3063-ILPP3.4512.53.2017.2.JK

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 kwietnia 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy otrzymanie w chwili obecnej oświadczenia potwierdzającego, że wskazane przez Spółdzielnię Mieszkaniową administrowane budynki były objęte społecznym programem mieszkaniowym w dacie już wykonanych usług i wystawionych faktur, uprawnia Spółkę do zastosowania obniżonej stawki podatkowej VAT, tj. 8% - jest prawidłowe.

W dniu 13 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy otrzymanie w chwili obecnej oświadczenia potwierdzającego, że wskazane przez Spółdzielnię Mieszkaniową administrowane budynki były objęte społecznym programem mieszkaniowym w dacie już wykonanych usług i wystawionych faktur, uprawnia Spółkę do zastosowania obniżonej stawki podatkowej VAT, tj. 8%. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 kwietnia 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej w zakresie zaopatrzenia w energię cieplną. Poza podstawową działalnością Spółka świadczy m.in. usługi polegające na konserwacji węzłów cieplnych znajdujących się w częściach wspólnych budynków mieszkalnych administrowanych przez Spółdzielnie Mieszkaniowe. Na parterze budynków mieszkalnych mieszą się lokale użytkowe.

Spółka wystawiła faktury na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej za usługi: legalizacja ciepłomierzy, wymiana czujników temperatury, kalibracja i wymiana liczników ciepła, wymiana układu automatyki w węźle cieplnym, kalibracja detektora, wykonane w budynkach dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z zastosowaniem obniżonej stawki VAT 8%.

W toku dokonanej weryfikacji Spółka stwierdziła, że na moment wykonania ww. usług i wystawienia faktur nie była w posiadaniu oświadczeń Spółdzielni Mieszkaniowej, które potwierdzały spełnienie warunków zawartych w art. 41 ust. 12a-12c ustawy VAT i § 3 rozporządzenia MF. Spółka dokonała korekty do przedmiotowych faktur zwiększając tym samym stawkę podatku należnego do stawki 23%. Powyższe działanie jest konsekwencją stosowania przez Spółkę indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 30 grudnia 2015 r., zgodnie z którą prawo do stosowania obniżonej stawki VAT przysługuje od dnia otrzymania stosownego oświadczenia.

Ponadto w piśmie z dnia 5 kwietnia 2017 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Legalizacja ciepłomierzy, wymiana liczników ciepła jak również wymiana czujników ciepła przy wymianie liczników stanowią roboty konserwacyjne w celu utrzymania sprawności technicznej elementu budynku.

3. Spółka za usługi konserwacji węzłów cieplnych wystawiła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej łącznie trzy faktury, wskazując w odrębnych pozycjach niżej wymienione usługi. Udział procentowy wartości użytych materiałów/towarów do wartości całkowitej poszczególnej usługi:

4. Usługi zostały wykonane w budynkach mieszkalnych administrowanych przez Spółdzielnię. Zgodnie z oświadczeniem Spółdzielni, wszystkie budynki będące w administrowaniu objęte są społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.).

5. Budynki, w których wykonywane są przedmiotowe usługi, zostały sklasyfikowane w dziale 11, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

6. Spółka wykonała przedmiotowe usługi na rzecz Spółdzielni: w dniu 14 września 2016 r. (data wystawienia faktury 14 września 2016 r.) oraz w dniu 21 września 2016 r. (data wystawienia faktury 21 września 2016 r.).

7. Spółka w dniu 25 października 2016 r. otrzymała od Spółdzielni Mieszkaniowej oświadczenie potwierdzające, że wskazane przez Spółdzielnię administrowane budynki były objęte społecznym programem mieszkaniowym. Na oświadczeniu nie wskazano, jakiego okresu dotyczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymanie w chwili obecnej oświadczenia potwierdzającego, że wskazane przez Spółdzielnię Mieszkaniową administrowane budynki były objęte społecznym programem mieszkaniowym w dacie już wykonanych usług i wystawionych faktur, uprawnia Spółkę do zastosowania obniżonej stawki podatkowej VAT 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 41 ust. 12a-12c ustawy o VAT oraz § 3 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunkach stosowania stawek obniżonych, stosownie do usług konserwacyjnych, remontowych, modernizacyjnych, termomodernizacyjnych, również w stosunku do dostawy, budowy lub przebudowy ich części, będące w związku z obiektami budownictwa objętego społecznym na programem mieszkaniowym znajdzie zastosowanie obniżona stawka 8% pod warunkiem posiadania przez Spółkę na moment terminowego wystawienia faktury pierwotnej stosownego oświadczenia złożonego przez Spółdzielnię Mieszkaniową. Na Spółce bowiem ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia zastosowania preferencyjnej stawki podatku i powinna ona posiadać wiarygodne dowody, które formalnie potwierdzają spełnienie ww. warunków.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla m.in.:

Zgodnie z § 3 ust. 2, przez roboty konserwacyjne rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 3, dodatkowym warunkiem zastosowywania obniżonej stawki VAT w pkt 2 jest, aby wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych nie przekraczała 50%.

Przez budownictwo objęte programom mieszkaniowym rozumie się w myśl art. 41 ust. 12a ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony niepełnosprawnych, z zastrzeżeniom ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określono w ust. 12b stawkę obniżoną stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Odnosząc się natomiast do prac konserwacyjnych prowadzonych w częściach wspólnych budynków mieszkalnych, zgodnie z objaśnieniami wstępnymi do PKOB budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Budynki mieszkalne natomiast to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Zgodnie z powyższym budynek mieszkalny to obiekt budowlany wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, którego co najmniej połowa powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych. W związku z tym instalacje takie jak węzły cieplne znajdujące się w wewnątrz budynków stanowią jego integralny element, prace konserwacyjne na nich wykonywane odnoszą się do samego budynku mieszkalnego. Bez wpływu na to jest fakt, że w budynku mieszkalnym znajdują się lokale użytkowe, gdyż Spółka świadczy usługi konserwacyjne związane z całą bryłą budynku, który klasyfikowany jest jako mieszkalny.

Z przytoczonych przepisów wynika, że aby zastosować stawkę obniżoną Spółka musi wykazać, że usługi konserwacyjne, remontowe, modernizacyjne, termomodernizacyjne, również dostawa, budowa lub przebudowa ich części, świadczone przez Spółkę są związane z budownictwem mieszkaniowym oraz że powierzchnie użytkowe spełniają wymogi ustawy. Ustawa ani przepisy wykonawcze do niej nie określają formy ani sposobu potwierdzenia powierzchni użytkowej w celu zastosowania stawki obniżonej. To na podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie wykazania okoliczności zastosowania preferencyjnej stawki podatku i powinien posiadać wiarygodne dowody, które formalnie potwierdzają powierzchnię użytkową np. akt notarialny ze wskazaną powierzchnią, kserokopie dokumentacji budowlanej, czy też wspomniane oświadczenie Spółdzielni Mieszkaniowej. Zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej - za dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Stanowisko powyższe znalazło potwierdzenie w interpretacji indywidulanej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP1/443-727/11/BJ z dnia 22 sierpnia 2011 r.:

"Natomiast odnosząc się do sposobu dokumentowania powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz lokali mieszkalnych objętych społecznym programem zaznaczyć należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze do niej, w celu zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów usług, o której mowa w art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy nie nakładają obowiązku na świadczącego usługi, o których mowa ww. art. 41 ust. 12 uzyskania od nabywcy jakiegokolwiek oświadczenia, potwierdzającego, iż czynności te związane są z obiektami objętymi społecznym programem mieszkaniowym. Niemniej jednak fakt posiadania takiego oświadczenia nie pozostaje w sprzeczności z prawem. Zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że w świetle 180 § 1 Ordynacji podatkowej - za dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem, jednakże na etapie prowadzonego postępowania podatkowego".

Podobne wnioski wynikają z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-683/12/14-5/S/AS z dnia 31 stycznia 2014 r.:

"W konsekwencji należy wskazać, że przepisy podatkowe nie narzucają środków dowodowych dla wykazania określonej okoliczności faktycznej. Tym samym również oświadczenie klienta o powierzchni użytkowej obiektu można dopuścić jako dowód potwierdzający wielkość powierzchni użytkowej danego obiektu".

Natomiast co do momentu, w jakim Spółka ma prawo do zastosowania stawki obniżonej w podatku VAT jest to moment terminowego wystawienia faktury pierwotnej w oparciu o posiadane oświadczenie, dokumentujące fakt, że czynności dotyczą obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym. Co do zasady stawka podstawowa wynosi 23% na postawie art. 41 ust. 1 ustawy VAT. O ile w treści ustawy bądź innych przepisach wykonawczych przewidziano, podatnik ma prawo do zastosowania stawki obniżonej wymienionych w niej czynności. Wprawdzie przepisy nie określają momentu, w którym podatnik ma prawo do zastosowania stawki obniżonej, nie mniej jednak będzie to moment posiadania oświadczenia stanowiący przesłankę do jej zastosowania. Stanowisko powyższe znajdzie odzwierciedlenie w interpretacji indywidulanej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 30 grudnia 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zaznacza się, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług przy klasyfikowaniu obiektów, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, wydanej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunkach stosowania stawek obniżonych (Dz. U. , poz. 1719, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 3 ust. 2 rozporządzenia).

W myśl § 3 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290, z późn. zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 7 ww. ustawy, przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z kolei - według pkt 7a tego artykułu - przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 art. 3 ustawy - Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Pojęcie "modernizacja" - według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 474, kol. 2) - oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Natomiast "montaż", zgodnie ze Współczesnym słownikiem języka polskiego (red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), oznacza "składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość". Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie "montaż" odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Zaznacza się, że budowa, modernizacja, przebudowa, konserwacja podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej w zakresie zaopatrzenia w energię cieplną. Poza podstawową działalnością Spółka świadczy m.in. usługi polegające na konserwacji węzłów cieplnych znajdujących się w częściach wspólnych budynków mieszkalnych administrowanych przez Spółdzielnie Mieszkaniowe. Na parterze budynków mieszkalnych mieszą się lokale użytkowe.

Spółka wystawiła faktury na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej za usługi: legalizacja ciepłomierzy, wymiana czujników temperatury, kalibracja i wymiana liczników ciepła, wymiana układu automatyki w węźle cieplnym, kalibracja detektora, wykonane w budynkach dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z zastosowaniem obniżonej stawki VAT 8%. W toku dokonanej weryfikacji Spółka stwierdziła, że na moment wykonania ww. usług i wystawienia faktur nie była w posiadaniu oświadczeń Spółdzielni Mieszkaniowej, które potwierdzały spełnienie warunków zawartych w art. 41 ust. 12a-12c ustawy VAT i § 3 rozporządzenia MF. Spółka dokonała korekty do przedmiotowych faktur zwiększając tym samym stawkę podatku należnego do stawki 23%. Powyższe działanie jest konsekwencją stosowania przez Spółkę indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 30 grudnia 2015 r., zgodnie z którą prawo do stosowania obniżonej stawki VAT przysługuje od dnia otrzymania stosownego oświadczenia.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Legalizacja ciepłomierzy, wymiana liczników ciepła, jak również wymiana czujników ciepła przy wymianie liczników stanowią roboty konserwacyjne w celu utrzymania sprawności technicznej elementu budynku.

Spółka za usługi konserwacji węzłów cieplnych wystawiła na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej łącznie trzy faktury, wskazując w odrębnych pozycjach niżej wymienione usługi. Udział procentowy wartości użytych materiałów/towarów do wartości całkowitej poszczególnej usługi:

Usługi zostały wykonane w budynkach mieszkalnych administrowanych przez Spółdzielnię. Zgodnie z oświadczeniem Spółdzielni, wszystkie budynki będące w administrowaniu objęte są społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy.

Budynki, w których wykonywane są przedmiotowe usługi, zostały sklasyfikowane w dziale 11, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Spółka wykonała przedmiotowe usługi na rzecz Spółdzielni: w dniu 14 września 2016 r. (data wystawienia faktury 14 września 2016 r.) oraz w dniu 21 września 2016 r. (data wystawienia faktury 21 września 2016 r.).

Spółka w dniu 25 października 2016 r. otrzymała od Spółdzielni Mieszkaniowej oświadczenie potwierdzające, że wskazane przez Spółdzielnię administrowane budynki były objęte społecznym programem mieszkaniowym. Na oświadczeniu nie wskazano, jakiego okresu dotyczy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy otrzymanie w chwili obecnej oświadczenia potwierdzającego, że wskazane przez Spółdzielnię Mieszkaniową administrowane budynki były objęte społecznym programem mieszkaniowym w dacie już wykonanych usług i wystawionych faktur, uprawnia Spółkę do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT, tj. 8%.

Podkreślić należy, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi opodatkowanych stawką obniżoną należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły, równocześnie zgodnie z celami realizowanymi przez te odstępstwa oraz zgodnie z zasadą neutralności i powszechności VAT.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, bądź § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć robót konserwacyjnych, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących kwestii ustalenia, czy otrzymanie w chwili obecnej oświadczenia potwierdzającego, że wskazane przez Spółdzielnię Mieszkaniową administrowane budynki były objęte społecznym programem mieszkaniowym w dacie już wykonanych usług i wystawionych faktur, uprawnia Spółkę do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT, tj. 8%, należy zaznaczyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze do niej - celem zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy - nie określają rodzaju i formy dokumentów, jednakże podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać będą prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku. Wyżej cytowane przepisy nie nakładają obowiązku na świadczącego usługi, o których mowa w ww. art. 41 ust. 12 ustawy, uzyskania od nabywcy jakiegokolwiek oświadczenia, potwierdzającego, że czynności te związane są z obiektami objętymi społecznym programem mieszkaniowym, ani nie reguluje jakimi dokumentami w tym przypadku należy dysponować. Niemniej jednak fakt posiadania takiego oświadczenia nie pozostaje w sprzeczności z prawem.

Posiadanie prawidłowych oświadczeń nie jest w obowiązującym stanie prawnym, formalnym a przede wszystkim materialnoprawnym warunkiem koniecznym do zastosowania preferencyjnych stawek podatku od towarów i usług, dla podmiotów dokonujących dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym lub wykonujących roboty konserwacyjne w tych obiektach. A contrario, zaniechanie uzyskiwania takich oświadczeń nie będzie się automatycznie wiązało z koniecznością zastosowania podwyższonej stawki na takie świadczenie.

Wskazać należy, że w świetle art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, za dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem, jednakże na etapie prowadzonego postępowania podatkowego. Zgodnie z treścią art. 14h Ordynacji podatkowej, w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej nie stosuje się przepisów rozdziału 11 (dowody) działu IV Ordynacji podatkowej.

Należy jednak podkreślić, że to podatnik podlega na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu, rozumianemu jako nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego, w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach - art. 4 ustawy - Ordynacja podatkowa. Zatem ewentualne niezgodności pomiędzy prowadzoną dokumentacją a mającym nastąpić zdarzeniem, mogą spowodować dla niego ujemne konsekwencje w zakresie obciążeń podatkowych.

Tak więc, zastosowanie obniżonej 8% stawki VAT do opisanych we wniosku robót konserwacyjnych, które wykonane zostały w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym oraz spełniają warunek, o którym mowa w przepisie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia - nie jest uzależnione od otrzymania od nabywcy usługi jakiegokolwiek oświadczenia. W odniesieniu do kwestii dokumentu wskazującego charakter danego obiektu budowlanego jako obiektu objętego społecznym programem mieszkaniowym i tym samym potwierdzającego prawo Wnioskodawcy do zastosowania obniżonej stawki należy wskazać, że to na podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia wystąpienia okoliczności uzasadniających zastosowanie stawki podatku innej niż stawka podstawowa, tj. w tym przypadku 8%.

Podkreślenia wymaga fakt, że ciężar odpowiedzialności w zakresie wykazania okoliczności uzasadniających zastosowanie stawki preferencyjnej spoczywa na podatniku. Posiadane przez podatnika dokumenty i dowody mają potwierdzić określony stan faktyczny i tym samym potwierdzać rzetelność preferencyjnego opodatkowania. Weryfikacja jednak zgodności informacji zawartych w zgromadzonej dokumentacji, w tym w oświadczeniu Spółdzielni Mieszkaniowej, z danymi wynikającymi z odpowiedniej dokumentacji dotyczącej obiektu, potwierdzających spełnienie warunków wynikających ze stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, umożliwiających zastosowanie obniżonej stawki podatku w odniesieniu do obiektów budownictwa społecznego, będzie dokonywana w ramach prowadzonego postępowania podatkowego i kontroli podatkowej.

Podsumowując należy stwierdzić, że otrzymanie w chwili obecnej oświadczenia potwierdzającego, że wskazane przez Spółdzielnię Mieszkaniową administrowane budynki były objęte społecznym programem mieszkaniowym w dacie już wykonanych usług konserwacyjnych i wystawionych faktur, uprawnia Spółkę do zastosowania obniżonej stawki podatku, tj. 8%, jeżeli Wnioskodawca wcześniej nie był w stanie udokumentować, że świadczone usługi wykonywane zostały w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.