AG2/033/2/KWG/12/2384AE - Stosowanie procedury zawiedzenia poboru akcyzy w stosunku do importowanych wyrobów akcyzowych znajdujących się w miejscu uznanym zlokalizowanym na terenie składu podatkowego.

W swoim wystąpieniu izba opisuje przypadek, w którym na terenie jednego ze składów podatkowych znajdujących się w jej właściwości miejscowej znajduje się miejsce uznane. Towary niewspólnotowe, w postaci gazów ciekłych, przybywają do składu podatkowego drogą kolejową, w zawieszającej procedurze celnej (tranzyt). Znajdująca się na terenie składu podatkowego bocznica kolejowa jest miejscem uznanym, w którym towary są przedstawiane organom celnym, a następnie dopuszczane do swobodnego obrotu. W związku z zaistniałym stanem faktycznym izba zadała pytanie: "Czy przepompowywanie wyrobów akcyzowych z cystern kolejowych stojących w miejscu uznanym (zlokalizowanym w składzie podatkowym) do zbiorników składu podatkowego należy potraktować jako przemieszczenie i zarejestrować dokument e-AD w systemie EMCS?".

Na wstępie należy wyjaśnić, iż miejsce uznane, w którym importowane wyroby akcyzowe mają być dopuszczane do obrotu, nie może znajdować się na terenie składu podatkowego. Wynika to wprost z definicji miejsca importu zawartej w przepisie art. 2 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą". Pośrednio wynika to również z przepisów ustawy dotyczących stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 25 ustawy miejsce importu to miejsce inne niż skład podatkowy, w którym znajdują się importowane wyroby akcyzowe w momencie dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego.

Przypadki stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy zostały wymienione enumeratywnie w art. 40 ust. 1-2a ustawy. Stosownie do postanowień art. 40 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie, jeżeli wyroby akcyzowe importowane i dopuszczone do obrotu są przemieszczane przez zarejestrowanego wysyłającego z miejsca importu na terytorium kraju do składu podatkowego na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 2 ust. 1 pkt 14a ustawy zarejestrowanym wysyłającym jest podmiot, któremu wydano zezwolenie na wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z powyższego, importowane wyroby akcyzowe mogą zostać objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy tylko wtedy, gdy po dopuszczeniu ich do obrotu na terytorium kraju zostaną wysłane z zastosowaniem tej procedury przez zarejestrowanego wysyłającego np. do składu podatkowego. Aby taki przypadek objęcia wyrobów akcyzowych procedurą zawieszenia poboru akcyzy mógł mieć zastosowanie, wyroby te muszą zostać wysłane przez zarejestrowanego wysyłającego z miejsca importu (np. z miejsca uznanego), które jest innym miejscem niż skład podatkowy.

Przyjęcie w przepisach krajowych takich rozwiązań uzasadnione jest następującymi względami.

Po pierwsze, dyrektywa 2008/118/WE zakłada, że importowane wyroby akcyzowe są wysyłane z miejsca importu do składu podatkowego przez zarejestrowanego wysyłającego. Fakt, że wyroby mają być "wysyłane" z miejsca importu do składu podatkowego, przesądza, że miejsce importu powinno znajdować się w innym miejscu niż skład podatkowy. Ponadto dyrektywa 2008/118/WE nie pozwala na rezygnację w takim przypadku ze stosowania instytucji zarejestrowanego wysyłającego, a więc na przemieszczanie importowanych wyrobów akcyzowych bezpośrednio do składu podatkowego.

Po drugie, do składu podatkowego powinny być wprowadzane wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy (ewentualnie z zapłaconą akcyzą), czyli takie, które mają status wspólnotowy, tj. zostały dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej. Przyjęcie innego założenia oznaczałoby, że do składu podatkowego mogłyby być wprowadzane wyroby akcyzowe jeszcze przed dopuszczeniem ich do obrotu na terytorium UE (niewspólnotowe). To powodowałoby konieczność stosowania do tych wyrobów - aż do momentu dopuszczenia ich do obrotu i powstania obowiązku podatkowego z tytułu akcyzy - nie przepisów akcyzowych, ale celnych. Instytucję składu podatkowego regulują zaś przepisy z zakresu podatku akcyzowego.

Podobne stanowisko zajął Minister Finansów w zmianie interpretacji indywidualnej nr AE2/8012/2/CCA/11/6583 z dnia 29 lipca 2011 r., która została zamieszczona w bazie SIP.