3063-ILPP2-2.4512.106.2016.3.AO - Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 21 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.), uzupełnionym pismami z 27 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.) oraz z 24 listopada 2016 r. (data wpływu 28 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono 31 października 2016 r. oraz 28 listopada 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz sformułowanie i skonkretyzowanie pytania podatkowego do określonego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotowa nieruchomość gruntowa stanowi wspólność majątkową (z mężem). Działka ta nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy i nie była udostępniana osobom trzecim. Na przedmiotowej działce znajdują się jeszcze pozostałości dawnych szklarni, które będą poddane rozbiórce.

Za zgodą Burmistrza ten obszar został podzielony na dziesięć mniejszych działek z prawem do zabudowy mieszkalnej (załącznik mapka), żadna z działek nie jest uzbrojona w media i małżonkowie nie zamierzają ich uzbrajać.

Niektóre z nich zostaną podarowane dzieciom Zainteresowanej i jej męża, a inne zamierzają sprzedać. Przy sprzedaży, Wnioskodawczyni z mężem nie przewidują przedsiębrać żadnych nadzwyczajnych środków. Część działek prawdopodobnie zakupią sąsiedzi, a inne osoby obce, które dowiedzą na zasadach informacji prywatnych. Małżonkowie nie zamierzają nawet dawać ogłoszenia do prasy lokalnej.

Pismem z 31 października 2016 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Wnioskodawczyni wyjaśniła, że opis sprawy dotyczy zdarzenia przyszłego, a ponadto wskazała, że:

Ponadto, Wnioskodawczyni doprecyzowała w piśmie, które wpłynęło 28 listopada 2016 r., że do właściwego organu o ustalenie możliwości podziału działki wystąpiła Zainteresowana. Dnia 19 listopada 2012 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy (kserokopia w załączeniu) ustalająca warunki zabudowy dla budynku mieszkalnego wraz z garażem oraz zgodnie z załącznikiem nr 1 do decyzji organ uznał, że "istnieje możliwość podziału terenu oznaczonego literami abcdefg na działki budowlane o min. powierzchni 1000 m²". Następnie decyzją z 19 grudnia 2012 r., (kserokopia w załączeniu) wyraził zgodę na zmniejszenie tej powierzchni do min. 800 m². Oznaczenie literami abcdefg oznacza całość obecnego gruntu, który Wnioskodawczyni zamierza w przyszłości podzielić na mniejsze działki. Podział działki jeszcze nie nastąpił oraz nie będzie sprzedana jako całość. Poszczególne działki po wydzieleniu, będą zbywane oddzielnie. Podziału tego dokona obecny właściciel całości, przed sprzedażą poszczególnych działek. Zainteresowana nie występowała o zmianę przeznaczenia gruntu. W związku z brakiem na tym obszarze planu przestrzennego zagospodarowania, występowała jedynie o warunki zabudowy dla budynku mieszkalnego z garażem, które otrzymała, co jednocześnie wskazuje na możliwość otrzymania takich samych warunków dla przyszłych działek po ewentualnym podziale. Dla działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy z 19 listopada 2012 r., na wniosek Wnioskodawczyni, w której organ uznał możliwość dalszego podziału działki na mniejsze (min. 800 m²). Rozbiórki pozostałości po szklarni i uporządkowanie terenu są dokonywane z własnych środków i czynność ta będzie zakończona przed ewentualnym podziałem działki oznaczonej w decyzji o warunkach zabudowy literami abcdefg.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w uzupełnieniu z 31 października 2016 r., ostatecznie doprecyzowane 28 listopada 2016 r.).

Czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy (jak uznaje Wnioskodawczyni) będzie uznana jako sprzedaż dokonana w ramach wykonywania jej prawa własności i nie będą te transakcje objęte tym podatkiem?

Zdaniem Wnioskodawczyni, taka sprzedaż nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług i powinna być uznana jako sprzedaż dokonana w ramach wykonywania prawa własności.

Zdaniem Zainteresowanej, sytuacja ta jest adekwatna do tej do jakiej ustosunkował się 15 września 2011 r. Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10.

Ponadto, Wnioskodawczyni uważa, że mimo sprzedaży kilku działek w bliżej nieokreślonym czasie z majątku prywatnego to taka działalność nie może być uznana zgodnie z art. 15 ustawy o VAT za działalność gospodarczą, gdyż wszystkie inne przesłanki na to nie wskazują. Zainteresowana ma na myśli, że przygotowanie procesu sprzedaży, zaangażowanie środków i nakład pracy w celu zbycia przedmiotowych działek nie wskazuje jakoby była to działalność profesjonalna, a jedynie są to niezbędne czynności które musi wykonać każdy właściciel gruntu, który podejmie decyzję o jego sprzedaży. Nie powinna być tu istotna ilość działek wynikająca z podziału geodezyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Podkreślić także należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi przecież wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Udzielając odpowiedzi na postawione pytanie prejudycjalne, w powołanym wyżej orzeczeniu Trybunał wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie, zdaniem Trybunału, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast, wyjaśnił Trybunał, w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym - podkreślił Trybunał.

