3063-ILPP1-3.4512.35.2017.1.KM - Miejsce opodatkowania dostawy towarów za pośrednictwem serwisu aukcyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2017 r. (data wpływu do: Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu 30 stycznia 2017 r., Biura KIP w Lesznie 1 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dostawy towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta - jest prawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dostawy towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytową, zgłoszoną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Osoba fizyczna będąca komandytariuszem Wnioskodawcy (dalej: Wspólnik) wniosła na pokrycie udziału w zyskach Wnioskodawcy wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa (co nastąpiło w formie aktu notarialnego w ramach zmiany umowy Spółki). Przed wniesieniem wkładu do Wnioskodawcy Wspólnik wystąpił z wnioskami o wydanie interpretacji podatkowych w zakresie podatków: podatku od towarów i usług (dalej: VAT) oraz podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: PIT).

Przed wniesieniem wkładu do Spółki Wspólnik otrzymał interpretację w zakresie PIT. Po wniesieniu wkładu do Spółki Wspólnik otrzymał interpretację z dnia 2 stycznia 2017 r. w zakresie VAT.

Wnioskodawca prowadzi działalność w oparciu o przedsiębiorstwo będące przedmiotem wkładu Wspólnika. Działalność ta polega na świadczeniu usług pośrednictwa (na gruncie prawa cywilnego) w zamawianiu towarów oferowanych przez sprzedawców z krajów trzecich (przeważnie są to sprzedawcy z Chin; dalej: Sprzedawcy) w zagranicznym serwisie aukcyjnym (dalej: Serwis aukcyjny) zarówno osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej jak i przedsiębiorcom (dalej: Klienci).

Schemat działania Wnioskodawcy wygląda następująco:

1. Wnioskodawca wyszukuje towary oferowane przez Sprzedawców w Serwisie aukcyjnym, kierując się m.in. jakością oferowanych towarów oraz oceną ogólną Sprzedawcy (bazującą na opiniach kupujących);

2. informacje dotyczące towarów oferowanych w Serwisie aukcyjnym (inaczej: treść ofert Sprzedawców) są przez Wnioskodawcę pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonych przez niego stronach internetowych (dalej: Strona internetowa bądź Strony internetowe). Strony internetowe nie funkcjonują jako sklepy internetowe lecz jako portale pośrednictwa zakupowego. Modyfikacja ofert Sprzedawców polega m.in. na ich tłumaczeniu na język polski i "upiększeniu" (za pomocą obróbki graficznej) - celem dostosowania do potrzeb polskiego odbiorcy. Wnioskodawca nie zawiera żadnych umów ze Sprzedawcami - jest to autonomiczne działanie Wnioskodawcy. Ponadto towary są reklamowane (głównie poprzez portal...);

3. Klienci (zarówno przedsiębiorcy jak i konsumenci; przeważnie są to podmioty posiadające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Polski) składają zamówienie na towary za pośrednictwem Strony internetowej. Przed złożeniem zamówienia Klient akceptuje Regulamin sklepu internetowego, wypełnia dane o sobie, które zostaną przekazane Sprzedawcy oraz wpłaca pieniądze w wysokości zamówienia na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Z treści regulaminu Strony internetowej wynika m.in., że:

d. Klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa do dokonania w imieniu i na rzecz Klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu i na rzecz Klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres Klienta. Pośrednik uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa;

7. Wnioskodawca dokonuje płatności za towar zamówiony przez Klienta środkami pieniężnymi wpłaconymi przez Klienta za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Różnica między ceną zakupu towaru, a płatnością dokonywaną przez Klientów stanowi - jako prowizja - przychód Wnioskodawcy z tyt. świadczenia usług pośrednictwa (tak stwierdził tutejszy organ w wydanej interpretacji). Wnioskodawca opłaca po kilka zamówień w Serwisie aukcyjnym na raz ze względów technicznych leżących po stronie Serwisu aukcyjnego;

8. Sprzedawcy wysyłają nabyty przez Klientów towar bezpośrednio na ich adres. Klient jest informowany o wysyłce towaru z kraju spoza UE. Ewentualnych opłat z tyt. należnego cła dokonuje Klient. Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego, ani nie występuje jako przedstawiciel Klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru spoczywa na Kliencie (ostateczny odbiorca) oraz Sprzedawcy (organizator transportu); Wnioskodawca nie wyklucza, że Klient (ewentualnie Sprzedawca) może korzystać z usług przedstawiciela, ani nie wyklucza, że import towarów może podlegać zwolnieniu z podatku VAT;

9. zgodnie z zasadami aukcji na Serwisie aukcyjnym brak zrealizowania dostawy w wyznaczonym terminie bądź niezgodność zamówienia z dostawą pozwala na uzyskanie od Sprzedawcy zwrotu ceny nabycia towaru. Wnioskodawca w takich przypadkach albo zwraca Klientowi całość kwoty za zamówiony towar lub zamawia ponownie towar od Sprzedawcy;

10. Wnioskodawca nie wystawia klientom indywidualnym faktur, chyba że wniosą o ich wystawienie. Faktury są wystawiane wyłącznie przedsiębiorcom;

11. zakupiony towar nie trafia do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio do Klienta zgodnie z przekazanymi do Sprzedawcy informacjami. Wnioskodawca nie uzyskuje od Sprzedawców faktur oraz rachunków potwierdzających zakup przez Klientów. Pakowaniem towarów i dostarczeniem towarów do przewoźnika zajmuje się Sprzedawca.

W regulaminie pośrednictwa w sprzedaży wskazuje się, że za wykonanie usługi pośrednictwa uważa się złożenie i opłacenie zamówienia przez Pośrednika u Sprzedawcy. Realizacja pozostałych usług ma charakter pomocniczy wobec świadczonej usługi pośrednictwa. Nie stanowi warunku niezbędnego do zawarcia umowy sprzedaży Klienta ze Sprzedawcą, ale służy uatrakcyjnieniu oferowanej usługi pośrednictwa.

Wnioskodawca nie zawiera umów ze Sprzedawcami. Sposób ustalania wynagrodzenia Wnioskodawcy i zakres świadczeń jest wynikiem zawiązania stosunku prawnego z Klientem (elementy stosunku prawnego określone są przez regulamin Strony internetowej). Zawarcie umowy zakupu towaru w Serwisie aukcyjnym następuje w imieniu Klienta za pośrednictwem konta Wnioskodawcy w tym serwisie.

Zgodnie z otrzymaną przez Wspólnika interpretacją wykonywane przez niego czynności spełniać będą definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług, dokonywaną na rzecz Klientów.

Wnioskodawca przeniesie na Klienta prawo do rozporządzania towarem już w chwili złożenia zamówienia u Sprzedawcy. Wynika to z faktu, że obie dostawy będą dokonane w tym samym momencie - złożenie zamówienia przez Klienta skutkuje automatycznym (na podstawie stworzonego oprogramowania przez Wnioskodawcę) złożeniem zamówienia u Sprzedawcy.

W związku z takim rozumieniem czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę, powzięto wątpliwości co do wykładni prawa podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta jest transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizowane przez niego dostawy towarów na rzecz Klientów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Przyjmując wykładnię wskazaną w interpretacji 3063-ILPP1-3.4512.142.2016.1.JNa w ramach przedstawionego schematu realizacji zamówień wystąpią dwie dostawy towarów:

Towar będzie transportowany bezpośrednio od Sprzedawcy do Klienta. Przywóz towarów na terytorium RP będzie spełniał definicję importu określoną w art. 2 pkt 7 u.p.t.u.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Status podatnika jest niezależny od faktu wykonywania działalności gospodarczej. Obowiązek uiszczenia cła związany jest z ciążącym na określonym podmiocie długiem celnym, więc podatnikiem w przypadku importu jest ten podmiot, który jest dłużnikiem celnym (tj. zasadniczo podmiot dokonujący zgłoszenia lub podmiot, na rzecz którego działa przedstawiciel pośredni).

