DD2/033/60/KOI/08/PK-155 - Czy sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego korzystać będzie ze zwolnienia z 10% podatku dochodowego?

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Minister Finansów zmienia, z urzędu interpretację indywidualną z dnia 4 grudnia 2007 r., Nr IPPB1/415-187/07-4/JB, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów uznającą za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2007 r. o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania zobowiązania podatkowego przy sprzedaży nieruchomości, gdyż stwierdza jej nieprawidłowość.

Dnia 4 grudnia 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając - na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) - w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na wniosek z dnia 11 września 2007 r. Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w dniu 13 września 2001 r. Pani (...) wraz z mężem nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego (na zasadach wspólności ustawowej) za kwotę 82.000,00 zł.

W dniu 2 grudnia 2003 r. małżonkowie nabyli również nieruchomość rolną niezabudowaną za kwotę 25.000,00 zł.

W dniu 26 marca 2004 r. małżonkowie zawarli umowę wyłączenia wspólności małżeńskiej oraz umowę o podział majątku wspólnego. W skład majątku wspólnego wchodziły:

Innego majątku wspólnego małżonkowie nie posiadali. Łączną wartość majątku dorobkowego określono na kwotę 100.000,00 zł. Podziału majątku dokonano w ten sposób, że małżonka nabyła na wyłączną własność spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz niezabudowaną nieruchomość rolną. Strony uzgodniły też, że z tytułu zawarcia umowy o podział majątku wspólnego nie czynią sobie żadnych spłat czy dopłat oraz, że wyczerpuje ona ich wzajemne roszczenia z tytułu podziału majątku dorobkowego. W piśmie z dnia 19 listopada 2007 r. Wnioskodawca doprecyzował wniosek, stwierdzając, że " małżonkowie (...) uznali, iż podział majątku jest ekwiwalentny. Z tytułu zawarcia umowy o podział majątku nie czynili sobie żadnych spłat oraz dopłat. Roszczenia obu stron zostały w pełni zaspokojone."

Wnioskodawca zamierza sprzedać spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.

Dokonując oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, Wnioskodawca stwierdził we wniosku, że uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego prawa przychód, nie podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Ponieważ podział majątku wspólnego nastąpił bez spłat i dopłat, uważa, że za datę nabycia należy przyjąć dzień 13 września 2001 r., tj. datę nabycia przedmiotowego prawa na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej. Zatem sprzedaż tego prawa w roku 2007 lub w latach następnych nastąpi po upływie 5 lat.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko to uznał za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył co, następuje.

Stanowisko, że w przypadku zbycia w 2007 r. przez Wnioskodawcę spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpi po upływie 5 lat od daty jego nabycia, a tym samym nie będzie miał zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie znajduje potwierdzenia w przedstawionym stanie faktycznym i jest niezgodne z obowiązującym stanem prawnym.

Odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych stanowi źródło przychodu w rozumieniu przepisów powołanej wyżej ustawy, jeżeli nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - art. 10 ust. 1 pkt 8.

Za datę nabycia nieruchomości lub praw majątkowych, o której mowa w powołanym wyżej przepisie, w przypadku sprzedaży nieruchomości lub prawa majątkowego, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa majątkowego w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli wartość otrzymanej przez byłego małżonka nieruchomości lub prawa majątkowego przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia nieruchomości, lub prawa majątkowego, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Zgodnie bowiem z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do art. 43 § 1 - 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym.

W przedmiotowej sprawie, małżonkowie (...) objęci byli ustawową wspólnością majątkową, zatem ich udziały w majątku wspólnym były równe. Przed podziałem majątku małżonkowie nie występowali do sądu o ustalenie nierównych udziałów w majątku wspólnym, czy też o pozbawienie jednego z małżonków udziału w majątku. Zarówno zniesienie ustawowej wspólności majątkowej, jak i podział majątku nastąpił w drodze umowy pomiędzy małżonkami, w wyniku czego cały majątek dorobkowy przypadł Pani (...).

Zatem za datę nabycia przez nią spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, w części w jakiej jego wartość przekraczała jej udział w majątku wspólnym, tj. 50%, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku wspólnego.

Przyznanie Wnioskodawcy na wyłączność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w wyniku podziału majątku wspólnego, nie było ekwiwalentne w naturze.

Twierdzenie Wnioskodawcy o "ekwiwalentnym podziale majątku", nie znajduje bowiem potwierdzenia w treści zawartej przez małżonków umowy o podziale majątku.

Jeżeli bowiem pewne rzeczy wchodzące w skład majątku wspólnego zostają przyznane na wyłączną własność jednemu z małżonków, wówczas szukać należy ich ekwiwalentu w rzeczach przyznanych drugiemu z małżonków, które także wchodziły w skład majątku wspólnego. Trudno zatem mówić o ekwiwalentnym przysporzeniu w przypadku podziału majątku wspólnego, w wyniku którego cały majątek dorobkowy przypadł Wnioskodawcy.

Brak spłaty lub dopłaty, na co wskazuje we wniosku Pani (...), oznacza tylko tyle, że majątek nieruchomy oraz prawo majątkowe, w części przekraczającej wartość jej udziału w majątku wspólnym, Pani (...) otrzymała nieodpłatnie

W świetle powyższego stanu faktycznego i prawnego należało, z urzędu, zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.