3063-ILPP2-1.4512.151.2016.2.SS - Wycofanie składnika majątkowego z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazanie go na cele osobiste - zagadnienia VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 grudnia 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu 3063-ILPP2-1.4512.151.2016.2.SS Wycofanie składnika majątkowego z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazanie go na cele osobiste - zagadnienia VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2016 r. (data wpływu 21 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy w wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego, Zainteresowany będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 5) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy w wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego, Zainteresowany będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 5). Wniosek uzupełniono w dniu 2 grudnia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie dodatkowych pytań oraz przedstawienie własnego stanowiska w odniesieniu do tych pytań.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 30 listopada 2016 r.).

Wnioskodawca prowadzi od roku 1992 firmę (dalej: Wnioskodawca) na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terytorium Polski. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług budowlanych w zakresie budownictwa kubaturowego, w tym polegających na budowie obiektów w technologii tradycyjnej, obiektów w konstrukcji żelbetowej, obiektów w konstrukcji stalowej oraz obiektów w technologii mieszanej. Oprócz wykonywania robót budowlanych, Wnioskodawca zajmuje się eksploatacją, serwisem i obsługą kotłowni olejowych i gazowych. Działalność Wnioskodawcy dotyczy głównie rynku lokalnego, w szczególności powiatu konińskiego. W skład prowadzonego przedsiębiorstwa (dalej: Przedsiębiorstwo) wchodzą następujące aktywa:

1. Grunty.

2. Budynki i budowle, w tym:

* budynek administracyjno-biurowy;

* garaże;

* pomieszczenie gospodarcze;

* budynek warsztatowy;

* plac asfaltowy;

* ogrodzenie;

* lokal użytkowy;

* budynek biurowy;

* oczyszczalnia;

* przepompownia;

* trafostacja;

* hydrofornia;

* studnia głębinowa;

* kontenery;

* zbiornik.

3. Maszyny i urządzenia, w tym:

* kocioł pary;

* węzeł betoniarski oraz system ogrzewania węzła betoniarskiego (dalej: Węzeł Betoniarski);

* sprężarka;

* myjnia (...);

* piece grzewcze;

* półautomat spawalniczy;

* kocioł;

* kocioł stalowy;

* kocioł wodny;

* zestawy komputerowe;

* urządzenia biurowe;

* nagrzewnica olejowa;

* koparko-ładowarka;

* żuraw samojezdny;

* oczyszczalnia (...);

* betoniarka;

* ładowarka czołowa;

* koparki;

* ładowarka;

* agregat hydrauliczny;

* młot hydrauliczny;

* walec - BMP;

* żuraw kołowy;

* pompa wysokociśnieniowa;

* spycharka gąsienicowa (...);

* żuraw wieżowy;

* koparka gąsienicowa;

* ładowarka kołowa;

* zagęszczarka gruntu;

* wibrator płytowy;

* agregat tynkarski;

* ładowacze kołowe;

* młot udarowy;

* traktor;

* odśnieżarka;

* agregat prądotwórczy;

* ładowarka łyżkowa;

* minikoparka;

* zestaw igłofiltrów;

* betoniarka jezdna/mobilna;

* ubijak;

* glebogryzarka;

* walec okołkowany (...);

* młotowiertarka;

* laser kanałowy;

* monitoring;

* inne urządzenia i wyposażenie biurowe.

4. Środki transportowe, w tym:

* naczepy;

* ciągnik ogrodniczy;

* przyczepy, wywrotki i samowyładowcze;

* samochody ciężarowe;

* betonomieszacz; IVECO;

* samochody osobowe;

* ciągnik;

* mieszarka do betonu (...);

* motorower;

* podest ruchomy;

* podnośnik;

* inne środki transportowe.

5. Wierzytelności.

6. Zobowiązania.

7. Pracownicy, w tym kierownicy, średni personel techniczny, średni personel do spraw zdrowia, pracownicy biurowi, robotnicy budowlani, monterzy, kierowcy i operatorzy pojazdów.

8. Know-how.

9. Umowy z kontrahentami i klientami.

10. Bazy klientów.

W przyszłości, Wnioskodawca planuje restrukturyzację prowadzonej działalności gospodarczej poprzez:

* przeniesienie do majątku prywatnego Węzła Betoniarskiego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;

* przeniesienie do majątku prywatnego Lokalu Użytkowego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;

* wniesienie pozostałych aktywów Przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego do nowo utworzonej spółki komandytowej (dalej: Spółka).

W rezultacie dokonanej restrukturyzacji Wnioskodawca zostanie wspólnikiem (komandytariuszem) w Spółce, która kontynuować będzie działalność gospodarczą, prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Ponadto, Wnioskodawca zostanie wykreślony z Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej.

Zasadniczym powodem restrukturyzacji jest zamiar poprawy wizerunku firmy na rynku, wynikający z prowadzenia jej w formie spółki prawa handlowego, a nie jak dotąd - w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Służy to przede wszystkim zbudowaniu renomy wśród klientów i kontrahentów, którzy o wiele częściej zawierają kontrakty ze spółkami prawa handlowego. Zatem, restrukturyzacja ma doprowadzić do wzmocnienia pozycji rynkowej oraz marketingowej Przedsiębiorstwa na rynku usług remontowo-budowlanych. Dodatkowo, restrukturyzacja ma na celu ograniczenie ewentualnej odpowiedzialności prawnej i ekonomicznej Wnioskodawcy za zobowiązania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz zabezpieczenie posiadanych aktywów Przedsiębiorstwa przed potencjalnymi roszczeniami osób trzecich.

Opisany powyżej Węzeł Betoniarski został zakupiony przez Wnioskodawcę w roku 2010 oraz był częściowo dofinansowany ze środków UE. Przy jego zakupie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Obecnie Wnioskodawca wykorzystuje Węzeł Betoniarski w prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże tylko w minimalnym stopniu. Niewątpliwie Węzeł Betoniarski nie stanowi kluczowego elementu Przedsiębiorstwa, służącego prowadzeniu działalności remontowo-budowlanej. Co więcej, Węzeł Betoniarski w dotychczasowej działalności Wnioskodawcy zużyty został jedynie w 10%, a sprzedaż betonu na potrzeby klientów zewnętrznych była niewielka i nigdy nie generowała istotnych przychodów dla Wnioskodawcy. Ponadto, z uwagi na fakt dużej konkurencji w zakresie usług betoniarskich, Wnioskodawca zamierza zaprzestać używania go do produkcji betonu na rzecz osób trzecich. Brak Węzła Betoniarskiego jako aktywa Przedsiębiorstwa nie spowoduje utraty jego funkcjonalności, gdyż nie był on nigdy elementem koniecznym świadczenia usług budowlano-remontowych.

Lokal Użytkowy znajduje się w (...), a jego łączna powierzchnia wynosi 99,40 m2 (wraz z boksami garażowymi). Lokal Użytkowy został nabyty przez Wnioskodawcę do majątku prywatnego, natomiast w dniu 2 stycznia 2007 r. doszło do jego przekazania do ewidencji środków trwałych, prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Z tytułu nabycia Lokalu Użytkowego Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. W Lokalu Użytkowym nie były od daty jego nabycia dokonywane jakiekolwiek ulepszenia, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego. Obecnie Lokal Użytkowy jest wynajmowany, a najemca prowadzi w nim aptekę. Po wycofaniu Lokalu Użytkowego z działalności gospodarczej, Wnioskodawca planuje przekazać Lokal Użytkowy żonie w drodze darowizny.

Niewykluczone, że jeżeli w przyszłości pojawi się taka potrzeba ze strony Spółki, to Wnioskodawca wydzierżawi Spółce Węzeł Betoniarski, posiadany w swoim majątku prywatnym, za co otrzymywać będzie co miesiąc, ustalony na warunkach rynkowych czynsz dzierżawny. Wnioskodawca w tym zakresie występować będzie jako podatnik VAT, stąd czynsz dzierżawny powiększony będzie o kwotę należnego podatku VAT.

W dniu 2 grudnia 2016 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

1. Wnioskodawca zlikwiduje prowadzoną działalność gospodarczą po wniesieniu Przedsiębiorstwa do nowo utworzonej spółki komandytowej.

2. Przedmiotem aportu do nowo utworzonej spółki komandytowej będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiący - w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) przedsiębiorstwo, obejmujące w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

3. W odpowiedzi na pytanie tut. Organu o treści: "Jaki będzie sposób wykorzystania Węzła Betoniarskiego po wycofaniu go z działalności gospodarczej? Należy jednoznacznie wskazać, czy będzie on wykorzystywany na cele prywatne, czy będzie udostępniany w formie dzierżawy?", Wnioskodawca wskazał, że "Węzeł Betoniarski po wycofaniu go z działalności gospodarczej będzie udostępniany nowo utworzonej spółce komandytowej w formie dzierżawy".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 3 i 5, ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 30 listopada 2016 r.):

1. Czy w wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty naliczonego podatku VAT?

2. Czy w wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Lokalu Użytkowego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty naliczonego podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 30 listopada 2016 r.):

Ad. 1.

W wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty naliczonego podatku VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Co do wycofania z prowadzonej działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego i przekazania go do majątku prywatnego, to Wnioskodawca również nie będzie zobowiązany do dokonania korekty naliczonego podatku VAT. Zasadniczą przesłanką i warunkiem dokonania korekty w oparciu o art. 91 ust. 2 i nast. ustawy o VAT jest zmiana przeznaczenia zakupionego towaru lub usługi. W opinii Wnioskodawcy, "zmiana prawa do odliczenia" dotyczy sytuacji, w których towary lub usługi wykorzystywane pierwotnie do działalności opodatkowanej (która uprawniała do odliczenia VAT naliczonego) zostają następnie przeznaczone w całości lub części do działalności zwolnionej z VAT (która nie uprawnia do odliczenia VAT naliczonego).

W analizowanym przypadku nie mamy do czynienia z taką sytuacją, gdyż podjęcie decyzji o zaprzestaniu korzystania z Węzła Betoniarskiego przez Wnioskodawcę oznaczać będzie jedynie, że Węzeł Betoniarski będzie od tego momentu służył już dalej Spółce w działalności gospodarczej na podstawie zawartej umowy dzierżawy, a nie, że nastąpi zmiana jego przeznaczenia (tj. że będzie on wykorzystywany przez Wnioskodawcę na przykład dla potrzeb działalności zwolnionej z VAT). Wobec tego należy uznać, że fakt wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego nie oznacza, że prawo do odliczenia zmieniło się i takie odliczenie już Wnioskodawcy nie przysługuje. Wnioskodawca po wycofaniu Węzła Betoniarskiego będzie nadal wykorzystywał go do czynności opodatkowanych (dzierżawy Węzła Betoniarskiego Spółce), co dokumentowane będzie co miesiąc fakturami VAT z wykazanym podatkiem należnym, wystawianymi z tytułu czynszu dzierżawnego. Zatem, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie dojdzie do zmiany prawa do odliczenia w ten sposób, że efektem ww. czynności będzie konieczność dokonania korekty podatku naliczonego, z uwagi na fakt, że Węzeł Betoniarski będzie wykorzystywany do działalności nieopodatkowanej VAT. Skoro bowiem Wnioskodawca pierwotnie odliczył podatek naliczony związany z wydatkami na nabycie Węzła Betoniarskiego, a następnie wykorzystywał go do czynności opodatkowanych i będzie w przyszłości również go do tych czynności używał, to zakres prawa do odliczenia w stosunku do Węzła Betoniarskiego nie zmieni się. Nie wystąpi więc przesłanka dokonania korekty w postaci zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać również należy na inne zakresowo definicje działalności gospodarczej z ustawy o PIT oraz z ustawy o VAT. W ustawie o PIT, pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem - za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy. Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tzn. że działalność winna być prowadzona:

* w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata, będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;

* w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku dzierżawy, nie przesądza dzierżawa składnika majątku przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,

* w sposób zorganizowany - co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Natomiast w ustawie o VAT, stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, uznano, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, w odróżnieniu od ustawy o PIT, ustawa o VAT za działalność gospodarczą uznaje jedynie wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powoduje to, że działanie, niemające charakteru zorganizowanego, na gruncie ustawy o PIT, nie będzie uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej lecz w ustawie o VAT - już tak. Dzierżawa opisana w zdarzeniu przyszłym spełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy dzierżawa będzie prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. W konsekwencji "prywatna dzierżawa" (dla celów ustawy o podatku dochodowym) Węzła Betoniarskiego stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Podsumowując, regulacja zawarta w art. 91 ustawy o VAT nie będzie mieć zastosowania w opisanym zdarzeniu przyszłym, albowiem Wnioskodawca tak w dacie zakupu Węzła Betoniarskiego, jak i w dacie podjęcia decyzji o jego wycofaniu, wykonywał i wykonuje czynności, w związku z którymi przysługiwało mu i przysługiwać będzie mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy nie może być mowy o obowiązku korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy najpierw doszło do użytkowania Węzła Betoniarskiego zgodnie z wcześniejszym zamiarem, tj. do celów działalności opodatkowanej, a później, z obiektywnych przyczyn gospodarczych, następuje jego wycofanie z prowadzonej działalności gospodarczej i dalsze wykorzystywanie do działalności opodatkowanej (dzierżawy Spółce), z tym że z poziomu majątku prywatnego, a nie z poziomu majątku wykorzystywanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy o PIT).

Ad. 2.

W wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Lokalu Użytkowego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty naliczonego podatku VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Co do wycofania z prowadzonej działalności gospodarczej Lokalu Użytkowego i przekazania go do majątku prywatnego, to Wnioskodawca również nie będzie zobowiązany do dokonania korekty naliczonego podatku VAT. Zasadniczą przesłanką i warunkiem dokonania korekty w oparciu o art. 91 ust. 2 i nast. ustawy o VAT jest zmiana przeznaczenia zakupionego towaru lub usługi. W opinii Wnioskodawcy "zmiana prawa do odliczenia" dotyczy sytuacji, w których towary lub usługi wykorzystywane pierwotnie do działalności opodatkowanej (która uprawniała do odliczenia VAT naliczonego) zostają następnie przeznaczone w całości lub części do działalności zwolnionej z VAT (która nie uprawnia do odliczenia VAT naliczonego). Natomiast, w przypadku Lokalu Użytkowego, Wnioskodawca zarówno z tytułu nabycia Lokalu Użytkowego, jak ulepszeń Lokalu Użytkowego, nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym, korekta naliczonego podatku VAT nie wystąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu, nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy - po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy - korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy - w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy - w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy - w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2.

zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 7a ustawy - w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 7b ustawy - w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Przepis art. 91 ust. 7c ustawy stanowi, że jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W świetle art. 91 ust. 7d ustawy - w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania (art. 91 ust. 8 ustawy).

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy.

