3063-ILPP3.4512.129.2016.2.JK - Skorzystanie z ulgi za złe długi oraz dokonanie korekty podatku należnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2016 r. (data wpływu 27 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2016 r. (data wpływu 27 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi za złe długi oraz dokonać korekty podatku należnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi za złe długi oraz dokonać korekty podatku należnego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 grudnia 2016 r. (data wpływu 27 grudnia 2016 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest producentem akcesoriów ochronnych do telefonów. Swoją działalność prowadzi między innymi przy pomocy sklepu internetowego. Do swoich klientów wysyła produkty za pośrednictwem firmy kurierskiej, z którą podpisał stosowną umowę. Przy wysyłkach określanych mianem "za pobraniem" klienci Wnioskodawcy przekazywali pieniądze za dostarczony towar do kuriera. Firma kurierska miała przekazywać środki uzyskane od klientów Wnioskodawcy, do których przesyłki wysyłane były za pobraniem na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Z uwagi na błąd firmy kurierskiej środki za dostarczane towary za pobraniem nie wpłynęły do dnia dzisiejszego na konto Wnioskodawcy. Wnioskodawca zwrócił się o wyjaśnienia w tej sprawie do firmy kurierskiej, z uwagi na to, że na wskazanym rachunku bankowym nie ma żadnych wpłat od przewoźnika, pomimo tego, że była realizowana sprzedaż. Okazało się wówczas, że wskazany przez handlowca firmy kurierskiej numer rachunku nie należy do Wnioskodawcy, a środki z paczek realizowanych w opcji za pobraniem zostały przekazane na konto osoby trzeciej nieznanej Wnioskodawcy. Z informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę wynika, że właścicielem konta, na które przelewane były sukcesywnie przez okres 3 lata środki pieniężne, jest osoba trzecia. Niestety przeprowadzone licznie negocjacje Wnioskodawcy z firmą kurierem i osobą trzecią, na rachunek której zostały przelane środki z pobrań należne Wnioskodawcy, nie przyczyniły się do ustalenia wspólnych stanowisk w sprawie oraz zwrotu środków należnych Wnioskodawcy. Wnioskodawca zgłosił sprawę do odpowiednich organów. Zapłata za wysłane towary nie wpłynęła na konto Wnioskodawcy, firma kurierska przekazała te środki na rachunek bankowy nienależący do Wnioskodawcy.

Tym samym, u Wnioskodawcy, w Jego ocenie, wystąpiły wierzytelności nieściągalne. Pomimo dostarczenia towarów odbiorcom, pobrane od odbiorców przez przewoźnika środki nie trafiły ostatecznie na konto Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z możliwości zmniejszenia (skorygowania) podatku należnego o kwoty wykazane w fakturach, za które nie otrzymał środków pieniężnych. W stosunku do tych należności, każdorazowo minął już 150 dzień od terminu płatności ustalonego harmonogramem. W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa skorzystanie z tej instytucji.

Ponadto, w piśmie z dnia 21 grudnia 2016 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Na dzień poprzedzający złożenie deklaracji, w której dokonana zostanie korekta, Wnioskodawca będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Odnośnie kontrahentów, nie wszyscy będą zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT. Część kontrahentów nie będzie na ten dzień podatnikami czynnymi.

3. Również w momencie dostawy nie wszyscy kontrahenci Wnioskodawcy byli podatnikami, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, niebędący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Zauważyć należy, że Wnioskodawca realizował dostawy zarówno zarejestrowanym i czynnym podatnikom VAT, jak i osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i niezarejestrowanym do VAT.

4. Wierzytelności, o których mowa we wniosku, zostały uprzednio przez Wnioskodawcę wskazane jako obrót opodatkowany i podatek należny.

5. Wnioskodawca zleca firmie kurierskiej dostarczenie towarów.

6. W przypadku wysłania towaru z opcją za pobraniem, kurier nie ma możliwości wydania towaru kontrahentowi bez dokonania przez niego zapłaty za odebrany towar.

7. Kwestia uregulowania prawidłowego przekazania płatności była uregulowana w umowie. Nieprawidłowości wynikły z winy firmy kurierskiej.

8. Umowa ta nie była ubezpieczona i Wnioskodawca nie uzyskał żadnych odszkodowań wynikających z przedmiotowych zdarzeń.

9. Wnioskodawca uzyskał informację, że na konto nie wpłynęły środki z końcem kwietnia 2016 r. Dnia 28 kwietnia 2016 r. była to informacja potwierdzona.

10. Wnioskodawca zgłosił zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Nie toczą się postępowania cywilne.

11. Wnioskodawca nie informował kontrahentów, że ich wpłaty nie zostały przekazane na jego konto.

12. Wnioskodawca nie wzywał kontrahentów do zapłaty za przekazane towary. Zaznaczyć należy, że rozliczenie miało dotyczyć firmy kurierskiej.

13. W negocjacjach prowadzonych z firmą kurierską i osobą trzecią, na której konto faktycznie wpłynęły środki, nie brali udziału kontrahenci odbierający towary.

14. Wszyscy kontrahenci Wnioskodawcy, o których mowa w zadanym pytaniu, dokonywali zapłaty za pośrednictwem kuriera. Dostawa była bowiem realizowana jako przesyłka pobraniowa, zatem bez przedpłaty na konto Wnioskodawcy, natomiast płatna bezpośrednio kurierowi przy odbiorze paczki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie sprawy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na złe długi i skorygować podatek należny w stosunku do kontrahentów Wnioskodawcy VAT czynnych, jeśli od momentu wystawienia faktury nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została ona wystawiona?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego z tytułu wierzytelności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisami art. 89a ust. 1 u.p.t.u., podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Z kolei art. 89a ust. 1a u.p.t.u. stanowi, że nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przy czym definiując, że nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, ustawodawca dla celów podatku VAT sformułował odrębną definicję uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, od definicji zawartych w przepisach o podatkach dochodowych.

Inaczej mówiąc podatnik VAT, dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi na terytorium kraju, o ile w terminie 150 dni od daty płatności nie uzyska zapłaty, może zmniejszyć podstawę opodatkowania oraz podatek należny w deklaracji składanej za okres, w którym upłynął ten 150 dzień opóźnienia.

Muszą zostać w tym przypadku spełnione dodatkowe warunki określone w art. 89a ust. 2 i 5 u.p.t.u., a mianowicie, że:

Zasady korekty deklaracji w związku z ulgą na złe długi reguluje art. 89b u.p.t.u. Zgodnie z art. 89b ust. 1 u.p.t.u., w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Faktem jest, że zapłata za wysłane towary nie wpłynęła na konto Wnioskodawcy, zatem uważa On, że nie uzyskał zapłaty za towar. Firma kurierska nie przekazała na rachunek bankowy należnych mu środków z przesyłek za pobraniem.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego, w związku z wystąpieniem u Niego wierzytelności uznanych rzez Niego jako nieściągalne, w stosunku do faktur, wobec których nie upłynęło więcej niż 2 lata licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona oraz przy spełnieniu pozostałych warunków 89a ust. 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Przepis art. 89a ust. 3 ustawy stanowi, że korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku, gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Jak wynika z zapisu art. 89a ust. 5 ustawy, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Powołane przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji, gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Należy także zauważyć, że tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem akcesoriów ochronnych do telefonów. Swoją działalność prowadzi między innymi przy pomocy sklepu internetowego. Do swoich klientów wysyła produkty za pośrednictwem firmy kurierskiej, z którą podpisał stosowną umowę. Przy wysyłkach określanych mianem "za pobraniem" klienci Wnioskodawcy przekazywali pieniądze za dostarczony towar do kuriera. Firma kurierska miała przekazywać środki uzyskane od klientów Wnioskodawcy, do których przesyłki wysyłane były za pobraniem na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Z uwagi na błąd firmy kurierskiej środki za dostarczane towary za pobraniem nie wpłynęły do dnia dzisiejszego na konto Wnioskodawcy. Wnioskodawca zwrócił się o wyjaśnienia w tej sprawie do firmy kurierskiej, z uwagi na to, że na wskazanym rachunku bankowym nie ma żadnych wpłat od przewoźnika, pomimo tego, że była realizowana sprzedaż. Okazało się wówczas, że wskazany przez handlowca firmy kurierskiej numer rachunku nie należy do Wnioskodawcy, a środki z paczek realizowanych w opcji za pobraniem zostały przekazane na konto osoby trzeciej nieznanej Wnioskodawcy. Z informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę wynika, że właścicielem konta, na które przelewane były sukcesywnie przez okres 3 lata środki pieniężne, jest osoba trzecia. Niestety przeprowadzone licznie negocjacje Wnioskodawcy z firmą kurierem i osobą trzecią, na rachunek której zostały przelane środki z pobrań należne Wnioskodawcy, nie przyczyniły się do ustalenia wspólnych stanowisk w sprawie oraz zwrotu środków należnych Wnioskodawcy. Wnioskodawca zgłosił sprawę do odpowiednich organów. Zapłata za wysłane towary nie wpłynęła na konto Wnioskodawcy, firma kurierska przekazała te środki na rachunek bankowy nienależący do Wnioskodawcy.

Tym samym, u Wnioskodawcy, w jego ocenie, wystąpiły wierzytelności nieściągalne. Pomimo dostarczenia towarów odbiorcom, pobrane od odbiorców przez przewoźnika środki nie trafiły ostatecznie na konto Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z możliwości zmniejszenia (skorygowania) podatku należnego o kwoty wykazane w fakturach, za które nie otrzymał środków pieniężnych. W stosunku do tych należności, każdorazowo minął już 150 dzień od terminu płatności ustalonego harmonogramem. W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa skorzystanie z tej instytucji.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na dzień poprzedzający złożenie deklaracji, w której dokonana zostanie korekta, Wnioskodawca będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Odnośnie kontrahentów, nie wszyscy będą zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT. Część kontrahentów nie będzie na ten dzień podatnikami czynnymi.

Również w momencie dostawy nie wszyscy kontrahenci Wnioskodawcy byli podatnikami, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, niebędący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Zauważyć należy, że Wnioskodawca realizował dostawy zarówno zarejestrowanym i czynnym podatnikom VAT, jak i osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i niezarejestrowanym do VAT.

Wierzytelności, o których mowa we wniosku, zostały uprzednio przez Wnioskodawcę wskazane jako obrót opodatkowany i podatek należny.

Wnioskodawca zleca firmie kurierskiej dostarczenie towarów.

W przypadku wysłania towaru z opcją za pobraniem, kurier nie ma możliwości wydania towaru kontrahentowi bez dokonania przez niego zapłaty za odebrany towar.

Kwestia uregulowania prawidłowego przekazania płatności była uregulowana w umowie. Nieprawidłowości wynikły z winy firmy kurierskiej.

Umowa ta nie była ubezpieczona i Wnioskodawca nie uzyskał żadnych odszkodowań wynikających z przedmiotowych zdarzeń.

Wnioskodawca uzyskał informację, że na konto nie wpłynęły środki z końcem kwietnia 2016 r. Dnia 28 kwietnia 2016 r. była to informacja potwierdzona.

Wnioskodawca zgłosił zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Nie toczą się postępowania cywilne.

Wnioskodawca nie informował kontrahentów, że ich wpłaty nie zostały przekazane na jego konto.

Wnioskodawca nie wzywał kontrahentów do zapłaty za przekazane towary. Zaznaczyć należy, że rozliczenie miało dotyczyć firmy kurierskiej.

W negocjacjach prowadzonych z firmą kurierską i osobą trzecią, na której konto faktycznie wpłynęły środki, nie brali udziału kontrahenci odbierający towary.

Wszyscy kontrahenci Wnioskodawcy, o których mowa w zadanym pytaniu, dokonywali zapłaty za pośrednictwem kuriera. Dostawa była bowiem realizowana jako przesyłka pobraniowa, zatem bez przedpłaty na konto Wnioskodawcy, natomiast płatna bezpośrednio kurierowi przy odbiorze paczki.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Zainteresowany może skorzystać z ulgi na złe długi i skorygować podatek należny w stosunku do kontrahentów VAT czynnych, jeśli od momentu wystawienia faktury nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została ona wystawiona.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) wierzytelność, to prawo przysługujące wierzycielowi uprawnienie (w ramach zobowiązania) do domagania się od dłużnika spełnienia świadczenia. Natomiast wierzyciel to osoba, która może się domagać od drugiej (dłużnika) określonego świadczenia.

Zaznaczenia wymaga, że powołane powyżej przepisy art. 89a ustawy mają na celu uregulowanie sytuacji, gdy kontrahent pomimo wcześniejszego zobowiązania nie uiszcza zapłaty za dostarczony towar czy też wykonaną usługę. Jest to sytuacja wyjątkowo niekorzystna dla sprzedawcy, ponieważ nie tylko nie otrzymuje on pieniędzy za towar/usługę, ale również jest zobowiązany do zapłaty należnego podatku VAT, jaki powstał z tytułu dokonanej transakcji. Jednocześnie nabywca towaru lub usługi ma możliwość odliczenia podatku naliczonego. Ustawodawca wprowadził jednakże regulację prawną pozwalającą na zminimalizowanie negatywnych skutków jakie powstają dla sprzedawcy, w sytuacji, gdy nierzetelny nabywca nie zapłaci za towar lub też wykonaną usługę. Możliwość skorygowania przez podatnika-sprzedawcę podatku należnego wiąże się z obowiązkami w zakresie korekty podatku naliczonego przez podatnika-nabywcę. Zastosowanie trybu korekty podatku powoduje de facto, że konstrukcyjnie przestaje istnieć podatek należny, przez co przestaje też faktycznie istnieć podatek naliczony, który można by odliczyć. Korekty podatku należnego, na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy, można dokonać bowiem tylko jeśli wierzytelność, z której wynika korygowany podatek należny, nie została uregulowana w określonym przez strony terminie.

Ogólnym warunkiem skorzystania z ulgi na złe długi (wynikającym z samego jej charakteru) jest to, aby wierzytelności przysługiwały wierzycielowi, który dokonał wcześniej sprzedaży towarów lub usług, z których wierzytelności te wynikły. Zatem, istota korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych sprowadza się do uprawnienia podatnika-sprzedawcy do obniżenia kwoty podatku należnego i podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży o kwotę niedokonanych płatności przez nabywcę.

Analiza przedstawionych przepisów prawa wskazuje, że prawo do korekty podatku należnego przysługuje podatnikowi w stosunku do istniejącej wierzytelności wynikającej z obrotu gospodarczego wykazanego w deklaracji podatkowej z tytułu dokonanej sprzedaży na rzecz nabywcy, który nie dokonał zapłaty za otrzymany towar lub usługę.

Należy zaznaczyć, że - jak wynika z opisu sprawy - Wnioskodawca zleca firmie kurierskiej dostarczenie towarów. W przypadku ich wysłania przez Zainteresowanego z opcją za pobraniem kurier nie ma możliwości wydania towaru kontrahentowi bez dokonania przez niego zapłaty za odebrany towar. Należy zatem stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie kontrahenci Wnioskodawcy wywiązali się z obowiązku zapłaty za zakupione towary, których dostawa dokonana była za pośrednictwem firmy kurierskiej. Natomiast firma kurierska nie dokonała w żaden sposób przekazania otrzymanych kwot Wnioskodawcy, tj. dostawcy korzystającemu z usług kuriera. W analizowanej sprawie nie mamy więc do czynienia z wierzytelnością dostawcy wobec nabywcy, a z wierzytelnością, w której dłużnikiem stała się firma kurierska. Należy więc wskazać, że w takiej sytuacji zmiana dłużnika powoduje, że wierzytelność dostawcy towaru nie jest wierzytelnością wykazaną w deklaracji podatkowej, w której wykazana została podstawa opodatkowania z tytułu dostawy towaru, bowiem ta dotyczyła stosunku prawnego istniejącego pomiędzy dostawcą a nabywcą i ta wierzytelność została uregulowana.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać korekty podatku należnego z tytułu dostaw zrealizowanych na rzecz kontrahentów, którzy uregulowali już należności z tytułu nabytych towarów w momencie odbioru towaru. Należy zaznaczyć, że w momencie zapłaty kurierowi za dostarczony towar przestały istnieć już wierzytelności Wnioskodawcy w stosunku do nabywców towarów. W przedstawionej sytuacji Wnioskodawca jest więc wierzycielem firmy kurierskiej, która nie dokonała wpłaty otrzymanych należności od kontrahentów Wnioskodawcy na rachunek Zainteresowanego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że wierzytelności, które Wnioskodawca uznaje za nieściągalne, i w odniesieniu do których zamierza dokonać korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy, nie są wierzytelnościami określonymi w powołanym przepisie art. 89a ust. 1a ustawy, tj. nieuregulowanymi w ciągu 150 dni od daty upływu terminu tej płatności określonego w umowie lub na fakturze, bowiem już w momencie odbioru towaru od kuriera kontrahenci dokonali zapłaty za zamówiony towar.

Jak wskazano powyżej korekta podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnej, o której mowa w art. 89a ust. 1a ustawy, dotyczy wyłącznie wierzytelności z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, który nie dokonał zapłaty należności względem dostawcy. Natomiast korekta ta nie dotyczy sytuacji, kiedy nabywca uregulował należności z tytułu nabytych towarów, jednak dostawca nie otrzymał należności, wobec tego należy stwierdzić, że w przedstawionych przez Wnioskodawcę okolicznościach wierzytelności, które Wnioskodawca uznaje za nieściągalne nie są wierzytelnościami, o których mowa w art. 89a ustawy. Zatem Zainteresowany nie będzie miał prawa do dokonania korekty podatku należnego z tytułu dostaw zrealizowanych rzecz kontrahentów, którzy dokonali zapłaty za dostarczony towar kurierowi.

Tym samym za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Zainteresowany może skorzystać z ulgi na złe długi i skorygować podatek należny w stosunku do kontrahentów Wnioskodawcy VAT czynnych, jeśli od momentu wystawienia faktury nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została ona wystawiona. Zainteresowany nie będzie miał prawa do dokonania korekty podatku należnego z tytułu dostaw realizowanych na rzecz kontrahentów, którzy dokonali płatności za pośrednictwem kuriera, ponieważ dłużnikiem w rozpatrywanej sprawie nie są nabywcy Wnioskodawcy, tylko firma kurierska.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności tutejszy Organ nie dokonał oceny zawartych umów cywilnoprawnych oraz ich skutków. Zaznaczenia bowiem wymaga, że organ interpretacyjny w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji nie posiada uprawnień do oceny zawieranych umów cywilnoprawnych. Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.