DD3/033/247/IMD/13/RD-126655/13

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister Finansów w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 9 września 2013 r. Nr IBPB II/415-621/13/ASz, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Powiatowego Urzędu Pracy w M. (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku złożonym w dniu 11 czerwca 2013 r. o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu członków Powiatowej Rady Zatrudnienia - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 czerwca 2013 r. do Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych przez członków Powiatowej Rady Zatrudnienia.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Powiatowa Rada Zatrudnienia jest organem opiniodawczo-doradczym starosty w sprawach polityki rynku pracy (art. 22 ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy). Jej członków powołuje starosta (art. 23 ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy). Techniczną obsługę Powiatowej Rady Zatrudnienia zapewnia Wnioskodawca.

Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia nie są pracownikami Wnioskodawcy. Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia w 2013 r. chcą uczestniczyć w szkoleniu, związanym z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, aby właściwie wykonywać mandat powołania na funkcję członka Powiatowej Rady Zatrudnienia. Szkolenia członków Powiatowej Rady Zatrudnienia finansowane są przez starostę z limitu środków Funduszu Pracy (art. 108 pkt 6 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy łączny koszt szkolenia (wraz z kosztem zakwaterowania, wyżywienia i dojazdu) finansowany w całości ze środków funduszu pracy dla członka Powiatowej Rady Zatrudnienia stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, kto jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (Wnioskodawca czy członek Powiatowej Rady Zatrudnienia).

3. Jaka powinna być forma powiadomienia członka Powiatowej Rady Zatrudnienia o osiągniętym przychodzie.

4. Czy i kiedy Wnioskodawca powinien pobrać od członka Powiatowej Rady Zatrudnienia zaliczkę na podatek dochodowy obliczoną od wartości szkolenia oraz wystawić informację o dochodach PIT-11 z załącznikiem PIT-R, czy wartość szkolenia podlegającą opodatkowaniu wykazać w PIT-8C bez pobierania zaliczki.

5. Czy Wnioskodawca jako płatnik wypełniając informację o przychodach członka Powiatowej Rady Zatrudnienia na odpowiednim formularzu PIT w kolumnie przychód powinien uwzględnić koszty podróży na szkolenie i z powrotem oraz koszty zakwaterowania w czasie szkolenia; czy kosztów podróży na szkolenie i z powrotem oraz kosztów zakwaterowania nie uwzględnia się w przychodach członka Powiatowej Rady Zatrudnienia jako wolnych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonej w odrębnych ustawach i przepisach.

Zdaniem Wnioskodawcy koszt szkolenia dla członków Powiatowej Rady Zatrudnienia ponoszony przez organizatora szkolenia, którym jest starosta powiatu, nie spełnia warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy dotyczących szkolenia, przede wszystkim z uwagi na fakt, iż członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia nie są osobami bezrobotnymi. Dlatego koszt szkolenia dla członka Powiatowej Rady Zatrudnienia nie będzie podlegał zwolnieniu przedmiotowemu, które jest określone w art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do kosztów zakwaterowania, wyżywienia i zwrotu kosztów podróży może mieć zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym, zgodnie z którym wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży służbowej osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach. Aby te świadczenia mogły korzystać ze zwolnienia muszą spełniać warunki wynikające z art. 12 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem zwolnienie będzie miało zastosowanie jeżeli to świadczenie nie zostanie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów osoby je otrzymującej, jeżeli zostało poniesione między innymi w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie odrębnych ustaw lub przez organ administracji państwowej lub samorządowej.

Płatnikiem podatku dochodowego jest Wnioskodawca. W przypadku gdy przedmiotem świadczeń nie są środki finansowe, podatnik ma obowiązek wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki przed otrzymaniem świadczenia (art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 9 września 2013 r. wydał interpretację indywidualną, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za prawidłowe.

Po przeanalizowaniu akt sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o promocji", powiatowe rady zatrudnienia są organami opiniodawczo-doradczymi starosty w sprawach polityki rynku pracy.

Natomiast na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy o promocji, w skład powiatowej rady zatrudnienia wchodzą osoby powoływane przez starostę spośród działających na terenie powiatu:

Ponadto w ust. 7 w art. 23 ustawy o promocji, ustawodawca zawarł upoważnienie ustawowe dla ministra właściwego do spraw pracy do określenia, w drodze rozporządzenia, organizacji oraz trybu działania rad zatrudnienia, a także warunków, na jakich mogą uczestniczyć w posiedzeniach rad zatrudnienia przedstawiciele organów, organizacji i instytucji niereprezentowanych w radach, oraz trybu finansowania kosztów szkoleń członków rad, mając na względzie zapewnienie efektywnego dialogu społecznego.

Z postanowień rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz. U. Nr 224, poz. 2281) - stanowiącego realizację powołanego powyżej upoważnienia ustawowego - wynika, iż rada zatrudnienia może ustalić, w formie uchwały, roczny plan potrzeb szkoleniowych jej członków lub podjąć uchwałę o potrzebie zorganizowania dla zainteresowanych członków szkolenia na określony temat, związany z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (§ 8 rozporządzenia).

Ustawa o promocji pojęcie "szkolenia" dla potrzeb tej ustawy zdefiniowała jako pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia (art. 2 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Istotne dla kwestii będącej przedmiotem interpretacji, jest fakt, iż Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej stoi na stanowisku, iż szkolenia członków rad zatrudnienia, o których mowa w powołanym rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy mieszczą się w zakresie definicji pojęcia szkolenia zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych z tytułu szkoleń otrzymanych na podstawie uchwały rady zatrudnienia przyjętej stosownie do postanowień ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy stanowi przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 6 ustawy korzystający jednak ze zwolnienia na podstawie 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy.

Jednocześnie w związku z udzieleniem tego świadczenia na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki związane z obliczeniem i pobraniem od podatnika zaliczki na podatek oraz ze sporządzeniem informacji o wysokości uzyskanych dochodów (PIT-11).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 11 czerwca 2013 r. należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 9 września 2013 r. Nr IBPB II/415-621/13/ASz, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwana dalej "ustawą"). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.