DD3/033/172/IMD/10/PK-1175

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister Finansów w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 26 kwietnia 2010 r., Nr IPPB4/415-111/10-2/JS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 9 lutego 2010 r. jest prawidłowe.

Dnia 26 kwietnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając - na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) - w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 9 lutego 2010 r., w którym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje wykupić wycieczkę dla pracowników. Część kosztu pokryje pracownik, pozostała część zostanie sfinansowana z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w zależności od wysokości wynagrodzenia.

Uchwalona w dniu 17 lipca 2009 r. nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozszerzyła zakres zwolnień od podatku, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o p.d.o.f. o wartość świadczeń pieniężnych otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie w postaci dopłaty do wycieczki korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości 380 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycieczka zakupiona przez pracodawcę i sfinansowana z ZFŚS jako świadczenie rzeczowe stanowi przychód pracownika wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości 380 zł. Nadwyżkę ponad tę kwotę należy doliczyć do przychodów pracownika i odprowadzić od niej zaliczkę na podatek dochodowy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, w interpretacji indywidualnej z dnia 26 kwietnia 2010 r. Nr IPPB4/415-111/10-2/JS uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe i stwierdził, że dofinansowanie przez zakład pracy wycieczki dla pracowników nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego Minister Finansów stwierdza co następuje.

Uchwalona w dniu 17 lipca 2009 r. ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) dotyczyła między innymi kwot wypłaconych z funduszu socjalnego lub funduszu związków zawodowych na działalność socjalną. Nowe rozwiązania weszły w życie w dniu 22 sierpnia 2009 r.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), w brzmieniu nadanym powołaną nowelizacją wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymywanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Powołany przepis dotyczy świadczeń otrzymywanych przez pracowników na podstawie ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592, z późn. zm.).

W myśl postanowień art. 8. ust. 1 ww. ustawy przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.

Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów (art. 8 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl postanowień art. 2 pkt 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych działalność socjalną stanowią usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Wobec powyższego należy uznać, iż wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są określone w regulaminie świadczeń socjalnych i sfinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych świadczenia pracodawcy związane z finansowaniem działalności socjalnej w tym również dotyczące dofinansowania wypoczynku (także wycieczki) - o łącznej wartości nieprzekraczającej 380 zł w skali roku podatkowego.

Wnioskodawca zamierza wykupić wycieczkę dla pracowników, przy czym istotne jest, że świadczenie pracodawcy ma polegać na dofinansowaniu do wycieczki - czyli będzie miało charakter pieniężny. Zatem świadczenie to stanowić będzie przychód pracownika, z tym że do kwoty 380 zł zwolniony z opodatkowania (kwota ta obejmuje wartość rzeczowych i pieniężnych świadczeń otrzymanych w skali całego roku podatkowego). W konsekwencji - dla celów podatkowych - pracodawca kwoty tej nie doliczy do przychodu pracownika.

Z tych względów stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 9 lutego 2010 r. należy uznać za prawidłowe.

W świetle powyższego zdarzenia przyszłego i obowiązującego stanu prawnego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2010 r. Nr IPPB4/415-111/10-2/JS, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej "ustawą"). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.