DD/PB6/033-01512/JP/06/487 - Obowiązek złożenia w Polsce zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2005.

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej z dnia 21 czerwca 1985 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374),

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Podatniczka od dnia 27 kwietnia 2001 r. zamieszkuje na stałe we Włoszech. Mężem Podatniczki jest obywatel Włoch. Podatniczka nie uzyskuje żadnych dochodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Polski. Podatniczka w okresie od 15 września 2005 r. do 31 grudnia 2005 r. pracowała w Rzymie w Zespole Szkół dla Dzieci Obywateli Polskich Czasowo Przebywających za Granicą z siedzibą w Polsce. W związku z wykonaną na rzecz tej organizacji pracą i otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem Podatniczka otrzymała informację PIT-11.

W 2006 r. oprócz świadczenia pracy na rzecz pracodawcy polskiego w Rzymie Podatniczka zamierza podjąć pracę u pracodawcy włoskiego.

Podatniczka zwróciła się z pytaniem, czy z dochodów uzyskanych z tytułu pracy świadczonej na rzecz pracodawcy polskiego w Rzymie musi rozliczać się w Polsce.

Zdaniem Podatniczki z dochodów uzyskanych przez nią z tytułu świadczenia pracy w Rzymie na rzecz Zespołu Szkół dla Dzieci Obywateli Polskich Czasowo Przebywających za Granicą z siedzibą w Polsce w 2005 r. powinna się rozliczyć w Polsce, natomiast z dochodów uzyskanych w 2006 r. powinna się rozliczyć we Włoszech. Zdaniem Podatniczki w przypadku, gdy będzie wykonywała także pracę na rzecz pracodawcy włoskiego, nie będzie miała obowiązku składać zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2006 w Polsce, gdyż ze względu na stałe miejsce zamieszkania we Włoszech, rozliczy się w tym państwie, a dochody uzyskane od pracodawcy polskiego zostaną uwzględnione przy rozliczeniu podatku we Włoszech.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, zważono co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a cytowanej ustawy przepis art. 3 ust. 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 15 ust. 1 polsko - włoskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w drugim Państwie.

Oznacza to, iż dochody uzyskane przez Podatniczkę mającą miejsce zamieszkania we Włoszech z tytułu pracy wykonywanej w Rzymie w Zespole Szkół dla Dzieci Obywateli Polskich Czasowo Przebywających za Granicą z siedzibą w Polsce, nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

W konsekwencji Podatniczka nie ma obowiązku złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2005 i 2006 w związku z pracą wykonywaną na rzecz polskiego pracodawcy we Włoszech.

Mając powyższe na uwadze, Minister Finansów postanowił jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.