DD4/PB6/033-01445/mk-JG/06/377 - Opodatkowanie przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Norwegii.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 grudnia 2006 r. Ministerstwo Finansów DD4/PB6/033-01445/mk-JG/06/377 Opodatkowanie przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Norwegii.

Pytanie podatnika

Czy dochody uzyskiwane z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w Norwegii podlegają opodatkowaniu w Polsce?

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 24 maja 1977 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157 z późn. zm.),

Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie zasad opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Norwegii.

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Pan X posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski. Podatnik prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług budowlanych. Przychody Podatnika podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.).

Od dnia 28.06.2004 r. do chwili obecnej (według stanu na dzień wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji) Podatnik prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Norwegii, której przedmiotem jest świadczenie usług budowlanych. Podatnik oświadcza, iż nie prowadzi działalności w formie stałej placówki, lecz podstawą wykonywania usług jest kontrakt określający warunki współpracy (zakład jednoosobowy-podwykonawca).

W okresie, którego dotyczy wniosek o wydanie interpretacji (od dnia 28.06.2004 r. do dnia wniesienia wniosku) Podatnik nie uzyskiwał żadnych dochodów ze źródeł przychodów położnych na terytorium Polski. W związku z uzyskiwanym w Norwegii dochodem Podatnik został zobowiązany do zapłaty podatku w Norwegii. Jednocześnie, Podatnik opodatkował ten dochód również w Polsce.

Podatnik zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji w sprawie sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w Norwegii.

Zdaniem Podatnika, zasadne jest płacenie podatku dochodowego w tym państwie, na terytorium którego wykonuje się usługi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 7 ust. 1 umowy z dnia 24 maja 1977 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 pkt a-f umowy, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, w tym w szczególności miejsce zarządu, filię, biuro, warsztat, fabrykę lub kopalnię.

Natomiast art. 5 ust. 2 pkt g) umowy stanowi, iż zakładem jest również budowa lub montaż, które trwają przez okres dłuższy niż 18 miesięcy.

Z powyższych przepisów wynika, iż dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Norwegii, może być opodatkowany w Norwegii, pod warunkiem że działalność prowadzona jest poprzez położony na terytorium Norwegii zakład. W takim przypadku dochód, który może być przypisany temu zakładowi, może być opodatkowany w Norwegii. Jednocześnie dochód ten podlega również opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania osoby uzyskującej dochód, czyli w Polsce. Jednakże, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w art. 24 umowy metodę unikania podwójnego opodatkowania (tzw. metodę wyłączenia z progresją).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni, taki dochód spod opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu tej osoby stosować stopę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Metoda ta podlega zastosowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, jeżeli działalność nie jest prowadzona za pomocą zakładu położonego na terytorium Norwegii, dochód osiągany z tytułu takiej działalności podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, tj. w Polsce. W takim przypadku, nie następuje podwójne opodatkowanie dochodu, a zatem nie należy stosować przewidzianej w umowie metody zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu. Dochód taki podlega opodatkowaniu w Polsce na zasadach przewidzianych w polskim prawie podatkowym.

Należy zaznaczyć, iż w przypadku świadczenia usług budowlanych na terytorium Norwegii, zakład zaistnieje dopiero wówczas o ile usługi będą wykonywane przez okres dłuższy niż osiemnaście miesięcy.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż nieprawidłowe jest stanowisko Pana X, zgodnie z którym działalność gospodarcza na terytorium Norwegii nie jest prowadzona przez Podatnika za pomocą zakładu (stałej placówki). Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 2 pkt g) umowy, świadczenie usług budowlanych na terytorium Norwegii stanowi zakład, o ile trwa przez okres dłuższy niż 18 miesięcy. Podatnik prowadzi działalność gospodarczą od dnia 28.06.2004 r. do chwili obecnej (według stanu na dzień wniesienia wniosku), czyli warunek określony w art. 5 ust. 2 pkt g) umowy jest w przypadku Podatnika spełniony. Oznacza to, iż zgodnie za art. 7 ust. 1 umowy, dochód Podatnika uzyskiwany w Norwegii za pomocą zakładu podlega opodatkowaniu w Norwegii. Jednocześnie, zgodnie z określoną w art. 24 umowy metodą wyłączenia z progresją, dochód ten jest zwolniony z opodatkowania w Polsce przy czym należy wziąć go pod uwagę dla potrzeb obliczenia stopy procentowej podatku od pozostałego dochodu Podatnika uzyskanego w Polsce. Ponieważ ze stanu faktycznego wynika, iż Podatnik nie uzyskiwał w tym okresie żadnych dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych na terytorium Polski, należy uznać, iż nie spoczywa na nim obowiązek wykazania dla potrzeb opodatkowania w Polsce dochodu uzyskanego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w Norwegii.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl