DD3.8222.2.205.2015.MCA

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2013 r. Nr ITPB2/415-319/13/MM wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Pana... (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wspólnego opodatkowania małżonków, jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2013 r. Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem Republiki Federalnej Niemiec. Przez okres dłuższy niż rok pozostaje w związku małżeńskimi i posiada z małżonką wspólność majątkową. Ze względu na fakt, że Wnioskodawca jest zatrudniony na stanowisku prezesa w polskiej spółce zamieszkuje na terytorium Polski. W związku z wykonywaną pracą otrzymuje w Polsce wynagrodzenie w złotych podlegające opodatkowaniu w Polsce na zasadach ogólnych. Wnioskodawca przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w danym roku podatkowym. Rodzina Wnioskodawcy posiada stałe miejsce zamieszkania na terytorium Republiki Federalnej Niemiec.

Małżonka Wnioskodawcy jest obywatelką i mieszkanką Republiki Federalnej Niemiec i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Niemczech. Małżonka Wnioskodawcy uzyskuje dochody w Euro wyłącznie na terytorium Niemiec. Są to dochody z najmu.

Łączne przychody małżonków podlegających opodatkowaniu na terytorium Polski przekraczają 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez nich w roku podatkowym. Małżonkowie posiadają stosowną dokumentację potwierdzającą wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym. Wartość przychodu osiągniętego w Euro przez małżonkę Wnioskodawcy została przeliczona na złote polskie według średniego kursu Euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego, poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Wnioskodawca oraz jego małżonka posiadają certyfikat rezydencji dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych odpowiednio w Polsce i w Niemczech.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do łącznego opodatkowania w Polsce osiągniętych wraz z małżonką dochodów.

2. Czy opodatkowaniu na terytorium Polski będą podlegać wyłącznie dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę, tj. czy przychody z najmu osiągnięte przez małżonkę Wnioskodawcy na terytorium Republiki Federalnej Niemiec będą jedynie uwzględniane przy wyliczaniu procentowego udziału przychodów osiągniętych w Polsce w stosunku do przychodów ogółem osiągniętych przez małżonków, nie będą natomiast opodatkowane na terytorium Polski.

3. Czy wartość przychodów (kosztów uzyskania przychodów) uzyskanych (poniesionych) przez małżonkę wyrażonych w Euro należy przeliczyć na polskie złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania tych przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy przysługuje prawo do łącznego opodatkowania z małżonką sumy dochodów osiągniętych przez małżonków w danym roku podatkowym, ponieważ małżonkowie spełniają wszystkie wymogi określone w art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 6 ww. ustawy, warunkiem skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania małżonków nierezydentów jest:

* pozostawanie w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy,

* pozostawanie we wspólności majątkowej przez cały rok podatkowy,

* spełnienie warunków dotyczących miejsca zamieszkania dla celów podatkowych:

* posiadanie przez oboje małżonków miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

* podleganie przez jednego z małżonków nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczpospolitej Polskiej oraz posiadanie przez drugiego małżonka miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

* osiągnięcie podlegających opodatkowaniu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przychodów w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym,

* udokumentowanie certyfikatem rezydencji miejsca zamieszkania dla celów podatkowych,

* niepodleganie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (19% podatek liniowy), ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (wyjątek od tej zasady stanowi opodatkowanie przychodów osiągniętych z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej) lub ustawie o podatku tonażowym,

* istnienie podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych,

* złożenie wniosku o wspólne opodatkowanie (wyrażonego w zeznaniu podatkowym) do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, za który składane jest zeznanie podatkowe.

Wnioskodawca uważa, że z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wraz z małżonką spełnia ww. warunki, a zatem możliwe jest wspólne opodatkowanie uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, że małżonka Wnioskodawcy nie posiada na terytorium Polski miejsca zamieszkania w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.:

* nie posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych);

* nie przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym,

podlega - zgodnie z art. 4 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiągniętych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Biorąc pod uwagę fakt, że przychody z najmu osiągane przez małżonkę Wnioskodawcy na terytorium Republiki Federalnej Niemiec nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, będą uwzględniane przy wyliczaniu procentowego udziału przychodów osiągniętych w Polsce w stosunku do przychodów ogółem osiągniętych przez małżonków.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnie z zasadą sformułowaną w art. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody (koszty) w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania tych przychodów (poniesienia kosztów). Oznacza to, iż określając wartość przychodów (kosztów) małżonki Wnioskodawcy należy stosować odrębnie dla każdego przychodu (kosztu) średni kurs Euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania tego przychodu (poniesienia kosztu). Moment powstania obowiązku podatkowego należy natomiast określać zgodnie z zasadami obowiązującymi w niemieckiej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznał za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, stwierdzam, co następuje.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwana dalej "ustawą PIT".

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy PIT, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Polski miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy). Zgodnie z art. 3 ust. 2b ustawy PIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska (art. 4a ustawy PIT). W konsekwencji zakres obowiązku podatkowego w Polsce osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w Niemczech oprócz ustawy PIT reguluje również Umowa między Polską a Niemcami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Stosownie do art. 6 ust. 1 polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

W świetle powyższego, zgodnie z art. 3 ust. 2a i 2b ustawy PIT w związku z art. 6 ust. 1 umowy, należy stwierdzić, że dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Niemczech z tytułu najmu nieruchomości położonej w tym państwie podlega opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech.

Na gruncie ustawy PIT tego rodzaju dochód uwzględnia się natomiast przy wyliczaniu procentowego udziału przychodów osiągniętych w Polsce w stosunku do przychodów ogółem osiągniętych przez małżonków, którzy korzystają w Polsce z możliwości wspólnego opodatkowania ich dochodów, na zasadach określonych w art. 6 ustawy PIT.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy PIT, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Na zasadach określonych w art. 6 ust. 2-3a oraz 8-13 ustawy PIT, małżonkowie mogą być jednak opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a ustawy PIT, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c ustawy PIT. W tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków. Ten sposób opodatkowania ma zastosowanie również w sytuacji, gdy jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Prawo do łącznego opodatkowania dochodów przysługuje małżonkom, którzy w związku małżeńskim pozostają przez cały rok podatkowy oraz między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa. Prawo to przysługuje na wspólny wniosek małżonków wyrażony w zeznaniu podatkowym złożonym w terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Przedmiotowy wniosek może być także wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy PIT, sposób opodatkowania, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy PIT, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy PIT, ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Przy czym, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c ustawy PIT albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Powyższe zasady i sposób łącznego opodatkowania dochodów małżonków mają zastawanie do małżonków podlegających w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy PIT. Stosownie do postanowień art. 6 ust. 3a ustawy PIT mają również zastosowanie do:

* jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Przepisy art. 6 ust. 3a ustawy PIT stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnicy, o których mowa w art. 6 ust. 3a ustawy PIT, są obowiązani udokumentować wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym, przedstawiając zaświadczenie wydane przez właściwy organ podatkowy innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej, w którym osoby te mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych lub inny dokument potwierdzający wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym.

Jednocześnie, jak stanowi art. 6 ust. 11 ustawy PIT, za całkowite przychody, o których mowa w art. 6 ust. 3a ustawy PIT, uważa się przychody osiągnięte ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1 ustawy PIT, bez względu na miejsce położenia tych źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy PIT przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu

Odnosząc powyższe unormowania do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, iż Wnioskodawca przez okres dłuższy niż rok pozostaje w związku małżeńskimi oraz w małżeńskiej wspólności majątkowej. Ponadto podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym), natomiast miejscem zamieszkania dla celów podatkowych małżonki Wnioskodawcy jest inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej. Wnioskodawca oraz jego małżonka posiadają certyfikat rezydencji dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych odpowiednio w Polsce i w Niemczech. Wnioskodawca jest zatrudniony na stanowisku prezesa w polskiej spółce i w związku z wykonywaną pracą otrzymuje w Polsce wynagrodzenie w złotych polskich. Z kolei małżonka Wnioskodawcy uzyskuje wyłącznie dochody na terytorium Niemiec. Są to dochody z najmu otrzymywane w Euro. Łączne przychody małżonków podlegających opodatkowaniu na terytorium Polski przekraczają 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez nich w roku podatkowym. Małżonkowie posiadają stosowną dokumentację potwierdzającą wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym. Wartość przychodu osiągniętego w Euro przez małżonkę Wnioskodawcy będzie przeliczona na złote według średniego kursu Euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, oraz będzie uwzględniona przy wyliczaniu procentowego udziału przychodów osiągniętych w Polsce w stosunku do przychodów ogółem osiągniętych przez małżonków.

W świetle powyższego za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione w kontekście pytań sformułowanych w pkt 1-3), zgodnie z którym, Wnioskodawcy przysługuje prawo do łącznego opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 ustawy PIT. Prawidłowym jest również twierdzenie, że przychody z najmu osiągnięte w Niemczech nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, jak również to, że będą uwzględniane jedynie przy ustalaniu całkowitych przychodów małżonków, o których mowa w art. 6 ust. 11 ustawy PIT, a ich przeliczenie odbędzie się według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

W świetle powyższego stanowiska Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 18 czerwca 2013 r. Nr ITPB2/415-319/13/MM, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej "ustawą"). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.