3063-ILPP2-1.4512.140.2016.2.AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 grudnia 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu 3063-ILPP2-1.4512.140.2016.2.AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Biblioteki, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2016 r. (data wpływu 25 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 grudnia 2016 r. (data wpływu 16 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia od podatku pobieranych opłat związanych z wydawaniem kart bibliotecznych oraz przedłużeniem ważności kart czytelniczych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia od podatku czynności wykonywania odbitek kserograficznych, skanowania i wydruku własnych zbiorów bibliotecznych.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Bibliotekę odpłatnych usług związanych z wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych oraz wykonywania odbitek kserograficznych, skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 grudnia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Biblioteka jest jednostką oświatową prowadzoną przez Samorząd Województwa i podlega:

1. Ustawie o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 2156, z późn. zm.).

2. Ustawie o bibliotekach z dnia 27 czerwca 1997 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 642, z późn. zm.).

Biblioteka prowadzi działalność w oparciu o:

1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych bibliotek pedagogicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 369).

2. Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 29 października 2008 r. w sprawie sposobu ewidencji materiałów bibliotecznych (Dz. U. Nr 205, poz. 1263).

Biblioteka nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy. W związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT w gminach Biblioteka od 1 stycznia 2017 r. będzie podlegała ustawie o VAT.

Biblioteka jest jednostką ogólnodostępną. Korzystanie z zasobów biblioteki jest bezpłatne. Usługi biblioteki są sklasyfikowane wg PKWiU 91.01.11.

Biblioteka organizuje i prowadzi działalność edukacyjną, kulturalną (np. otwarte zajęcia edukacyjne, spotkania autorskie).

Biblioteka prowadzi działalność usługową: odpłatne wydawanie kart bibliotecznych, przedłużenie ważności kart czytelniczych, wykonywanie odbitek kserograficznych, skanowanie i wydruki własnych zbiorów bibliotecznych. Biblioteka osiąga w sposób systematyczny dochody z działalności usługowej.

Dochody są przeznaczone w całości na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług np. poprzez zakup nowych zbiorów bibliotecznych.

Pismem z dnia 12 grudnia 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy o następujące informacje:

1. Zdaniem Biblioteki, jest ona podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Biblioteka jest jednostką budżetową jak wskazane zostało w jej statucie, Biblioteka prowadzi własną działalność edukacyjną i kulturalną, m.in. promując ważne wydarzenia kulturalne, społeczne i naukowe poprzez organizowanie konferencji, prelekcji, akcji promujących czytelnictwo, wystaw, konkursów itp. Biblioteka może ponadto prowadzić działalność edukacyjną i kulturalną także poprzez organizację otwartych zajęć edukacyjnych, lekcji bibliotecznych i spotkań autorskich.

2. Zdaniem Biblioteki, czynności związane z odpłatnym wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych, wykonywaniem odbitek kserograficznych oraz skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych są ściśle związane z usługami kulturalnymi świadczonymi przez Bibliotekę.

3. Zdaniem Biblioteki, wykonywane przez nią czynności wydawania kart bibliotecznych oraz przedłużenia ważności kart czytelniczych są niezbędne do wykonywania usług podstawowych, tj. usług edukacyjnych i kulturalnych. W szczególności karty biblioteczne stanowią dokument uprawniający daną osobę do korzystania z usług Biblioteki.

Natomiast, zdaniem Biblioteki, mimo iż czynności wykonywania odbitek kserograficznych oraz skanowania i wydruku własnych zbiorów bibliotecznych służą rozwojowi wiedzy i kultury poprzez zwiększenie dostępności zbiorów Biblioteki, nie są one niezbędne do wykonywania usług podstawowych, tj. usług edukacyjnych i kulturalnych.

Ponadto, zdaniem Biblioteki, czynności związane z odpłatnym wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych, wykonywaniem odbitek kserograficznych oraz skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych nie są świadczone w celu osiągnięcia dodatkowego dochodu przez Bibliotekę przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT. Jak wskazane zostało bowiem we wniosku, Biblioteka przeznacza osiągane dochody w całości na potrzeby prowadzonej działalności w zakresie edukacji i kultury, m.in. na zakup nowych zbiorów bibliotecznych, tj. zdaniem Biblioteki, w celu kontynuacji i doskonalenia świadczonych usług.

4. Zdaniem Biblioteki, czynności związane z odpłatnym wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych, wykonywaniem odbitek kserograficznych oraz skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych, nie są usługami, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynności, za które pobierane są opłaty związane z wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych oraz wykonaniem odbitek kserograficznych, skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Biblioteka jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a i opłaty pobierane za usługi świadczone przez Bibliotekę są zwolnione od VAT.

Usługi świadczone przez Bibliotekę można uznać za usługi o charakterze kulturalnym, a wydawanie kart czytelniczych i ich przedłużenie oraz kserowanie, skanowanie i wydruki własnych zbiorów bibliotecznych są usługą pomocniczą do świadczenia tych usług.

W zakresie interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a została wydana przez Ministra Finansów Interpretacja ogólna nr PT1.8101.6.2015.KCO.PT1.130, w której biblioteki zostały uznane za instytucje o charakterze kulturalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia od podatku pobieranych opłat związanych z wydawaniem kart bibliotecznych oraz przedłużeniem ważności kart czytelniczych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia od podatku czynności wykonywania odbitek kserograficznych, skanowania i wydruku własnych zbiorów bibliotecznych.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w myśl. art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a.

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b.

indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Przepis ten stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), który stanowi, że państwa członkowskie zwalniają od podatku od towarów i usług świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Z powyższego wynika, że ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

* podmioty prawa publicznego,

* podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

* indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

a.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

b.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

A zatem, usługi kulturalne świadczone przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy). Ponadto, zwolnieniu od podatku podlegać będzie - jak wskazano powyżej - również dostawa towarów ściśle związana z usługami kulturalnymi, dokonywana przez wskazane wyżej podmioty, przy czym zwolnieniu nie będzie podlegała dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (art. 43 ust. 17 ustawy). Jednocześnie zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33 lit. a, ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Ponadto, na mocy art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1.

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2.

wstępu:

a.

na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b.

do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c.

do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3.

wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4.

usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5.

działalności agencji informacyjnych;

6.

usług wydawniczych;

7.

usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8.

usług ochrony praw.

Z opisu sprawy wynika, że Biblioteka jest jednostką oświatową prowadzoną przez Samorząd Województwa i podlega:

1. Ustawie o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r.

2. Ustawie o bibliotekach z dnia 27 czerwca 1997 r.

Biblioteka prowadzi działalność w oparciu o:

1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych bibliotek pedagogicznych.

2. Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 29 października 2008 r. w sprawie sposobu ewidencji materiałów bibliotecznych.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy. W związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT w gminach Biblioteka od 1 stycznia 2017 r. będzie podlegała ustawie o VAT.

Biblioteka jest jednostką ogólnodostępną. Korzystanie z zasobów biblioteki jest bezpłatne. Usługi biblioteki są sklasyfikowane wg PKWiU 91.01.11.

Zainteresowany organizuje i prowadzi działalność edukacyjną, kulturalną (np. otwarte zajęcia edukacyjne, spotkania autorskie).

Biblioteka prowadzi działalność usługową: odpłatne wydawanie kart bibliotecznych, przedłużenie ważności kart czytelniczych, wykonywanie odbitek kserograficznych, skanowanie i wydruki własnych zbiorów bibliotecznych. Biblioteka osiąga w sposób systematyczny dochody z działalności usługowej. Dochody są przeznaczone w całości na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług np. poprzez zakup nowych zbiorów bibliotecznych.

Wnioskodawca jest podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Biblioteka jest jednostką budżetową jak wskazane zostało w jej statucie, Biblioteka prowadzi własną działalność edukacyjną i kulturalną, m.in. promując ważne wydarzenia kulturalne, społeczne i naukowe poprzez organizowanie konferencji, prelekcji, akcji promujących czytelnictwo, wystaw, konkursów itp. Biblioteka może ponadto prowadzić działalność edukacyjną i kulturalną także poprzez organizację otwartych zajęć edukacyjnych, lekcji bibliotecznych i spotkań autorskich.

Czynności związane z odpłatnym wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych, wykonywaniem odbitek kserograficznych oraz skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych są ściśle związane z usługami kulturalnymi świadczonymi przez Bibliotekę.

Wykonywane przez Zainteresowanego czynności wydawania kart bibliotecznych oraz przedłużenia ważności kart czytelniczych są niezbędne do wykonywania usług podstawowych, tj. usług edukacyjnych i kulturalnych. W szczególności karty biblioteczne stanowią dokument uprawniający daną osobę do korzystania z usług Biblioteki.

Czynności wykonywania odbitek kserograficznych oraz skanowania i wydruku własnych zbiorów bibliotecznych służą rozwojowi wiedzy i kultury poprzez zwiększenie dostępności zbiorów Biblioteki, nie są one niezbędne do wykonywania usług podstawowych, tj. usług edukacyjnych i kulturalnych.

Ponadto, czynności związane z odpłatnym wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych, wykonywaniem odbitek kserograficznych oraz skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych nie są świadczone w celu osiągnięcia dodatkowego dochodu przez Bibliotekę przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Biblioteka przeznacza osiągane dochody w całości na potrzeby prowadzonej działalności w zakresie edukacji i kultury, m.in. na zakup nowych zbiorów bibliotecznych, tj. w celu kontynuacji i doskonalenia świadczonych usług.

Dodatkowo czynności związane z odpłatnym wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych, wykonywaniem odbitek kserograficznych oraz skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych, nie są usługami, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii, czy czynności, za które pobiera są opłaty związane z wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych oraz wykonaniem odbitek kserograficznych, skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Analizując powołane wyżej regulacje zauważyć należy, iż warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącym rodzaju świadczonych usług, tj. usług kulturalnych, jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, iż zwolnienie nie ma zastosowania.

W zakresie przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy warunek zostanie spełniony, gdyż jak wskazała Biblioteka w opisie sprawy "Wnioskodawca, jest podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Biblioteka jest jednostką budżetową jak wskazane zostało w jej statucie, prowadzi własną działalność edukacyjną i kulturalną, m.in. promując ważne wydarzenia kulturalne, społeczne i naukowe poprzez organizowanie konferencji, prelekcji, akcji promujących czytelnictwo, wystaw, konkursów, itp.". Zatem, stwierdzić należy, że Wnioskodawca wypełnia przesłanki podmiotowe wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W następnej kolejności należy zbadać, czy przedmiotowe odpłatne usługi świadczone przez Bibliotekę, wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, zgodnie z którym zwalnia się z podatku usługi kulturalne (...).

Ustawa nie podaje definicji pojęcia "usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp.

Natomiast kultura to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller "Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle "kultura" podaje, że jest to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia "kultura", ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406, z późn. zm.), działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej). Zgodnie zaś z przepisem art. 3 ust. 2 działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

W myśl art. 8 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych organizują działalność kulturalną, tworząc państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Natomiast, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym (art. 9 ust. 1 ww. ustawy). Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami, a ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia - należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury (art. 10 ust. 1 i 2 ww. ustawy). Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy, instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

Z art. 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. z 2012 r. poz. 642, z późn. zm.), wynika, że w zakresie nieuregulowanym ustawą do bibliotek stosuje się odpowiednio przepisy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Biblioteki i ich zbiory stanowią dobro narodowe oraz służą zachowaniu dziedzictwa narodowego. Biblioteki organizują i zapewniają dostęp do zasobów dorobku nauki i kultury polskiej oraz światowej (art. 3 ust. 1 ww. ustawy).

Do podstawowych zadań bibliotek, zgodnie z art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, należy:

1.

gromadzenie, opracowywanie, przechowywanie i ochrona materiałów bibliotecznych;

2.

obsługa użytkowników, przede wszystkim udostępnianie zbiorów oraz prowadzenie działalności informacyjnej, zwłaszcza informowanie o zbiorach własnych, innych bibliotek, muzeów i ośrodków informacji naukowej, a także współdziałanie z archiwami w tym zakresie.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o bibliotekach, do zadań bibliotek może ponadto należeć prowadzenie działalności bibliograficznej, dokumentacyjnej, naukowo-badawczej, wydawniczej, edukacyjnej, popularyzatorskiej i instrukcyjno-metodycznej.

Materiałami bibliotecznymi, w oparciu o art. 5 ww. ustawy, są w szczególności dokumenty zawierające utrwalony wyraz myśli ludzkiej, przeznaczone do rozpowszechniania, niezależnie od nośnika fizycznego i sposobu zapisu treści, a zwłaszcza: dokumenty graficzne (piśmiennicze, kartograficzne, ikonograficzne i muzyczne), dźwiękowe, wizualne, audiowizualne i elektroniczne.

