3063-ILPP2-2.4512.219.2016.2.AD - Przeliczanie wpływów dokonanych w walucie obcej przy zastosowaniu kasy fiskalnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 8 grudnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia kursu wg jakiego należy przeliczyć wpływy dokonane w walucie obcej z tytułu czynności rejestrowanych przy zastosowaniu kasy fiskalnej:

* w odniesieniu do zaliczek wniesionych przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, rolników ryczałtowych oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą niebędące podatnikami podatku VAT - jest prawidłowe,

* w odniesieniu do zapłaty uiszczonej po dokonaniu dostawy towaru lub wykonaniu usługi przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych - jest nieprawidłowe,

* w odniesieniu do zapłaty uiszczonej po dokonaniu dostawy towaru lub wykonaniu usługi przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą niebędące podatnikami podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia kursu wg jakiego należy przeliczyć wpływy dokonane w walucie obcej z tytułu czynności rejestrowanych przy zastosowaniu kasy fiskalnej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 2 lutego 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i montażu stolarki aluminiowej. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), zarejestrowanym w Polsce i posiada ważny numer identyfikacji podatkowej nadany dla wykonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i montażu stolarki aluminiowej na rzecz podatników podatku od towarów i usług oraz osób fizycznych zarówno krajowych jak i zagranicznych, którym wystawia za wykonane usługi faktury VAT. W związku z projektem Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 września 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących spółka może zachować zwolnienie z obowiązku zakupu kasy fiskalnej przy spełnieniu warunku wynikającego z paragrafu 2 pkt 3 i 4, jednakże rozważa od 1 stycznia 2017 r. zainstalowanie kasy fiskalnej.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Spółka świadczy miedzy innymi usługi dostawy i montażu stolarki aluminiowej na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych zarówno krajowych jak i zagranicznych.

Zaliczki i zapłaty za wykonywane usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych wnoszone są za pośrednictwem banku. Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy.

Klasyfikacja statystyczna dla czynności będących przedmiotem zapytania jest następująca: 25.12.10.0, 25.11.23.0, 43.99.50.0, 43.34.20.0, 43.32.10.0.

Miejscem świadczenia usług budowlanych będzie terytorium kraju, przez które zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca również sprzedaje wyprodukowane towary klientom zagranicznym.

Spółka każdą wykonaną usługę budowlaną lub dostawę towarów (niezależnie czy świadczy ją na rzecz podmiotu gospodarczego czy też na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych) dokumentuje fakturą.

Obrót zrealizowany przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych przekroczył w roku podatkowym (rok podatkowy Spółki 1.05.2016-30.04.2017) 20000,00 PLN, ale zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. Spółka do końca 31 grudnia 2017 r. może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania swojej działalności przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W związku z potrzebami klientów, Wnioskodawca będzie przyjmować zapłatę za usługi i towar gotówką bezpośrednio do kasy. Z tego powodu od dnia 1 stycznia 2017 r. spółka zakupiła i zainstalowała kasę rejestrującą. Wnioskodawca wcześniej nie podlegał obowiązkowi ewidencjonowania swojej działalności przy pomocy kasy fiskalnej zarówno podmiotowo jak i przedmiotowo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przeformułowane przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu wniosku z dnia 2 lutego 2017 r.):

Czy w sytuacji, kiedy spółka (podatnik) otrzymuje wpływ w walucie EUR, na konto walutowe, z tytułu:

* od nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i rolnika ryczałtowego lub od nabywcy będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nie będącego płatnikiem VAT

w kasie fiskalnej należy zarejestrować wpłatę w walucie PLN przeliczonej według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego zdarzenie?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z paragrafem 32 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r. poz. 1076) w przypadku wpływu w walucie EUR na rachunek walutowy, w kasie można zarejestrować sprzedaż w walucie PLN po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wpływ na rachunek zarówno przy wpłacie zaliczki w związku z dostawą towarów od nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i rolnika ryczałtowego oraz od nabywcy będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nie będącej płatnikiem VAT, jak i zapłaty za dostawę towarów od nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i rolnika ryczałtowego oraz od nabywcy będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nie będącej płatnikiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

* w zakresie kursu wg jakiego należy przeliczyć wpływy dokonane w walucie obcej z tytułu czynności rejestrowanych przy zastosowaniu kasy fiskalnej w odniesieniu do zaliczek wniesionych przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, rolników ryczałtowych oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą niebędące podatnikami podatku VAT - jest prawidłowe,

* w zakresie kursu wg jakiego należy przeliczyć wpływy dokonane w walucie obcej z tytułu czynności rejestrowanych przy zastosowaniu kasy fiskalnej w odniesieniu do zapłaty uiszczonej po dokonaniu dostawy towaru lub wykonaniu usługi przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych - jest nieprawidłowe,

* w zakresie kursu wg jakiego należy przeliczyć wpływy dokonane w walucie obcej z tytułu czynności rejestrowanych przy zastosowaniu kasy fiskalnej w odniesieniu do zapłaty uiszczonej po dokonaniu dostawy towaru lub wykonaniu usługi przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą niebędące podatnikami podatku VAT - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W świetle z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy, który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Według art. 111 ust. 1a ustawy, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy, zaś zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy - dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Stosownie do § 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

* dokumencie fiskalnym - rozumie się przez to paragon fiskalny, fakturę i raport fiskalny (pkt 1);

* paragonie fiskalnym - rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (pkt 12);

* raporcie fiskalnym (dobowym, okresowym, w tym miesięcznym, oraz rozliczeniowym) - rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku (pkt 19).

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania (§ 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Jak wynika z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), zarejestrowanym w Polsce i posiada ważny numer identyfikacji podatkowej nadany dla wykonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Spółka świadczy między innymi usługi dostawy i montażu stolarki aluminiowej na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych zarówno krajowych jak i zagranicznych.

Pytania Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w sytuacji gdy otrzyma wpływ w walucie EURO, na konto walutowe, z tytułu:

w kasie fiskalnej powinien zarejestrować wpłatę w walucie PLN przeliczonej według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego zdarzenie.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Ponadto, jak wyżej wskazano, pod pojęciem sprzedaży, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy). Należy podkreślić, że obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w zakresie innych czynności (nieobjętych pojęciem sprzedaży) oraz w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów niż wymienionych w ww. przepisie.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu:

Jak stanowi art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Stosownie do art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 30. dnia od dnia wykonania usług - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit.a.

Na podstawie art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

Z kolei w myśl art. 106 i ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Przepis art. 19a ust. 5 pkt 3 ustawy ma zastosowanie jedynie do przypadków świadczenia usług budowla¬nych i budowlano-montażowych, w sytuacji gdy stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, wykonawca tych robót ma obowiązek wystawienia faktury, tzn. gdy wykonuje te czynności na rzecz innych podatników, podatników podatku od i wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze oraz osób prawnych niebędących podatnikami.

Reguła ta nie ma więc zastosowania gdy usługi budowlane i budowlano-montażowe wykonywane są dla odbiorców, w stosunku do których wykonawca nie ma obowiązku wystawienia faktury.

Oczywiście jeżeli sprzedawca chce wystawić z tytułu wykonania tej usługi na rzecz osoby fizycznej fakturę, nic nie stoi temu na przeszkodzie, lecz to nie powoduje że obowiązek podatkowy w takiej sytuacji z tytułu tej usługi powstanie na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy. W przypadku świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych dla osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od towarów i usług (konsumentów) obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia tych usług powstaje na zasadach ogólnych, tzn. z chwilą wykonania usługi (art. 19a ust. 1 ustawy).

Również w tym przypadku, jeżeli przed wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty (art. 19a ust. 8 ustawy).

Jednakże otrzymania takiej zapłaty (zaliczki) od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług nie ma obowiązku dokumentować fakturą (art. 106i ust. 2 ustawy ma zastosowanie tylko w przypadku zaliczek otrzymanych od podatników).

Jak wynika z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Stosownie do art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 11 grudnia 2006 r., Nr 347, str. 1, z późn. zm.), w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Zauważyć należy, że przepisy unijne regulujące zasady ustalania podstawy opodatkowania są stosunkowo ścisłe i mają charakter obligatoryjny, nie pozostawiając państwom członkowskim w tym zakresie dużej swobody.

Zatem biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy art. 29a należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania będzie wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania będzie kwota jaką Wnioskodawca otrzymuje w euro.

W tym miejscu należy wskazać, że jak stanowi art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że art. 31a ust. 1 ustawy odnosi się generalnie do sytuacji, w których podstawa opodatkowania wyrażona jest w walucie obcej, co jak już wcześniej wskazano ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 31a ust. 2 ustawy).

Zatem, Wnioskodawca powinien dokonać przeliczenia otrzymanej kwoty w euro na złote według kursu średniego euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

W przypadku wpłat dokonanych przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi (zaliczki dokonane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych), będzie to ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wpływu na konto.

Z kolei w przypadku, gdy wpływ na konto miał miejsce po dokonaniu dostawy lub po wykonaniu usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w stosunku do których to czynności obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy - będzie to ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi.

Reasumując, w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzyma zapłatę w walucie EURO, na konto walutowe, z tytułu zaliczki w związku z dostawą towarów lub usługą budowlaną od nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i rolnika ryczałtowego - powinien dokonać przeliczenia na złote według kursu średniego euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wpływu na konto.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Natomiast w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzyma zapłatę w walucie EURO, na konto walutowe, z tytułu zapłaty za dostawę towarów lub usługę budowlaną od nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i rolnika ryczałtowego po dokonaniu dostawy towaru lub wyświadczenia usługi - powinien dokonać przeliczenia na złote według kursu średniego euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień dostawy towaru lub wykonania usługi.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym, obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT.

Zatem w przypadku zaliczki, jak również należności wniesionej po dostawie towarów lub świadczeniu usług przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nie będącą podatnikiem VAT podstawą udokumentowania tych czynności jest faktura VAT.

Według wcześniej wskazanego art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jak również wskazano wcześniej przepis art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy, ma zastosowanie jedynie do przypadków świadczenia usług budowla¬nych i budowlano-montażowych, w sytuacji gdy stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, wykonawca tych robót ma obowiązek wystawienia faktury w obrocie krajowym, tzn. gdy wykonuje te czynności na rzecz innych podatników, podatników podatku od i wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze oraz osób prawnych niebędących podatnikami.

Fakturę z tytułu tego rodzaju usług (na rzecz innych podatników) można wystawić najwcześniej 30. dnia przed ich wykonaniem, a najpóźniej 30. dnia od dnia wyko¬nania usług budowlanych lub budowlano-montażowych (art. 106i ust. 7 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy).

W przypadku gdy podatnik nie wystawi faktury dokumentującej ww. usługi lub wystawi ją z opóźnieniem, w art. 19a ust. 7 ustawy przyjęto, że w takiej sytuacji obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu wystawienia faktury dokumentu¬jącej usługi budowlane, określonego w art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy, tzn. 30. dnia od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych, gdyż stosownie do tego przepisu w terminie do 30. dnia od dnia wykonania tych usług podatnik obowią¬zany jest wystawić fakturę.

Natomiast jak już wcześniej wskazano w interpretacji jeżeli przed wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 106i ust. 2 ustawy otrzymanie takiej zapłaty (zaliczki) należy udokumentować fakturą wystawioną nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy - w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy - art. 106h ust. 2 ustawy.

Natomiast z przepisu art. 31a ust. 1 wynika, że właściwym kursem wg którego należy przeliczyć fakturę VAT wystawioną w EURO jest średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. w przypadku:

* zaliczki - ostatni dzień roboczy poprzedzający dokonaną wpłatę,

* dostawy towarów - ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień dokonania dostawy tych towarów,

* świadczenia usług budowlanych - ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury VAT, a w przypadku, gdy podatnik jej nie wystawi lub wystawi ja z opóźnieniem ostatni dzień roboczy poprzedzający 30 dzień od dnia wykonania tej usługi budowlanej.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy kursu wg którego ma on przeliczyć otrzymane należności w EURO w związku z otrzymaną zaliczką i zapłatą za dostawę towarów i świadczenie usług budowlanych od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą (niebędących podatnikami VAT).

W tym miejscu należy wskazać art. 109 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Jak wynika z powyższej analizy powołanych wcześniej przepisów prawidłową ewidencją dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych jest kasa rejestrująca. Taki sposób ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego został uregulowany w ustawie w odniesieniu do wskazanych wyżej dwóch grup podmiotów.

Natomiast w przypadku sprzedaży na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą (będących podatnikami VAT lub korzystających ze zwolnienia podmiotowego) właściwym sposobem dokumentowania jest wystawienie faktury VAT.

Przepisy ustawy nie regulują kwestii sposobu i momentu ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy sprzedaży na rzecz podatników prowadzących działalność gospodarczą. Oczywiście nie ma przeciwwskazań do prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej w stosunku do sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Ewidencjonując taką sprzedaż należy jednak uwzględnić fakt, że prawidłowym i obowiązkowym sposobem dokumentowania sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jest faktura.

Ponadto, ustawa o podatku VAT reguluje sposób przeliczania faktur VAT wystawionych w EURO. Zatem jeżeli Wnioskodawca zamierza ewidencjonować na kasie rejestrującej zarówno otrzymane zaliczki, jak i dostawę towarów i świadczenie usług budowlanych - czynności wykonane na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność (w tym niebędących podatnikami VAT), wówczas prawidłowym kursem według którego powinien przeliczyć zaewidencjonowany obrót i kwotę podatku należnego jest średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego.

W przypadku wpłat dokonanych przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi (zaliczki dokonane przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą niebędące podatnikami podatku VAT), będzie to ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wpływu na konto.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Jeżeli Wnioskodawca zamierza ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej dostawę towarów na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą niebędących podatnikami VAT, wówczas kurs dla potrzeb zaewidencjonowania na kasie fiskalnej należy przeliczyć zgodnie z przepisem art. 31a ust. 1 ustawy, tj. na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień dokonania dostawy tych towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Natomiast, w przypadku świadczenia usług budowlanych, co do których obowiązek podatkowy związany jest co do zasady z wystawioną fakturą VAT, dla potrzeb zaewidencjonowania na kasie rejestrującej właściwym będzie średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury VAT, a w przypadku gdy podatnik jej nie wystawi lub wystawi ją z opóźnieniem - ostatni dzień roboczy poprzedzający 30 dzień od dnia wykonania tej usługi budowlanej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo, tut. Organ wskazuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Należy również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W konsekwencji stwierdzić należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności dotyczy to kwestii ustalenia czy istnieje obowiązek ewidencjonowania danej dostawy towarów na kasie rejestrującej. Tym samym przedmiotową interpretację wydano w oparciu o założenie, że pytanie dotyczy dokonywanych przez Wnioskodawcę dostaw towarów, dla których istnieje obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej (fiskalnej). Ponadto, tut. Organ nie rozstrzygał w przedmiotowej sprawie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.