3063-ILPP3.4512.88.2016.1.JKu - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. "Remont Domu Kultury".

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 października 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu 3063-ILPP3.4512.88.2016.1.JKu Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. "Remont Domu Kultury".

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. "Remont Domu Kultury" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. "Remont Domu Kultury". Wniosek uzupełniono w dniu 17 października 2016 r. o informację dotyczącą adresu teleinformatycznego w systemie ePUAP oraz wskazanie sposobu doręczenia korespondencji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 446) o samorządzie gminnym oraz statutu. Gmina posiada status podatnika VAT czynnego. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 165 Konstytucji RP i art. 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym. W myśl tej ustawy, mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Gmina realizuje zadania własne określone w art. 7 tejże ustawy. Oprócz zadań własnych gmina realizuje szereg zadań zleconych - co wynika z art. 162 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, że "jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych". Organem wykonawczym gminy jest Burmistrz, który za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem, wykonuje zadania gminy. Do realizacji zadań w zakresie kultury, na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406, z późn. zm.) oraz Uchwały Rady Miejskiej z dnia 16 września 1994 r., Gmina powołała jednostkę organizacyjną pn. "Dom Kultury", której nadała statut i wpisała do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Burmistrza. Dom Kultury jest samorządową instytucją kultury, posiada osobowość prawną i jest kierowana przez dyrektora powołanego przez Burmistrza. Dyrektor Instytucji Kultury zarządza instytucją i reprezentuje ją na zewnątrz. Gmina przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na bieżące utrzymanie. Przedmiotem działalności, zgodnie ze statutem, jest prowadzenie działalności w zakresie kultury, sztuki i ochrony dóbr kultury i tradycji. Cele statutowe realizowane są m.in. poprzez organizowanie festiwali i konkursów muzycznych, organizowanie widowisk artystycznych uświetniających uroczystości publiczne. Usługi kulturalne świadczone przez podmioty są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Właścicielem nieruchomości położonej oznaczonej w ewidencji gruntów, jako działka nr 110/42 o powierzchni 0,7808 ha z usadowionym na niej budynkiem o powierzchni 2187,10 m2, w której działalność prowadzi Instytucja Kultury pn. Dom Kultury jest Gmina. Instytucja Kultury zarządza użyczonym bezpłatnie przez Gminę majątkiem na podstawie Umowy użyczenia z 31 sierpnia 2012 r. Wskazany obiekt będzie przedmiotem umowy o dofinansowanie projektu pod nazwą "Remont Domu Kultury" pomiędzy Województwem a Gminą w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014 - 2020 na kwotę około 4.500.000,00 PLN (brutto). Projekt będzie zadaniem realizowanym w zakresie zadań własnych gminy wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), polegających na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, m.in. w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Termin realizacji projektu planuje się na lata 2017 - 2018. Okres trwałości projektu obejmował będzie okres 5 lat, tj. lata 2019 - 2023.

Przedmiotem projektu będą roboty budowlane, instalacje wodno-kanalizacyjne oraz instalacje elektryczne dla pomieszczeń: piwnic, I piętra Domu Kultury, biblioteki dla dorosłych wraz z zapleczem oraz sali kameralnej z zapleczem. Dodatkowo w ramach projektu zostanie zakupione wyposażenie dla pomieszczeń Domu Kultury. Gmina będzie ponosić koszty podatku od towarów i usług, opłacając wystawione przez wykonawców faktury. Podatek VAT z tytułu dokonywanych nabyć nie będzie odliczany w deklaracjach VAT-7 z uwagi na brak prawa do odliczenia, gdyż nabywane towary bądź usługi w związku z realizacją projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Niemożność odliczania podatku VAT w ramach przedstawionego projektu spowodowana będzie faktem, że po zrealizowaniu projektu pn. "Remont Domu", Gmina będąca właścicielem obiektu i ponosząca wydatki nie będzie czerpać dochodów z działalności merytorycznej. Objęty projektem obiekt jest przedmiotem umowy użyczenia (umowa cywilno-prawna, lecz nieodpłatna) na czas nieokreślony pomiędzy Gminą a Instytucją Kultury.