Zatem z powyższych regulacji wynika, że biblioteki realizując swoją działalność statutową świadczą usługi kulturalne spełniając tym samym przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Jednakże w analizowanej sprawie należy zbadać, czy dla czynności, za które pobierane są opłaty związane z wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych oraz wykonaniem odbitek kserograficznych, skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych, które jak wskazał Wnioskodawca we wniosku są ściśle związane z usługami kulturalnymi świadczonymi przez Bibliotekę, nie znajdą zastosowania wyłączenia ze zwolnienia określone w art. 43 ust. 17-19 ustawy.

Jak wskazała Biblioteka w opisie sprawy, czynności związane z odpłatnym wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych, wykonywaniem odbitek kserograficznych oraz skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych są ściśle związane z usługami kulturalnymi świadczonymi przez Bibliotekę.

Ponadto, z treści wniosku wynika, że " (...) wykonywane przez nią czynności wydawania kart bibliotecznych oraz przedłużenia ważności kart czytelniczych są niezbędne do wykonywania usług podstawowych, tj. usług edukacyjnych i kulturalnych. W szczególności karty biblioteczne stanowią dokument uprawniający daną osobę do korzystania z usług Biblioteki. Natomiast, zdaniem Biblioteki, mimo iż, czynności wykonywania odbitek kserograficznych oraz skanowania i wydruku własnych zbiorów bibliotecznych służą rozwojowi wiedzy i kultury poprzez zwiększenie dostępności zbiorów Biblioteki, nie są one niezbędne do wykonywania usług podstawowych, tj. usług edukacyjnych i kulturalnych".

Dodatkowo, zdaniem Biblioteki, czynności związane z odpłatnym wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych, wykonywaniem odbitek kserograficznych oraz skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych nie są świadczone w celu osiągnięcia dodatkowego dochodu przez Bibliotekę przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Jak wskazano bowiem we wniosku, Biblioteka przeznacza osiągane dochody w całości na potrzeby prowadzonej działalności w zakresie edukacji i kultury, m.in. na zakup nowych zbiorów bibliotecznych, tj. zdaniem Biblioteki, w celu kontynuacji i doskonalenia świadczonych usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika również, że czynności związane z odpłatnym wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych, wykonywaniem odbitek kserograficznych oraz skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych, nie są usługami, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy.

W konsekwencji analizując powyższe, zdaniem tut. Organu dla odpłatnych czynności związanych z wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużeniem ważności kart czytelniczych będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku zgodnie z powołanym wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, gdyż dla tych usług nie będą miały miejsca wyłączenia ze zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 17-19 ustawy.

W stosunku natomiast do odpłatnych czynności związanych z wykonaniem odbitek kserograficznych, skanowaniem i wydrukiem własnych zbiorów bibliotecznych, wbrew temu co twierdzi Biblioteka, nie będzie można zastosować zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Powyższe wynika z uwagi na fakt, że usługi te, jak wskazał Wnioskodawca, nie są niezbędne do wykonywania usług podstawowych. Zatem, w przypadku wykonywania odbitek kserograficznych, skanowania i wydruków własnych zbiorów bibliotecznych znajdzie zastosowanie wyłączenie od zwolnienia od podatku wskazane w art. 43 ust. 17 lit. a ustawy.

Podsumowując, mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że odpłatne czynności świadczone przez Bibliotekę, związane z wydawaniem kart bibliotecznych, przedłużaniem ważności kart czytelniczych będzie korzystało ze zwolnienie od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, gdyż dla powyższych usług, nie będą miały miejsca wyłączenia ze zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 17-19 ustawy. Z kolei, dla świadczonych przez Wnioskodawcę odpłatnych usług polegających na wykonywaniu odbitek kserograficznych, skanowaniu i drukowaniu własnych zbiorów bibliotecznych, zwolnienie od podatku, wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, nie znajdzie zastosowania, ponieważ usługi te, jak wskazał Wnioskodawca, nie będą niezbędne do wykonywania usług podstawowych, co w konsekwencji będzie powodowało zastosowanie wyłączenia ze zwolnienia określone w art. 43 ust. 17 lit. a ustawy.

Zaznaczenia wymaga również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl