3063-ILPP1-2.4512.31.2017.2.PG - Prawo do odliczenia VAT w związku z działalnością gospodarczą w branży budownictwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2017 r. (data wpływu 26 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 marca 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktury dokumentującej dostawę towarów - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktury dokumentującej dostawę towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 marca 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w branży budownictwa, a także działalność w zakresie architektury i inżynierii oraz projektowania. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera z kontrahentami umowy, których przedmiotem są dwojakiego rodzaju czynności:

Zgodnie z postanowieniami umowy, za realizację każdej z wyżej wymienionych czynności przewidziane jest odrębne wynagrodzenie.

Spółka będzie nabywcą towarów a jednocześnie od tego samego dostawcy towaru będzie nabywała usługę budowlaną, która będzie jedną z usług określonych w załączniku nr 14 do Ustawy VAT. Kontrahenci Spółki będą podwykonawcami tych usług, a Spółka jako Generalny Wykonawca będzie te usługi nabywała od kontrahentów - podwykonawców. Dostawa towarów oraz wykonanie usługi zostanie potwierdzone wspólnym protokołem odbioru. Wtedy też, zgodnie z umową przeniesione zostanie prawo do dysponowania towarami jak właściciel na rzecz Spółki.

Stosunek wartości nabywanych towarów do wartości nabywanej usługi może być różny. Może być tak, że wartość towaru to będzie ponad 50%, a wartość usługi mniej niż 50%. Mogą to być wartości porównywalne po około 50%. Może być też tak, że wartość usługi będzie większa niż wartość nabywanego towaru.

Niezależnie jednak od ww. stosunku wartości towaru do wartości usługi, umowa między Spółką a kontrahentami będzie wyraźnie zastrzegała, że odrębnym przedmiotem zamawianego świadczenia jest dostawa towaru, a odrębnym przedmiotem jest zamawianie usługi związanej z wykonywaniem usług z załącznika nr 14 do Ustawy VAT, które to usługi będą dotyczyły np. czynności montażu tego zakupionego od kontrahenta towaru.

Natomiast w piśmie z dnia 3 marca 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.), będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wskazał, że towarami nabywanymi przez Wnioskodawcę, będą:

a. Materiały instalacyjne, tj.:

o Rury, kształtki, łączniki PVC;

o Zawory kulowe;

o Rury stalowe;

o Kręgi betonowe;

o Studnie monolityczne;

b. Materiały budowlane, tj.:

o Cegła pełna, dziurawka;

o Bloczki Silkatowe;

o Nadproża I (...);

o Płyty stropowe;

o Zaprawa cementowa;

o Zaprawy Murarskie;

o Zaprawy klejowe, fugi;

o Gładzie szpachlowe, tynki;

c. Sucha zabudowa, tj.:

o Profile - sucha zabudowa;

o Akcesoria montażowe;

o Elementy dekoracyjne GK;

o Drzwiczki rewizyjne;

o Masy wykończeniowe;

d. Materiały systemu dociepleń, tj.:

o Styropian, wełna mineralna;

o Siatka PCV systemu dociepleń;

o Narożniki aluminiowe;

o Narożniki aluminiowe z siatką PVC;

o Listwy cokołowe;

o Tynki, podkłady;

e. Stal zbrojeniowa, tj.:

o Pręty proste;

o Siatki zbrojące;

o Stal zbrojeniowa;

f. Masy uszczelniające, tj.:

o Silikony;

o Uszczelniacze akrylowe;

o Masy bitumiczne płynne;

o Masy bitumiczne stałe;

o Zaprawy wodoszczelne;

g. Maty zabezpieczające, tj.:

o Folia czarna budowlana;

o Folia paroprzepuszczalna;

o Maty izolacyjne PVC;

h. Materiały izolacyjne, tj.:

o Wełna mineralna;

o Wełna szklana;

o Styropian;

o Płyta X (...).

Ponadto w piśmie tym Wnioskodawca poinformował, że faktura dokumentująca dostawę towarów jest/będzie wystawiona na Wnioskodawcę oraz towary nabywane przez Wnioskodawcę są/będą wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z nabywaniem towarów w okolicznościach opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nabywaniem towarów w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług został wymieniony w art. 5 ust. 1 Ustawy VAT. I tak, za czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem uznaje się:

Powyższe oznacza, że podatnicy wykonujący działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, tak jak ma to miejsce w przypadku Spółki, mają prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanymi zakupami. Wyjątki od tej zasady zostały określone w art. 88 Ustawy VAT.

Ustawa VAT określa również możliwość odliczenia podatku naliczonego przez podatników, którzy dokonują nabyć określonych towarów bądź usług i są zobowiązani do rozliczenia z tego tytułu podatku na zasadach tzw. odwrotnego obciążenia. Taki obowiązek, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 dotyczy osób prawnych nabywających usługi wymienione w załączniku nr 14 do Ustawy VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W takim przypadku, dla nabywcy usługi, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a Ustawy VAT, podatek należny stanowi również podlegający odliczeniu podatek naliczony.

Należy jednak podkreślić, że obowiązek rozliczenia podatku na zasadach odwrotnego obciążenia dotyczy tylko i wyłącznie nabycia towarów i usług, które wprost zostały wskazane w art. 17 Ustawy VAT bądź poprzez odniesienie się do załączników do tej Ustawy.

Odnosząc się do powyższego należy wyjaśnić, że mechanizm "odwrotnego obciążenia" podatkiem VAT stanowi odstępstwo od generalnej zasady wyrażonej w art. 193 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz.U.UE.L2006.347.1; dalej: Dyrektywa (zgodnie z którym osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług) i przenosi obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego ze sprzedającego na nabywcę.

Podstawą dla zastosowania tego szczególnego środka jest art. 199-199a Dyrektywy. W art. 199 ust. 1 oraz art. 199a ust. 1 Dyrektywy zawarty został zamknięty katalog transakcji, w odniesieniu do których państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik podatku od towarów i usług - odbiorca towarów i usług będących przedmiotem tych transakcji, wśród których wymieniono dostawy prac budowlanych, w tym prac obejmujących naprawę, porządkowanie, konserwację, przebudowę i rozbiórkę nieruchomości, jak również odbiór robót budowlanych uznawany za dostawę towarów na podstawie art. 14 ust. 3; (art. 199 ust. 1 lit. a Dyrektywy). Do decyzji państw członkowskich Unii Europejskiej pozostawiono zarówno ewentualne zaimplementowanie tego mechanizmu na grunt krajowych regulacji, jak również kwestię, które spośród enumeratywnie wskazanych w Dyrektywie towarów i usług zostaną nim objęte.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa towarów oraz świadczenie usług dokonywane z zastosowaniem "odwrotnego obciążenia" jest wyjątkowym mechanizmem wprowadzonym do systemu prawnopodatkowego w określonym celu i pod określonymi warunkami, które nie dotyczą dostaw innych towarów i świadczenia innych usług nieobjętych procedurą "odwrotnego obciążenia". Tym samym podatek VAT od wszelkich pozostałych dostaw towarów oraz usług powinien być rozliczany przez dostawcę towarów bądź usługodawcę.

Ponadto biorąc pod uwagę przytoczone regulacje należy zauważyć, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Także orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, za zasadę przewodnią przyjmuje, że każde świadczenie powinno być uznawane za odrębne i niezależne, zgodnie z Dyrektywą, a wcześniej Szóstą Dyrektywą Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U.UE.L 145 z późn. zm.). Podstawową zasadę odrębności i niezależności świadczeń Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wywodzi z art. 2 Dyrektywy. W tym kontekście - zdaniem TSUE - tylko w pewnych okolicznościach odrębne świadczenia można uznać za jednolitą czynność.

Przykładowo w wyroku z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Ministero dell'Economia e delle Finanze vs. Part Service Srl ETS stwierdził: "(...) gdy czynność obejmuje kilka świadczeń powstaje pytanie, czy należy ją uważać za jednolitą czynność, czy też kilka odrębnych i niezależnych świadczeń, które należy oceniać oddzielnie. Kwestia ta ma szczególne znaczenie z punktu widzenia podatku VAT, w szczególności dla zastosowania stawek opodatkowania lub przepisów dotyczących zwolnień przewidzianych przez szóstą dyrektywę (zob. wyroki: z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 CPP oraz z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank). W tym zakresie z jej art. 2 wynika, że każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne (zob. ww. wyroki w sprawach CPP, pkt 29, oraz Levob Verzekeringen i OV Bank, pkt 20)". Podobnie orzekł w wyroku z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro vs. Finanćni reditelstvi v Usti nad Labem.

Zdaniem TSUE "chociaż usługi sprzątania części wspólnych budynku towarzyszą korzystaniu z najętego dobra, to nie muszą być objęte zakresem pojęcia najmu w rozumieniu art. 13 część B lit. b VI dyrektywy. Ponadto, skoro najem mieszkań oraz sprzątanie części wspólnych budynku mogą być, w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, wzajemnie rozdzielone, to nie można uznać, że stanowią jedno świadczenie w rozumieniu orzecznictwa Trybunału".

W ocenie Spółki, nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostają również regulacje ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.); (dalej: k.c.). Zgodnie z art. 3531 Ustawy k.c., strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Wskazany przepis stanowi obowiązującą w Polsce zasadę swobody zawierania umów oraz kształtowania jej postanowień. Oznacza to, że strony co do zasady mają dowolność w zawieraniu i określaniu postanowień zawieranych umów.

W ocenie Spółki, powyższe okoliczności mają bardzo istotne znaczenie i przesądzają o tym, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawy towarów, które będą przez Spółkę nabywane w związku z prowadzoną działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Niewątpliwie Spółka prowadzi bowiem taką działalność. Ponadto nabywane na podstawie zawartej umowy towary oraz usługi stanowią odrębny przedmiot umowy i zamówienia. Tym samym intencją stron wyrażoną w umowie, zgodnie z obowiązującą w Polsce zasadą swobody kształtowania postanowień umów, były dwie odrębne czynności: dostawa towarów oraz świadczenie usługi. Jednocześnie, skoro towary będące przedmiotem dostawy nie zostały wskazane wprost w art. 17 Ustawy VAT oraz wskazanych tam załącznikach, to nie ma podstaw aby do dokonywanych dostaw zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia i tym samym zobowiązać Spółkę do rozliczenia podatku należnego i naliczonego.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Dodatkowo stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i b ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym prawo to nie przysługuje - nawet gdy określone wcześniej warunki są spełnione - w sytuacji wystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Dodatkowo podkreślić należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży budownictwa, a także działalność w zakresie architektury i inżynierii oraz projektowania. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera z kontrahentami umowy, których przedmiotem są dwojakiego rodzaju czynności: dostawa poszczególnych towarów oraz usługa budowlana sklasyfikowana w zał. nr 14 do ustawy. Zgodnie z postanowieniami umowy, za realizację każdej z wyżej wymienionych czynności przewidziane jest odrębne wynagrodzenie. Spółka będzie nabywcą towarów a jednocześnie od tego samego dostawcy towaru będzie nabywała usługę budowlaną, która będzie jedną z usług określonych w załączniku nr 14 do ustawy. Kontrahenci Spółki będą podwykonawcami tych usług, a Spółka jako Generalny Wykonawca będzie te usługi nabywała od kontrahentów - podwykonawców. Dostawa towarów oraz wykonanie usługi zostanie potwierdzone wspólnym protokołem odbioru. Wtedy też, zgodnie z umową przeniesione zostanie prawo do dysponowania towarami jak właściciel na rzecz Spółki. Stosunek wartości nabywanych towarów do wartości nabywanej usługi może być różny. Może być tak, że wartość towaru to będzie ponad 50%, a wartość usługi mniej niż 50%. Mogą to być wartości porównywalne po około 50%. Może być też tak, że wartość usługi będzie większa niż wartość nabywanego towaru. Niezależnie jednak od ww. stosunku wartości towaru do wartości usługi, umowa między Spółką a kontrahentami będzie wyraźnie zastrzegała, że odrębnym przedmiotem zamawianego świadczenia jest dostawa towaru, a odrębnym przedmiotem jest zamawianie usługi związanej z wykonywaniem usług z załącznika nr 14 do ustawy, które to usługi będą dotyczyły np. czynności montażu tego zakupionego od kontrahenta towaru.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że faktura dokumentująca dostawę towarów jest/będzie wystawiona na Wnioskodawcę oraz towary nabywane przez Wnioskodawcę są/będą wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące tego, czy w związku z nabywaniem towarów w okolicznościach opisanych powyżej będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę towarów.

W celu rozwiania powyższych wątpliwości w pierwszej kolejności trzeba wskazać, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Zatem, biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wprowadzony z dniem 1 stycznia 2017 r. mechanizm "odwrotnego obciążenia" podatkiem VAT dotyczy tylko i wyłącznie usług budowlanych i to tych, które są wymienione w załączniku nr 14 do ustawy. Zatem zasada ta nie dotyczy sytuacji, w której przedmiotem dostawy są materiały budowlane, czyli towary a nie usługi.

Jak oświadczył Wnioskodawca zawiera on umowy ze swoimi kontrahentami, których przedmiotem jest zarówno dostawa poszczególnych towarów jak i usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy. Zgodnie z postanowieniami umowy, za realizację każdej w ww. czynności przewidziane jest odrębne wynagrodzenie. Ponadto - co istotne w sprawie - zawarta umowa wyraźnie zastrzega, że odrębnym przedmiotem zamawianego świadczenia jest dostawa towaru, a odrębnym przedmiotem jest zamawianie usługi.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), zwana dalej Kodeks cywilny. Zasada swobody umów zapisana jest w art. 353¹ Kodeksu cywilnego, w świetle którego strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Przechodząc do prawa do odliczenia podatku z faktury, która dokumentuje nabycie przez Wnioskodawcę towaru, należy stwierdzić, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku powyższe warunki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione, bowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT oraz nabywane towary są/będą wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto faktura dokumentująca dostawę towarów jest/będzie wystawiona na Wnioskodawcę.

Reasumując, w związku z nabywaniem towarów w okolicznościach opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę towarów.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Ponadto, należy wskazać, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku - pytań sformułowanych na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.