3063-ILPP2-2.4512.260.2016.1.AD - Obowiązek ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących usług budowlanych świadczonych poza granicami kraju.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 8 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu z tytułu usług budowlanych dokumentowanych fakturą z odroczonym terminem płatności - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu z tytułu usług budowlanych dokumentowanych fakturą z odroczonym terminem płatności. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 2 lutego 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i montażu stolarki aluminiowej. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), zarejestrowanym w Polsce i posiada ważny numer identyfikacji podatkowej nadany dla wykonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i montażu stolarki aluminiowej na rzecz podatników podatku od towarów i usług oraz osób fizycznych zarówno krajowych jak i zagranicznych, którym wystawia za wykonane usługi faktury VAT. W związku z projektem Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 września 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących spółka może zachować zwolnienie z obowiązku zakupu kasy fiskalnej przy spełnieniu warunku wynikającego z paragrafu 2 pkt 3 i 4, jednakże rozważa od 1 stycznia 2017 r. zainstalowanie kasy fiskalnej.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Spółka świadczy między innymi usługi dostawy i montażu stolarki aluminiowej na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych zarówno krajowych jak i zagranicznych.

Zaliczki i zapłaty za wykonywane usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych wnoszone są za pośrednictwem banku. Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy.

Klasyfikacja statystyczna dla czynności będących przedmiotem zapytania jest następująca: 25.12.10.0, 25.11.23.0, 43.99.50.0, 43.34.20.0, 43.32.10.0.

Miejscem świadczenia usług budowlanych będzie terytorium kraju, przez które zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca również sprzedaje wyprodukowane towary klientom zagranicznym.

Spółka każdą wykonaną usługę budowlaną lub dostawę towarów (niezależnie czy świadczy ją na rzecz podmiotu gospodarczego czy też na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych) dokumentuje fakturą.

Obrót zrealizowany przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych przekroczył w roku podatkowym (rok podatkowy Spółki 1.05.2016-30.04.2017) 20000,00 PLN, ale zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. Spółka do końca 31 grudnia 2017 r. może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania swojej działalności przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W związku z potrzebami klientów, Wnioskodawca będzie przyjmować zapłatę za usługi i towar gotówką bezpośrednio do kasy. Z tego powodu od dnia 1 stycznia 2017 r. spółka zakupiła i zainstalowała kasę rejestrującą. Wnioskodawca wcześniej nie podlegał obowiązkowi ewidencjonowania swojej działalności przy pomocy kasy fiskalnej zarówno podmiotowo jak i przedmiotowo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przeformułowane przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu wniosku z dnia 2 lutego 2017 r.):

W jakim momencie dokonywana jest rejestracja w kasie fiskalnej sprzedaży usługi budowlanej z wystawioną fakturą w następnym miesiącu rozliczeniowym, po dacie sprzedaży usługi budowlanej i z odroczonym terminem płatności np. 45 dniowym w przypadku wykonania usługi na terenie RP, a w jakim momencie w przypadku wykonania usługi za granicą kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy, rejestracja w kasie fiskalnej sprzedaży usługi budowlanej powinna nastąpić z datą powstania obowiązku podatkowego (art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a, art. 106b ust. 3 pkt 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), a więc w momencie wystawienia faktury za sprzedane usługi niezależnie od tego, kiedy nastąpi zapłata za fakturę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W świetle z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy, który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Według art. 111 ust. 1a ustawy, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy, zaś zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy - dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Stosownie do § 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

* dokumencie fiskalnym - rozumie się przez to paragon fiskalny, fakturę i raport fiskalny (pkt 1);

* paragonie fiskalnym - rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (pkt 12);

* raporcie fiskalnym (dobowym, okresowym, w tym miesięcznym, oraz rozliczeniowym) - rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku (pkt 19).

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania (§ 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1, 3, 7 i 8 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję:

Jak wynika z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r. poz. 1076) w rozdziale 2 "Szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy" w § 10 ust. 1 wskazano, że kasa musi umożliwiać wydruk paragonu fiskalnego zawierającego:

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT. Jednocześnie przepisy ustawy o VAT nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. Jednakże w takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

I tak, w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy faktura powinna zawierać:

Stosownie do art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W myśl art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (art. 106h ust. 2 ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że nie ma przeciwwskazań do prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej zarówno w stosunku do sprzedaży prowadzonej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych jak i na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Ewidencjonując taką sprzedaż należy jednak uwzględnić fakt, że prawidłowym i obowiązkowym sposobem dokumentowania sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jest faktura. Zatem znajdą tu zastosowanie zapisy art. 106h ust. 1 i 2 ustawy.

Z wniosku wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), zarejestrowanym w Polsce i posiada ważny numer identyfikacji podatkowej nadany dla wykonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Spółka świadczy między innymi usługi dostawy i montażu stolarki aluminiowej na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych zarówno krajowych jak i zagranicznych. Świadczone usługi zostały zaklasyfikowane do PKWiU: 25.12.10.0, 25.11.23.0, 43.99.50.0, 43.34.20.0, 43.32.10.0.

Miejscem świadczenia usług budowlanych będzie terytorium kraju, przez które zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka każdą wykonaną usługę budowlaną lub dostawę towarów (niezależnie czy świadczy ją na rzecz podmiotu gospodarczego czy też na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych) dokumentuje fakturą.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy ustalenia momentu rejestracji w kasie fiskalnej sprzedaży usługi budowlanej z wystawioną fakturą w następnym miesiącu rozliczeniowym, po dacie sprzedaży usługi budowlanej i z odroczonym terminem płatności np. 45 dniowym m.in. w przypadku wykonania usługi na terytorium kraju.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że dla powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie ma zupełnie znaczenia chwila wystawienia faktury.

Jak stanowi art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Zasada ta nie ma jednak zastosowania gdy nabywcą usługi budowlanej (budowlano-montażowej) jest osoba fizyczna niebędąca podatnikiem VAT, dla której wykonawca nie ma obowiązku wystawienia faktury.

Oczywiście jeżeli sprzedawca chce wystawić z tytułu wykonania tej usługi na rzecz osoby fizycznej jak i rolnika ryczałtowego fakturę, nic nie stoi na przeszkodzie, lecz to nie powoduje, że obowiązek podatkowy w takiej sytuacji z tytułu tej usługi powstanie na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy.

W przypadku świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych, tzn. z chwilą wykonania usługi (art. 19a ust. 1 ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie świadczył usługi budowlane na terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma obowiązek zaewidencjonować taką sprzedaż na kasie rejestrującej z momentem wykonania usługi.

Z kolei w przypadku usług świadczonych na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą należy podkreślić, że Wnioskodawca ma obowiązek dokumentowania sprzedaży fakturą. Nie ma natomiast obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W konsekwencji ewidencjonowanie obrotu na rzecz tych podatników w momencie wystawienia faktury za wykonane usługi nie będzie nieprawidłowe.

Z kolei odnosząc się do usług wykonywanych za granicą tut. Organ stwierdza:

Jak stanowi art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W myśl art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Natomiast zgodnie z art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis art. 28e ustawy stanowi odstępstwo od reguły ogólnej określającej miejsce opodatkowania.

W związku z powyższym, wykonywanie usług budowlanych opodatkowane jest zawsze tam, gdzie znajduje się dana nieruchomość (co ważne - zasada ta obowiązuje zarówno w przypadku świadczenia takich usług na rzecz podatników jak i podmiotów niebędących podatnikami). Jeżeli zatem usługi takie są wykonywane poza terytorium RP, nie są w ogóle objęte polskimi przepisami VAT.

Przytoczony wyżej art. 111 ust. 1 ustawy, w zakresie obowiązku stosowania kas rejestrujących, odnosi się do sprzedaży na rzecz określonych nabywców.

Jak już wcześniej powołano, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Co za tym idzie, skoro miejsce świadczenia danych usług znajduje się poza terytorium RP, nie można ich uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Tym samym, wykonywanie takich usług w myśl przepisów ustawy nie mieści się w pojęciu sprzedaży.

Reasumując, świadczenie usług budowlanych dla których miejsce świadczenia znajduje się poza granicami RP nie podlega obowiązkowi ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w kraju, ponieważ usługi te nie wypełniają definicji sprzedaży wskazanej w art. 2 pkt 22 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy ocenione zostało całościowo jako nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo, tut. Organ wskazuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Należy również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W konsekwencji stwierdzić należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie zostały wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.