Samorządowa Instytucja Kultury, zgodnie z ustawą o finansach publicznych, nie jest jednostką budżetową, ani zakładem budżetowym. Posiada osobowość prawną, ma odrębny od Gminy numer identyfikacji podatkowej i odrębny status podatnika, prowadzi odrębne księgi podatkowe i rachunkowe. Rozlicza się odrębnie z danin publicznych. W roku 2015 z prowadzonej działalności (najem sali, bilety wstępu) uzyskała przychody, z czego podatku należnego do urzędu skarbowego przekazała 5.000 zł, a od m-ca stycznia 2016 r. do m-ca sierpnia 2016 r. kwota przychodów wynosiła 6.000 zł, a podatek należny 1.000 zł.

W okresie realizacji projektu i jego trwałości Gmina nie będzie czerpać żadnych dochodów z prowadzonej działalności kulturalnej. W związku z powyższym Gmina nie występuje w roli podatnika z tytułu czynności dokonywanych przez samorządowe instytucje kultury oraz nie wykazuje podatku należnego i podatku naliczonego związanego z czynnościami wykonywanymi przez te podmioty w deklaracji dla celów rozliczeń podatku VAT. Reasumując na ww. obiekcie, tj. Domu Kultury nie wygenerowany został dotychczas obowiązek podatkowy obciążający Gminę, przez co nie odprowadziła ona w związku z tym jakiegokolwiek podatku należnego w rozliczeniu z urzędem skarbowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług sfinansowanych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014 - 2020 na realizacje zadania pn. "Remont Domu Kultury".

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, z którego wynika, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj. nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. W analizowanym powyższym przypadku, druga z powyższych przesłanek nie zostanie spełniona i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z opisywanym przedsięwzięciem, gdyż zakupy towarów i usług, związane z realizacją ww. projektu inwestycyjnego ze środków unijnych w opisanym stanie sprawy, nie będą służyć czynnościom opodatkowanym. W świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r., sygn. C-276/14 oraz uchwały 7 sędziów NSA z dnia 26 października 2015 r., sygn. akt I FPS 4/15 Gminie również nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w ramach ww. projektu, gdyż powołana przez Gminę jednostka organizacyjna - Samorządowa Instytucja Kultury - dla potrzeb podatku od towarów i usług traktowana jest jako odrębny od Gminy podatnik, który podlega odrębnej rejestracji dla celów podatku VAT, gdyż nie jest jednostką budżetową ani zakładem budżetowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Natomiast, w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczająca poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 ww. ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Działalność gmin w zakresie kultury, jako zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego, została uregulowana ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406, z późn. zm.). Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostce organizacyjnej w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością.

Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie - w myśl art. 4 pkt 10 cyt. ustawy - należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, działającą na podstawie ustawy o samorządzie gminnym oraz statutu. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 165 Konstytucji RP i art. 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym. W myśl tej ustawy mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Gmina realizuje zadania własne określone w art. 7 tejże ustawy. Oprócz zadań własnych gmina realizuje szereg zadań zleconych - co wynika z art. 162 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, że "jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych". Organem wykonawczym gminy jest Burmistrz, który za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem, wykonuje zadania gminy. Do realizacji zadań w zakresie kultury, gmina powołała jednostkę organizacyjną pn. "Dom Kultury", której nadała statut i wpisała do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Burmistrza. Dom Kultury jest samorządową instytucją kultury, posiada osobowość prawną i jest kierowana przez dyrektora powołanego przez Burmistrza. Dyrektor Instytucji Kultury zarządza instytucją i reprezentuje ją na zewnątrz. Gmina przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na bieżące utrzymanie. Przedmiotem działalności zgodnie ze statutem jest prowadzenie działalności w zakresie kultury, sztuki i ochrony dóbr kultury i tradycji. Cele statutowe realizowane są m.in. poprzez organizowanie festiwali i konkursów muzycznych, organizowanie widowisk artystycznych uświetniających uroczystości publiczne. Usługi kulturalne świadczone przez podmioty są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Właścicielem nieruchomości, w której działalność prowadzi Instytucja Kultury pn. Dom Kultury, jest Gmina. Instytucja Kultury zarządza użyczonym bezpłatnie przez Gminę majątkiem na podstawie Umowy użyczenia. Wskazany obiekt będzie przedmiotem umowy o dofinansowanie projektu pod nazwą "Remont Domu Kultury" pomiędzy Województwem a Gminą w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014 - 2020. Projekt będzie zadaniem realizowanym w zakresie zadań własnych gminy wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, polegających na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, m.in. w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Termin realizacji projektu planuje się na lata 2017 - 2018. Okres trwałości projektu obejmował będzie okres 5 lat, tj. lata 2019 - 2023. Przedmiotem projektu będą roboty budowlane, instalacje wodno-kanalizacyjne oraz instalacje elektryczne dla pomieszczeń: piwnic, I piętra Domu Kultury, biblioteki dla dorosłych wraz z zapleczem oraz sali kameralnej z zapleczem. Dodatkowo w ramach projektu zostanie zakupione wyposażenie dla pomieszczeń Domu Kultury. Gmina będzie ponosić koszty podatku od towarów i usług, opłacając wystawione przez wykonawców faktury. Podatek VAT z tytułu dokonywanych nabyć nie będzie odliczany w deklaracjach VAT-7 z uwagi na brak prawa do odliczenia, gdyż nabywane towary bądź usługi w związku z realizacją projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Niemożność odliczania podatku VAT w ramach przedstawionego projektu spowodowana będzie faktem, że po zrealizowaniu projektu pn. "Remont Domu Kultury", Gmina będąca właścicielem obiektu i ponosząca wydatki nie będzie czerpać dochodów z działalności merytorycznej. Objęty projektem obiekt jest przedmiotem umowy użyczenia (umowa cywilno-prawna, lecz nieodpłatna) na czas nieokreślony pomiędzy Gminą a Instytucją Kultury. Samorządowa Instytucja Kultury zgodnie z ustawą o finansach publicznych nie jest jednostką budżetową ani zakładem budżetowym. Posiada osobowość prawną, ma odrębny od Gminy numer identyfikacji podatkowej i odrębny status podatnika, prowadzi odrębne księgi podatkowe i rachunkowe. Rozlicza się odrębnie z danin publicznych. W roku 2015 z prowadzonej działalności (najem sali, bilety wstępu) uzyskała przychody, z czego podatku należnego do urzędu skarbowego przekazała 5.000 zł, a od m-ca stycznia 2016 r. do sierpnia 2016 r. kwota przychodów wynosiła 6.000 zł, a podatek należny 1.000 zł. W okresie realizacji projektu i jego trwałości Gmina nie będzie czerpać żadnych dochodów z prowadzonej działalności kulturalnej. W związku z powyższym Gmina nie występuje w roli podatnika z tytułu czynności dokonywanych przez samorządowe instytucje kultury oraz nie wykazuje podatku należnego i podatku naliczonego związanego z czynnościami wykonywanymi przez te podmioty w deklaracji dla celów rozliczeń podatku VAT. Reasumując na ww. obiekcie, tj. Domu Kultury, nie wygenerowany został dotychczas obowiązek podatkowy obciążający Gminę, przez co nie odprowadziła ona w związku z tym jakiegokolwiek podatku należnego w rozliczeniu z urzędem skarbowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku z realizacją zadania Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami prowadzone są w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej, i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek planowanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z planowanymi zakupami towarów i usług wynika, że nabycie tych towarów i usług nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Analiza przedmiotowej sprawy wskazuje, że związek taki nie występuje. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że zamierzeniem inwestycyjnym jest wykonanie remontu budynku będącego własnością Gminy, z którego na postawie umowy użyczenia korzysta Dom Kultury, który jest samodzielną instytucją kultury posiadającą osobowość prawną.

Realizacja zadania pn. "Remont Domu Kultury" wynika z wykonywanych zadań własnych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym. Zatem efekty projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją zadania pn. "Remont Domu Kultury".

Podsumowując, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją zadania pn. "Remont Domu Kultury", w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014 - 2020. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem wydatki związane z realizacją przedsięwzięcia nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl