3063-ILPP2-1.4512.152.2016.2.SS - Wycofanie składnika majątkowego z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazanie go na cele osobiste - zagadnienia VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą, reprezentowanego przez pełnomocnika doradcę, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2016 r. (data wpływu 21 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazania go na cele osobiste (pytania oznaczone we wniosku nr 4 i 6) - jest prawidłowe.

W dniu 21 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazania go na cele osobiste (pytania oznaczone we wniosku nr 4 i 6). Wniosek uzupełniono w dniu 2 grudnia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie dodatkowych pytań oraz przedstawienie własnego stanowiska w odniesieniu do tych pytań.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 30 listopada 2016 r.).

Wnioskodawca prowadzi od roku 1992 firmę (dalej: Wnioskodawca) na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terytorium Polski. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług budowlanych w zakresie budownictwa kubaturowego, w tym polegających na budowie obiektów w technologii tradycyjnej, obiektów w konstrukcji żelbetowej, obiektów w konstrukcji stalowej oraz obiektów w technologii mieszanej. Oprócz wykonywania robót budowlanych, Wnioskodawca zajmuje się eksploatacją, serwisem i obsługą kotłowni olejowych i gazowych. Działalność Wnioskodawcy dotyczy głównie rynku lokalnego, w szczególności powiatu konińskiego. W skład prowadzonego przedsiębiorstwa (dalej: Przedsiębiorstwo) wchodzą następujące aktywa:

1. Grunty.

2. Budynki i budowle, w tym:

* budynek administracyjno-biurowy;

* garaże;

* pomieszczenie gospodarcze;

* budynek warsztatowy;

* plac asfaltowy;

* ogrodzenie;

* lokal użytkowy;

* budynek biurowy;

* oczyszczalnia;

* przepompownia;

* trafostacja;

* hydrofornia;

* studnia głębinowa;

* kontenery;

* zbiornik.

3. Maszyny i urządzenia, w tym:

* kocioł pary;

* węzeł betoniarski oraz system ogrzewania węzła betoniarskiego (dalej: Węzeł Betoniarski);

* sprężarka;

* myjnia (...);

* piece grzewcze;

* półautomat spawalniczy;

* kocioł;

* kocioł stalowy;

* kocioł wodny;

* zestawy komputerowe;

* urządzenia biurowe;

* nagrzewnica olejowa;

* koparko-ładowarka;

* żuraw samojezdny;

* oczyszczalnia (...);

* betoniarka;

* ładowarka czołowa;

* koparki;

* ładowarka;

* agregat hydrauliczny;

* młot hydrauliczny;

* walec - BMP;

* żuraw kołowy;

* pompa wysokociśnieniowa;

* spycharka gąsienicowa (...);

* żuraw wieżowy;

* koparka gąsienicowa;

* ładowarka kołowa;

* zagęszczarka gruntu;

* wibrator płytowy;

* agregat tynkarski;

* ładowacze kołowe;

* młot udarowy;

* traktor;

* odśnieżarka;

* agregat prądotwórczy;

* ładowarka łyżkowa;

* minikoparka;

* zestaw igłofiltrów;

* betoniarka jezdna/mobilna;

* ubijak;

* glebogryzarka;

* walec okołkowany (...);

* młotowiertarka;

* laser kanałowy;

* monitoring;

* inne urządzenia i wyposażenie biurowe.

4. Środki transportowe, w tym:

* naczepy;

* ciągnik ogrodniczy;

* przyczepy, wywrotki i samowyładowcze;

* samochody ciężarowe;

* betonomieszacz; IVECO;

* samochody osobowe;

* ciągnik;

* mieszarka do betonu (...);

* motorower;

* podest ruchomy;

* podnośnik;

* inne środki transportowe.

5. Wierzytelności.

6. Zobowiązania.

7. Pracownicy, w tym kierownicy, średni personel techniczny, średni personel do spraw zdrowia, pracownicy biurowi, robotnicy budowlani, monterzy, kierowcy i operatorzy pojazdów.

8. Know-how.

9. Umowy z kontrahentami i klientami.

10. Bazy klientów.

W przyszłości, Wnioskodawca planuje restrukturyzację prowadzonej działalności gospodarczej poprzez:

* przeniesienie do majątku prywatnego Węzła Betoniarskiego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;

* przeniesienie do majątku prywatnego Lokalu Użytkowego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;

* wniesienie pozostałych aktywów Przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego do nowo utworzonej spółki komandytowej (dalej: Spółka).

W rezultacie dokonanej restrukturyzacji Wnioskodawca zostanie wspólnikiem (komandytariuszem) w Spółce, która kontynuować będzie działalność gospodarczą, prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Ponadto, Wnioskodawca zostanie wykreślony z Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej.

Zasadniczym powodem restrukturyzacji jest zamiar poprawy wizerunku firmy na rynku, wynikający z prowadzenia jej w formie spółki prawa handlowego, a nie jak dotąd - w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Służy to przede wszystkim zbudowaniu renomy wśród klientów i kontrahentów, którzy o wiele częściej zawierają kontrakty ze spółkami prawa handlowego. Zatem, restrukturyzacja ma doprowadzić do wzmocnienia pozycji rynkowej oraz marketingowej Przedsiębiorstwa na rynku usług remontowo-budowlanych. Dodatkowo, restrukturyzacja ma na celu ograniczenie ewentualnej odpowiedzialności prawnej i ekonomicznej Wnioskodawcy za zobowiązania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz zabezpieczenie posiadanych aktywów Przedsiębiorstwa przed potencjalnymi roszczeniami osób trzecich.

Opisany powyżej Węzeł Betoniarski został zakupiony przez Wnioskodawcę w roku 2010 oraz był częściowo dofinansowany ze środków UE. Przy jego zakupie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Obecnie Wnioskodawca wykorzystuje Węzeł Betoniarski w prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże tylko w minimalnym stopniu. Niewątpliwie Węzeł Betoniarski nie stanowi kluczowego elementu Przedsiębiorstwa, służącego prowadzeniu działalności remontowo-budowlanej. Co więcej, Węzeł Betoniarski w dotychczasowej działalności Wnioskodawcy zużyty został jedynie w 10%, a sprzedaż betonu na potrzeby klientów zewnętrznych była niewielka i nigdy nie generowała istotnych przychodów dla Wnioskodawcy. Ponadto, z uwagi na fakt dużej konkurencji w zakresie usług betoniarskich, Wnioskodawca zamierza zaprzestać używania go do produkcji betonu na rzecz osób trzecich. Brak Węzła Betoniarskiego jako aktywa Przedsiębiorstwa nie spowoduje utraty jego funkcjonalności, gdyż nie był on nigdy elementem koniecznym świadczenia usług budowlano-remontowych.

Lokal Użytkowy znajduje się w (...), a jego łączna powierzchnia wynosi 99,40 m² (wraz z boksami garażowymi). Lokal Użytkowy został nabyty przez Wnioskodawcę do majątku prywatnego, natomiast w dniu 2 stycznia 2007 r. doszło do jego przekazania do ewidencji środków trwałych, prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Z tytułu nabycia Lokalu Użytkowego Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. W Lokalu Użytkowym nie były od daty jego nabycia dokonywane jakiekolwiek ulepszenia, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego. Obecnie Lokal Użytkowy jest wynajmowany, a najemca prowadzi w nim aptekę. Po wycofaniu Lokalu Użytkowego z działalności gospodarczej, Wnioskodawca planuje przekazać Lokal Użytkowy żonie w drodze darowizny.

Niewykluczone, że jeżeli w przyszłości pojawi się taka potrzeba ze strony Spółki, to Wnioskodawca wydzierżawi Spółce Węzeł Betoniarski, posiadany w swoim majątku prywatnym, za co otrzymywać będzie co miesiąc, ustalony na warunkach rynkowych czynsz dzierżawny. Wnioskodawca w tym zakresie występować będzie jako podatnik VAT, stąd czynsz dzierżawny powiększony będzie o kwotę należnego podatku VAT.

W dniu 2 grudnia 2016 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

1. Wnioskodawca zlikwiduje prowadzoną działalność gospodarczą po wniesieniu Przedsiębiorstwa do nowo utworzonej spółki komandytowej.

2. Przedmiotem aportu do nowo utworzonej spółki komandytowej będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiący - w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) przedsiębiorstwo, obejmujące w szczególności:

3. W odpowiedzi na pytanie tut. Organu o treści: "Jaki będzie sposób wykorzystania Węzła Betoniarskiego po wycofaniu go z działalności gospodarczej? Należy jednoznacznie wskazać, czy będzie on wykorzystywany na cele prywatne, czy będzie udostępniany w formie dzierżawy?", Wnioskodawca wskazał, że "Węzeł Betoniarski po wycofaniu go z działalności gospodarczej będzie udostępniany nowo utworzonej spółce komandytowej w formie dzierżawy".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 4 i 6, ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 30 listopada 2016 r.):

1. Czy czynność wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego, będzie stanowiła podlegające opodatkowaniu, nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele osobiste, w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT?

2. Czy czynność wycofania z działalności gospodarczej Lokalu Użytkowego nie będzie stanowiła podlegającego opodatkowaniu nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele osobiste, w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 30 listopada 2016 r.):

Ad. 1.

Czynność wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego nie będzie stanowiła podlegającego opodatkowaniu nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele osobiste w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność przeniesienia Węzła Betoniarskiego ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego z przeznaczeniem do dzierżawy poza działalnością gospodarczą, nie będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W opinii Wnioskodawcy, nie będzie miał tu zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Węzeł Betoniarski - w przyszłości - mimo wycofania go z ewidencji środków trwałych Przedsiębiorstwa i przekazania go do majątku osobistego, nie będzie wykorzystany na cele prywatne, lecz w związku z przeznaczeniem go do dalszej dzierżawy, będzie nadal wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dzierżawa spełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy dzierżawa będzie prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodów (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym). W konsekwencji "prywatna dzierżawa" (dla celów przepisów o podatku dochodowym) Węzła Betoniarskiego stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Wnioskodawca podkreśla, że będzie w dalszym ciągu występował w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Wnioskodawca nadal będzie czynnym podatnikiem VAT a Węzeł Betoniarski nadal będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będą wystawiane faktury VAT, a czynność dzierżawy Węzła Betoniarskiego będzie opodatkowana stawką VAT 23%.

Podsumowując, mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy wskazać, że w analizowanej sprawie, w odniesieniu do Węzła Betoniarskiego, który Wnioskodawca ma zamiar dzierżawić (na zasadzie "dzierżawy prywatnej" - poza prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawcy. Należy podkreślić, że Wnioskodawca oddając w dzierżawę składnik majątku po jego wycofaniu z ewidencji środków trwałych oraz po likwidacji działalności gospodarczej, nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. W rezultacie czynność przeniesienia Węzła Betoniarskiego z ewidencji środków trwałych Przedsiębiorstwa w celu dzierżawy poza działalnością gospodarczą, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Powyższe stanowisko potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 maja 2016 r., o sygn. ILPP1/4512-1-103/16-5/MK, gdzie stwierdzono, że mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stale), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu. W konsekwencji "prywatny" najem lokali stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy (...) wskazać należy, że w rozpoznawanej sprawie w odniesieniu do składnika majątku - lokalu użytkowego, który Wnioskodawca ma zamiar wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 grudnia 2015 r., o sygn. ILPP1/4512-1-733/15-2/AP, gdzie stwierdzono, że mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy wskazać, że w rozpoznawanej sprawie w odniesieniu do lokalu użytkowego, który Zainteresowany ma zamiar dalej wynajmować (na zasadzie "najmu prywatnego" - poza prowadzoną działalnością), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Zainteresowanego. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego lokal użytkowy po wycofaniu z działalności gospodarczej przeznaczony będzie do dalszego wynajmu i nadal będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 listopada 2014 r., o sygn. ILPP1/443-705/14-5/NS, gdzie stwierdzono, że Zainteresowany oddając w najem składniki majątku po ich wycofaniu z ewidencji środków trwałych oraz po likwidacji działalności gospodarczej w zakresie kancelarii prawnej, nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Powyższe wynika z faktu, że oddanie przedmiotowego lokalu użytkowego w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą - na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 marca 2012 r., o sygn. ILPP1/443-3/12-2/MK, gdzie stwierdzono, że wyprowadzenie nieruchomości z ewidencji środków trwałych niewiążące się z przekazaniem jej na cele osobiste, nie skutkuje dostawą towarów ani świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż nie wystąpi w takim kształcie sprawy odbiorca odnoszący korzyść, jak również nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzenia przedmiotowym towarem, a samo "wyprowadzenie" z ewidencji środków trwałych nieruchomości, będącej własnością Wnioskodawcy nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu przepisów VAT. Należy w tym miejscu podkreślić, iż Zainteresowany nie zaprzestaje wykorzystywania tych nieruchomości na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą - w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy - bowiem nadal będzie ona przedmiotem najmu, w konsekwencji nie dojdzie do zmiany jej przeznaczenia. Reasumując, wycofanie z ewidencji środków trwałych przedmiotowej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nie jest to czynność przewidziana w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku do towarów i usług.

Ad. 2.

Czynność wycofania z działalności gospodarczej Lokalu Użytkowego nie będzie stanowiła podlegającego opodatkowaniu nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele osobiste w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność przeniesienia Lokalu Użytkowego ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego z przeznaczeniem do jego darowizny żonie, nie będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W opinii Wnioskodawcy, nie będzie miał tu odniesienia art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ zasadniczą przesłanką jego zastosowania jest okoliczność przysługiwania podatnikowi, w całości lub w części, prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia towarów lub ich części składowych. Natomiast, w przypadku Lokalu Użytkowego, Wnioskodawca zarówno z tytułu nabycia Lokalu Użytkowego, jak i ulepszeń Lokalu Użytkowego, nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym, wycofanie Lokalu Użytkowego ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego z przeznaczeniem do jego darowizny żonie, nie będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście niniejszej sprawy należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia "działalność gospodarcza", w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków na czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz - art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.).

Stosownie do treści powyższego przepisu, dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, i polega na oddaniu rzeczy do używania przez wydzierżawiającego, zaś świadczenie dzierżawcy polega na płaceniu umówionego czynszu.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, opodatkowane są stawką podatku w wysokości 23%.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że dzierżawa wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy dzierżawy mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy dzierżawa jest prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, dzierżawa nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi od roku 1992 firmę o nazwie.... Przedmiotem działalności gospodarczej Zainteresowanego jest świadczenie usług budowlanych w zakresie budownictwa kubaturowego, w tym polegających na budowie obiektów w technologii tradycyjnej, obiektów w konstrukcji żelbetowej, obiektów w konstrukcji stalowej oraz obiektów w technologii mieszanej. Oprócz wykonywania robót budowlanych, Wnioskodawca zajmuje się eksploatacją, serwisem i obsługą kotłowni olejowych i gazowych. W skład prowadzonego przedsiębiorstwa wchodzą następujące aktywa:

1. Grunty.

2. Budynki i budowle, w tym: budynek administracyjno-biurowy, garaże, pomieszczenie gospodarcze, budynek warsztatowy, plac asfaltowy, ogrodzenie, lokal użytkowy (dalej: Lokal Użytkowy), budynek biurowy, oczyszczalnia, przepompownia, trafostacja, hydrofornia, studnia głębinowa, kontenery, zbiornik.

