BI/4117-0085/06 - Ograniczony obowiązek podatkowy.

Pytanie podatnika

Czy podatnik podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu?

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 31 października 2006 r. Nr III/415-53b/06 dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

- uznając, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie zmienia się postanowienie organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 22 sierpnia 2006 r. (uzupełnionym w dniu 22.09.2006 r.) w związku ze zmianą stanu faktycznego podatnik ponownie wystąpił z wnioskiem do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów uzyskanych z tytułu pracy świadczonej na terytorium w Libii w latach 2004 - 2006.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że podatnik od 2002 r. przebywa i pracuje w Libii gdzie deklaruje zamiar stałego pobytu. Jest rezydentem tego kraju i podlega nieograniczonemu libijskiemu prawu podatkowemu (zaświadczenie wydane przez Ambasadę Rzeczypospolitej Polskiej z którego wynika, że podatnik od 10 stycznia 2002 r. zamieszkuje w Libii i jest libijskim rezydentem w Trypolisie oraz zaświadczenie wydane w 2005 r. przez pracodawcę). W Polsce posiada jedynie nieruchomość i samochód. Pełnomocnik podatnika w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 września 2006 r. twierdzi, że podatnik poza granicami Polski praktycznie przebywa od 1991 r. i nie przewiduje szybkiego powrotu. Posiada zapewnione źródło utrzymania w Libii. Lepszy rynek dla fachowców w Libii i wypracowana już pozycja w środowisku zdecydowały, że podatnik nie zamierza wrócić do Polski. Ponadto wskazuje, że w Libii przebywa jego rodzina i tam skupia się jego życie towarzysko zawodowe. Żona podatnika przez zdecydowaną większość roku (10 miesięcy) przebywa w miejscu zamieszkania męża. Natomiast córka jest osobą dorosłą i ma prawo samodzielnie decydować o swoim miejscu zamieszkania. Obecnie studiuje zaocznie w Warszawie.

Zdaniem pełnomocnika podatnik posiada dwa miejsca zamieszkania: jedno w Polsce, ale nie przebywa tu od 2002 r. i nie wykazuje zamiaru stałego pobytu tutaj, oraz drugie w Libii - tam też przebywa, pracuje i mieszka razem z rodziną. Zatem w jego ocenie wobec podatnika mają zastosowanie przepisy kraju, w którym przebywa, zamieszkuje i pracuje na stałe od 2002 r.

Postanowieniem z dnia 31 października 2006 r. Nr III/415-53b/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w latach 2004 - 2006 dochodów z wynagrodzeń ze stosunku pracy uzyskiwanych w Libii nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego w nim stanu faktycznego.

Podatnik, korzystając z przysługującego prawa, złożył zażalenie na powyższe postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego, w którym jego pełnomocnik zarzuca naruszenie przepisów prawa materialnego i procesowego art. 122 Ordynacji podatkowej, przez nie podjęcie przez organ podatkowy wszelkich działań niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz wyjaśnienia sprawy. Ponadto twierdzi, że dokonane w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego nadużycia interpretacyjne naruszają dobra moralne i osobiste podatnika i kwalifikują się do skierowania sprawy do Sądu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zarzutów tego zażalenia stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - w stanie prawnym obowiązującym w latach 2004-2006 - osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie zaś z obowiązującym w latach 2004-2006 brzmieniem art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W przepisach polskiego prawa podatkowego pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w określonej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli danej osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że podatnik w latach 2004-2006 posiada miejsce zamieszkania na terytorium Libii, a tym samym podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zaznacza się jednak, że momentem przeniesienia miejsca zamieszkania do Libii był dzień, w którym powstały ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze podatnika z tym państwem. Zgodnie zaś z orzecznictwem Sądu Najwyższego (wyrok z dnia 15 lipca 1978 r. IV CR 242/78, OSN 1979 przerwa w przebywaniu w miejscu zamieszkania, spowodowana np. studiami, pracą, pobytem w więzieniu czy służbą wojskową, nie pozbawia danej osoby miejsca zamieszkania.

Poza tym zauważa się, że interpretacja co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego dotyczy oceny przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego. Zatem w tym kontekście nie znajduje uzasadnienia zarzut podatnika odnośnie naruszenia art. 122 Ordynacji podatkowej dotyczącego podejmowania przez organy podatkowe wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Jak już bowiem wspomniano interpretacje udzielane są wyłącznie na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku podatnika (art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa).

Stąd też postanowiono jak w sentencji.