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, wystąpienie do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i uzyskanie takiej decyzji przed sprzedażą, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość gruntowa stanowi wspólność majątkową. Działka ta nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy i nie była udostępniana osobom trzecim. Na przedmiotowej działce znajdują się jeszcze pozostałości dawnych szklarni, które będą poddane rozbiórce. Za zgodą Burmistrza ten obszar został podzielony na dziesięć mniejszych działek z prawem do zabudowy mieszkalnej, z tym, że żadna z działek nie jest uzbrojona w media i małżonkowie nie zamierzają ich uzbrajać. Niektóre z gruntów zostaną podarowane dzieciom Zainteresowanej, a inne zamierza ona sprzedać. Przy sprzedaży, Wnioskodawczyni nie przewiduje przedsiębrać żadnych nadzwyczajnych środków. Część działek prawdopodobnie zakupią sąsiedzi, a inne osoby obce, które dowiedzą na zasadach informacji prywatnych. Wnioskodawczyni nie zamierza nawet dawać ogłoszenia do prasy lokalnej. W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wyjaśniła, że opis sprawy dotyczy zdarzenia przyszłego, a ponadto wskazała, że na mocy decyzji z dnia 19 listopada 2012 r. Burmistrz ustalił dla niej warunki zabudowy dla budowy mieszkalnego z garażem oraz określił, że istnieje możliwość podziału przedmiotowego terenu na działki budowlane o powierzchni minimum 1000 m², a w zmianie do tej decyzji (decyzja z dnia 19 grudnia 2012 r.) ustalił minimalną powierzchnię na 800 m². W załączonej wraz z wnioskiem mapce jest wskazany projektowany, czysto teoretyczny, podział działek na działki które będą przedmiotem ewentualnej sprzedaży (po geodezyjnym wydzieleniu). Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta drogą kupna 7 maja 1978 r. Działka była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do prowadzenia ogrodnictwa szklarniowego opodatkowanego w ramach działów specjalnych produkcji rolnej do 30 września 2016 r. Działalność ta była zwolniona z podatku od towarów i usług. O podział działki jeszcze nikt nie występował, Wnioskodawczyni zarazem wskazuje, że zgodnie z powyższym decyzja z dnia 19 listopada 2012 r. daje jej taką możliwość. Na przedmiotowym terenie jeszcze nie znajdują się wydzielone działki a przyszłe działki, po wydzieleniu geodezyjnym będą miału status działek budowlanych zgodnie z decyzją. Dziesięć działek jeszcze formalnie nie istnieje. Oprócz gruntu, którego dotyczy zapytanie, Wnioskodawczyni nie posiada innej nieruchomości gruntowej. Zainteresowana nie planuje sprzedaży kolejnych gruntów. W związku z zakupem przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (ten podatek jeszcze nie istniał). Na moment sprzedaży działki nie będą zabudowane. Ponadto, Wnioskodawczyni doprecyzowała pismem z 24 listopada 2016 r., że wystąpiła ona do właściwego organu o ustalenie możliwości podziału działki, czego skutkiem była ww. wydana decyzja o warunkach zabudowy ustalająca warunki zabudowy dla budynku mieszkalnego wraz z garażem. Oznaczenie literami abcdefg oznacza całość obecnego gruntu, który Wnioskodawczyni zamierza w przyszłości podzielić na mniejsze działki. Podział działki jeszcze nie nastąpił oraz nie będzie sprzedana ona jako całość. Poszczególne działki po wydzieleniu, będą zbywane oddzielnie. Podziału tego dokona obecny właściciel całości przedmiotowej nieruchomości, przed sprzedażą poszczególnych działek. Zainteresowana nie występowała o zmianę przeznaczenia gruntu. W związku z brakiem na tym obszarze planu przestrzennego zagospodarowania, występowała jedynie o warunki zabudowy dla budynku mieszkalnego z garażem, które otrzymała, co jednocześnie wskazuje na możliwość otrzymania takich samych warunków dla przyszłych działek po ewentualnym podziale. Dla działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy na wniosek Wnioskodawczyni, w której organ uznał możliwość dalszego podziału działki na mniejsze (min. 800 m²). Rozbiórki pozostałości po szklarni i uporządkowanie terenu są dokonywane z własnych środków Zainteresowanej i czynność ta będzie zakończona przed ewentualnym podziałem działki oznaczonej w decyzji o warunkach zabudowy literami abcdefg.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek.

W świetle powołanych powyżej przepisów, dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym należy wskazać, że istotnym elementem, przesądzającym o uznaniu planowanej przez Zainteresowaną transakcji sprzedaży za prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakie poczyniła Wnioskodawczyni w związku z zamierzoną dostawą ww. działek.

Wskazać należy, że Zainteresowana w celu sprzedaży przedmiotowego gruntu zamierza dokonać jego podziału, a zatem w efekcie sprzedaży będą podlegały poszczególne działki oddzielnie, już po wydzieleniu. Ponadto, Wnioskodawczyni na swój wniosek uzyskała decyzję o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego wraz z garażem, fakt ten jednocześnie wskazuje na możliwość otrzymania takich samych warunków dla przyszłych działek po ewentualnym podziale. Wskazać również należy, że pozostałości po szklarni zostaną uporządkowane i rozebrane przez nią na jej koszt, co nastąpi jeszcze przed podziałem działki. Przedmiotowy grunt był wykorzystywany do prowadzenia działalności przez Zainteresowaną do ogrodnictwa szklarniowego, z tytułu czego mogła uzyskiwać dochód.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują na zamiar sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości w sposób profesjonalny i z zyskiem, bowiem Wnioskodawczyni podjęła szereg - wskazanych powyżej - czynności, których celem jest jej uatrakcyjnienie, w przeciwnym bowiem razie ponoszenie wskazanych w opisie sprawy nakładów na przygotowanie terenu pod budowę, byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione. Zatem wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Zainteresowaną świadomych, aktywnych działań zmierzających do podniesienia atrakcyjności nieruchomości i sprzedaży gruntu w celu osiągnięcia korzyści finansowej.

Należy przy tym podkreślić, że okoliczności sprawy nie wskazują na jakiekolwiek wykorzystanie nieruchomości do celów prywatnych. Ponadto wystąpienie w 2012 r. o warunki zabudowy, a następnie o zmianę ww. decyzji w stosunku do wielkości działek wskazuje na to, że celem Wnioskodawczyni było przygotowanie gruntu do sprzedaży. Potwierdza to również projekt podziału, która przewiduje powstanie 10 działek, ze wskazaniem że podziału tego dokona Zainteresowana, po czym przedmiotem sprzedaży będzie każda działka oddzielnie.

W konsekwencji wskazać należy, że Wnioskodawczyni dokonując przyszłej sprzedaży nieruchomości będzie zachowywała się jak profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowana podjęła aktywne działania i zaangażowała środki podobne do tych jakie byłyby wykorzystywane przez handlującego nieruchomościami. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni sporządziła projekt podziału gruntu, wystąpiła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, a następnie o zmianę przedmiotowej decyzji co do wielkości działek oraz zamierza również dokonać rozbiórki istniejących na tym terenie pozostałości po szklarniach. Wszystkie te elementy wskazują na przygotowanie nieruchomości gruntowej do sprzedaży. Zatem, Zainteresowana podjęła działania wskazujące na zawodową aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Skutkiem powyższego w zakresie przedmiotowej dostawy Zainteresowana wypełniła przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy, stanowiące podstawę do uznania jej za podatnika podatku VAT.

Z uwagi na powyższe rozważania należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię niezabudowanych działek będzie wypełniała definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowana będzie występowała w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedstawionych okolicznościach planowana sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczyni i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że w świetle art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni, nie wywołuje natomiast skutków prawnych dla małżonka Zainteresowanej, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem i własnym stanowiskiem w sprawie, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - w wydanej interpretacji rozpatrzone. W związku z powyższym tut. Organ nie rozstrzygnął kwestii zastosowania zwolnienia od podatku VAT ani stawki podatku do dostawy przedmiotowych działek.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). A zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W szczególności dla przyjętego rozstrzygnięcia znaczenie miały informacje, że w celu sprzedaży przedmiotowego gruntu Wnioskodawczyni dokona jego podziału, Zainteresowana na swój wniosek uzyskała decyzję o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego wraz z garażem, a pozostałości po szklarni zostaną uporządkowane i rozebrane przez nią oraz na jej koszt, co nastąpi jeszcze przed podziałem działki. W przypadku zatem zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci swoją aktualność.

Z powyższych przepisów wynika również, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.