DD3/033/95/OBQ/13/RD-115250/14

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 20 czerwca 2012 r. Nr IPTPB1/415-215/12-2/DS, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej w X (Wnioskodawca), przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest:

* prawidłowe - w zakresie braku możliwości zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wypłaconych użytkownikom lokali mieszkalnych odszkodowań z tytułu zdarzeń losowych oraz obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w sytuacji, gdy wypłacone odszkodowanie nie jest związane ze szkodami dotyczącymi składników majątku związanych z prowadzoną przez użytkownika lokalu działalnością gospodarczą.

* nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

W dniu 21 marca 2012 r. Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, ubezpiecza majątek na wypadek szkód powstałych na skutek zdarzeń losowych. Związana z tym polisa ubezpieczeniowa ogranicza odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń. Kwota wypłacanego przez ubezpieczyciela odszkodowania jest obniżana o tzw. franszyzę redukcyjną, tj. kwotę, którą Wnioskodawca jest zobowiązany wypłacić poszkodowanemu lokatorowi z własnych środków. Zaistniała szkoda jest oceniana przez uprawnioną do tych czynności osobę z firmy ubezpieczeniowej i na tej podstawie szacuje się wysokość odszkodowania.

Ponadto, Wnioskodawca wypłaca dodatkowo odszkodowania z własnych środków za szkody zdarzeniowe niewynikające z zakresu odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń. W przypadku wystąpienia takiej szkody w mieszkaniu lokatora, pracownik Wnioskodawcy dokonuje oględzin zdarzenia, a następnie wyceny zaistniałej szkody. Na tej podstawie następuje wypłata odszkodowania. Obciążenie kosztami wypłaty odszkodowania dotyczy rozrachunku nieruchomości budynkowej, w której położony jest lokal.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postąpił słusznie, uznając wypłacone odszkodowania lokatorom jako przychód "z innych źródeł" i sporządzając informację PIT-8C, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 oraz art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone użytkownikom lokali mieszkalnych kwoty odszkodowań wynikające zarówno z franszyzy redukcyjnej jak i pozostałe zwroty, nie korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3, a tym samym należy sporządzać informację PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, Minister Finansów stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Moment powstania przychodu określa art. 11 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przychodami (...) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Podkreślić należy, iż nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ze zwolnienia korzystają jedynie te odszkodowania, których prawo do otrzymania wynika wprost z przepisów ustawy, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, ubezpiecza majątek na wypadek szkód powstałych na skutek zdarzeń losowych. Kwota wypłacanego przez ubezpieczyciela odszkodowania jest obniżana o tzw. franszyzę redukcyjną, tj. kwotę, którą Wnioskodawca jest zobowiązany wypłacić poszkodowanemu lokatorowi z własnych środków. Ponadto, Wnioskodawca wypłaca dodatkowo odszkodowania z własnych środków za szkody zdarzeniowe. Obciążenie kosztami wypłaty odszkodowania dotyczy rozrachunku nieruchomości budynkowej, w której położony jest lokal.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż wypłacone przez Wnioskodawcę z własnych środków odszkodowania z tytułu zdarzeń losowych mieszczących się w ramach franszyzy redukcyjnej oraz za szkody zdarzeniowe nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, gdyż nie zostały spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Jeżeli wypłacone przez Wnioskodawcę odszkodowanie nie jest związane ze szkodami dotyczącymi składników majątku związanych z prowadzoną przez użytkownika lokalu działalnością gospodarczą, kwota otrzymanego odszkodowania stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawca obowiązany jest do sporządzenia informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy. Przepis ten stanowi, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. W świetle przytoczonych przepisów należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie za prawidłowe.

Natomiast, jeżeli wypłacone przez Wnioskodawcę odszkodowanie jest związane ze szkodami dotyczącymi składników majątku związanych z prowadzoną przez użytkownika lokalu działalnością gospodarczą, to na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki sporządzenia informacji PIT-8C. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 20 czerwca 2012 r. Nr IPTPB1/415-215/12-2/DS, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.