DD5/8211/59/ZSD/09/PK-1686

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 grudnia 2009 r. Ministerstwo Finansów DD5/8211/59/ZSD/09/PK-1686

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu interpretację indywidualną wydaną w dniu 10 listopada 2009 r., Nr ILPB3/423-663/09-2/MC przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w ten sposób, że stwierdza, iż stanowisko P. S.A. przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych, dotyczącej:

* ustalenia przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowej wniesionej jako wkład niepieniężny do spółki komandytowej - jest prawidłowe,

* ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowej wniesionej jako wkład niepieniężny do spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku P. S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) z dnia 19 sierpnia 2009 r. wynika, że Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w Polsce, stanowiącej środek trwały (dalej: grunt). Obecna wartość rynkowa gruntu znacznie przewyższa cenę po jakiej ten środek trwały został nabyty przez Spółkę. Wnioskodawca zamierza utworzyć wraz z osobą fizyczną spółkę komandytową, w której Spółka będzie komandytariuszem. Spółka planuje wnieść grunt tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej, natomiast drugi ze wspólników obejmie udziały w spółce komandytowej w zamian za wkład niepieniężny. Grunt zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych spółki komandytowej, a jego wartość początkowa zostanie ustalona według wartości rynkowej na dzień wniesienia wkładu. Wnioskodawca nie wyklucza, iż grunt zostanie następnie zbyty na rzecz osoby trzeciej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczyły zasad ustalenia przez Spółkę przychodu oraz odpowiadającego mu kosztu uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży gruntu przez spółkę komandytową.

Zdaniem Spółki przychodem z tytułu sprzedaży gruntu będzie wartość określona w umowie przenoszącej prawo własności. Przychód w opinii Spółki powinien zostać przez nią ustalony proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach spółki komandytowej. W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodu powinien on zostać ustalony, zdaniem Spółki, stosownie do wartości początkowej gruntu wynikającej z ewidencji środków trwałych spółki komandytowej - również w sposób proporcjonalny do posiadanego przez Spółkę udziału w zyskach spółki komandytowej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770), wydał w dniu 10 listopada 2009 r. interpretację indywidualną (Nr ILPB3/423-663/09-2/MC), w której stanowisko Wnioskodawcy uznał w całości za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, wyrażone w interpretacji z dnia 10 listopada 2009 r., należy uznać za prawidłowe w części dotyczącej ustalenia przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowej wniesionej jako wkład niepieniężny do spółki komandytowej, natomiast za nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowej wniesionej jako wkład niepieniężny do spółki komandytowej.

Jak wynika z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - dalej "u.p.d.o.p.") ustawa nie ma zastosowania do spółek nieposiadajacych osobowości prawnej. Wyjątek stanowią spółki osobowe mające siedzibę w innym niż Polska państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Biorąc pod uwagę, iż przepisy ustawy - Kodeks spółek handlowych nie przyznają spółce komandytowej osobowości prawnej, nie może ona zostać uznana za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Oznacza to, iż z punktu widzenia prawa podatkowego dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym spółka komandytowa jest "przejrzysta" (transparentna) podatkowo. Podatnikami podatku dochodowego są natomiast poszczególni wspólnicy spółki komandytowej, którzy w zależności od ich formy prawnej, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych bądź podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie skutki podatkowe dla Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki komandytowej, będącego osobą prawną, powinny być oceniane na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodzić należy się ze stanowiskiem, iż podstawą do ustalenia sposobu rozliczenia przychodów Wnioskodawcy z tytułu zbycia przez spółkę komandytową gruntu wniesionego uprzednio do niej tytułem wkładu niepieniężnego będzie reguła wskazana w art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie z tym przepisem przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów (art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Rozważając kwestię odpłatnego zbycia gruntu przez spółkę komandytową, za koszty uzyskania przychodów Spółki uznać należy, zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., wydatki na nabycie lub wytworzenie środka trwałego, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, dokonanych do dnia zbycia. Należy jednakże zauważyć, iż na podstawie art. 16c pkt 1 u.p.d.o.p. grunty nie podlegają amortyzacji.

Za wydatki poniesione na nabycie środków trwałych, które mogą być uwzględnione w koszcie uzyskania przychodów Spółki (w proporcji wynikającej z art. 5 u.p.d.o.p.) należy uznać w konsekwencji wydatki dokonane przez Wnioskodawcę na nabycie gruntu, który następnie został wniesiony do spółki komandytowej. W kosztach uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia środka trwałego można uwzględnić bowiem jedynie wydatki na ich nabycie, a nie - jak twierdzi Spółka - wartość określoną w ewidencji środków trwałych spółki komandytowej, nie wyższą niż wartość rynkowa gruntu z dnia wniesienia wkładu.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl