3063-ILPP1-3.4512.90.2016.2.JK - Ustalenie prawa do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pt. "Rozbudowa systemu informatycznego".

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2016 r. (data wpływu 19 września 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pt. "Rozbudowa systemu informatycznego" - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pt. "Rozbudowa systemu informatycznego". Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) o dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do reprezentowania Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ubiega się o dofinansowanie projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach RPO Województwa A 2014-2020: Numer działania 2.1.2 Wsparcie TIK w przedsiębiorstwach, nabór. Instytucja Organizująca Konkurs: Centrum Rozwoju Gospodarki.

Typ projektu:

Tytuł projektu: "Rozbudowa systemu informatycznego".

Projekt będzie polegał na zakupie środków trwałych, sprzętu komputerowego, licencji na oprogramowanie oraz zakupie usług programistycznych i szkoleń, mających na celu poprawę jakości świadczonych usług dla klientów i poprawę funkcjonowania Instytutu jako przedsiębiorstwa.

Instytucja Organizująca Konkurs jako załącznik obowiązkowy do wniosku o dofinansowanie wskazuje interpretację przepisów prawa podatkowego, w tym przypadku gdy Wnioskodawca kwalifikuje podatek VAT do kosztów projektu, co niniejszym czyni.

Instytut jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym źródłem dochodów jest działalność fizjoterapeutyczna (PKD 86.90A), która jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Instytut jest podmiotem leczniczym wpisanym do rejestru podmiotów leczniczych Wojewody.

Zakupione w ramach projektu środki trwałe, WNIP, usługi programistyczne i szkolenia nie będą przypisane tylko i wyłącznie do działalności podlegającej zwolnieniu w sprzedaży. Podatnik może odliczać VAT od wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi, a VAT od wydatków związanych z czynnościami zwolnionymi - nie podlega odliczeniu. Jeżeli danego wydatku nie można przypisać wyłącznie do czynności opodatkowanych lub zwolnionych z VAT, podatnik odlicza VAT stosując tzw. wskaźnik proporcji zgodnie z art. 90 ustawy o VAT.

Podatnik corocznie ustala wskaźnik VAT do odliczenia na podstawie sprzedaży w roku poprzedzającym. Na rok 2016 ustalono wskaźnik na podstawie sprzedaży za rok 2015, na poziomie 15%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może w całości odliczyć podatek VAT od zakupionych środków trwałych, WNIP, usług programistycznych oraz szkoleń, jeżeli wydatków kwalifikowalnych w projekcie nie może przypisać wyłącznie do czynności opodatkowanych lub zwolnionych z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie może on w całości odpisać podatku VAT. Należy ustalić proporcję oraz uznać podatek VAT częściowo za koszt kwalifikowalny w projekcie. Odpisowi podlega wyłącznie proporcja podatku, zgodnie z ustalonym na dany rok wskaźnikiem proporcji. Podstawa prawna art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W cytowanym przepisie art. 86 ust. 1 ustawy, ustawodawca zezwolił na odliczenie podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ww. przepis stanowi generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego i jest uzupełniony regulacjami zawartymi w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy - w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to - na mocy art. 90 ust. 2 ustawy - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy - proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zatem obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma więc obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Podkreślić należy, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego - zawarte w art. 90 ustawy - znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (a więc opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od tego podatku). Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym źródłem dochodów Wnioskodawcy jest działalność fizjoterapeutyczna (PKD 86.90A), która jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Obecnie ubiega się on o dofinansowanie projektu pt. "Rozbudowa systemu informatycznego" ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Realizacja projektu będzie polegała na zakupie przez Wnioskodawcę środków trwałych, sprzętu komputerowego, licencji na oprogramowanie oraz zakupie usług programistycznych i szkoleń, mających na celu poprawę jakości świadczonych usług dla klientów i poprawę funkcjonowania Wnioskodawcy jako przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Wnioskodawca, zakupione w ramach projektu środki trwale, WNIP, usługi programistyczne i szkolenia nie będą przypisane tylko i wyłącznie do działalności podlegającej zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W sytuacji, gdy danego wydatku nie można przypisać wyłącznie do czynności opodatkowanych lub zwolnionych z VAT, zastosowanie znajdzie ustalony zgodnie z art. 90 ust. 3 wskaźnik proporcji. Wnioskodawca corocznie ustala wskaźnik VAT do odliczenia na podstawie sprzedaży w roku poprzedzającym. Na rok 2016 ustalono wskaźnik na podstawie sprzedaży za rok 2015 na poziomie 15%.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w przedstawionej sytuacji, przysługuje mu prawo do odliczenia w całości podatku od wydatków związanych z realizacją projektu, jeżeli poniesionych wydatków nie będzie mógł przypisać wyłącznie do czynności opodatkowanych lub zwolnionych od podatku VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro - jak wskazał Wnioskodawca - środki trwałe, WNIP, usługi programistyczne oraz szkolenia zakupione w ramach realizacji projektu będą wykorzystywane przez niego do wykonywania działalności opodatkowanej i zwolnionej a jednocześnie nie jest on w stanie wyodrębnić wydatków związanych z działalnością wyłącznie opodatkowaną oraz wyłącznie zwolnioną, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w części, w jakiej wydatki będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zgodnie ze wskaźnikiem proporcji ustalonym przez niego na dany rok, obliczonym według zasad określonych w przepisach art. 90 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie mógł w całości odliczyć podatku VAT od zakupionych środków trwałych, WNIP, usług programistycznych i szkoleń a jedynie w części, w jakiej wydatki będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, zgodnie z ustaloną na dany rok proporcją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych (kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego). Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Należy podkreślić, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zauważyć należy również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, w szczególności na oświadczeniu Wnioskodawcy, że wykonuje on czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz zwolnione od podatku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.