33760/15 - Pobieranie opłat przez gminy uzdrowiskowe od osób przebywających w szpitalach uzdrowiskowych, w kontekście nowelizacji art. 17 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 lipca 2015 r. Ministerstwo Finansów 33760/15 Pobieranie opłat przez gminy uzdrowiskowe od osób przebywających w szpitalach uzdrowiskowych, w kontekście nowelizacji art. 17 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W związku z interpelacją nr 33760 posła (...) w sprawie pobierania opłat przez gminy uzdrowiskowe od osób przebywających w szpitalach uzdrowiskowych, w kontekście nowelizacji art. 17 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, uprzejmie wyjaśniam.

Zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849, z późn. zm.) opłatę uzdrowiskową pobiera się od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach. Opłaty tej nie pobiera się m.in. od osób przebywających w szpitalach (art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).

Wyłączeniem, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, objęte są osoby przebywające we wszystkich rodzajach szpitali, w tym również w szpitalach uzdrowiskowych. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie różnicuje bowiem uprawnionych do korzystania z wyłączenia z obowiązku uiszczenia opłaty, z uwagi na rodzaj szpitala, w którym te osoby przebywają, jak również nie uprawnia do dokonywania oceny charakteru pobytu osób w szpitalach uzdrowiskowych (ze skierowaniem czy za pełną odpłatnością) oraz do badania zakresu udzielanych w nich świadczeń.

Ponadto nie można podzielić poglądu, że na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 618, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 651, z późn. zm.), nie można stwierdzić, że jedną z form szpitala jest szpital uzdrowiskowy.

Ustawa o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych posługuje się pojęciem zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, którym są m.in. szpitale uzdrowiskowe (art. 6 pkt 1). Zgodnie z art. 2 pkt 10 ww. ustawy zakład lecznictwa uzdrowiskowego oznacza podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą w rodzaju ambulatoryjne lub stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, działający na obszarze uzdrowiska, utworzony w celu udzielania świadczeń zdrowotnych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego, w ramach kierunków leczniczych i przeciwskazań ustalonych dla danego uzdrowiska, w szczególności wykorzystujący warunki naturalne uzdrowiska przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Zgodnie z art. 15 ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych w sprawach nieuregulowanych w tej ustawie, do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego mają zastosowanie przepisy ustawy o działalności leczniczej, stąd należy przywołać jej art. 8. Stanowi on, że rodzajami działalności leczniczej są:

1)

stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne szpitalne i inne niż szpitalne oraz

2)

ambulatoryjne świadczenia zdrowotne.

W myśl natomiast art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, ilekroć w tej ustawie jest mowa o działalności leczniczej w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne bez bliższego określenia - rozumie się przez to działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, jak i działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne.

Zgodnie zatem ze wskazanymi przepisami, w szpitalu uzdrowiskowym wykonywana jest działalność lecznicza w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne szpitalne, a tym samym szpital uzdrowiskowy jest jednym z rodzajów szpitali w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej.

Pogląd o braku podstaw prawnych do pobierania opłaty uzdrowiskowej od osób przebywających w szpitalach uzdrowiskowych aprobuje orzecznictwo sądów administracyjnych. Powyższą wykładnię analizowanego przepisu prezentują m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 30 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 408/10 oraz z dnia 22 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1216/10 i II FSK 1217/10.

Stanowisko w zakresie niepobierania opłaty uzdrowiskowej od osób przebywających w szpitalach uzdrowiskowych wynika z przepisów prawa i poparte jest orzecznictwem sądów administracyjnych. Nie można zatem podzielić poglądu, o tym, że nie pobiera się opłaty uzdrowiskowej od osób przebywających w szpitalach uzdrowiskowych "w wyniku" podpisania przez Ministra Finansów interpretacji ogólnej w sprawie stosowania art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opatach lokalnych.

Przedstawiając powyższe, wydaje się, że kwestia braku podstaw do niepobierania opłaty uzdrowiskowej od osób przebywających w szpitalach uzdrowiskowych, na gruncie obowiązujących przepisów, jest jasna i nie budzi wątpliwości.

Niemniej, odnosząc się do przedstawionej przez Burmistrza gminy Połczyn - Zdrój argumentacji w zakresie charakteru i specyfiki działania szpitali uzdrowiskowych, w tym szpitali działających na terenie tej gminy, zostanie rozważony wniosek o postulowaną zmianę art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opatach lokalnych poprzez zawężenie jego stosowania.

Należy jednak wskazać, że obecnie obowiązująca regulacja, nieróżnicująca podatników ze względu na rodzaj szpitala, w którym pobierane są świadczenia, jest przejawem realizacji konstytucyjnego wymogu równości wobec prawa i równego traktowania przez władze publiczne. Ponadto odstąpienie od pobierania opłaty od osób, które ze względu na swój stan zdrowia przebywają w szpitalach, jest zgodne z zasadą sprawiedliwości społecznej. Zatem analiza możliwości wprowadzenia postulowanej zmiany będzie musiała uwzględniać fakt, że zmiana taka mogłaby doprowadzić do nierównego traktowania podatników i jako sprzeczna z zasadami demokratycznego państwa prawa mogłaby być uznana za niekonstytucyjną, bowiem objęcie obowiązkiem uiszczenia opłaty uzdrowiskowej osób przebywających tylko w jednym z rodzajów szpitali, mogłoby okazać się sprzeczne z zasadą równości wyrażoną w art. 32 Konstytucji RP. Reguła ta sprowadza się przede wszystkim do nakazu traktowania w taki sam sposób podmiotów znajdujących się w takiej samej lub podobnej sytuacji faktycznej oraz do różnego traktowania podmiotów znajdujących się w sytuacji odmiennej (z postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 listopada 2001 r. sygn. akt Ts 30/01).

Opublikowano: www.sejm.gov.pl