VAT jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Odpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu w kraju jedynie w przypadku, gdy miejscem dokonania dostawy jest Polska. Miejsce dostaw towarów określa art. 22 u.p.t.u. Zgodnie z ust. 1 pkt 1 tego artykułu miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Natomiast (art. 22 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u.) miejscem dostawy towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Szczególne zasady określania miejsca dostawy dotyczą tzw. transakcji łańcuchowych. Z transakcją łańcuchową mamy do czynienia w przypadku zaistnienia co najmniej 2 transakcji, gdzie towar jest dostarczany (wydawany) bezpośrednio przez pierwszego dostawcę ostatniemu nabywcy. W znaczeniu prawnym występuje więc kilka dostaw, mimo że fizycznie - tylko jeden raz dochodzi do przemieszczenia towaru. Regulacje określające miejsce dostaw towarów w dostawach łańcuchowych zostały zawarte w art. 22 ust. 2 i 3 u.p.t.u. Z kolei art. 22 ust. 4 u.p.t.u. reguluje sposób określania miejsca dostaw w przypadku dokonania dostaw przez podatnika z tyt. importu towarów.

Przywołane przepisy (art. 22 ust. 2 i 3 u.p.t.u) odzwierciedlają zasady wyrażone przez TSUE w wyrokach z dnia 6 kwietnia 2006 r. w sprawie C-245/04 EMAG Handel Eder OHG v. Finanzlandesdirektion für Kärnten, oraz z dnia 16 grudnia 2010 r. w sprawie C-430/09 Euro Tyre Holding BV v. Staatssecretaris van Financiën. Wprowadzenie szczególnych zasad określania miejsca świadczenia w ramach łańcuchu dostaw podyktowane jest specyfiką transakcji dokonywanych w ramach wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Przyporządkowanie transportu/wysyłki do dostaw realizowanych przez dwa podmioty w łańcuchu byłoby - jak wskazał Trybunał w wyroku C-245/04 - pozbawione logiki oraz sprzeczne z systematyką przejściowego okresu przewidzianego dla opodatkowywania wymiany handlowej dokonywanej między państwami członkowskimi. Argumentacja ta pozostaje aktualna tylko w stosunku do dostaw realizowanych z/na terytorium państw członkowskich. Przepisy Dyrektywy nie zezwalają na odstępstwo od stosowania reguły ogólnej określania miejsca świadczenia (art. 33 Dyrektywy) w przypadku dokonywania dostawy towarów wysyłanych z państwa trzeciego.

Odnosząc powyższe do zaistniałego stanu przyszłego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie dokonywał dostaw na rzecz importera towarów, tj. Klienta. Przed dokonaniem importu towar nie zostanie dopuszczony do obrotu jako towar wspólnotowy podlegający konsumpcji. Odrzucić należy zatem możliwość zastosowania w przedstawionym stanie przyszłym art. 22 ust. 4 u.p.t.u. Przepis ten odnosi się do dostaw dokonanych przez importera lub też dostaw następnych. W żadnym wypadku nie można w oparciu o jego treść czynić ustalenia w zakresie miejsca świadczenia dostaw na wcześniejszych etapach przed importerem.

Miejsce dostaw towarów realizowanych przez Wnioskodawcę należy określić w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., tj. miejscem dostaw towarów od Sprzedawcy dla Klienta będzie miejsce, w którym Sprzedawca przekaże towary do wysłania/transportu dla Klienta (miejsce rozpoczęcia wysyłki). W konsekwencji dostawa towarów od Wnioskodawcy dla Klienta nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Podobne stanowisko zaprezentował: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 17 kwietnia 2012 r., IPTPP2/443-73/12-2/JS, oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 4 kwietnia 2011 r., ITPP2/443-1290/10/AK; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 13 grudnia 2013 r., IPPP3/443-859/13-2/k.c. Interpretacje te zostały wydane w innych, lecz analogicznych sprawach faktycznych, a argumentacja tam przedstawiona służy lepszemu zobrazowaniu stanowiska Wnioskodawcy.