Na mocy tego przepisu - w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi od roku 1992 firmę (...). Przedmiotem działalności gospodarczej Zainteresowanego jest świadczenie usług budowlanych w zakresie budownictwa kubaturowego, w tym polegających na budowie obiektów w technologii tradycyjnej, obiektów w konstrukcji żelbetowej, obiektów w konstrukcji stalowej oraz obiektów w technologii mieszanej. Oprócz wykonywania robót budowlanych, Wnioskodawca zajmuje się eksploatacją, serwisem i obsługą kotłowni olejowych i gazowych. W skład prowadzonego przedsiębiorstwa wchodzą następujące aktywa:

1. Grunty.

2. Budynki i budowle,w tym: budynek administracyjno-biurowy, garaże, pomieszczenie gospodarcze, budynek warsztatowy, plac asfaltowy, ogrodzenie, lokal użytkowy (dalej: Lokal Użytkowy), budynek biurowy, oczyszczalnia, przepompownia, trafostacja, hydrofornia, studnia głębinowa, kontenery, zbiornik.

3. Maszyny i urządzenia, w tym: kocioł pary, węzeł betoniarski oraz system ogrzewania węzła betoniarskiego (dalej: Węzeł Betoniarski), sprężarka, myjnia, piece grzewcze, półautomat spawalniczy, kocioł, kocioł stalowy, kocioł wodny, zestawy komputerowe, urządzenia biurowe, nagrzewnica olejowa, koparko-ładowarka, żuraw samojezdny, oczyszczalnia (...), betoniarka, ładowarka czołowa, koparki, ładowarka, agregat hydrauliczny, młot hydrauliczny, walec (...), żuraw kołowy, pompa wysokociśnieniowa, spycharka gąsienicowa (...), żuraw wieżowy, koparka gąsienicowa, ładowarka kołowa, zagęszczarka gruntu, wibrator płytowy, agregat tynkarski, ładowacze kołowe, młot udarowy, traktor, odśnieżarka, agregat prądotwórczy, ładowarka łyżkowa, minikoparka, zestaw igłofiltrów, betoniarka jezdna/mobilna, ubijak, glebogryzarka, walec okołkowany (...), młotowiertarka, laser kanałowy, monitoring, inne urządzenia i wyposażenie biurowe.

4. Środki transportowe, w tym: naczepy, ciągnik ogrodniczy, przyczepy, wywrotki i samowyładowcze, samochody ciężarowe, betonomieszacz, samochody osobowe, ciągnik, mieszarka do betonu (...), motorower, podest ruchomy, podnośnik, inne środki transportowe.

5. Wierzytelności.

6. Zobowiązania.

7. Pracownicy, w tym kierownicy, średni personel techniczny, średni personel do spraw zdrowia, pracownicy biurowi, robotnicy budowlani, monterzy, kierowcy i operatorzy pojazdów.

8. Know-how.

9. Umowy z kontrahentami i klientami.

10. Bazy klientów.

W przyszłości, Wnioskodawca planuje restrukturyzację prowadzonej działalności gospodarczej poprzez:

* przeniesienie do majątku prywatnego Węzła Betoniarskiego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;

* przeniesienie do majątku prywatnego Lokalu Użytkowego w drodze wycofania go ze składników majątkowych Przedsiębiorstwa i wykreślenia z ewidencji jego środków trwałych;

* wniesienie pozostałych aktywów Przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego do nowo utworzonej spółki komandytowej (dalej: Spółka).

W rezultacie dokonanej restrukturyzacji Wnioskodawca zostanie wspólnikiem w Spółce, która kontynuować będzie działalność gospodarczą prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Opisany powyżej Węzeł Betoniarski został zakupiony przez Zainteresowanego w roku 2010 oraz był częściowo dofinansowany ze środków UE. Przy jego zakupie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Obecnie Zainteresowany wykorzystuje Węzeł Betoniarski w prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże tylko w minimalnym stopniu. Niewątpliwie Węzeł Betoniarski nie stanowi kluczowego elementu Przedsiębiorstwa, służącego prowadzeniu działalności remontowo-budowlanej. Brak Węzła Betoniarskiego jako aktywa Przedsiębiorstwa nie spowoduje utraty jego funkcjonalności, gdyż nie był on nigdy elementem koniecznym świadczenia usług budowlano-remontowych. Węzeł Betoniarski po wycofaniu z działalności gospodarczej będzie udostępniany nowo utworzonej spółce komandytowej w formie dzierżawy. Natomiast, Lokal Użytkowy został nabyty przez Wnioskodawcę do majątku prywatnego, a w dniu 2 stycznia 2007 r. doszło do jego przekazania do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej. Z tytułu nabycia Lokalu Użytkowego Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. W Lokalu Użytkowym nie były od daty jego nabycia dokonywane jakiekolwiek ulepszenia, w związku z którymi Zainteresowanemu przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego. Obecnie Lokal Użytkowy jest wynajmowany, a najemca prowadzi w nim aptekę. Po wycofaniu Lokalu Użytkowego z działalności gospodarczej, Wnioskodawca planuje przekazać Lokal Użytkowy żonie w drodze darowizny. Ponadto, Zainteresowany zlikwiduje prowadzoną działalność gospodarczą po wniesieniu Przedsiębiorstwa do nowo utworzonej spółki komandytowej. Przedmiotem aportu do nowo utworzonej spółki komandytowej będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 k.c.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego, Zainteresowany będzie zobowiązany do dokonania korekty naliczonego podatku VAT.

Aby rozstrzygnąć powyższą kwestię w odniesieniu do Węzła Betoniarskiego, należy w pierwszej kolejności wskazać, że w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2016 r. 3063-ILPP2-1.4512.152.2016.2.SS stwierdzono, że wycofanie Węzła Betoniarskiego z działalności gospodarczej nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów z uwagi na fakt, że Węzeł ten nadal będzie wykorzystywany przez Zainteresowanego do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, jak wynika z wniosku, czynsz dzierżawny otrzymywany przez Wnioskodawcę w związku z planowaną dzierżawą Węzła Betoniarskiego "powiększony będzie o kwotę należnego podatku VAT". Wobec powyższego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, związanego z nabyciem Węzła Betoniarskiego, gdyż jego wycofanie z działalności gospodarczej do majątku prywatnego w celu dzierżawy nowo utworzonej spółce, nie spowoduje zmiany przeznaczenia wykorzystania środka trwałego. Węzeł ten będzie bowiem w dalszym ciągu wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przypadku Lokalu Użytkowego Wnioskodawca również nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy. Z opisu sprawy wynika bowiem, że przy nabyciu tego Lokalu Zainteresowany nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca nie poniósł również wydatków na jego ulepszenie, od których przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku VAT. Natomiast, wycofanie ww. nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazanie jej w darowiźnie nie spowoduje zmiany prawa do odliczenia podatku naliczonego. W efekcie, powołane wyżej przepisy art. 91 ustawy nie będą miały w analizowanym przypadku zastosowania.

Podsumowując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego w myśl przepisów art. 91 ustawy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie stwierdzenia, czy w wyniku dokonanego wycofania z działalności gospodarczej Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego, Zainteresowany będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 5). Natomiast w zakresie:

* wskazania, czy wniesienie do Spółki, w drodze wkładu niepieniężnego, Przedsiębiorstwa z wyłączeniem Węzła Betoniarskiego, będzie stanowiło, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czynność pozostającą poza zakresem tej ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - znak 3063-ILPP2-1.4512.133.2.SS,

* stwierdzenia, czy w wyniku dokonanego wniesienia Przedsiębiorstwa do Spółki, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - znak 3063-ILPP2-1.4512.150.2.SS,

* opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania Węzła Betoniarskiego i Lokalu Użytkowego z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazania go na cele osobiste (pytania oznaczone we wniosku nr 4 i 6) - znak 3063-ILPP2-1.4512.152.2.SS,

w dniu 22 grudnia 2016 r. wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zauważa się również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, że Węzeł Betoniarski po wycofaniu z działalności gospodarczej będzie udostępniany nowo utworzonej spółce komandytowej w formie dzierżawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl