DD3/066/46/CRS/09/586 - Podatek dochodowy z tytułu zwrotu pracownikom kosztów zakupu soczewek (szkieł) kontaktowych.

Odpowiadając na pismo z dnia 27 maja 2009 r., nr (...) w sprawie obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego z tytułu zwrotu pracownikom kosztów zakupu soczewek (szkieł) kontaktowych, Ministerstwo Finansów uprzejmie informuje:

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W rozpatrywanym przypadku należy odwołać się do przepisu § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz.U. Nr 148, poz. 973), na podstawie którego pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Odpowiadając na pytanie, czy do świadczeń rzeczowych przysługujących pracownikowi na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy można zaliczyć również soczewki kontaktowe, należy stwierdzić, że niewątpliwie pełnią one tę samą funkcję co okulary korekcyjne, tzn. znoszą lub zmniejszają skutki wrodzonej lub nabytej wady wzroku, takiej jak nadwzroczność, krótkowzroczność, astygmatyzm (niezborność) czy starczowzroczność.

Z wyjaśnień Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej wynika, że w pewnych przypadkach pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy do zapewnienia pracownikowi również soczewek kontaktowych.

Chodzi tu o sytuacje, kiedy lekarz specjalista, w wyniku badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, zaleci stosować przy obsłudze monitora zamiast okularów - soczewki kontaktowe, gdyż przy danej wadzie wzroku pracownika nie jest możliwe skorygowanie wzroku przy pomocy okularów, tj. w szczególności:

W takiej sytuacji, zdaniem Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, soczewki kontaktowe przeznaczone - zgodnie z zaleceniem lekarza - do korekty wzroku pracownika przy obsłudze monitora spełniają ten sam cel co okulary korygujące wzrok i wówczas pracodawca powinien je pracownikowi zapewnić.

Ponadto, w kontekście przedstawionego problemu, podkreślenia wymaga również kwestia zasad przyznawania przedmiotowego świadczenia rzeczowego.

Bowiem, aby móc zastosować zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyjęte w zakładzie pracy zasady przyznawania tego rodzaju świadczeń rzeczowych muszą być zgodne z zasadami określonymi w przepisie § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Fakt zobowiązania pracodawcy na podstawie tego przepisu do zapewnienia okularów korekcyjnych oznacza, że wolna od podatku dochodowego jest wyłącznie wartość świadczenia rzeczowego, jakie pracownik otrzyma od swojego zakładu pracy. Zwolnieniem tym nie jest natomiast objęta kwota, jaką zakład pracy wypłaci pracownikowi tytułem zwrotu kosztów zakupu okularów korekcyjnych czy soczewek kontaktowych.

Powyższe stanowisko nie stanowi interpretacji przepisów prawa podatkowego w rozumieniu regulacji zawartych w Rozdziale 1a Działu II ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

W celu uzyskania indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, o której mowa w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, należy złożyć wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego do właściwego według siedziby wnioskodawcy Biura Krajowej Informacji Podatkowej.

Dla wnioskodawców mających siedzibę w województwie mazowieckim organem właściwym jest Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (adres organu do korespondencji: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock).

Składając wniosek, zainteresowany jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Wniosek może dotyczyć zaistniałych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych.

Jednocześnie wnioskujący o wydanie interpretacji indywidualnej składa oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Termin wydania interpretacji wynosi 3 miesiące od dnia otrzymania wniosku z możliwością przedłużenia o okresy zwłoki niezależne od organu. W przypadku niedotrzymania terminu do wydania interpretacji organ podatkowy jest związany stanowiskiem podatnika. Jest to tzw. milcząca interpretacja prawa.

Opłata za wydanie interpretacji wynosi 40 zł od każdego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Opłatę od wniosku uiszcza się gotówką w kasie organu właściwego do wydania interpretacji indywidualnej lub na jego rachunek.

Wniosek o wydanie wiążącej interpretacji należy składać według wzoru określonego przez Ministra Finansów rozporządzeniem z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie wzoru wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz sposobu uiszczenia opłaty od wniosku (Dz.U. Nr 112, poz. 771); wzór tego wniosku dostępny jest na stronie internetowej Ministerstwa Finansów: www.mofnet.gov.pl/podatki/system podatkowy/ogólne prawo podatkowe.