3. Maszyny i urządzenia, w tym: kocioł pary, węzeł betoniarski oraz system ogrzewania węzła betoniarskiego (dalej: Węzeł Betoniarski), sprężarka, myjnia (...), piece grzewcze, półautomat spawalniczy, kocioł, kocioł stalowy, kocioł wodny, zestawy komputerowe, urządzenia biurowe, nagrzewnica olejowa, koparko-ładowarka, żuraw samojezdny, oczyszczalnia Tajfun, betoniarka, ładowarka czołowa, koparki, ładowarka, agregat hydrauliczny, młot hydrauliczny, walec (...), żuraw kołowy, pompa wysokociśnieniowa, spycharka gąsienicowa (...), żuraw wieżowy, koparka gąsienicowa, ładowarka kołowa, zagęszczarka gruntu, wibrator płytowy, agregat tynkarski, ładowacze kołowe, młot udarowy, traktor, odśnieżarka, agregat prądotwórczy, ładowarka łyżkowa, minikoparka, zestaw igłofiltrów, betoniarka jezdna/mobilna, ubijak, glebogryzarka, walec okołkowany (...), młotowiertarka, laser kanałowy, monitoring, inne urządzenia i wyposażenie biurowe.

4. Środki transportowe, w tym: naczepy, ciągnik ogrodniczy, przyczepy, wywrotki i samowyładowcze, samochody ciężarowe, betonomieszacz, samochody osobowe, ciągnik, mieszarka do betonu (...), motorower, podest ruchomy, podnośnik, inne środki transportowe.

5. Wierzytelności.

6. Zobowiązania.

7. Pracownicy, w tym kierownicy, średni personel techniczny, średni personel do spraw zdrowia, pracownicy biurowi, robotnicy budowlani, monterzy, kierowcy i operatorzy pojazdów.

8. Know-how.

9. Umowy z kontrahentami i klientami.

10. Bazy klientów.

W przyszłości, Wnioskodawca planuje restrukturyzację prowadzonej działalności gospodarczej poprzez:

* przeniesienie do majątku prywatnego Węzła Betoniarskiego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;

* przeniesienie do majątku prywatnego Lokalu Użytkowego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;

* wniesienie pozostałych aktywów Przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego do nowo utworzonej spółki komandytowej (dalej: Spółka).

W rezultacie dokonanej restrukturyzacji Wnioskodawca zostanie wspólnikiem w Spółce, która kontynuować będzie działalność gospodarczą prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Opisany powyżej Węzeł Betoniarski został zakupiony przez Zainteresowanego w roku 2010 oraz był częściowo dofinansowany ze środków UE. Przy jego zakupie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Obecnie Zainteresowany wykorzystuje Węzeł Betoniarski w prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże tylko w minimalnym stopniu. Niewątpliwie Węzeł Betoniarski nie stanowi kluczowego elementu Przedsiębiorstwa, służącego prowadzeniu działalności remontowo-budowlanej. Brak Węzła Betoniarskiego jako aktywa Przedsiębiorstwa nie spowoduje utraty jego funkcjonalności, gdyż nie był on nigdy elementem koniecznym świadczenia usług budowlano-remontowych. Węzeł Betoniarski po wycofaniu z działalności gospodarczej będzie udostępniany nowo utworzonej spółce komandytowej w formie dzierżawy. Natomiast, Lokal Użytkowy został nabyty przez Wnioskodawcę do majątku prywatnego, a w dniu 2 stycznia 2007 r. doszło do jego przekazania do ewidencji środków trwałych, prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej. Z tytułu nabycia Lokalu Użytkowego Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. W Lokalu Użytkowym nie były od daty jego nabycia dokonywane jakiekolwiek ulepszenia, w związku z którymi Zainteresowanemu przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego. Obecnie Lokal Użytkowy jest wynajmowany, a najemca prowadzi w nim aptekę. Po wycofaniu Lokalu Użytkowego z działalności gospodarczej, Wnioskodawca planuje przekazać Lokal Użytkowy żonie w drodze darowizny. Ponadto, Zainteresowany zlikwiduje prowadzoną działalność gospodarczą po wniesieniu Przedsiębiorstwa do nowo utworzonej spółki komandytowej. Przedmiotem aportu do nowo utworzonej spółki komandytowej będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c.

Z wniosku wynika ponadto, że z uwagi na dzierżawę Węzła Betoniarskiego, po jego wycofaniu z działalności gospodarczej, Wnioskodawca będzie w dalszym ciągu występował w roli podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Zainteresowany nadal będzie czynnym podatnikiem VAT, a Węzeł Betoniarski nadal będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będą wystawiane faktury VAT, a czynność dzierżawy Węzła Betoniarskiego będzie opodatkowana stawką VAT 23%. Należy podkreślić, że Wnioskodawca oddając w dzierżawę składnik majątku po jego wycofaniu z ewidencji środków trwałych oraz likwidacji działalności gospodarczej, nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie.

Wątpliwości Wnioskodawcy, w analizowanej sprawie dotyczą kwestii, czy czynność wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego, będzie stanowiła podlegające opodatkowaniu, nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele osobiste, w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy wskazać, że w rozpoznawanej sprawie, w odniesieniu do Węzła Betoniarskiego, który będzie udostępniany przez Wnioskodawcę nowo utworzonej spółce komandytowej w formie dzierżawy, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Zainteresowanego. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Węzeł Betoniarski po wycofaniu z działalności gospodarczej, przeznaczony będzie do dalszej dzierżawy. Zatem, Węzeł Betoniarski nadal będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy podkreślić, że Wnioskodawca udostępniając Węzeł Betoniarski do dalszej dzierżawy, po wycofaniu z ewidencji środków trwałych oraz po likwidacji działalności gospodarczej, nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Powyższe wynika z faktu, że oddanie przedmiotowych aktywów w dzierżawę, poza dotychczasową działalnością gospodarczą - na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na dzierżawie), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych, określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak bowiem wskazano wyżej, świadczenie usług dzierżawy stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli tylko jest świadczone w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w odniesieniu do Lokalu Użytkowego, który po wycofaniu z działalności gospodarczej zostanie przekazany żonie Wnioskodawcy w drodze darowizny, podkreślenia wymaga, że z tytułu jego nabycia Zainteresowany nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, a ponadto w stosunku do Lokalu nie były ponoszone wydatki na jego ulepszenie, w związku z którym Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku. W konsekwencji, czynność wycofania tego Lokalu z działalności Zainteresowanego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanej sprawie nie zostaną spełnione bowiem warunki określone w art. 7 ust. 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania towaru (Lokalu Użytkowego) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Podsumowując, w świetle przedstawionego stanu sprawy, czynności wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego nie będą stanowiły podlegającego opodatkowaniu nieodpłatnego przekazania towarów na cele osobiste i w konsekwencji nie będą objęte zakresem opodatkowania na gruncie przepisów ustawy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazania go na cele osobiste (pytania oznaczone we wniosku nr 4 i 6). Natomiast w zakresie:

* wskazania, czy wniesienie do Spółki, w drodze wkładu niepieniężnego, Przedsiębiorstwa z wyłączeniem Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego, będzie stanowiło, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czynność pozostającą poza zakresem tej ustawy, (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - znak 3063-ILPP2-1.4512.133.2.SS,

* stwierdzenia, czy w wyniku dokonanego wniesienia Przedsiębiorstwa do Spółki, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - znak 3063-ILPP2-1.4512.150.2.SS,

* stwierdzenia, czy w wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego, Zainteresowany będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 5) - znak 3063-ILPP2-1.4512.151.2.SS,

w dniu 22 grudnia 2016 r. wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zauważa się również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, że Węzeł Betoniarski po wycofaniu z działalności gospodarczej będzie udostępniany nowo utworzonej spółce komandytowej w formie dzierżawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.