DD3/033/165/CRS/09/1019 - Możliwość zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych dodatku za rozłąkę wypłacanego żołnierzom zawodowym.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Minister Finansów zmienia z urzędu interpretację indywidualną z dnia 15 czerwca 2009 r., Nr IBPB II/1/415-265/09/BD, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w imieniu Ministra Finansów, na wniosek Jednostki Wojskowej (Wnioskodawca) z dnia 18 marca 2009 r. (data wpływu - 23 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dodatku za rozłąkę wypłacanego żołnierzom zawodowym, gdyż stwierdza jej nieprawidłowość w zakresie stwierdzenia braku podstaw do zwolnienia z opodatkowania dodatku za rozłąkę, przysługującego żołnierzom zawodowym na mocy art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W pozostałym zakresie, uznającym, że dodatek za rozłąkę nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej jest prawidłowa.

W dniu 15 czerwca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - działając na podstawie § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - wydał w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną Nr IBPB II/1/415-265/09/BD, dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 18 oraz art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wobec dodatku za rozłąkę przysługującego żołnierzom zawodowym. Interpretacja wydana została na wniosek złożony w dniu 23 marca 2009 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe (Dz. U. z 2004 r. Nr 140, poz. 1487 z późn. zm.) dla żołnierzy zostały ustanowione należności z tytułu przeniesienia służbowego takie jak dodatek za rozłąkę oraz zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby i z powrotem. Dodatek za rozłąkę przysługuje żołnierzom zawodowym w okresach miesięcznych przez okres pozostawania w rozłące z rodziną natomiast zwrot kosztów przejazdu przez okres dojazdów żołnierza z miejsca pełnienia służby do miejscowości, do której możliwy jest dojazd publicznymi środkami transportu.

W związku z powyższym zadano pytania:

Czy dodatek za rozłąkę można zwolnić z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy dodatek za rozłąkę można zwolnić z opodatkowania na podstawie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych łącznie z innymi należnościami przysługującymi żołnierzowi za okres przeniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolny od opodatkowania jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym. Natomiast zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Obrony z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe (Dz. U. z 2004 r. Nr 140, poz. 1487, z późn. zm.) przeniesienie służbowe oznacza wyznaczenie żołnierza na stanowisko służbowe poza miejscowością stanowiącą siedzibę jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału, w której żołnierz zajmował ostatnio stanowisko służbowe. Z uwagi na to, że przeniesienie służbowe żołnierza zawodowego nie ma charakteru czasowego i jest powiązane z osiedleniem się w nowym miejscu pełnienia służby, przysługujący na podstawie ww. rozporządzenia, żołnierzowi z tytułu przeniesienia służbowego dodatek za rozłąkę nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są kwoty otrzymane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego, do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie. Dodatek za rozłąkę jest uregulowany w rozporządzeniu Ministra Obrony z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia służbowe (Dz. U. z 2004 r. Nr 140, poz. 1487 z późn. zm.) jest więc należnością za przeniesienie służbowe i można ją zwolnić z opodatkowania na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy.

W przedmiotowej interpretacji z dnia 15 czerwca 2009 r., Nr IBPB II/1/415-265/09/BD, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził, że do przysługującego żołnierzowi - na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe - dodatku za rozłąkę nie mają zastosowania zwolnienia przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 18 oraz pkt 14 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Po przeanalizowaniu akt sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa, Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Bez wątpienia należy podzielić stanowisko wyrażone w interpretacji z dnia 15 czerwca 2009 r., Nr IBPB II/1/415-265/09/BD, że literalne brzmienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", jednoznacznie przesądza, że nie ma on zastosowania do dodatku za rozłąkę. Na podstawie powołanego przepisu, wolne od podatku dochodowego są bowiem wyłącznie kwoty otrzymywane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200 % wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie.

Odrębną kwestią jest odpowiedź na pytanie czy dodatek za rozłąkę wypłacany żołnierzom zawodowym z tytułu przeniesienia służbowego korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem przywołanego przepisu, wolny od podatku jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym - do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

W świetle literalnego brzmienia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy, prawo do zwolnienia z opodatkowania dodatku za rozłąkę ustawodawca uzależnił od charakteru przeniesienia, wskazując, że ma ono zastosowanie do pracowników przeniesionych czasowo.

Stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy, za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy. Tym samym ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o pracowniku, mowa jest również o osobie pozostającej w stosunku służbowym.

Kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje zatem ustalenie charakteru przeniesienia żołnierza zawodowego, tzn. czy przeniesienie jest czasowe. W tym przypadku należy odwołać się do przepisów, na podstawie których żołnierzowi zawodowemu przyznawany jest dodatek za rozłąkę.

Zgodnie z art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 z późn. zm.), żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej bądź kontraktowej - pełni tę służbę na stanowiskach służbowych przez czas określony kadencjami. Okres kadencji na stanowisku wynosi od osiemnastu miesięcy do trzech lat.

W myśl art. 86 ust. 1 tej ustawy, żołnierzowi zawodowemu przeniesionemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej w innej miejscowości albo skierowanemu do wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania przysługują należności za przeniesienia i podróże służbowe.

Należności przysługujące żołnierzom zawodowym z tytułu przeniesienia służbowego zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe (Dz. U. Nr 140, poz. 1487 z późn. zm.).

Zgodnie z definicją przeniesienia służbowego, przedstawioną w § 2 pkt 4 tego rozporządzenia, wskazane przeniesienie oznacza wyznaczenie żołnierza na stanowisko służbowe poza miejscowością stanowiącą siedzibę jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału, w której żołnierz zajmował ostatnio stanowisko służbowe.

W myśl § 3 ust. 1 oraz § 7a ust. 1 ww. rozporządzenia, dodatek za rozłąkę z tytułu przeniesienia służbowego przysługuje żołnierzowi posiadającemu członków rodziny, w przypadku gdy członkowie rodziny nie przesiedlili się wraz z nim do nowego miejsca pełnienia służby i zamieszkują w miejscowości, do której nie jest możliwy codzienny dojazd publicznymi środkami transportu.

Jednocześnie (ust. 3 § 7a rozporządzenia) dodatek za rozłąkę przyznaje się żołnierzowi:

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że kadencyjność służby żołnierzy zawodowych (tekst jedn. wyznaczenie określonych ram czasowych pełnienia służby) oraz rozłąka z rodziną (która co do zasady powinna mieć charakter czasowy) wyczerpująco potwierdza czasowy charakter przeniesienia służbowego żołnierza zawodowego, o którym mowa w § 7a rozporządzenia w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe.

Tym samym w opisanej sytuacji należy uznać, że omawiany dodatek mieści się w zakresie zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy.

W świetle powyższego, należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 15 czerwca 2009 r., Nr IBPB II/1/415-265/09/BD, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość w zakresie w jakim uznaje, że brak jest podstaw do zwolnienia z opodatkowania - na mocy art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy - przysługującego żołnierzom zawodowym dodatku za rozłąkę.

Zmieniona interpretacja indywidualna dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej złożonego w dniu 23 marca 2009 r. i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji, tekst jedn. w dniu 15 czerwca 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.