3063-ILPP1-2.4512.201.2016.2.JO - Opodatkowanie podatkiem VAT opłat pobieranych przez Wnioskodawcę za udział w imprezach sportowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2016 r. (data wpływu 28 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT opłat pobieranych przez Wnioskodawcę za udział w imprezach sportowych - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT opłat pobieranych przez Wnioskodawcę za udział w imprezach sportowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 stycznia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą polegającą m.in. na organizacji imprez sportowych. Imprezy odbywają się na obiektach sportowych, które są przez Wnioskodawcę każdorazowo dzierżawione od podmiotów trzecich dla potrzeb przeprowadzenia imprezy sportowej.

Podczas organizowania imprezy sportowej Wnioskodawca pobiera opłaty (wpisowe) od uczestników w zamian za udział. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że to ekwiwalentne świadczenie jest usługą zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ww. ustawą przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W związku z powyższym Wnioskodawca jest zobowiązany do opodatkowania świadczonych usług w terminie oraz według stawki obowiązującej dla tego typu usługi zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 12 stycznia 2017 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować opłaty (wpisowe) pobierane od sportowców zawodowych lub amatorów za udział w imprezach sportowych organizowanych na własnych lub dzierżawionych obiektach sportowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty z tytułu wpisowego przez sportowców zawodowych lub amatorów za udział w organizowanych przez Wnioskodawcę imprezach sportowych na własnych lub dzierżawionych obiektach sportowych należy opodatkować 8% stawką podatku VAT.

Stanowisko to potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu o sygnaturze ILPP2/443-100/11-6/AK. W art. 41 ust. 2 w załączniku nr 3 w poz. 179 zostały wymienione usługi związane z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 2008 - 93.11.10.0, które opodatkowane zostały stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Zgodnie z wyjaśnieniami do klasyfikacji wyrobów i usług umieszczonymi na stronie internetowej Głównego Urzędu Statystycznego grupa 93.11.10.0 obejmuje między innymi usługi związane z organizowaniem i przeprowadzeniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, wpłaty wpisowego przez sportowców zawodowych lub amatorów za udział w imprezie sportowej organizowane na własnych lub dzierżawionych obiektach sportowych, na których Wnioskodawca wykonuje swoje usługi korzystać będą z opodatkowania stawką VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z treści § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676) do dnia 31 grudnia 2017 r. do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem sprzedawanych towarów i usług.

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Wskazać należy, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone m.in. przez klub sportowy, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Wnioskodawca jest klubem sportowym, prowadzonym w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, którego jedyną aktywnością jest organizacja imprez sportowych. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane ze sportem są konieczne do organizowania i uprawiania sportu. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz osób uprawiających sport. Świadcząc przedmiotowe usługi Wnioskodawca osiąga w sposób systematyczny zyski z tej działalności, które są przeznaczone w całości na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług. Imprezy odbywają się na obiektach sportowych, które są przez Wnioskodawcę każdorazowo dzierżawione od podmiotów trzecich dla potrzeb przeprowadzenia imprezy sportowej. Podczas organizowania imprezy sportowej Wnioskodawca pobiera opłaty (wpisowe) od uczestników w zamian za udział. Ponadto, Wnioskodawca zaklasyfikował usługę organizowania imprezy sportowej do grupowania PKWiU 93.11.10 - "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych".

Mając na uwadze powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że choć Wnioskodawca jest klubem sportowym to jego celem statutowym nie jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu i tym samym nie jest on podmiotem wymienionym w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, mogącym korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie tego przepisu. Bezprzedmiotowe będzie zatem dalsze badanie, czy spełnione są pozostałe warunki określone w tym przepisie.

Podsumowując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji imprez sportowych na własnych lub dzierżawionych obiektach sportowych nie podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Zatem, należy zbadać, czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, podlegają opodatkowaniu stawką podstawową czy też stawką obniżoną.

W tym miejscu należy wskazać, że w załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 179 zostały wymienione "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych" symbol PKWiU 93.11.10.0.

Podkreślić należy, że obniżone stawki mają charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Dla opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług organizacji imprez sportowych obniżoną stawką podatku VAT 8% istotne znaczenie ma klasyfikacja statystyczna.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa organizacji imprez sportowych organizowanych na własnych lub dzierżawionych obiektach sportowych zaklasyfikowanych przez niego do grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 będzie podlegała opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 w powiązaniu z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy.

Reasumując, świadczona przez Wnioskodawcę usługa organizacji imprez sportowych na własnych lub dzierżawionych obiektach sportowych korzysta z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.