DD6-033-60a/ORK/09/617

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 6, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową interpretację indywidualną wydaną w dniu 6 marca 2009 r., Nr IBPBI/2/423-244/09/AM, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w ten sposób, że stwierdza, iż stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2008 r. o udzielnie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie, czy wartość licencji na znak towarowy, będzie stanowiła koszty uzyskania przychodów dla Spółki w wysokości udziału w przychodach i kosztach spółki komandytowej w momencie poniesienia kosztu przez spółkę komandytową jest nieprawidłowe.

Wnioskiem z dnia 4 grudnia 2008 r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie czy wartość licencji na znak towarowy, będzie stanowiła koszty uzyskania przychodów dla Spółki w wysokości udziału w przychodach i kosztach spółki komandytowej w momencie poniesienia kosztu przez spółkę komandytową.

Spółka sprzedaje towary i świadczy usługi na rzecz spółki komandytowej, w której jest komplementariuszem m.in. udziela spółce komandytowej licencji na użytkowanie znaku towarowego. W związku z tym, że Spółka jest podmiotem działającym od 2003 r., a spółka komandytowa rozpoczęła działalność z dniem 1 stycznia 2008 r. i posługuje się tym samym logo jakim posługuje się Spółka, strony postanowiły zawrzeć umowę związaną z użytkowaniem znaku towarowego, zgłoszonego w październiku 2008 r. do Urzędu Patentowego. Umowa o użytkowanie znaku towarowego ustala okres trwania umowy jako nieokreślony, ze skutkiem od 1 stycznia 2008 r..

Wynagrodzenie za pierwszy rok wykorzystywania znaku towarowego zostało określone następująco: "Opłata licencyjna za pierwszy rok użytkowania znaku tj. okres od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. wynosi 500 tys. zł jeżeli obrót za ten okres nie przekroczy wartości 200 mln zł. Jeżeli obrót za ten okres przekroczy wartość 200 mln zł opłata licencyjna zostanie ustalona wg wzoru: 500 tys. zł plus 0,35% różnicy między obrotem za dany okres, a kwotą 200 mln zł". Za kolejne lata ustalono, iż będzie to odpowiedni procent od obrotu osiąganego przez spółkę komandytową, uzależniony od skali obrotów następująco:

* 0,5% w przypadku sprzedaży nieprzekraczającej 150.000.000 zł,

* 0,45% w przypadku sprzedaży o wartości od 150.000.000 zł do 175.000.000 zł,

* 0,4% w przypadku sprzedaży o wartości od 175.000.000 zł do 200.000.000 zł,

* 0,35% w przypadku sprzedaży przekraczającej 200.000.000 zł.

Dodatkowo w umowie ustalono, iż opłaty licencyjne będą pobierane przez okres pięciu lat, który jest po pierwsze równoważny z okresem budowania świadomości klientów o istnieniu marki przez Wnioskodawcę, po drugie, po tym okresie wkład spółki komandytowej w rozpoznawalność znaku będzie istotny. Opłata licencyjna za pierwszy rok użytkowania znaku towarowego będzie pobrana w grudniu 2008 w kwocie 500 tys. zł. Ewentualna korekta zwiększająca opłatę zostanie wystawiona przez Spółkę w styczniu 2009 r. W następnych okresach rozliczeniowych opłata będzie uiszczana miesięcznie w oparciu o obroty roku ubiegłego. Ostateczne rozliczenie opłaty za dany rok będzie następować najpóźniej do końca stycznia następnego roku rozliczeniowego.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym zadano pytanie, czy wartość licencji na znak towarowy będzie stanowiła koszty uzyskania przychodów dla wnioskodawcy w wysokości udziału w przychodach i kosztach spółki komandytowej w momencie poniesienia kosztu przez spółkę komandytową.

Zdaniem wnioskodawcy, ponoszone opłaty licencyjne stanowić będą dla spółki koszty uzyskania przychodu w wysokości wartości przypadającego na nią udziału w kosztach spółki komandytowej. Możliwość korzystania z tego znaku niewątpliwie przyczynia się do generowania przez spółkę komandytową przychodów od samego początku jej działalności - była ona od pierwszych dni rozpoznawalną wśród podmiotów gospodarczych jako podmiot gwarantujący rzetelne dostawy i wysoką jakość oferowanych towarów. Uiszczanie opłat licencyjnych wiąże się zatem z uzyskiwanymi przez spółkę komandytową przychodami z tytułu sprzedaży owoców i warzyw na tym trudnym rynku. Jest to znak rozpoznawalny a zatem posiada realną wartość rynkową i trudno sobie wyobrazić, by Spółka zezwoliła na nieodpłatne korzystanie z tego znaku podmiotowi niepowiązanemu. Koszt ten powinien być zaliczony do kosztów podatkowych w momencie poniesienia, stanowi bowiem koszt pośrednio związany z przychodami, do którego odnosi się art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; (Dz. U. Nr 112, poz. 770), wydał w dniu 6 marca 2009 r. interpretację indywidualną (Nr IBPBI/2/423-244/09/AM), w której uznał stanowisko Spółki za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w uzasadnieniu stwierdził, że koszty ponoszone w związku z korzystaniem ze znaku towarowego należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami. Koszty te na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są potrącalne w dacie ich poniesienia. Wartość licencji na znak towarowy będzie stanowiła koszty uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy w wysokości udziału w przychodach i kosztach spółki komandytowej w momencie poniesienia kosztu przez spółkę komandytową.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że umowa licencyjna na używanie znaku towarowego została zawarta na czas nieokreślony, natomiast opłaty licencyjne będą pobierane przez lat 5. Z tytułu zawartej umowy Spółka komandytowa zobowiązana została do uiszczenia, za pierwszy rok, opłaty licencyjnej w wysokości 500.000 zł jeżeli obrót nie przekroczy 200.000.000 zł W przypadku, gdy obrót przekroczy 200.000.000 zł opłata licencyjna zostanie ustalona według wzoru: 500.000 zł plus 0,35% różnicy między obrotem za dany okres a kwotą 200.000.000 zł. Za kolejne lata opłatę uzależniono od wartości uzyskanego przez Spółkę komandytową obrotu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia (art. 15 ust. 4d). Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy.

W świetle art. 16b ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

Natomiast stosownie do art. 16g ust. 14. wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Biorąc powyższe pod uwagę Minister Finansów stwierdza, że opłata licencyjna za korzystanie ze znaku towarowego podlega uwzględnieniu w kosztach uzyskania przychodów Spółki komandytowej, w dacie poniesienia wydatku, lecz jedynie w tej części, w której uzależniona jest od wysokości uzyskanego przez Spółkę obrotu. W dacie poniesienia wydatku należy uwzględnić opłatę za pierwszy rok korzystania ze znaku towarowego w części przekraczającej 500.000 zł oraz pozostałe (uiszczane miesięcznie w oparciu o obroty ze sprzedaży) kwoty z tytułu korzystania ze znaku towarowego. Natomiast kwota 500.000 zł jako stanowiąca wartość początkową licencji powinna odniesiona w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane według art. 16a-16m ustawy.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).