3063-ILPP1-3.4512.132.2016.2.PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2016 r. (data wpływu 28 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług cięcia, wygięcia oraz transportu blachy ze stali oraz w zakresie dokumentowania ww. usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług cięcia, wygięcia oraz transportu blachy ze stali oraz w zakresie dokumentowania ww. usług. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.) o informację dotyczącą profilu ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabywcami sprzedawanej przez Wnioskodawcę blachy ze stali są podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT. Wnioskodawca poinformował, że ww. dostawy towaru nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca sprzedaje towary w postaci blachy ze stali, wymienione w załączniku nr 11 ustawy o VAT. W niedalekiej przyszłości planuje dołączyć dodatkowe czynności cięcia, wygięcia oraz transportu towaru w postaci blachy ze stali do klienta.

Dodatkowo Wnioskodawca na fakturze sprzedaży będzie miał dwie pozycje:

Cała transakcja sprzedaży blachy wraz z cięciem, badaniem technicznym, transportem dokonywana będzie na podstawie jednej umowy i dokonywana na terenie Polski.

Wnioskodawca poinformował, że zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów, towar sprzedawany przez Wnioskodawcę, tj. blachy ze stali klasyfikuje się jako metalowe elementy stolarki budowlanej (25.12) oraz pozostałe wyroby gotowe metalowe gdzie indziej niesklasyfikowane (25.99).

Z zawartych przez Wnioskodawcę umów z nabywcami nie wynika, że cena towaru obejmuje również usługi cięcia, wygięcia i transportu.

Wnioskodawca poinformował, że dostawa towaru będzie elementem dominującym natomiast usługi cięcia, wygięcia i transportu będą miały charakter pomocniczy - uboczny do dostawy towaru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy koszty związane z czynnością cięcia, wygięcia oraz transportu blachy ze stali są opodatkowane podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT?

2. Czy koszt usług pomocniczych związanych z wygięciem, cięciem i transportem blachy ze stali mogą być ujęte na FV jako osobna pozycja?

Zdaniem Wnioskodawcy, odnosząc się do pierwszego pytania wyżej wykazanego, w porozumieniu z Krajową Informacją Podatkową, koszty te powinny być objęte podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Odnosząc się do drugiego pytania, po rozmowie z Krajową Informacją Podatkową, zdaniem Wnioskodawcy koszty związane z cięciem, wygięciem blachy mogą być ujęte na FV jako osobna pozycja. Jest to związane z przejrzystością faktur dla kontrahentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pod pojęciem sprzedaży - na mocy art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Według art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wynika, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy - w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Według art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do ust. 6 tego artykułu - podstawa opodatkowania obejmuje:

Powołany przepis art. 29a ust. 6 ustawy wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia stanowiącego podstawę opodatkowania, przy czym nie precyzuje w sposób szczegółowy jakie są to elementy i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów, którym dostawca obciążył nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania.

Zatem w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy koszty związane z czynnością cięcia, wygięcia oraz transportu blachy ze stali są opodatkowane podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie sprzedawał towary w postaci blachy ze stali, sklasyfikowane zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług jako metalowe elementy stolarki budowlanej (25.12) oraz pozostałe wyroby gotowe metalowe gdzie indziej niesklasyfikowane (25.99). Wnioskodawca planuje dołączyć dodatkowe czynności cięcia, wygięcia oraz transportu towaru do sprzedaży blachy ze stali. Cała transakcja sprzedaży blachy wraz z cięciem, badaniem technicznym, transportem dokonywana będzie na podstawie jednej umowy i dokonywana na terytorium Polski. Wnioskodawca wskazał, że dostawa towaru będzie elementem dominującym natomiast usługi cięcia, wygięcia i transportu będą miały charakter pomocniczy, uboczny do dostawy towaru.

W tym miejscu należy wskazać, że dla celów podatkowych złożone działania podatnika traktowane są - co do zasady - jako jednolita całość. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jako element czynności złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać bądź wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Przepisy ustawy nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jak jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze - co do zasady - dzieli los prawny świadczenia głównego.

W przypadkach świadczeń złożonych, jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji jest wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności mają charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja taka powinna być traktowana jako dostawa towarów.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym będziemy więc mieli do czynienia z jednym przedmiotem opodatkowania - jedną czynnością, tj. dostawą blachy ze stali, dla której podstawą opodatkowania będzie łączna wartość dostawy tej blachy, w tym jej cięcie, wygięcie oraz transport.

Reasumując, koszty związane z czynnością cięcia, wygięcia oraz transportu blachy ze stali nie będą mogły być uznane za samodzielny przedmiot transakcji, w związku z czym nie będzie można odrębnie ustalać sposobu opodatkowania przedmiotowych kosztów.

Zatem koszty związane z czynnością cięcia, wygięcia oraz transportu blachy ze stali nie mogą być opodatkowane podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy jako odrębne czynności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy koszt usług pomocniczych związanych z wygięciem, cięciem i transportem blachy ze stali mogą być ujęte na fakturze jako osobna pozycja.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast w myśl art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy - faktura powinna zawierać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Przechodząc do kwestii ujęcia opisanych świadczeń na fakturze wskazać należy, że w niniejszej sprawie przedmiotem dostawy - jak wyżej stwierdzono - będzie jedno świadczenie złożone w postaci dostawy towaru - blachy ze stali. Zatem całość zapłaty należnej z tytułu danego świadczenia złożonego powinna być udokumentowana wystawieniem faktury, w której w części zasadniczej przeznaczonej na wskazanie nazwy towaru lub usługi winna znaleźć się wyłącznie nazwa właściwa dotycząca dostawy danego towaru.

Faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe. Umieszczenie zatem na fakturze w części przeznaczonej na nazwę (rodzaj) towaru lub usługi kilku rożnych świadczeń może sugerować, że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych świadczeń, a nie jedno świadczenie. Powyższe natomiast skutkować może obowiązkiem zastosowania różnych stawek podatku dla wykazanych odrębnie czynności.

W sprawie objętej wnioskiem, jak wykazano powyżej, występuje jedno świadczenie (w postaci dostawy blachy ze stali), do wartości którego należy wliczyć koszty towarzyszące dostawie, takie jak koszty cięcia, wygięcie oraz transportu. Zatem z dokumentu poświadczającego dokonanie danej dostawy musi jednoznacznie wynikać, że przedmiotem transakcji będzie dostawa towaru, a nie dostawa towaru i innych usług.

Wobec powyższego, na fakturze dokumentującej taką sprzedaż - a precyzyjniej rzecz ujmując, w tej jej części, która odzwierciedla elementy obligatoryjne w świetle przepisów prawa - powinna widnieć tylko jedna pozycja - dostawa blachy ze stali. W pozycji tej - co należy wywodzić z treści art. 29a ust. 1 w zw. z ust. 6 ustawy - powinna być zsumowana wartość świadczenia głównego (dostawy towarów) oraz świadczeń pomocniczych (cięcie, wygięcie oraz transport).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca na fakturze sprzedaży będzie miał dwie pozycje:

Mając na uwadze powyższe, w przedmiotowej sprawie nieprawidłowy jest proponowany przez Wnioskodawcę sposób dokumentowania świadczenia złożonego, na które składa się dana dostawa towaru (jako świadczenie główne) oraz usługi cięcia, wygięcie oraz transportu (jako świadczenia pomocnicze), poprzez wyodrębnienie pozycji faktury obejmującej elementy składające się na dane świadczenie.

Odpowiadając na pytanie należy zatem stwierdzić, że koszty usług pomocniczych związanych z wygięciem, cięciem i transportem blachy ze stali nie mogą być ujęte na fakturze jako osobna pozycja.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to prawidłowości opodatkowania dostawy blachy ze stali z zastosowaniem mechanizmu "odwrotnego obciążenia".

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.