzana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jak wskazuje wnioskodawca, z konstrukcji § 2 pkt 26 cytowanego rozporządzenia wynika, iż wyłączeniu na tej podstawie mogą podlegać takie świadczenia, które spełniają łącznie następujące warunki:

Następnie spółka wskazuje, że koszt świadczeń, które będą udostępniane pracownikom spółki na podstawie zapisów w regulaminie wynagradzania i częściowo finansowane przez pracowników, spełnia wymogi określone w § 2 pkt 26 ww. rozporządzenia, zatem należy jej zdaniem uznać, iż świadczenia te nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wypadkowe i chorobowe otrzymujących go pracowników.

Podsumowując powyższe, wnioskodawca wskazuje iż w jego opinii świadczenia z polis ubezpieczeniowych obejmujących pracowników nie stanowią podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne.

W związku z brakiem w zakresie właściwej reprezentacji wnioskodawcy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wezwał pismem z dnia 13 grudnia 2016 r. do wykazania w terminie 7 dni, iż osoba, która podpisała wniosek o wydanie pisemnej interpretacji była do tego uprawniona, bądź opatrzenie wniosku podpisem osoby uprawnionej do reprezentacji.

Odpowiadając na powyższe wezwanie, pismem z dnia 23 grudnia 2016 r. wnioskodawca uzupełnił ww. brak, przedkładając wniosek opatrzony podpisami osób uprawnionych do reprezentacji spółki.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje.

Stanowisko przedsiębiorcy zawarte we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznać należy za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Doprecyzowanie zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. Zgodnie z tym przepisem Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 2236 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej wymienionego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracowników wynikające z Regulaminu Wynagradzania przybierze postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne polisy grupowego ubezpieczenia na życie i będzie stanowić przychód pracownika zatrudnionego w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od wyżej wymienionej wartości.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.