BPE-2-OP/31101/862/GW/12 - Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości budynku zajętego na prowadzenie przez niekomercyjnej działalności statutowej, w szczególności utworzenie w nim Muzeum Komunikacji.

Podstawa prawna interpretacji

Artykuł 14j § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.)

Rozstrzygnięcie

Po rozpatrzeniu wniosku (...) z siedzibą w Warszawie przy ulicy (...) (zwanej dalej (...)) z dnia 19 grudnia 2011 r. (wpływ do organu podatkowego w dniu 28 grudnia 2011 r.) w sprawie, udzielenia indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania podatkiem od nieruchomości budynku zajętego na prowadzenie przez (...) niekomercyjnej działalności statutowej, w szczególności utworzenie w nim Muzeum Komunikacji, postanawiam uznać stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

Stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku

Z treści przedłożonego wniosku wynika, że (...), zawarła z (...) w Warszawie porozumienie, na mocy którego (...) będzie korzystała z budynku dawnego garażu drezyn na prowadzenie w nim niekomercyjnej działalności statutowej, a w szczególności na utworzenie w tym budynku Muzeum Komunikacji. Z treści wniosku wynika ponadto, iż

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, pytanie (...) dotyczy stawki podatku od nieruchomości za przedmiotowy budynek.

Stanowisko wnioskodawcy

Zdaniem (...) przedmiotowy budynek będzie podlegał opodatkowaniu wg stawki podatku przewidzianej dla budynków pozostałych.

Ocena stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.; dalej "u.p.o.l.") o podatkach i opłatach lokalnych, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Natomiast w myśl art. 3 ust. 1 u.p.o.l. podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne, w tym spółki nie posiadające osobowości prawnej będące:

Z przedstawionego przez (...) stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowy budynek został (...) udostępniony, na mocy porozumienia przez właściciela (...). Dysponowanie budynkiem przez (...) należy zakwalifikować jako posiadanie zależne w rozumieniu art. 336 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym posiadaczem rzeczy jest ten, kto faktycznie włada rzeczą jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny). Z brzmienia powołanego wyżej art. 3 ust. 1 u.p.o.l. wynika, iż posiadacz zależny może być podatnikiem podatku od nieruchomości tylko w odniesieniu do nieruchomości państwowych i komunalnych, zatem (...) nie będzie przysługiwał status podatnika od udostępnionego jej przez (...) budynku.

Przedmiotowy budynek jest wykorzystywany przez (...) na cele prowadzonej przez nią działalności pożytku publicznego, przy czym (...) nie jest organizacją pożytku publicznego. Stosownie zaś do treści art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e u.p.o.l., stawką podatku od nieruchomości, przewidzianą dla budynków pozostałych, objęte są między innymi budynki zajęte na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego. Powyższe oznacza zatem, iż aby dany budynek korzystał z tej stawki podatku od nieruchomości, niezbędne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze budynek (lokal) musi być zajęty na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego. Po drugie - ww. działalność musi być prowadzona przez organizację pożytku publicznego. Zatem w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie została spełniona druga przesłanka, albowiem (...) nie jest organizacją pożytku publicznego.

W konsekwencji należy przyjąć, iż właściwą stawką podatku od nieruchomości od budynku zajmowanego przez (...) będzie wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) u.p.o.l.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przez pojęcie "grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej" należy rozumieć grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. Powyższe oznacza zatem, iż wszystkie budynki, budowle i grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z dwoma wyjątkami, są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, chyba że przedmiot opodatkowania nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. Te wyjątki to budynki mieszkalne i zajęte pod nie grunty oraz grunty pod jeziorami i zajęte na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych. Jeżeli zatem np. budynek mieszkalny i związany z nim grunt jest w posiadaniu przedsiębiorcy, to podlega opodatkowaniu na takiej zasadzie, że budynek jest obciążony stawkami właściwymi dla innych budynków mieszkalnych, a grunt wg stawek właściwych dla gruntów pozostałych.

Z przytoczonej definicji wynika, że sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę (lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą) skutkuje tym, ze budynek, budowla, grunt są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tak więc różnego rodzaju obiekty niewykorzystywane w danym momencie lub gdzie prowadzona jest innego rodzaju działalność niż gospodarcza (np. socjalna) należy uznać za związane z działalnością gospodarczą. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 września 2005 r. (sygn. akt III SA/Wa 346/05, opubl. LEX 177321), odnoszącego się do gruntów związanych z działalnością gospodarcza, Sąd stwierdził, iż " (...) samo posiadanie przez podmiot gospodarczy gruntów podlegających podatkowi od nieruchomości skutkuje zastosowaniem stawki podatku od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczych bez względu na to czy rzeczywiście są one do tej działalności wykorzystywane (...)".

Pouczenie

Wnioskodawcy przysługuję prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działalnie lub bezczynność są przedmiotem skargi.