AG3/8012/6/FLL/13/RD80398

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 sierpnia 2013 r. Ministerstwo Finansów AG3/8012/6/FLL/13/RD80398

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.)

Minister Finansów z urzędu zmienia interpretację indywidualną

z dnia 12 grudnia 2012 r., Nr IBPP4/443-436/12/BP wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w imieniu Ministra Finansów stwierdzając, że nie jest prawidłowe stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2012 r., Nr IBPP4/443-436/12/BP wydanej w imieniu Ministra Finansów uznające, iż w przypadku sprzedaży dokonywanej na rzecz podmiotów zużywających wyroby węglowe na cele zwolnione przy jednoczesnym fizycznym braku przemieszczenia sprzedawanych wyrobów węglowych, dla zachowania warunków od akcyzy wyrobów węglowych jest wymagane wystawienie dokumentu dostawy.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) i dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych w procedurze zwolnienia od akcyzy, spełniając przesłanki do zwolnienia. Zgodnie z zapisami umowy dotyczącej przechowania wyrobów węglowych zawartej z podmiotem posiadającym status zakładu energochłonnego, zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym Wnioskodawca dokonuje przekazania węgla na odpłatne przechowanie wyrobów węglowych na terenie składu opałowego będącego własnością zakładu energochłonnego. Dokumentami potwierdzającymi przekazanie węgla są: kwit wagowy oraz dowód przesunięcia międzymagazynowego Mm wystawione przez Wnioskodawcę. Umowa ma charakter czasowy - zawarta jest na czas określony. Do końca obowiązywania umowy przechowania Zakład Energochłonny zobowiązany jest, zgodnie z warunkami umowy, do wykupu przechowywanych wyrobów węglowych. Gotowość wykupu dokumentowana jest składanym przez Zakład zamówieniem. Wnioskodawca zamówienie akceptuje i wystawia fakturę VAT sprzedaży. Z momentem wystawienia faktury węgiel staje się własnością Zakładu Energochłonnego.

Jednym z warunków zwolnienia od akcyzy jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3. W momencie sprzedaży potwierdzonej fakturą dochodzi do przeniesienia prawa własności wyrobów węglowych natomiast nie dochodzi do ich fizycznego przemieszczenia. Wnioskodawca jako sprzedający wystawia dokument dostawy, w którym w rubryce 5 i 11 wpisuje adres składu na którym przechowywane są wyroby węglowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w momencie sprzedaży przechowywanych wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę Zakładowi Energochłonnemu (u którego na składzie przechowywany jest węgiel) sprzedający powinien wystawić dokument dostawy, który jest jednym z warunków zwolnienia od akcyzy zgodnie z art. 31a ust. 3 pkt 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 31a ust. 2-3 ustawy o podatku akcyzowym, w związku z treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2011 r., wystawienie przez Wnioskodawcę dokumentu dostawy (pomimo fizycznego braku przemieszczenia wyrobów węglowych) nie jest sprzeczne z zapisami ustawy o podatku akcyzowym. Ponadto Wnioskodawca uważa, że wystawienie takiego dokumentu dostawy pozwala w przejrzysty sposób potwierdzić dokonania sprzedaży wyrobów węglowych zwolnionych z akcyzy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznał za prawidłowe.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał m.in. na art. 2 ust. 1 pkt 1 i 1a, art. 9a ust. 1, art. 31a ust. 1 pkt 1, art. 31a ust. 3, art. 88 ust. 1 i ust. 6, art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.). Jednocześnie wskazał, iż zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy, dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy - w przypadku:

a.

przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy,

b.

importu lub eksportu przez niego wyrobów węglowych,

c.

nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej przez niego wyrobów węglowych,

d.

zwrotu do niego wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

Dodatkowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał na przepis § 2 ust. 6h rozporządzenia, na mocy którego w przypadku gdy została wystawiona faktura VAT potwierdzająca sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jeżeli odbiór tych wyrobów przez ich nabywcę następuje bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby, dokumentem dostawy może być ta faktura VAT, jeżeli zawiera w szczególności nazwę, kod CN i ilość wyrobów węglowych, ich przeznaczenie uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy, podpis podmiotu sprzedającego wyroby węglowe lub osoby reprezentującej ten podmiot oraz podpis podmiotu odbierającego te wyroby lub osoby reprezentującej ten podmiot, potwierdzający ich odbiór i przeznaczenie.

Wskazując jak wyżej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż w przypadku sprzedaży opisanej we wniosku dokonywanej na rzecz podmiotów zużywających wyroby węglowej na cele zwolnione na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy przy jednoczesnym fizycznym braku przemieszczenia sprzedawanych wyrobów węglowych, dla zachowania warunków zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych jest wymagane wystawienie przez Wnioskodawcę dokumentu dostawy. I dalej stwierdził, iż skoro zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko jest wymagane przepisami ustawy, to tym samym nie może ono być z tymi przepisami sprzeczne.

Po zapoznaniu się z materiałami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje:

Ustawowym warunkiem zwolnienia od akcyzy dla wyrobów węglowych zużywanych na cele uprawniające zastosowanie zwolnienia z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi uprawnionemu korzystającemu ze zwolnienia jest:

1.

pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;

2.

posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;

3.

dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

W zakresie zatem dokumentu dostawy warunek zwolnienia dotyczy obowiązku dołączenia tego dokumentu do przemieszczanych wyrobów węglowych zwalnianych od akcyzy ze względu na przeznaczenie.

W tym miejscu należy wskazać, iż dokument dostawy stanowi dowód na to, jaka ilość wyrobów węglowych podlega przemieszczaniu. Sama natomiast kwestia wystawiania dokumentu dostawy uregulowana została w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy. Na mocy § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a tego rozporządzenia dokument dostawy jest wystawiany przez podmiot pośredniczący - w przypadku przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

Z powyższego wynika, iż obowiązek wystawienia dokumentu dostawy ściśle związany jest z faktycznym przemieszczeniem wyrobów węglowych. W sytuacji zatem, gdy następuje sprzedaż wyrobów węglowych bez jednoczesnego przemieszczania tych wyrobów obowiązek wystawienia dokumentu dostawy nie występuje gdyż nie jest warunkiem zastosowania zwolnienia od akcyzy. Wystawienie takiego dokumentu, nawet jeśli ma znaczenie dla podatnika, jest całkowicie neutralne z punktu widzenia przepisów dotyczących podatku akcyzowego.

Reasumując Minister Finansów stwierdza, iż dokonana z upoważnienia Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach interpretacja indywidualna w części stwierdzającej, iż w przypadku sprzedaży opisanej we wniosku dokonywanej na rzecz podmiotów zużywających wyroby węglowe na cele zwolnione przy jednoczesnym fizycznym braku przemieszczenia sprzedawanych wyrobów węglowych, dla zachowania warunków od akcyzy wyrobów węglowych jest wymagane wystawienie przez Wnioskodawcę dokumentu dostawy - należy uznać za nieprawidłowe.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 2 października 2012 r. i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Wnioskującemu przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl