3063-ILPP2-3.4512.73.2016.2.KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2016 r. (data wpływu: do Izby Skarbowej w Poznaniu 29 września 2016 r., do Biura KIP w Lesznie 30 września 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 29 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.), 17 października 2016 r. (data wpływu 20 października 2016 r.), 24 października 2016 r. (data wpływu 27 października 2016 r.), 10 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) oraz 28 listopada 2016 r. (data wpływu 30 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy Spółce komandytowej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych po aporcie faktur dokumentujących dostawy i usługi świadczone po aporcie, a wystawionych na Wnioskodawcę (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy Spółce komandytowej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych po aporcie faktur dokumentujących dostawy i usługi świadczone po aporcie, a wystawionych na Wnioskodawcę (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz uprawnienia Spółki komandytowej do wystawiania not korygujących w sytuacji, gdy kontrahenci nie skorygują danych na fakturach (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono w dniu 3 października 2016 r. oraz w dniu 20 października 2016 r. o pełnomocnictwo, w dniu 27 października 2016 r. o wskazanie adresu elektronicznego w systemie ePUAP, w dniu 14 listopada 2016 r. i w dniu 30 listopada 2016 r. o dane identyfikujące Spółkę komandytową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania i prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż wyrobów ceramicznych, przeznaczonych dla celów reklamowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, który tworzy przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (dalej zwany Przedsiębiorstwem). Wnioskodawca zamierza wnieść Przedsiębiorstwo tytułem wkładu niepieniężnego do utworzonej w tym celu spółki komandytowej z siedzibą na terenie Polski (dalej Spółka Komandytowa).

Działalność Przedsiębiorstwa będzie kontynuowana w ramach Spółki Komandytowej. Prawdopodobna jest sytuacja, w której pomimo przekazywanych kontrahentom informacji i instrukcji, kontrahenci będą wystawiali po aporcie faktury dokumentujące dostawy i usługi świadczone po aporcie, wskazując błędnie na fakturach jako nabywcę Wnioskodawcę zamiast Spółkę Komandytową.

Wnioskodawca składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie art. 14n ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm).

W pismach z dnia 10 listopada 2016 r. i 28 listopada 2016 r. - stanowiących uzupełnienie do wniosku - Wnioskodawca wskazał, że Spółka Komandytowa, do której Wnioskodawca zamierza wnieść swoje przedsiębiorstwo będzie działać pod firmą: (...)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółce Komandytowej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez kontrahentów po aporcie dokumentujących dostawy i usługi świadczone po aporcie, a wystawionych na Wnioskodawcę?

2. Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 zostanie uznane za nieprawidłowe to czy w sytuacji, w której kontrahenci nie skorygują danych nabywcy na takich fakturach, Spółka Komandytowa będzie uprawniona do wystawienia not korygujących?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Spółka Komandytowa będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez kontrahentów po aporcie, dokumentujących dostawy i usługi świadczone po aporcie, a wystawionych na Wnioskodawcę. Wskazanie na takich fakturach jako nabywcę Wnioskodawcy, nie będzie miało wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę Komandytową.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi. Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy VAT zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z regulacją art. 93a § 5 Ordynacji podatkowej, spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej. Powyższa zasada znajduje zastosowanie, jeżeli majątek przejmowany na skutek aportu, stanowi przedsiębiorstwo (zdaniem Wnioskodawcy warunek ten będzie spełniony, przy czym kwestia kwalifikacji podatkowej przedmiotu aportu zostanie potwierdzona w odrębnej interpretacji prawa podatkowego). Mając na uwadze fakt, że Spółka Komandytowa, w wyniku aportu Przedsiębiorstwa, wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki osoby fizycznej pozostające w związku ze składnikami majątku wniesionego Przedsiębiorstwa, będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur, w stosunku do których prawo do odliczenia powstanie po dniu aportu. Fakt, że sprzedawcy wystawiając faktury wskażą jako nabywcę Wnioskodawcę, pozostanie bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę Komandytową.

Wskazać należy, że faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT. Określenie w fakturze jako nabywcy Wnioskodawcy, nie wyłącza praw Spółki Komandytowej do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury, bowiem decydują o tym uprawnieniu okoliczności faktyczne zdarzenia gospodarczego, które odzwierciedla faktura, a więc - dokonanie sprzedaży, data tej sprzedaży, data wystawienia faktury, ale przede wszystkim data wniesienia aportem Przedsiębiorstwa do Spółki Komandytowej.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy po aporcie sprzedawcy wystawią faktury dokumentujące dostawy i usługi świadczone po aporcie, wskazując jako nabywcę Wnioskodawcę, uprawnionym do odliczenia podatku z takich faktur będzie Spółka Komandytowa. Fakt, że sprzedawcy wskażą na takich fakturach jako nabywcę Wnioskodawcę pozostaje bez wpływu na prawo Spółki Komandytowej do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury. Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez Ministra Finansów, przykładowo:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji indywidualnej z dnia 24 marca 2016 r., sygn. IBPP2/4512-78/16/KO,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r., sygn. ILPP2/443-933/13-2/SJ.

Analogiczne stanowiska prezentowane są również w innych stanach faktycznych (w tym podziału spółki), niemniej jednak dotyczą one zastosowania tej samej zasady sukcesji podatkowej wynikającej z przepisów Ordynacji Podatkowej, przykładowo:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. IBPP3/4512-21/15/EJ,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2015 r., sygn. IPPP2/4512-560/15-3/JO,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. ILPP2/4512-1-319/16-3/JK.

Ad 2.

W sytuacji, w której stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 zostanie uznane za nieprawidłowe (co w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na cytowane wyżej przepisy i przytoczoną powyżej argumentację, byłoby niezasadne), tj. w sytuacji, w której Minister Finansów uzna, że Spółka Komandytowa nie może odliczyć podatku naliczonego wynikającego ze wskazanych faktur, Spółka Komandytowa będzie uprawniona do skorygowania danych nabywcy na otrzymanych fakturach poprzez wystawienie not korygujących, tj. nie będzie konieczności wystawienia faktur korygujących przez wystawców owych faktur. Zgodnie z art. 106b ust. 1 Ustawy VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ww. ustawy. w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

- podatnik wystawa fakturę korygującą.

Stosownie natomiast do treści art. 106k ust. 1 ustawy VAT, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygują.

Na tej podstawie przyjąć należy, że w szczególności nota korygująca może być wystawiona w celu skorygowania pomyłek w treści imion i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skróconej sprzedawcy bądź nabywcy. Przedmiotowy przepis nie wprowadza bowiem, w tym zakresie żadnych ograniczeń.

Ustawa VAT przewiduje, że zarówno sprzedawca jak nabywca towarów i usług mają odpowiednie instrumenty prawne, aby skorygować podstawowy dokument dla rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług jakim jest faktura VAT. Wobec powyższego, w sytuacji, w której sprzedawca nie wystawi faktury korygującej zawierającej poprawne dane nabywcy, sposobem skorygowania błędu w nazwie nabywcy dostarczonego towaru lub wyświadczonej usługi jest wystawienie przez nabywcę noty korygującej. Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, w której po aporcie sprzedawcy dokonujący dostawy towarów bądź świadczenia usług na rzecz Przedsiębiorstwa po aporcie, wystawiają faktury wskazujące Wnioskodawcę jako nabywcę towaru czy usługi, Spółka Komandytowa uprawniona będzie do skorygowania danych nabywcy za pomocą not korygujących i odliczenia podatku naliczonego wynikającego z owych faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie stwierdzenia, czy Spółce komandytowej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych po aporcie faktur dokumentujących dostawy i usługi świadczone po aporcie, a wystawionych na Wnioskodawcę (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest prawidłowe.

Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Stosownie do art. 93a § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej.

Artykuł 112c ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, że Spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału swoje przedsiębiorstwo, odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia wniesienia przedsiębiorstwa zaległości podatkowe związane z wniesionym przedsiębiorstwem.

Omawiane przepisy zostały wprowadzone do ustawy - Ordynacja podatkowa z dniem 1 stycznia 2016 r. - mocą ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1649) - jako unormowania mające na celu ujednolicenie obowiązujących zasad sukcesji podatkowej.

W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej ww. unormowania wskazano, że "zasady sukcesji w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa jako aportu powinny być analogiczne do obecnie obowiązujących zasad sukcesji przy przekształceniu przedsiębiorstwa osoby fizycznej w Spółkę kapitałową. Wymaga doprecyzowania przypadek następstwa prawnego spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa. Spółka ta powinna wstępować w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej (art. 93a § 5 Ordynacji podatkowej). Zasadne jest wprowadzenie solidarnej odpowiedzialności spółki z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia wniesienia przedsiębiorstwa zaległości podatkowe związane z wniesionym przedsiębiorstwem (art. 112c Ordynacji podatkowej)."

Kwestia wejścia w prawa i obowiązki przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą wskutek wniesienia przez niego swego przedsiębiorstwa na pokrycie wkładu i kontynuowania przez Spółkę działalności prowadzonej przez to przedsiębiorstwo jest więc ukształtowana specyficznie.

Ustawodawca nie zdecydował się bowiem na uznanie spółki niemającej osobowości prawnej za sukcesora na zasadach, jak w przypadku innych podmiotów prawa handlowego, a więc zarówno uznając sukcesję zupełną (prawa i obowiązki), jak i automatyczną, nie wymagającą wydania decyzji przez organ podatkowy. Natomiast, o ile sukcesja praw następuje z mocy ustawy, o tyle przejęcie zobowiązań odbywa się na zasadach obowiązujących osoby trzecie, a więc wymaga wydania odrębnej decyzji na podstawie art. 108 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zatem Spółka powstała z przekształcenia przedsiębiorcy, odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania i prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż wyrobów ceramicznych, przeznaczonych dla celów reklamowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, który tworzy przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca zamierza wnieść Przedsiębiorstwo tytułem wkładu niepieniężnego do utworzonej w tym celu Spółki komandytowej z siedzibą na terenie Polski. Działalność Przedsiębiorstwa będzie kontynuowana w ramach Spółki Komandytowej. Prawdopodobna jest sytuacja, w której pomimo przekazywanych kontrahentom informacji i instrukcji, kontrahenci będą wystawiali po aporcie faktury dokumentujące dostawy i usługi świadczone po aporcie wskazując błędnie na fakturach jako nabywcę Wnioskodawcę zamiast Spółkę Komandytową.

Na tle powyższego Wnioskodawca m.in. ma wątpliwości, czy Spółce Komandytowej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych po aporcie przez kontrahentów faktur dokumentujących dostawy i usługi świadczone po aporcie, a wystawionych na Wnioskodawcę.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT. Jednakże określenie w fakturze jako nabywcy Wnoszącego aport, nie wyłącza praw Spółki komandytowej (do której wniesiono aport i która faktycznie dokonała nabycia towarów i usług) do odliczenia podatku naliczanego z takiej faktury, bowiem decydują o tym uprawnieniu okoliczności faktyczne zdarzenia gospodarczego, które odzwierciedla faktura, a więc - dokonanie sprzedaży, data tej sprzedaży, data wystawienia faktury, ale przede wszystkim data przekształcenia prawnego podmiotu umowy sprzedaży.

Jak wcześniej wskazano, prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje w przypadku zaistnienia przesłanek określonych w art. 88 ustawy, w tym m.in. zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący. Ponadto, prawo to nie przysługuje m.in. w sytuacjach gdy faktury bądź inne dokumenty stwierdzają czynności które nie zostały dokonane. Zatem, stwierdzić należy, że przesłanki wskazane w art. 88 ustawy, nie uzależniają prawa do odliczenia od prawidłowości wystawionej faktury, a od przyczyn dalej idących, tj. braku podmiotu, bądź braku dokonania czynności w stosunku do których wydano dokument je potwierdzający (np. fakturę VAT).

Ponadto należy podkreślić, że powołane powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uzależniają prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o naliczony od obowiązku posiadania faktury dokumentującej nabycie towarów lub usług wykorzystywanych następnie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Z wniosku wynika, że towary i usługi nabyte przez Spółkę komandytową po aporcie i udokumentowane fakturą wystawioną na Wnioskodawcę będą służyły działalności opodatkowanej Spółki. Jak wskazano wyżej, na podstawie art. 93a § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa, Spółka wstąpi w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa (z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej).

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy Spółce komandytowej jako sukcesorowi prawno-podatkowemu Wnioskodawcy przysługiwać będzie na zasadach ogólnych prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych po aporcie faktur dokumentujących dostawy i usługi świadczone po aporcie, na których to fakturach kontrahenci wskazali jako nabywcę Wnioskodawcę. Prawo to będzie przysługiwać Spółce komandytowej na zasadach i w terminach wskazanych w art. 86 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe rozstrzygnięcie, odpowiedź na pytanie nr 2 o treści: "Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 zostanie uznane za nieprawidłowe to czy w sytuacji, w której kontrahenci nie skorygują danych nabywcy na takich fakturach, Spółka Komandytowa będzie uprawniona do wystawienia not korygujących?" - stała się bezprzedmiotowa.

W tym miejscu należy zatem zaakcentować, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii obowiązku korygowania danych nabywcy w opisanej we wniosku sytuacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.