Nawet przyjęcie odmiennego stanowiska (tj. uznanie, że miejscem dostaw towarów na rzecz Klienta jest terytorium Polski) nie mogłoby prowadzić do opodatkowania tej czynności na terytorium Polski. Opodatkowanie dostawy towaru na rzecz podmiotu, wobec którego powstał obowiązek z tyt. importu towarów pozostawałoby w sprzeczności z zasadą jednokrotności opodatkowania. Importer towarów ponosiłby bowiem ekonomiczny ciężar zapłaty podatku z tyt. importu towarów oraz nabycia towarów od Wnioskodawcy. Na problem ten zwrócił uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 12 listopada 2013 r., I SA/Po 338/13, który wykluczył możliwość opodatkowania dostawy pośrednika na rzecz importera towarów, stwierdzając, że "sprzedaż towaru przez skarżącą (pośrednika - przyp. Wnioskodawcy) na rzecz Spółki C (importer - przyp. Wnioskodawcy) będzie czynnością nieopodatkowaną, gdyż zgodnie z treścią art. 19 u.p.t.u. i art. 201 Wspólnotowego Kodeksu Celnego nie powstanie w stosunku do niej obowiązek podatkowy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Pod pojęciem sprzedaży - na mocy art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie "dostawa towarów" nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie "dostawa towarów" oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" - art. 7 ust. 1 ustawy - należy zaznaczyć, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

W tym miejscu wskazać należy, że w dobie szeroko rozwiniętej techniki, powszechnie wykorzystywana jest możliwość dokonywania sprzedaży/zakupów za pośrednictwem różnego rodzaju serwisów internetowych.

W oparciu o ogólnodostępne w Internecie informacje można wskazać podstawowe zasady dokonywania zakupów za pośrednictwem serwisów internetowych, tj. konieczność dokonania rejestracji na tym serwisie, podania danych identyfikacyjnych, potwierdzenie adresu wysyłki przy składaniu zamówienia oraz dokonanie zapłaty, potwierdzenie realizacji zamówienia. Obowiązki sprzedawcy z kolei sprowadzają się do spakowania sprzedanego towaru i jego wysyłki. Ewentualną reklamację składa kupujący sprzedawcy towaru, na którym to ciążą wszystkie obowiązki związane z jej rozpatrzeniem.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że:

* Wnioskodawca wyszukiwać będzie towary oferowane przez Sprzedawców z krajów trzecich (przeważnie będą to sprzedawcy z Chin) w zagranicznym serwisie aukcyjnym;

* towary oferowane będą do sprzedaży po określonej cenie na prowadzonych przez Wnioskodawcę stronach internetowych (po przetłumaczeniu ofert i poddaniu ich "upiększającej" obróbce graficznej);

* Klienci dokonywać będą zakupu towarów składając zamówienia na stronach internetowych Wnioskodawcy i wpłacając pieniądze w wysokości zamówienia na rachunek bankowy Wnioskodawcy;

* przed dokonaniem powyższego Klienci akceptować będą Regulamin sklepu internetowego i wypełnią dane o sobie, które następnie Wnioskodawca wpisywać będzie w stosownym formularzu, jako dane dla Sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów;

* Wnioskodawca dokonywać będzie płatności za towar środkami pieniężnymi wpłaconymi przez Klientów, za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Różnica pomiędzy ceną zakupu a płatnością dokonaną przez Klientów stanowić będzie przychód Wnioskodawcy;

* Sprzedawcy wyślą nabyty przez Klientów towar bezpośrednio na adres wskazany przez Wnioskodawcę;

* Wnioskodawca nie będzie zawierał umów ze Sprzedawcami, zakres działań i sposób ustalenia wynagrodzenia Wnioskodawcy będzie wynikiem zawiązania stosunku prawnego z Klientami;

* w ramach swoich działań, przeważnie już po otrzymaniu towaru przez Klientów, Wnioskodawca realizował będzie następujące czynności: informował Klientów o pełnej cenie towarów; udzielał Klientom niezbędnych informacji w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży; przeprowadzał i rozpoznawał postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru; ponosił odpowiedzialność tytułem rękojmi za wady towaru; ponosił odpowiedzialność za dostarczenie zamówienia towaru w terminie 45 dni od dnia zawarcia umowy; w przypadku braku zrealizowania dostawy w wyznaczonym terminie bądź niezgodnym z zamówieniem, Wnioskodawca albo zwróci Klientom całość kwoty za towar, albo zamówi ponownie towar od Sprzedawcy; przyjmował zwroty towarów, w sytuacji gdy Klienci będą chcieli odstąpić od umowy sprzedaży; dostarczać Klientom instrukcje użytkowania towaru oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim; prowadzić obsługę Klientów m.in. poprzez czat, pocztę elektroniczną.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności wypełniać będą znamiona handlu towarami. Przedmiotem nabycia przez Klientów będą towary oferowane na stronie internetowej Wnioskodawcy, który będzie posiadał władztwo ekonomiczne tych towarów i praktyczną możliwość dysponowania nimi jak właściciel. To Wnioskodawca będzie wyszukiwał i decydował jakie towary i za jaką cenę zostaną zaoferowane do sprzedaży na jego stronach internetowych. Klienci Wnioskodawcy nie będą mieli żadnego wpływu na wartość (cenę) kupowanego towaru, nie będą decydować też o wyborze oferty i podmiotu, od którego zamierzają nabyć towar. O wyborze Sprzedawcy oraz cenie wystawionego na własnych stronach internetowych towarów decydować będzie wyłącznie Wnioskodawca. Klienci nie będą podejmowali także decyzji o miejscu dostawy towarów, ponieważ to Wnioskodawca będzie określał je w momencie dokonywania zakupu od Sprzedawcy. Również Wnioskodawca będzie podmiotem odpowiedzialnym za udzielanie gwarancji tytułem rękojmi za wady towarów oraz przeprowadzanie i rozpoznawanie reklamacji towarów.

Tym samym wykonywane przez Wnioskodawcę czynności spełniać będą definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, dokonywaną na rzecz jego Klientów. W konsekwencji, w celu prawidłowego rozliczenia podatku przez Wnioskodawcę zastosowanie będą miały przepisy dotyczące dostawy towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy - przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy).

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy - przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 7 ustawy - przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.

Aby prawidłowo określić miejsce opodatkowania danej dostawy należy wskazać, gdzie znajduje się towar w momencie dostawy. Określenie miejsca dostawy w przypadku dostawy towarów między podatnikami z różnych państw jest szczególnie istotne, gdyż wskazuje państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana. Ważne również jest to, że podatek od towarów i usług jako podatek o charakterze terytorialnym, determinuje opodatkowanie w danym państwie tylko tych czynności, które zostały wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy - w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy - w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów (art. 22 ust. 4 ustawy).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie nabywał towary od Sprzedawców z krajów trzecich. Następnie Wnioskodawca dokona odpłatnej dostawy tych towarów na rzecz Klientów, zarówno osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak i przedsiębiorców. Przeważnie będą to podmioty posiadające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Towary będą transportowane bezpośrednio od Sprzedawcy do Klienta. Klient będzie informowany o wysyłce towarów z kraju spoza Unii Europejskiej.

Opisana powyżej transakcja dostawy towarów, będzie spełniała warunki do uznania jej za tzw. dostawę łańcuchową, w której występują trzy podmioty, a rozporządzanie towarem jak właściciel przechodzi pomiędzy pierwszym i drugim podatnikiem, jak również pomiędzy drugim i trzecim podatnikiem w łańcuchu, natomiast wydanie towarów następuje bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu.

W przedmiotowej sprawie istotne znaczenia ma to, który w kolejności z podmiotów stanie się podatnikiem z tytułu importu towarów. Wnioskodawca nie będzie występował jako importer towarów i nie będzie dokonywał opłat celnych. Nie będzie również występował jako przedstawiciel Klienta (bezpośredni lub pośredni). Wskazał, że wypełnienie formalności celnych związanych z importem towarów spoczywać będzie na Kliencie (ostatecznym odbiorcy) oraz Sprzedawcy (organizatorze transportu). Klient również dokona ewentualnych opłat z tytułu należnego cła i to on będzie podatnikiem z tytułu importu towarów. Klient jako trzeci w kolejności podmiot w łańcuchu dostaw i jednocześnie importer towarów, nabędzie przedmiotowe towary od Wnioskodawcy z tym, że towary trafią bezpośrednio z kraju trzeciego. Zatem uregulowania zawarte w art. 22 ust. 4 ustawy nie będą miały zastosowania. W takim przypadku transakcję dostawy przez Wnioskodawcę towarów na rzecz Klienta, który jest równocześnie importerem tych towarów, należy uznać - zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, a zatem na terytorium państwa trzeciego.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że dostawa towarów dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta nie będzie transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.