3063-ILPP2-1.4512.17.2017.2.AS - Zwolnienie limitowe z VAT dla spółdzielni mieszkaniowej w związku z kosztami utrzymania lokalu i nieruchomości wspólnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2016 r. (data wpływu 16 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2017 r. (data wpływu 14 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy transakcją związaną z nieruchomościami w rozumieniu art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a), jest pobieranie opłat, o których mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, na które składają się następujące koszty utrzymania lokalu i nieruchomości wspólnej: zimna i ciepła woda, ogrzewanie, odpady stałe, eksploatacja, konserwacja, fundusz remontowy, koszty zarządu oraz czy w konsekwencji koszty te należy wliczać do kwoty, wskazanej w art. 113 ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy transakcją związaną z nieruchomościami w rozumieniu art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a, jest pobieranie opłat, o których mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, na które składają się następujące koszty utrzymania lokalu i nieruchomości wspólnej: zimna i ciepła woda, ogrzewanie, odpady stałe, eksploatacja, konserwacja, fundusz remontowy, koszty zarządu oraz czy w konsekwencji koszty te należy wliczać do kwoty, wskazanej w art. 113 ustawy.

Wniosek został uzupełniony pismem w dniu 14 marca 2017 r. o pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach działalności zajmuje się obecnie dostarczaniem mediów mieszkańcom oraz zarządem nieruchomościami wchodzącymi w skład Spółdzielni. Media dostarczane są przez podmioty zewnętrzne w stosunku do Spółdzielni. Z tego tytułu Spółdzielnia wystawia mieszkańcom zawiadomienia o wysokości czynszu, na który składają się następujące pozycje:

* zimna i ciepła woda,

* ogrzewanie,

* odpady stałe,

* eksploatacja,

* konserwacja,

* fundusz remontowy,

* koszty zarządu.

Zawiadomienia o wysokości czynszu mają postać noty obciążeniowej.

Spółdzielnia Mieszkaniowa nie jest płatnikiem podatku VAT. Na podstawie art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług, korzysta ze zwolnień przedmiotowych od wskazanego podatku, w szczególności ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 11 oraz pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kolejnym roku podatkowym Spółdzielnia planuje podjąć dodatkową działalność, polegającą na wynajmie powierzchni mieszkalnych na cele niemieszkalne, tj. prowadzenie sklepów spożywczych. Przewidywane wpływy z umów najmu wynosić będą około 3.500,-zł do 4.000,-zł miesięcznie. Nadto Spółdzielnia planuje pobierać czynsz miesięczny za najem powierzchni reklamowej na jednej z nieruchomości w kwocie 50,-zł.

Spółdzielnia w chwili obecnej adaptuje poddasze użytkowe na lokal mieszkalny. Po dokonaniu adaptacji zostanie on sprzedany za kwotę około 90.000,-zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 1, "zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000,-zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku".

Zgodnie z ust. 2 pkt 2 lit. a przytoczonej regulacji, "do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się (...) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami (...)".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Zainteresowany wnosi o udzielenie interpretacji indywidualnej art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a poprzez wyjaśnienie, czy transakcją związaną z nieruchomościami w rozumieniu tego przepisu jest pobieranie opłat, o których mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, na które składają się następujące koszty utrzymania lokalu i nieruchomości wspólnej:

* zimna i ciepła woda,

* ogrzewanie,

* odpady stałe,

* eksploatacja,

* konserwacja,

* fundusz remontowy,

* koszty zarządu;

oraz czy w konsekwencji koszty te należy wliczać do kwoty, wskazanej w art. 113?

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wskazuje się w doktrynie, transakcją związaną z nieruchomościami jest m.in. umowa najmu oraz umowy sprzedaży nieruchomości lub inne transakcje, których przedmiotem jest nieruchomość.

Zdaniem Zainteresowanego, koszty opisane w przedstawionym stanie faktycznym nie mogą być zatem traktowane jako transakcje związane z nieruchomościami. Przedmiotem opodatkowania jest transakcja, więc transakcja związana z dostawą mediów, a nie transakcja związana z nieruchomościami (przeniesieniem ich własności pod jakimkolwiek tytułem prawnym).

Wskazać należy, że nie dochodzi w niniejszym stanie faktycznym do transakcji pomiędzy Spółdzielnią a jej członkami w rozumieniu ustawy. Spółdzielnia obciąża jedynie swoich członków kosztami dostawy mediów na rzecz pozwanej. W tym więc zakresie nie można traktować Spółdzielni jako dostawcy towarów (energii).

Z powyższych względów opłaty uiszczane na rachunek bankowy Spółdzielni przez jej członków nie powinny być wliczane do kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z cytowanego wyżej przepisu ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem "odsprzedaży" lub "refakturowania" usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Jak stanowi art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z treści przywołanego wyżej art. 2 pkt 6 ustawy wynika, że towarami są między innymi wszelkie postacie energii w tym energii elektrycznej, gazu i energii cieplnej oraz chłodniczej. Oznacza to, że w przypadku wykonywania świadczeń dotyczących tych mediów na gruncie podatku od towarów i usług będziemy mieć do czynienia z dostawą towarów. Jeśli chodzi o inne media (objęte zakresem opodatkowania), będzie to świadczenie usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest bowiem to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności zajmuje się dostarczaniem mediów mieszkańcom oraz zarządem nieruchomościami wchodzącymi w skład Spółdzielni. Media dostarczane są przez podmioty zewnętrzne w stosunku do Spółdzielni. Z tego tytułu Spółdzielnia wystawia mieszkańcom zawiadomienia o wysokości czynszu, na który składają się następujące pozycje: zimna i ciepła woda, ogrzewanie, odpady stałe, eksploatacja, konserwacja, fundusz remontowy, koszty zarządu. Zawiadomienia o wysokości czynszu mają postać noty obciążeniowej. Spółdzielnia nie jest płatnikiem podatku VAT. Na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług, korzysta ze zwolnień przedmiotowych od wskazanego podatku, w szczególności ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 11 oraz pkt 36 ustawy. W kolejnym roku podatkowym Spółdzielnia planuje podjąć dodatkową działalność, polegającą na wynajmie powierzchni mieszkalnych na cele niemieszkalne, tj. prowadzenie sklepów spożywczych. Przewidywane wpływy z umów najmu wynosić będą około 3.500,-zł do 4.000,-zł miesięcznie. Nadto Spółdzielnia planuje pobierać czynsz miesięczny za najem powierzchni reklamowej na jednej z nieruchomości w kwocie 50,-zł. Spółdzielnia w chwili obecnej adaptuje poddasze użytkowe na lokal mieszkalny. Po dokonaniu adaptacji zostanie on sprzedany za kwotę około 90.000,-zł.

Na tle powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy transakcją związaną z nieruchomościami w rozumieniu art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a, jest pobieranie opłat, o których mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, na które składają się następujące koszty utrzymania lokalu i nieruchomości wspólnej: zimna i ciepła woda, ogrzewanie, odpady stałe, eksploatacja, konserwacja, fundusz remontowy, koszty zarządu oraz czy w konsekwencji koszty te należy wliczać do kwoty, wskazanej w art. 113 ustawy.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, opodatkowaniu podatkiem VAT - co do zasady - podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Co istotne, ww. świadczenie musi zostać wykonane przez działającego w tym zakresie podatnika podatku VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku, a także zwolnienie podmiotowe od podatku dla pewnej grupy podatników.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Z kolei z § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r. poz. 736, z późn. zm.) wynika, że zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4, i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Powołany powyżej przepis art. 4 ust. 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222, z późn. zm.) stanowi, że:

Opłatami pobieranymi zgodnie z ww. przepisami ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych są:

1. w przypadku członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, opłaty za:

o eksploatację i utrzymanie nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale,

o eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni,

o zobowiązania spółdzielni z innych tytułów,

2. w przypadku członków spółdzielni będących właścicielami lokali, opłaty za:

o eksploatację i utrzymanie ich lokali,

o eksploatację i utrzymanie nieruchomości wspólnych,

o eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni,

o zobowiązania spółdzielni z innych tytułów,

o fundusz remontowy,

3. w przypadku właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni, opłaty za:

o eksploatację i utrzymanie ich lokali,

o eksploatację i utrzymanie nieruchomości wspólnych,

o eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu,

o inne koszty zarządu tymi nieruchomościami na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że zarówno opłaty z tytułu dostawy mediów do poszczególnych lokali mieszkalnych znajdujących się w zasobach Spółdzielni, jak i opłaty związane z utrzymaniem części wspólnych, jako że mieszczą się w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy - korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Należy zauważyć, że spółdzielnia mieszkaniowa, działając w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, może - na podstawie art. 113 ustawy - korzystać także ze zwolnienia określonego w tym przepisie.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Jak stanowi art. 288 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), dalej: Dyrektywa 2006/112/WE, kwota obrotu stanowiąca punkt odniesienia dla zastosowania procedury przewidzianej w niniejszej sekcji obejmuje następujące kwoty, z wyłączeniem VAT:

* wartość dostaw towarów i świadczenia usług, o ile są one opodatkowane;

* wartość transakcji zwolnionych z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie zgodnie z art. 110 i 111, art. 125 ust. 1, art. 127 i art. 128 ust. 1;

* wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 146-149 oraz art. 151, 152 i 153;

* wartość transakcji związanych z nieruchomościami, transakcji finansowych, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b - g) oraz usług ubezpieczeniowych, chyba że transakcje te mają charakter transakcji pomocniczych.

Zbycie materialnych lub niematerialnych dóbr inwestycyjnych przedsiębiorstwa nie jest jednak uwzględniana przy obliczaniu obrotu.

Z cytowanego brzmienia art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy wynika, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 (czyli uprawniającej do zwolnienia podmiotowego) nie wlicza się m.in. obrotu z tytułu odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku (na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy), jednakże z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

Natomiast za czynności związane z nieruchomościami, należy uznać nie tylko usługi stricte dotyczące nieruchomości, ale wszelkie czynności, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Powyższe pośrednio można wywieść z Dyrektywy 2006/112/WE gdzie w art. 47 przewidziano, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

W Memorandum Wyjaśniającym do artykułu 9 (2) (a) Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (będącego odpowiednikiem art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE) wskazano, że opodatkowanie usług związanych z nieruchomościami, jest bardziej racjonalne w miejscu, w którym dana nieruchomość się znajduje. Należy zatem uznać, że wprowadzenie takiego rozwiązania miało przede wszystkim zapewnić realizację podstawowej zasady wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada opodatkowania transakcji w miejscu faktycznej konsumpcji towaru lub usługi. Efekt czynności związanych z nieruchomościami jest bowiem w większości przypadków wykorzystywany w miejscu lokalizacji nieruchomości.

Niewątpliwie, usługi dotyczące dostawy tzw. mediów do lokali, związane są ściśle z wykorzystywaniem, używaniem i użytkowaniem nieruchomości. Dostawa mediów - bez nieruchomości - nie może być bowiem realizowana.

Analizując treść art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, wskazać ponadto należy, że "Słownik języka polskiego PWN" pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Warszawa 2008, definiuje słowo "transakcja" jako operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług albo umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług i samo zawarcie takiej umowy.

Podkreślić również należy, że ustawodawca zarówno w akcie zasadniczym, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy nie zdefiniował pojęcia "charakter pomocniczy". W takim przypadku w pierwszej kolejności stosuje się wykładnię językową, w taki bowiem sposób ustawodawca komunikuje się z podatnikiem jako adresatem normy. Dopiero gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych rezultatów dopuszczalne jest skorzystanie z pozajęzykowych dyrektyw interpretacyjnych. Według internetowego słownika synonimów (strona internetowa - http://synonim.net/synonim/pomocniczy), synonimami do słowa "pomocniczy" są pojęcia: "pomocny, wspierający, poboczny, akcesoryjny, dodatkowy, dopływowy, posiłkowy, subsydialny, subsydiarny, uzupełniający, wspomagający".

Przepisy unijnej dyrektywy w zakresie VAT posługują się określeniem "incidental transactions" w ramach odpowiedniego przepisu, co na język polski może być tłumaczone jako "transakcje incydentalne/uboczne". Termin "incydentalny" wg Słownika języka polskiego (Słownika Wydawnictwa Naukowego PWN) oznacza przy tym "mający małe znaczenie lub zdarzający się bardzo rzadko".

Także w wersji francuskiej VI Dyrektywy użyto określenia "accessoire", a w wersji niemieckiej "Hilfsumsaetze", co wskazuje, że w analizowanym kontekście istotne jest, aby były to czynności poboczne, czy też pomocnicze do zasadniczej działalności podatnika (wspomniane powyżej trzy wersje językowe VI Dyrektywy są kompatybilne i wskazują na pomocniczy, poboczny charakter omawianych czynności). Podobnie, polska wersja językowa Dyrektywy 2006/112/WE, która zastąpiła VI Dyrektywę, odstępuje od sformułowania "transakcje sporadyczne" i określa omawiane czynności jako "transakcje pomocnicze".

Transakcje pomocnicze zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić, czy dana czynność może być uznana za pomocniczą, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika. Jeżeli dana działalność stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze. Aby więc ocenić czy określona transakcja ma charakter "pomocniczy", należy wziąć pod uwagę to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie czynności Spółdzielni, za które pobierane są opłaty eksploatacyjne naliczane z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych, są podstawowymi czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie mają zatem charakteru transakcji pomocniczych.

W świetle powyższego, odnosząc powyższe rozważania do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy stwierdzić, że powyższe obroty - nawet, gdy korzystają ze zwolnienia od podatku VAT - jako dotyczące transakcji związanych z nieruchomościami, które nie mają charakteru czynności pomocniczych - w oparciu o przepis art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy - wliczane są do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że pobieranie opłat, o których mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych jest transakcją związaną z nieruchomościami, w rozumieniu art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, i w konsekwencji koszty te należy wliczać do kwoty wskazanej w art. 113 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, wydana interpretacja straci swoją aktualność.

Stosownie do art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.