3063-ILPP1-2.4512.204.2016.2.AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2016 r. (data wpływu 30 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2017 r. (data wpływu 27 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży opisanego majątku za czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży opisanego majątku za czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 stycznia 2017 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, przeformułowanie zadanego pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, i posiada NIP. Postanowieniem Sądu Rejonowego ds. Upadłościowych i Naprawczych z dnia 23 listopada 2015 r. ogłoszono upadłość Wnioskodawcy. W związku z ogłoszeniem upadłości Wnioskodawcy działający na jego rachunek Syndyk Masy Upadłości, zgodnie z wymogami Prawa Upadłościowego i Naprawczego, sporządził opis i oszacowanie składników masy upadłości.

Głównym składnikiem upadłości jest nieruchomość o pow. 201 367 ha, tj. grunty zabudowane budynkami przemysłowymi, torami kolejowymi, drogami wewnętrznymi. Dla powyższej nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgi wieczyste, właścicielem przedmiotowego gruntu jest Skarb Państwa, natomiast użytkownikiem wieczystym gruntu działek oraz związanego z nim prawa własności nieruchomości budynkowych, tj. nieruchomości zabudowanych budynkami hal produkcyjno-magazynowych z częścią socjalno-biurową, budynkami produkcyjno-magazynowymi, halą napraw, budynkiem klubu zakładowego, jest Upadła spółka - Sp. z o.o. "w upadłości likwidacyjnej".

Ze sporządzonego przy udziale biegłego rzeczoznawcy opisu i oszacowania nieruchomości Upadłego wynika, że wartość rynkowa nieruchomości gruntowej niezabudowanej wynosi 241 480 339 zł. Wartość rynkowa nieruchomości dla wymuszonej sprzedaży wynosi 169 036 237 zł. Dla określenia wartości rynkowej gruntu zastosowano podejście porównawcze. Natomiast wartość kosztów obiektów określona została przy użyciu techniki wskaźnikowej.

Dowód: Złożony do akt postępowania upadłościowego opis i oszacowanie nieruchomości Upadłego - wyciąg.

Sp. z o.o. do momentu ogłoszenia upadłości nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej.

Celem utworzenia i funkcjonowania Spółki było bowiem doprowadzenie do sprzedaży omawianych nieruchomości. W dniu 18 października 2007 r. S.A. - w ramach koniecznej restrukturyzacji organizacyjnej - utworzyła spółkę celową (spółka córka) pod nazwą Sp. z o.o., przenosząc prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, o których mowa powyżej.

Dowód: Umowa przeniesienia własności z dnia 18 października 2007 r.

Celem zawartej umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności było m.in. zarządzanie przez Upadłą spółkę nieruchomościami, stanowiącymi prawo wieczystego użytkowania. Wszystkie grunty, budynki i urządzenia stanowią przedmiot umowy dzierżawy. Wydzierżawiający - Sp. z o.o. (ob. w upadłości likwidacyjnej) oddał Dzierżawcy - S.A. przedmiotową nieruchomość w dzierżawę na czas nieokreślony, celem wykorzystania przez Dzierżawcę przedmiotowej nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (produkcja szynobusów, modernizowanie lokomotyw, naprawy rewizyjne, główne i awaryjne lokomotyw, produkcja i naprawa wózków tłocznych, wynajem pomieszczeń biurowych, magazynów produkcyjnych i inne).

Dowód: Umowa dzierżawy z dnia 18 października 2007 r.

W związku z objęciem zarządu nad majątkiem upadłego, Syndyk zgodnie z dyspozycją art. 109 p.u.i.n., złożył na ręce Sędziego - Komisarza - wniosek o wyrażenie zgody na wypowiedzenie przedmiotowej umowy dzierżawy. Obecnie Syndyk oczekuje na orzeczenie w przedmiotowej kwestii.

Po ogłoszeniu upadłości, Syndyk również nie prowadził działalności, gdyż - zgodnie z przepisami prawa upadłościowego i naprawczego - celem postępowania jest zaspokojenie roszczeń wierzycieli ze środków uzyskanych w wyniku likwidacji masy upadłości.

W najbliższym czasie Syndyk zamierza sprzedać majątek masy upadłości - nieruchomość Upadłej spółki - w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa Upadłego.

W ramach zorganizowanego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych na potrzeby postępowania upadłościowego w celu likwidacji majątku upadłego, w myśl art. 318 p.u.i.n., Syndyk Masy Upadłości wyodrębnił zorganizowaną część przedsiębiorstwa Upadłego.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, będąca przedmiotem sprzedaży, stanowi zespół składników wyodrębnionych finansowo.

Przedmiotem sprzedaży przez Syndyka będą nieruchomości gruntowe, o których mowa powyżej, tj. działki będące w użytkowaniu wieczystym i związane z nimi prawa własności nieruchomości budynkowych (budynki hal produkcyjno-magazynowych z częścią socjalno-biurową, budynki produkcyjno-magazynowe, hala napraw, budynek klubu zakładowego) oraz pozostały majątek masy upadłości znajdujący się w nieruchomościach.

Z uwagi na specyfikę sprzedaży (sprzedaż w trybie postępowania upadłościowego) z zorganizowanej części przedsiębiorstwa upadłego wyłączone zostaną dokumenty dotyczące ewidencji księgowej, dokumenty handlowe, wszystkie należności oraz ewentualne roszczenia odszkodowawcze wobec dzierżawców.

Kupujący po zakupie zorganizowanej części przedsiębiorstwa przejmie umowy zawarte z dostawcami mediów, a także inne zobowiązania związane z zabezpieczeniem i ubezpieczeniem oraz porządkowaniem terenu i inne obowiązki. Przejmie również obowiązek odprowadzania opłat za wieczyste użytkowanie gruntów i podatek od nieruchomości. Zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie posiadała możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązania, realizując swoje zadania gospodarcze, w ramach prowadzonej działalności. Będzie mogła stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Jednakże niezależnie od powyższego Syndyk podnosi, że wskazana nieruchomość nie jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i do chwili obecnej nie przystąpiono do jego opracowania. Dla wskazanego terenu sporządzana jest obecnie analiza zasadności przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta. Zgodnie z art. 154 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, "w przypadku braku planu miejscowego, przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu". Według Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przyjętego uchwałą Rady Miasta z dnia 23 września 2014 r. przedmiotowe działki leżą na terenach oznaczonych jako obszar city, teren zabudowy mieszkaniowej lub usługowej.

W uzupełnieniu z dnia 25 stycznia 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych będzie wyodrębniony na płaszczyźnie organizacyjnej. Przedmiotem transakcji są wszystkie składniki związane z prowadzeniem działalności przez dotychczasowego Dzierżawcę - S.A., co więcej, przedmiotem transakcji są też inne składniki majątkowe istotowo związane z działalnością gospodarczą Dzierżawcy, w tym zobowiązania wobec dostawców mediów, a także inne zobowiązania związane z zabezpieczeniem i ubezpieczeniem oraz porządkowaniem terenu i inne obowiązki.

2. Przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych będzie wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej. W opisanym zdarzeniu przyszłym zbywana przez Upadłego - Wnioskodawcę - zorganizowana cześć przedsiębiorstwa byłaby w stanie bez dokonywania istotnych zmian i uzupełnień, samodzielnie funkcjonować na rynku. Zbywane składniki majątkowe umożliwiają nabywcy podjęcie działalności gospodarczej, w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Przedmiot planowej transakcji będzie zatem zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, której co prawda nigdy nie prowadził Upadły, ale która przymiot ten obecnie już posiada, albowiem majątek ten jest podstawą do prowadzenia działalności przez Dzierżawcę - S.A. Oznacza to, że składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa są wystarczające do prowadzenia działalności gospodarczej.

3. Przedmiotem sprzedaży przedsiębiorstwa będą nieruchomości gruntowe, tj. działki będące w użytkowaniu wieczystym i związane z nimi prawa własności nieruchomości budynkowych (budynki hal produkcyjno-magazynowych z częścią socjalno-biurową, budynki produkcyjno-magazynowe, hala napraw, budynek klubu zakładowego) oraz pozostały majątek masy upadłości znajdujący się w nieruchomościach.

Zgodnie z zapisami art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W świetle zapisów art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W przypadku sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez Syndyka, zobowiązania opisane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT nie mogą wystąpić, ponieważ zgodnie z przepisami ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze, zobowiązania upadłego zostaną wpisane i uznane na listę wierzytelności.

Wnioskodawca wskazał, że w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 815/11 (LEX nr 1126140) stwierdzono, że: "przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT dotyczy przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, a więc składników rzeczowych i innych stanowiących łącznie przedsiębiorstwo lub jego część. Biorąc zaś pod uwagę, że opodatkowaniem VAT podlega działalność gospodarcza to przenoszony majątek winien służyć właśnie tej działalności. Wobec tego uznać należy, że decydujące znaczenie przy określaniu zakresu przedmiotowego omawianego przepisu ma element funkcjonalny (...). Ta konstatacja prowadzi do wniosku, że wyłączenie spod działania ustawy o VAT dotyczy także takiej części majątku, której przydatność do prowadzenia działalności gospodarczej wynika nie tyle z rodzaju składających się na nią elementów, ile z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, charakterystycznego dla zakładu, oddziału. Zatem w kontekście uregulowań wspólnotowych, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienie zobowiązań (długów, wierzytelności) jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług".

4. Przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań. Zbywane składniki majątkowe umożliwiają nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Prowadzenie działalności przez wydzieloną część przedsiębiorstwa nie będzie wymagać udziału pozostałych struktur upadłego co potwierdza fakt, że przedstawiony majątek jest już podstawą do prowadzenia działalności przez obecnego Dzierżawcę - S.A. Po ogłoszeniu upadłości, Syndyk nie prowadził działalności, gdyż zgodnie z przepisami prawa upadłościowego i naprawczego celem postępowania jest zaspokojenie roszczeń wierzycieli ze środków uzyskanych w wyniku likwidacji masy upadłości. Jednakże omawiana zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi nadal przedmiot umowy dzierżawy, a Dzierżawca - S.A. wykorzystuje przedmiotową nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

5. Po sprzedaży majątku na rzecz kupującego będzie on mógł prowadzić przedsiębiorstwo samodzielnie realizując zadania gospodarcze. Syndyk nie potrafi odpowiedzieć na pytanie czy kupujący będzie nadal kontynuował działalność, czy zamierza przeznaczyć składniki na inne cele, albowiem proces sprzedaży nieruchomości Upadłego rozpocznie się dopiero po utworzeniu przez Syndyka Regulaminu sprzedaży, w oparciu m.in. o uzyskaną - na podstawie przedmiotowego wniosku - indywidulaną interpretację oraz po uchwaleniu koncepcji planistycznej przez Miasto w sprawie zagospodarowania terenów, do których należy również omawiany teren Upadłej Spółki. Warto też wskazać, że z żadnego przepisu nie wynika, iż działalność nabywcy ma być rodzajowo tożsama z działalnością zbywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na dzień dzisiejszy według Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przyjętego uchwałą Rady Miasta z dnia 23 września 2014 r. przedmiotowe działki leżą na terenach oznaczonych jako obszar city, teren zabudowy mieszkaniowej lub usługowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż dokonana przez Syndyka - w toku postępowania upadłościowego - której przedmiotem jest opisany wyżej majątek, przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, stanowić będzie sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc będzie transakcją, do której przepisy tej ustawy nie będą miały zastosowania z uwagi na:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W przypadku sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez Syndyka, zobowiązania opisane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT nie mogą wystąpić, ponieważ - zgodnie z przepisami ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze - zobowiązania upadłego zostają uznane i wpisane na listę wierzytelności. W ocenie Syndyka, pozostałe warunki określone ustawą zostaną spełnione, ponieważ w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wejdzie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, który samodzielnie będzie mógł realizować zadania gospodarcze, tj. nieruchomości - prawo użytkowania wieczystego działek oraz związanego z nim prawa własności nieruchomości budynkowych, tj. budynków biurowych, budynków produkcyjno-magazynowych z częścią socjalno-biurową, budynków produkcyjno-magazynowych, halą napraw, budynku klubu zakładowego. Kupujący przejmie także umowy zawarte z dostawcami mediów, obowiązek odprowadzania opłat za użytkowanie gruntów, podatek od nieruchomości. Na kupującego przejdą także inne umowy m.in. związane z ochroną obiektu.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa upadłego posiada pełną zdolność do działania gospodarczego, o czym świadczy fakt, że do chwili obecnej - na mocy obowiązującej Upadłego ze Spółką Akcyjną umową dzierżawy, na terenie nieruchomości Upadłego prowadzona jest działalność gospodarcza.

Podsumowując, w ocenie Syndyka, część przedsiębiorstwa, która ma być przedmiotem sprzedaży w toku postępowania upadłościowego jest wyodrębniona organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo, a ponadto będzie mogła stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze. W związku z powyższym, planowana przez Syndyka transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ramach postępowania upadłościowego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport) itp.

Wyłączenie stosowania ustawy przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

W ocenie tut. Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-497/01 Zita Modes Sarl przeciwko Administration de I'enregistrement et des domaines.

W wyroku tym Trybunał zwrócił uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa. Przypomnieć też należy, że z żadnego przepisu nie wynika, że działalność nabywcy ma być rodzajowo tożsama z działalnością zbywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem w oparciu o otrzymany zespół składników stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa nabywca ma mieć potencjalną możliwość prowadzenia działalności gospodarczej takiej samej lub innej.

Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów. Zatem warunkiem wyłączenia spod działania ustawy zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jest kontynuacja działalności przez nabywcę.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Z powyższego należy wywieść, że fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w upadłości likwidacyjnej jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, i posiada NIP. Syndyk Masy Upadłości, zgodnie z wymogami prawa upadłościowego i naprawczego, sporządził opis i oszacowanie składników masy upadłości.

Głównym składnikiem upadłości jest nieruchomość, tj. grunty zabudowane budynkami przemysłowymi, torami kolejowymi, drogami wewnętrznymi, właścicielem przedmiotowego gruntu jest Skarb Państwa, natomiast użytkownikiem wieczystym gruntu działek oraz związanego z nim prawa własności nieruchomości budynkowych jest Wnioskodawca.

Zainteresowany do momentu ogłoszenia upadłości nie prowadził żadnej działalności gospodarczej. Wszystkie grunty, budynki i urządzenia Upadłego stanowią przedmiot umowy dzierżawy. W związku z tym, Syndyk złożył na ręce Sędziego wniosek o wyrażenie zgody na wypowiedzenie przedmiotowej umowy dzierżawy.

Po ogłoszeniu upadłości, Syndyk również nie prowadził działalności, gdyż - zgodnie z przepisami prawa upadłościowego i naprawczego - celem postępowania jest zaspokojenie roszczeń wierzycieli ze środków uzyskanych w wyniku likwidacji masy upadłości.

W najbliższym czasie Syndyk zamierza sprzedać majątek masy upadłości - nieruchomość Upadłej Spółki - w postaci wyodrębnionej, na podstawie art. 318 p.u.i.n., zorganizowanej części przedsiębiorstwa Upadłego. Przedmiotem sprzedaży przez Syndyka będą nieruchomości gruntowe, tj. działki będące w użytkowaniu wieczystym i związane z nimi prawa własności nieruchomości budynkowych (budynki hal produkcyjno-magazynowych z częścią socjalno-biurową, budynki produkcyjno-magazynowe, hala napraw, budynek klubu zakładowego) oraz pozostały majątek masy upadłości znajdujący się w nieruchomościach.

Wnioskodawca wskazał, że składniki majątku, będące przedmiotem sprzedaży, stanowią zespół składników wyodrębnionych finansowo.

Z uwagi na specyfikę sprzedaży (sprzedaż w trybie postępowania upadłościowego) z zorganizowanej części przedsiębiorstwa upadłego wyłączone zostaną dokumenty dotyczące ewidencji księgowej, dokumenty handlowe, wszystkie należności oraz ewentualne roszczenia odszkodowawcze wobec dzierżawców.

Kupujący po zakupie zorganizowanej części przedsiębiorstwa przejmie obowiązek odprowadzania opłat za wieczyste użytkowanie gruntów i podatek od nieruchomości. Zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie posiadała możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązania, realizując swoje zadania gospodarcze, w ramach prowadzonej działalności. Będzie mogła stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Ponadto przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych będzie wyodrębniony na płaszczyźnie organizacyjnej. Przedmiotem transakcji są wszystkie składniki związane z prowadzeniem działalności przez dotychczasowego Dzierżawcę, co więcej, przedmiotem transakcji są też inne składniki majątkowe istotowo związane z działalnością gospodarczą Dzierżawcy, w tym zobowiązania wobec dostawców mediów, a także inne zobowiązania związane z zabezpieczeniem i ubezpieczeniem oraz porządkowaniem terenu i inne obowiązki.

Przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych będzie także wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej. Zbywana przez Upadłego zorganizowana cześć przedsiębiorstwa byłaby w stanie bez dokonywania istotnych zmian i uzupełnień, samodzielnie funkcjonować na rynku. Zbywane składniki majątkowe umożliwiają nabywcy podjęcie działalności gospodarczej, w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Przedmiot planowej transakcji będzie zatem zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, której co prawda nigdy nie prowadził Upadły, ale która przymiot ten obecnie już posiada, albowiem majątek ten jest podstawą do prowadzenia działalności przez Dzierżawcę. Oznacza to, że składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa są wystarczające do prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez Syndyka, zobowiązania opisane w art. 2 pkt 27e ustawy nie mogą wystąpić, ponieważ zgodnie z przepisami ustawy prawo upadłościowe i naprawcze, zobowiązania upadłego zostaną wpisane i uznane na listę wierzytelności.

Zatem przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań. Zbywane składniki majątkowe umożliwiają nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Prowadzenie działalności przez wydzieloną część przedsiębiorstwa nie będzie wymagać udziału pozostałych struktur Upadłego co potwierdza fakt, że przedstawiony majątek jest już podstawą do prowadzenia działalności przez obecnego Dzierżawcę.

Po sprzedaży majątku na rzecz kupującego będzie on mógł prowadzić przedsiębiorstwo samodzielnie realizując zadania gospodarcze. Syndyk nie potrafi odpowiedzieć na pytanie czy kupujący będzie nadal kontynuował działalność, czy zamierza przeznaczyć składniki na inne cele, albowiem proces sprzedaży nieruchomości Upadłego rozpocznie się dopiero po utworzeniu przez Syndyka Regulaminu sprzedaży, w oparciu m.in. o uzyskaną indywidulaną interpretację oraz po uchwaleniu koncepcji planistycznej przez Miasto w sprawie zagospodarowania terenów, do których należy również omawiany teren Upadłej Spółki.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy sprzedaż - w toku postępowania upadłościowego - majątku będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa i przepisy ustawy dla ww. czynności nie będą miały zastosowania.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przedsiębiorstwem będącym w upadłości, zatem zasadnym jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 2171, z późn. zm.), dalej Prawo upadłościowe.

W myśl art. 306 Prawa upadłościowego, po ogłoszeniu upadłości, syndyk niezwłocznie przystępuje do spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości oraz sporządzenia planu likwidacyjnego. Syndyk składa sędziemu-komisarzowi spis inwentarza wraz z planem likwidacyjnym w terminie trzydziestu dni od dnia ogłoszenia upadłości. Plan likwidacyjny określa proponowane sposoby sprzedaży składników majątku upadłego, w szczególności sprzedaży przedsiębiorstwa, termin sprzedaży, preliminarz wydatków oraz ekonomiczne uzasadnienie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 307 ust. 1 Prawa upadłościowego, na podstawie spisu inwentarza i innych dokumentów upadłego oraz oszacowania syndyk sporządza sprawozdanie finansowe na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości i niezwłocznie przedkłada je sędziemu-komisarzowi.

Stosownie do art. 308 ust. 1 Prawa upadłościowego, po sporządzeniu spisu inwentarza i sprawozdania finansowego albo po złożeniu pisemnego sprawozdania ogólnego syndyk przeprowadza likwidację masy upadłości.

Na podstawie art. 311 ust. 1 Prawa upadłościowego, likwidacji masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż z wolnej ręki lub w drodze przetargu lub aukcji przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, nieruchomości i ruchomości, wierzytelności oraz innych praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych.

Stosownie do brzmienia art. 313 ust. 1 Prawa upadłościowego, sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Nabywca składników masy upadłości nie odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego, także powstałe po ogłoszeniu upadłości.

Jak stanowi art. 316 ust. 1 Prawa upadłościowego, przedsiębiorstwo upadłego powinno być sprzedane jako całość, chyba że nie jest to możliwe.

W myśl art. 316 ust. 2 Prawa upadłościowego, sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego może być, po wyrażeniu zgody przez sędziego-komisarza, poprzedzona umową dzierżawy na czas określony z prawem pierwokupu, jeżeli przemawiają za tym względy ekonomiczne.

Na nabywcę przedsiębiorstwa upadłego przechodzą wszelkie koncesje, zezwolenia, licencje i ulgi, które zostały udzielone upadłemu, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej (art. 317 ust. 1 Prawa upadłościowego).

Według regulacji art. 318 ust. 1 Prawa upadłościowego, jeżeli sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego jako całości nie jest możliwa ze względów ekonomicznych lub innych przyczyn, można sprzedać zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące jest zatem to, aby w zbywanym majątku zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający prowadzenie określonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie uregulowania wspólnotowe oraz powyższe orzecznictwo TSUE dowodzą, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ, jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której z czynności zbycia składników majątkowych - w trybie postępowania upadłościowego - wyłączone zostaną dokumenty dotyczące ewidencji księgowej, dokumenty handlowe, wszystkie należności oraz ewentualne roszczenia odszkodowawcze wobec dzierżawców.

W związku z powyższym należy wskazać, że wyłączenie ze sprzedaży ww. składników - z uwagi na specyfikę postępowania upadłościowego - nie będzie miało jednak żadnego negatywnego wpływu na potencjalną zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę. Jak wynika z opisu sprawy będący przedmiotem dostawy zespół składników majątkowych będzie - jak zaznaczył Wnioskodawca - wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań. Zbywane składniki majątkowe umożliwiają bowiem nabywcy podjęcie działalności gospodarczej, w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Przedmiot planowej transakcji będzie zatem zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, której co prawda nigdy nie prowadził Upadły, ale która przymiot ten obecnie już posiada, albowiem majątek ten jest podstawą do prowadzenia działalności przez Dzierżawcę. Oznacza to, że składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa są wystarczające do prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę.

W konsekwencji, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego wskazujący, że część przedsiębiorstwa, tj. działki będące w użytkowaniu wieczystym i związane z nimi prawa własności nieruchomości budynkowych (budynki hal produkcyjno-magazynowych z częścią socjalno-biurową, budynki produkcyjno-magazynowe, hala napraw, budynek klubu zakładowego) oraz pozostały majątek masy upadłości znajdujący się w nieruchomościach, jest wydzielona pod względem finansowym, funkcjonalnym oraz organizacyjnym z całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczony do prowadzenia odrębnej i samodzielnej działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że w tej sytuacji zostanie spełniona definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, transakcja sprzedaży opisanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie nabytego majątku będzie kontynuował działalność gospodarczą.

W niniejszej sprawie tut. Organ informuje, że nie ma wymogu aby nabywca kontynuował dokładnie określoną co do rodzaju działalność gospodarczą, którą uprzednio - w oparciu o ten sam zespół składników majątkowych - prowadził zbywca.

Podsumowując, sprzedaż dokonana przez Syndyka - w toku postępowania upadłościowego - której przedmiotem będzie opisany wyżej majątek, będzie stanowiła dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a więc będzie transakcją wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Nadmienia się, że zgodnie z powołanym wyżej art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z dołączonych do niego dokumentów. W związku z tym załączone przez Wnioskodawcę do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.