3063-ILPP1-3.4512.97.2016.2.JN - Opodatkowanie planowanej sprzedaży działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2016 r. (data wpływu 21 listopada 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 listopada 2016 r. (data wpływu 21 listopada 2016 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni na podstawie umowy darowizny z dnia 20 czerwca 2012 r. nabyła wraz z siostrą w drodze darowizny od ojca działkę budowlaną o nr 119/12, powierzchnia 0,4202 ha, dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Udziały we współwłasności wynoszą po 50%. Nieruchomość stanowiąca działkę gruntu nr 119/12 jest przedmiotem podziału. Wstępny projekt podziału przewiduje, że nieruchomość ta zostanie podzielona na dwie działki gruntu: nr 119/16 o powierzchni 0,2102 ha oraz działkę gruntu nr 119/17 o powierzchni 0,2102 ha. Wnioskodawczyni oświadczyła, że został złożony wniosek do Burmistrza o wydanie postanowienia o zgodności tego podziału z planem zagospodarowania przestrzennego, wszczęta jest procedura administracyjna zmierzająca do uzyskania decyzji Burmistrza zatwierdzającej ten podział. Przedmiotem sprzedaży jest część nieruchomości gruntowej o nr 119/12, o powierzchni 0,2102 ha, która w planie podziału oznaczona jest nr 119/16. Za przedmiot sprzedaży, tj. nieruchomości gruntowej powstałej w wyniku podziału nieruchomości o nr 119/12 o powierzchni 0,2101 ha, ustalono wstępnie cenę 300 zł (trzysta złotych) za 1 m² (słownie: trzysta złotych za 1 metr kwadratowy) co stanowi kwotę 630.300 zł (sześćset trzydzieści tysięcy trzysta złotych). Zawarcie umowy przyrzeczonej nastąpić ma nie później niż do dnia 30 grudnia 2016 r.

Działka gruntu nr 119/17 zgodnie z zamierzeniem właścicieli zostanie zbyta nie wcześniej aniżeli w styczniu 2017 r.

Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej. W ciągu ostatnich 5 lat Wnioskodawczyni dokonała wspólnie z siostrą sprzedaży gruntu nabytego w drodze spadku. Nie osiągnęła jednak żadnych innych przychodów związanych z własnością nieruchomości. Przedmiotowa nieruchomość leży na terenie, na którym obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy plan dla tego obszaru przewiduje oznaczenie 3UI tereny usług komercyjnych. Wnioskodawczyni uzyskała warunki dostawy mediów, na nieruchomości urządzony jest zjazd.

W 2015 r. Wnioskodawczyni zbyła działkę gruntu o nr 119/14, która także została nabyta w drodze spadku i jest w planie miejscowym oznaczona jako tereny urządzeń komunikacji. Na potrzeby tamtej transakcji została wydana interpretacja indywidualna. Interpretacja indywidualna w konkluzji wskazuje, że transakcja sprzedaży działki nr 119/14, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa działek gruntu stanowiąca sprzedaż nieruchomości z majątku osobistego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą. Transakcja dokonana została w myśl opisanej interpretacji.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 listopada 2016 r. o następujące informacje:

1. Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy w zakresie tego, z czyjej inicjatywy uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej poprzednicy prawni nie występowali z takim wnioskiem.

2. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o podział działki mającej być przedmiotem zbycia.

3. Wnioskodawczyni występowała do właściwych podmiotów o możliwość uzbrojenia zbywanej działki w media, tj. przyłącza do sieci wodnej, gazowej i elektrycznej.

4. Wnioskodawczyni nie zamieszczała w środkach masowego przekazu ogłoszenia o zamiarze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

5. Przedmiotowa nieruchomość od momentu nabycia w drodze dziedziczenia przez Wnioskodawczynię stanowi teren niezabudowany i nie jest wykorzystywana gospodarczo.

6. Wnioskodawczyni nie udostępniała opisywanej nieruchomości osobom trzecim na podstawie umowy najmu czy też dzierżawy, natomiast Wnioskodawczyni zawarła 3 umowy przedwstępne sprzedaży przedmiotowej nieruchomości:

W powyższych umowach Wnioskodawczyni wraz ze współwłaścicielką nieruchomości udzieliły prawa do dysponowania przedmiotową nieruchomością na cele budowlane w zakresie uzyskania pozwolenia na budowę zgodnie z treścią przepisu art. 3 pkt 11 w zw. z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290 tekst jednolity z dnia 8 marca 2016 r.). Wyrażenie powyższych zgód przez właścicielki działki było nieodpłatne, a wzmiankowane umowy przedwstępne sprzedaży nieruchomości w konsekwencji zostały rozwiązane przed dniem złożenia wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 28 września 2016 r. - A Sp. z o.o. uzyskała pozwolenie na budowę, które zostało wygaszone, na terenie przedmiotowej nieruchomości nie prowadzono żadnych prac budowlanych.

7. Wykonanie drogi łącznie ze zjazdami na przedmiotową nieruchomość nastąpiło w wyniku realizacji porozumienia z Gminą, która przejęła własność drogi. Wnioskodawczyni partycypowała w kosztach tej inwestycji i była jednym z inicjatorów jej wykonania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa stanowiąca sprzedaż działek gruntu, które powstaną w wyniku podziału nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o nr 119/12 (o numerach w planie podziału odpowiednio nr 119/16 i nr 119/17) powinna być opodatkowana podatkiem VAT, czy też dostawa tych działek nie podlega temu podatkowi?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy opisanej działki wystąpi ona w charakterze podatnika. Nieruchomość gruntowa została nabyta na podstawie umowy darowizny, a więc w czynności nieopodatkowanej.

Opisana nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej. Nie wiąże się zatem z jakąkolwiek aktywnością gospodarczą Wnioskodawczyni. Ponadto, Wnioskodawczyni nie zawarła żadnych umów o przyłącza do sieci wodnej, gazowej lub elektrycznej dla opisanej nieruchomości, nie udostępniła jej osobom trzecim, nie zawierała umów dzierżawy ani najmu. W tej sytuacji nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Uwzględniając również brak działań marketingowych stwierdzić należy, że nic nie wskazuje na to, aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar jej późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem w ocenie Wnioskodawczyni podczas sprzedaży udziałów w wymienionych działkach korzystać ona będzie z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 wyżej wspomnianej ustawy, a zbycie działki cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, sprzedaż wyżej wymienionych działek gruntu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zbycie działek gruntu w opisanym kształcie sprawy stanowi sprzedaż nieruchomości z majątku osobistego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych unormowań wynika, że grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści cytowanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

* po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, Wnioskodawczyni, w celu dokonania dostawy działek podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpi w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów ustawy oraz powołanego orzecznictwa dostawa gruntu (działek) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo.

W związku z tym w niniejszej sprawie należy wskazać, że istotnym elementem przesądzającym o uznaniu dokonywanej przez Wnioskodawczynię transakcji sprzedaży za prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakie poczyniła Wnioskodawczyni w związku z planowaną sprzedażą działek.

Z opisu sprawy wynika, że w 2012 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z siostrą po połowie w drodze darowizny od ojca działkę budowlaną o nr 119/12, powierzchnia 0,4202 ha. Miejscowy plan dla tego obszaru przewiduje oznaczenie 3UI tereny usług komercyjnych. Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość od momentu nabycia w drodze dziedziczenia przez Wnioskodawczynię stanowi teren niezabudowany i nie jest wykorzystywana gospodarczo. W ciągu ostatnich 5 lat Wnioskodawczyni dokonała wspólnie z siostrą sprzedaży gruntu nabytego w drodze spadku. Nie osiągnęła ona jednak żadnych innych przychodów związanych z własnością nieruchomości. Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy z czyjej inicjatywy uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zarówno ona, jak i jej poprzednicy prawni nie występowali z takim wnioskiem. Wnioskodawczyni nie zamieszczała w środkach masowego przekazu ogłoszenia o zamiarze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Nie udostępniała ona opisywanej nieruchomości osobom trzecim na podstawie umowy najmu, czy też dzierżawy. Wnioskodawczyni zawarła 3 umowy przedwstępne sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, w których wraz ze współwłaścicielką nieruchomości udzieliły nieodpłatnie prawa do dysponowania nią na cele budowlane, w zakresie uzyskania pozwolenia na budowę. Wzmiankowane umowy przedwstępne sprzedaży nieruchomości w konsekwencji zostały rozwiązane przed dniem złożenia wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, a na terenie przedmiotowej nieruchomości nie prowadzono żadnych prac budowlanych. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o podział działki mającej być przedmiotem zbycia. Wstępny projekt podziału przewiduje, że nieruchomość ta zostanie podzielona na dwie działki gruntu: nr 119/16 o powierzchni 0,2102 ha oraz działkę gruntu nr 119/17 o powierzchni 0,2102 ha. Wnioskodawczyni występowała również do właściwych podmiotów o możliwość uzbrojenia zbywanej działki w media, tj. przyłącza do sieci wodnej, gazowej i elektrycznej. Była ona również jednym z inicjatorów wykonania drogi łącznie ze zjazdami na przedmiotową działkę oraz partycypowała w kosztach tej inwestycji (wykonanie jej nastąpiło w wyniku realizacji porozumienia z Gminą, która przejęła własność drogi).

Przedstawione powyżej okoliczności sprawy jednoznacznie wskazują zatem na zamiar sprzedaży posiadanych przez Wnioskodawczynię działek w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, ponieważ podjęła ona cały ciąg określonych działań zmierzających do ich zbycia, tj.: złożyła wniosek o podział działki, była ona jednym z inicjatorów wykonania drogi łącznie ze zjazdami na przedmiotową działkę oraz partycypowała w kosztach tej inwestycji, a także występowała do właściwych podmiotów o możliwość uzbrojenia zbywanych działek w media (przyłącza do sieci wodnej, gazowej i elektrycznej). Zatem wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Wnioskodawczynię świadomych działań w celu sprzedaży działek, które nie mogą zostać uznane za incydentalne i sporadyczne. Z całokształtu opisanego zespołu konkretnych czynności wynika, że sprzedaż ta nastąpi w warunkach wskazujących na jej handlowy charakter.

W rezultacie, dostawa wydzielonych działek w przedstawionych okolicznościach będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług. Nie można zatem uznać, aby w tej konkretnej sytuacji dostawa działek stanowiła sprzedaż nieruchomości z majątku osobistego Wnioskodawczyni, ponieważ z uwagi na zorganizowany charakter, spełniać ona będzie warunki do uznania jej za realizowaną przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Zatem, dostawa działek gruntu w planie podziału o nr 119/16 i nr 119/17, które powstaną w wyniku podziału nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o nr 119/12, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawczyni będzie działała dla tej transakcji jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie wnioskodawcy, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Nie chroni natomiast współwłaścicielki sprzedawanych działek.

Tut. Organ informuje, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), zgodnie z którym - minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, tut. Organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawczynię, jest natomiast związany opisem sprawy przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem, co wprost wynika z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

W odniesieniu do powołanej w przedmiotowym wniosku interpretacji indywidualnej wydanej dla Wnioskodawczyni w 2015 r., tut. Organ wskazuje, że została ona wydana w oparciu o inny stan faktyczny i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.