3063-ILPP2-3.4512.57.2016.2.ZD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 1 września 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 14 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki nr 9/17, która nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ale dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - jest prawidłowe.

W dniu 1 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki nr 9/17, która nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ale dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wniosek uzupełniono w dniu 14 października 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem prowadzącym działalność statutową oraz działalność gospodarczą celem pozyskania środków na prowadzenie działalności statutowej. Działalność statutowa polega na działaniach związanych ze sportami lotniczymi, m.in. organizowanie i prowadzenie szkoleń lotniczych, zawodów i imprez lotniczych, promowanie polskiego lotnictwa i inna działalność niezarobkowa. Działalność gospodarcza dotyczy wykonywania usług o charakterze zarobkowym, m.in. patrolowania lasów z samolotów, wykonywania oprysków lasów, gaszenia pożarów lasów oraz wykładania szczepionek przeciw wściekliźnie z samolotów, patrolowania gazociągów przesyłowych i inna.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT.

Wnioskodawca jest w użytkowaniu wieczystym od Skarbu Państwa gruntu, na podstawie umowy użytkowania wieczystego i sprzedaży budynków z Kierownikiem Urzędu Rejonowego w A. z 1998 r. Umowa dotyczyła zabudowanych budynkami działek, oznaczonych numerami: 9/5, 9/7, 349/1, 349/2, 447/6, 447/6L, 447/7L o łącznej powierzchni 96,46 ha. Użytkowane tereny były i nadal są przeznaczone na lotnisko, położone w A.

Od dnia zakupu dokonywano podziału działek oraz ponoszono liczne nakłady inwestycyjne i ulepszenia budynków istniejących na działce oznaczonej nr 9/5 (po podziale dokonanym przed 2004 r. oznaczonej jako nr 9/7). Ostatni podział geodezyjny z 2015 r. dotyczył zabudowanej działki nr 9/15 (po wydzieleniu z działki nr 9/7), z której z kolei wydzielono ewidencyjnie kilka odrębnych działek, w tym oznaczonych numerami: 9/16, 9/17, 9/18, 9/19, 9/20, 9/21, 9/22, w całości objęte księgą wieczystą nr 1. Po podziale działka nr 9/16 jest jedyną działką zabudowaną, natomiast pozostałe działki o nr 9/17, 9/18, 9/20, 9/21 są działkami niezabudowanymi.

Dane zgodne z zapisami z Księgi Wieczystej:

W uchwalonym w 2014 r. przez Gminę A. i nadal obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego tereny te są ujęte jako Tereny lotnisk - KS, lotnisko sportowo-usługowe.

Zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, tj. trzech nowo powstałych niezabudowanych działek oznaczonych numerami 9/17, 9/18 i 9/19, dla których nie ustalono planu zagospodarowania przestrzennego, przy czym dla działki nr 9/17 przyszły nabywca już otrzymał decyzję o warunkach zabudowy na budowę hangaru dla samolotów, natomiast dla działek nr 9/18 i nr 9/19 nie istnieje decyzja o warunkach zabudowy.

Wszystkie wymienione działki stanowią teren lotniczy lotniska w rozumieniu ustawy - Prawo lotnicze i teren ten w całości, wraz z nowo powstałymi działkami jest wg klasyfikacji lotnisk ujęty jako lotnisko użytku wyłącznego o ograniczonej certyfikacji. Lotnisko znajduje się w ewidencji lotnisk prowadzonej przez Urząd Lotnictwa Cywilnego jako lotnisko cywilne klasy V.

W piśmie z dnia 11 października 2016 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Wnioskodawca wyjaśnił co następuje:

1. Działka o nr 9/17 znajduje się w obrębie lotniska, na którym jest prowadzona działalność Wnioskodawcy. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca prowadzi działalność mieszaną, polegającą na świadczeniu usług zwolnionych od podatku VAT, które obejmują głównie szkolenia lotnicze (usługi zwolnione od VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 i pkt 32 ustawy o VAT). Wnioskodawca prowadzi także działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług VAT, polegającą na świadczeniu usług o charakterze zarobkowym, w tym m.in. patrolowanie lasów z samolotów, wykładanie szczepionek przeciw wściekliźnie dzikich zwierząt i inne. Wnioskodawca każdego roku ustala proporcję sprzedaży opodatkowanej w stosunku do sprzedaży zwolnionej od VAT, przy czym aktualnie przyjęty wskaźnik w oparciu o obroty 2015 r. wynosi 92%. Ponadto od bieżącego roku Wnioskodawca jest zobowiązany ustalać prewskaźnik w związku z przychodami z działalności nieobjętej ustawą o VAT, a dotyczącej m.in. składek członkowskich, darowizn i dotacji. Ustalona na podstawie obrotów roku poprzedniego preproporcja wyniosła 91%. W oparciu o wyżej ustalone wskaźniki w działalności mieszanej jest odliczany VAT naliczony pomniejszający kwoty VAT należnego.

2. Wnioskodawca nabył odpłatnie na podstawie umowy notarialnej z Kierownikiem Urzędu Rejonowego w A. w 1998 r. jako odrębną własność budynki i budowle oraz nabył prawo wieczystego użytkowania gruntów na okres 99 lat. W transakcji nie przysługiwało prawo odliczenia podatku od towarów i usług. Jednocześnie Wnioskodawca został zwolniony z obowiązku wniesienia pierwszej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu. Kolejne opłaty roczne za wieczyste użytkowanie gruntów są uiszczane do 31 marca każdego roku i w początkowych latach Urząd naliczał podatek VAT, który był odliczany przez Zainteresowanego, lecz w kolejnych latach skorygowano VAT in minus. Aktualnie opłata roczna za wieczyste użytkowanie gruntów nie zawiera podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż niezabudowanych działek o nr 9/17, 9/18 i 9/19 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego trzech działek, na których faktycznie po ich wydzieleniu z działki zabudowanej, nie znajdują się budynki ani budowle, z uwagi na lokalizację działek, obejmujący teren inwestycji celu publicznego, stanowią one grunt przeznaczony pod zabudowę. Wobec tego sprzedaż prawa wieczystego użytkowania trzech działek nr 9/17, 9/18 i 9/19, należy opodatkować stawką podstawową 23% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą - w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe uregulowanie oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi - są zwolnione od podatku VAT.

Przez tereny budowlane - w świetle art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r. poz. 778, z późn. zm.) - kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy - ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - na podstawie ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem prowadzącym działalność statutową oraz działalność gospodarczą celem pozyskania środków na prowadzenie działalności statutowej. Działalność statutowa polega na działaniach związanych ze sportami lotniczymi m.in. organizowanie i prowadzenie szkoleń lotniczych, zawodów i imprez lotniczych, promowanie polskiego lotnictwa i inna działalność niezarobkowa. Działalność gospodarcza dotyczy wykonywania usług o charakterze zarobkowym, m.in. patrolowania lasów z samolotów, wykonywania oprysków lasów, gaszenia pożarów lasów oraz wykładania szczepionek przeciw wściekliźnie z samolotów, patrolowania gazociągów przesyłowych i inna. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Zainteresowany jest w użytkowaniu wieczystym od Skarbu Państwa gruntu, na podstawie umowy użytkowania wieczystego i sprzedaży budynków z 1998 r. Umowa dotyczyła zabudowanych budynkami działek, oznaczonych numerami: 9/5, 9/7, 349/1, 349/2, 447/6, 447/6L, 447/7L o łącznej powierzchni 96,46 ha. Użytkowane tereny były i nadal są przeznaczone na lotnisko. Od dnia zakupu dokonywano podziału działek oraz ponoszono liczne nakłady inwestycyjne i ulepszenia budynków istniejących na działce oznaczonej nr 9/5 (po podziale dokonanym przed 2004 r. oznaczonej jako nr 9/7). Ostatni podział geodezyjny z 2015 r. dotyczył zabudowanej działki nr 9/15 (po wydzieleniu z działki nr 9/7), z której z kolei wydzielono ewidencyjnie kilka odrębnych działek, w tym oznaczonych numerami: 9/16, 9/17, 9/18, 9/19, 9/20, 9/21 i 9/22. Po podziale działka nr 9/16 jest jedyną działką zabudowaną, natomiast pozostałe działki o nr 9/17, 9/18, 9/20, 9/21 są działkami niezabudowanymi. Zgodnie z zapisami z księgi wieczystej, działki 9/16, 9/17, 9/18 i 9/19 są oznaczone geodezyjnie jako teren TI - inne tereny komunikacyjne. W uchwalonym w 2014 r., nadal obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego tereny te są ujęte jako Tereny lotnisk - KS, lotnisko sportowo-usługowe. Zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, tj. trzech nowo powstałych niezabudowanych działek znaczonych numerami 9/17, 9/18 i 9/19, dla których nie ustalono planu zagospodarowania przestrzennego, przy czym dla działki nr 9/17 przyszły nabywca już otrzymał decyzję o warunkach zabudowy na budowę hangaru dla samolotów, natomiast dla działek nr 9/18 i nr 9/19 nie istnieje decyzja o warunkach zabudowy. Wszystkie wymienione działki stanowią teren lotniczy lotniska w rozumieniu ustawy - Prawo lotnicze i teren ten w całości, wraz z nowo powstałymi działkami jest wg klasyfikacji lotnisk ujęty jako lotnisko użytku wyłącznego o ograniczonej certyfikacji. Działka o nr 9/17 znajduje się w obrębie lotniska, na którym jest prowadzona działalność Wnioskodawcy. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca prowadzi działalność mieszaną, polegającą na świadczeniu usług zwolnionych od podatku VAT, które obejmują głównie szkolenia lotnicze. Zainteresowany prowadzi także działalność opodatkowaną podatkiem VAT, polegającą na świadczeniu usług o charakterze zarobkowym, w tym m.in. patrolowanie lasów z samolotów, wykładanie szczepionek przeciw wściekliźnie dzikich zwierząt i inne. Wnioskodawca każdego roku ustala proporcję sprzedaży opodatkowanej w stosunku do sprzedaży zwolnionej od VAT, przy czym aktualnie przyjęty wskaźnik wynosi 92%. Ponadto od bieżącego roku Wnioskodawca jest zobowiązany ustalać prewskaźnik w związku z przychodami z działalności nieobjętej ustawą o VAT, a dotyczącej m.in. składek członkowskich, darowizn i dotacji. Ustalona na podstawie obrotów roku poprzedniego preproporcja wyniosła 91%. W oparciu o wyżej ustalone wskaźniki w działalności mieszanej jest odliczany podatek VAT naliczony pomniejszający kwoty VAT należnego. Przy nabyciu w 1998 r. budynków, budowli oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii ustalenia, czy planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki o nr 9/17 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 23% stawki VAT.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że dla działki nr 9/17 została wydana decyzja o warunkach zabudowy, tym samym nieruchomość ta stanowi teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. W rezultacie, zbycie prawa wieczystego użytkowania przedmiotowego gruntu nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do objęcia planowanej dostawy zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Obydwa warunki muszą być spełnione jednocześnie.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca wykorzystuje ww. nieruchomość w działalności mieszanej - opodatkowanej VAT i zwolnionej od tego podatku, a przy jej nabyciu Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Zatem zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ nie zostały spełnione warunki, o których mowa w ww. przepisie.

W analizowanym przypadku przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego działki niezabudowanej, która stanowi teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji powyższego, w analizowanym przypadku dla zbycia prawa użytkowania wieczystego działki 9/17 nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie również spełniała przesłanek do objęcia jej zwolnieniem od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej o numerze 9/17 - zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy - będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki nr 9/17, która nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ale dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych działek nr 9/18 i 9/19, które nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i dla których nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu został załatwiony postanowieniem.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.