3063-ILPP1-2.4512.192.2016.3.TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2016 r. (data wpływu 9 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.) oraz z dnia 3 lutego 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że w stosunku do wszystkich zakupionych Nieruchomości nie doszło do pierwszego zasiedlenia oraz, że sprzedaż wszystkich Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku - jest nieprawidłowe

W dniu 9 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że w stosunku do wszystkich zakupionych Nieruchomości nie doszło do pierwszego zasiedlenia oraz, że sprzedaż wszystkich Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku. Wniosek uzupełniono pismami w dniu 2 stycznia 2017 r. oraz w dniu 6 lutego 2017 r., w zakresie wskazania skutków podatkowych jakie Wnioskodawca chciałby wywieść z faktu otrzymania interpretacji indywidualnej, doprecyzowania pytania, własnego stanowiska w sprawie oraz doprecyzowania opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności polegającej m.in na handlu nieruchomościami nabył lokale mieszkalne, użytkowe i miejsca postojowe (dalej: "Nieruchomości"). Nieruchomości zostały wytworzone we własnym zakresie przez dewelopera w 2013 r. z przeznaczeniem do sprzedaży. Nieruchomości przed ich nabyciem były uznawane za produkty gotowe i towary handlowe, nie były również użytkowane - w szczególności nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Nie były też wykorzystywane na własne potrzeby sprzedającego. Transakcje nabycia przedmiotowych Nieruchomości zostały opodatkowane podatkiem od towarów i usług (dalej: "podatek VAT"). Z tytułu przedmiotowych nabyć Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Wnioskodawca skorzystał z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o wynikające z nabyć Nieruchomości kwoty podatku naliczonego, uznając, że nabycie to zostało dokonane w celu dalszej odsprzedaży. W rezultacie nabyte Nieruchomości zostały sklasyfikowane jako towary handlowe. Nieruchomości nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Zainteresowanego. Po nabyciu Wnioskodawca nie użytkował i nie zamierza użytkować zakupionych Nieruchomości do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Nieruchomości te nie były i nie będą wynajmowane i wydzierżawiane. Wnioskodawca realizuje cel dalszej odsprzedaży Nieruchomości, przy czym część z nich została już zbyta a część zostanie zbyta w przyszłości. Zainteresowany uznaje, że w stosunku do Nieruchomości, do momentu ich zbycia przez niego, nie doszło do pierwszego zasiedlenia, a co za tym idzie dalsza sprzedaż nabytych w tym celu Nieruchomości opodatkowana jest właściwą stawką podatku VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że intencją wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej było właściwe zdefiniowanie pojęcia pierwszego zasiedlenia w kontekście przedstawionego przez Zainteresowanego stanu faktycznego ze względu na rozbieżności interpretacyjne istniejące w tym zakresie. Określenie, bowiem czy doszło do pierwszego zasiedlenia będzie miało wpływ na określenie stawki podatku VAT lub zastosowanie zwolnienia z opodatkowania w stosunku do transakcji sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

Wnioskodawca wyjaśnił również, że dokonał zakupu Nieruchomości:

1. Nieruchomości zakupione w dniu 29 września 2014 r. zostały sprzedane w następujących dniach:

3 października 2014 r., 3 grudnia 2014 r., 20 stycznia 2015 r., 29 stycznia 2015 r., 9 lutego 2015 r., 25 lutego 2015 r., 25 marca 2015 r., 11 maja 2015 r., 14 maja 2015 r., 18 maja 2015 r., 22 maja 2015 r., 8 lipca 2015 r., 9 lipca 2015 r., 17 sierpnia 2015 r., 1 października 2015 r., 2 października 2015 r., 27 października 2015 r., 30 października 2015 r., 5 listopada 2015 r., 6 listopada 2015 r., 2 grudnia 2015 r., 17 grudnia 2015 r., 21 grudnia 2015 r., 14 stycznia 2016 r., 15 luty 2016 r., 18 kwietnia 2016 r., 19 kwietnia 2016 r., 10 maja 2016 r., 23 maja 2016 r., 24 maja 2016 r., 6 czerwca 2016 r., 7 czerwca 2016 r., 14 czerwca 2016 r., 13 lipca 2016 r., 14 lipca 2016 r., 8 sierpnia 2016 r., 12 sierpnia 2016 r., 9 września 2016 r., 23 września 2016 r., 28 września 2016 r., 26 stycznia 2017 r.;

2. Nieruchomości zakupione w dniu 19 grudnia 2014 r. zostały sprzedane w następujących dniach:

26 czerwca 2015 r., 9 lipca 2015 r., 2 grudnia 2015 r., 4 grudnia 2015 r., 21 grudnia 2015 r., 12 maja 2016 r., 14 lipca 2016 r., 27 lipca 2016 r.

Do końca I kwartału 2017 r. Spółka planuje sprzedaż 4 Nieruchomości. Ze względu na wskazane daty zakupu Nieruchomości należy uznać, że planowana dalsza ich sprzedaż może nastąpić zarówno przed jak i po upływie 2 lat od ich nabycia.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, Nieruchomości zostały sklasyfikowane pod symbolem 1122 PKOB (Sekcja 1 - Budynki, Dział 11 - Budynki mieszkalne, Grupa 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, Klasa 1122 - Budynki o trzech i więcej mieszkaniach).

Nabyte przez Spółkę lokale mieszkalne stanowią obiekty budownictwa mieszkaniowego objęte społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 2 pkt 12 oraz art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w stosunku do Nieruchomości nabytych, jako towar handlowy, które nie były wynajmowane, wydzierżawiane, ani nie była w nich prowadzona działalność Wnioskodawcy, należy uznać, że nie doszło przed ich zbyciem do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy VAT i w rezultacie sprzedaż przedmiotowych nieruchomości powinna zostać opodatkowana właściwą stawką podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na okoliczność, że nieruchomości nabyte w celu dalszej odsprzedaży i traktowane jako towar handlowy nie zostały oddane do użytkowania przez Zainteresowanego po ich nabyciu (w szczególności nie były wynajmowane ani wydzierżawiane), ani nie były wykorzystywane na własne potrzeby, nie doszło w tym przypadku do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy VAT, to w związku z tym sprzedaż przedmiotowych nieruchomości podlega opodatkowaniu właściwą stawką VAT a nie podlega zwolnieniu z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Wyjaśnić należy, że istota dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy polega na "przeniesieniu prawa" do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie "rozporządzanie towarami jak właściciel" należy rozumieć szeroko, będzie to zatem każde przeniesienie uprawnienia do prawnego dysponowania towarem, ale nie tylko. Przepis ustawy o podatku od towarów i usług ma bowiem zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak, jak właściciel. Powyższe dotyczy nawet sytuacji, gdy przeniesienie prawa do rozporządzania towarem nie wiąże się z przeniesieniem własności w sensie cywilistycznym. Znajduje to wyraz w zawartej w treści przepisu formule "jak właściciel", co implikuje możliwość uznania za dostawę towarów również owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą bez względu na to, czy w rzeczywistości w ślad za tym doszło do przeniesienia prawa własności.

Z wniosku wynika, że Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności polegającej m.in na handlu nieruchomościami nabył lokale mieszkalne, użytkowe i miejsca postojowe. Nieruchomości zostały wytworzone we własnym zakresie przez dewelopera w 2013 r. z przeznaczeniem do sprzedaży. Nieruchomości przed ich nabyciem były uznawane za produkty gotowe i towary handlowe, nie były również użytkowane - w szczególności nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Nie były też wykorzystywane na własne potrzeby sprzedającego. Transakcje nabycia przedmiotowych Nieruchomości zostały opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Z tytułu przedmiotowych nabyć Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Wnioskodawca skorzystał z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o wynikające z nabyć Nieruchomości kwoty podatku naliczonego, uznając, że nabycie to zostało dokonane w celu dalszej odsprzedaży. W rezultacie nabyte Nieruchomości zostały sklasyfikowane jako towary handlowe. Nieruchomości nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Zainteresowanego. Po nabyciu Wnioskodawca nie użytkował i nie zamierza użytkować zakupionych Nieruchomości do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Nieruchomości te nie były i nie będą wynajmowane i wydzierżawiane. Wnioskodawca realizuje cel dalszej odsprzedaży Nieruchomości, przy czym część z nich została już zbyta a część zostanie zbyta w przyszłości. Zainteresowany uznaje, że w stosunku do Nieruchomości, do momentu ich zbycia przez niego, nie doszło do pierwszego zasiedlenia, a co za tym idzie dalsza sprzedaż nabytych w tym celu Nieruchomości opodatkowana jest właściwą stawką podatku VAT.

Wnioskodawca wskazał, że intencją wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej było właściwe zdefiniowanie pojęcia pierwszego zasiedlenia w kontekście przedstawionego przez Zainteresowanego stanu faktycznego ze względu na rozbieżności interpretacyjne istniejące w tym zakresie. Określenie, bowiem czy doszło do pierwszego zasiedlenia będzie miało wpływ na określenie stawki podatku VAT lub zastosowanie zwolnienia z opodatkowania w stosunku do transakcji sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

Wnioskodawca wyjaśnił również, że dokonał zakupu Nieruchomości:

Nieruchomości zakupione w dniu 29 września 2014 r. zostały sprzedane w następujących dniach:

3 października 2014 r., 3 grudnia 2014 r., 20 stycznia 2015 r., 29 stycznia 2015 r., 9 lutego 2015 r., 25 lutego 2015 r., 25 marca 2015 r., 11 maja 2015 r., 14 maja 2015 r., 18 maja 2015 r., 22 maja 2015 r., 8 lipca 2015 r., 9 lipca 2015 r., 17 sierpnia 2015 r., 1 października 2015 r., 2 października 2015 r., 27 października 2015 r., 30 października 2015 r., 5 listopada 2015 r., 6 listopada 2015 r., 2 grudnia 2015 r., 17 grudnia 2015 r., 21 grudnia 2015 r., 14 stycznia 2016 r., 15 luty 2016 r., 18 kwietnia 2016 r., 19 kwietnia 2016 r., 10 maja 2016 r., 23 maja 2016 r., 24 maja 2016 r., 6 czerwca 2016 r., 7 czerwca 2016 r., 14 czerwca 2016 r., 13 lipca 2016 r., 14 lipca 2016 r., 8 sierpnia 2016 r., 12 sierpnia 2016 r., 9 września 2016 r., 23 września 2016 r., 28 września 2016 r., 26 stycznia 2017 r.

Nieruchomości zakupione w dniu 19 grudnia 2014 r. zostały sprzedane w następujących dniach:

26 czerwca 2015 r., 9 lipca 2015 r., 2 grudnia 2015 r., 4 grudnia 2015 r., 21 grudnia 2015 r., 12 maja 2016 r., 14 lipca 2016 r., 27 lipca 2016 r.

Do końca I kwartału 2017 r. Spółka planuje sprzedaż 4 Nieruchomości. Ze względu na wskazane daty zakupu Nieruchomości należy uznać, że planowana dalsza ich sprzedaż może nastąpić zarówno przed jak i po upływie 2 lat od ich nabycia.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, Nieruchomości zostały sklasyfikowane pod symbolem 1122 PKOB (Sekcja 1 - Budynki, Dział 11 - Budynki mieszkalne, Grupa 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, Klasa 1122 - Budynki o trzech i więcej mieszkaniach).

Nabyte przez Spółkę lokale mieszkalne stanowią obiekty budownictwa mieszkaniowego objęte społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 2 pkt 12 oraz art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w stosunku do Nieruchomości nabytych, jako towar handlowy, należy uznać, że nie doszło przed ich zbyciem do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy i w rezultacie sprzedaż przedmiotowych nieruchomości powinna zostać opodatkowana właściwą stawką podatku VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z tym, że stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ustawy, do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji budynków mieszkalnych, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym rozporządzeniem do budynków sklasyfikowanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy zalicza się:

* budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111);

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);

* budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113).

Pod symbolem 112 zaklasyfikowano "budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe". Grupa ta obejmuje: klasę 1121 - budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach i klasę 1122 - budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach.

Przy czym wskazane wyżej klasy nie obejmują: budynków zbiorowego zamieszkania (1130), hoteli (1211) oraz schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212).

Należy zauważyć, że, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Ponadto NSA w swoim orzeczeniu wskazał: "Jak zauważył rzecznik generalny F.G. Jacobs w swojej opinii w sprawie Blasi, EU:C:1997:432, pkt 15 i 16 dostawa nowego budynku wskazuje na koniec procesu produkcji. Natomiast późniejsze opodatkowanie VAT każdej dostawy takiej nieruchomości nie byłoby usprawiedliwione. Używana już nieruchomość nie jest rezultatem procesu produkcyjnego. Po początkowym uzbrojeniu terenu i wzniesieniu budynku korzystanie z nieruchomości z reguły następuje w sposób pasywny i nie powstaje tu żadna wartość dodana. Z tego powodu jedynie pierwotne nabycie uzbrojonej nieruchomości budowlanej oraz budynku przed pierwszym oddaniem go do użytku jest opodatkowane VAT, natomiast dalsze przeniesienie własności takiego budynku oraz jego wynajem nie są objęte tym podatkiem (por. też opinię rzecznika generalnego Vericy Trstenjak do sprawy RLRE Tellmer Property sro, EU:C:2008:697, pkt 50)".

W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie, do pierwszego zasiedlenia doszło w momencie sprzedaży Nieruchomości przez dewelopera na rzecz Wnioskodawcy (czyli w momencie zakupu Nieruchomości przez Zainteresowanego).

Zatem zbycie Nieruchomości, zakupionych:

1. w dniu 29 września 2014 r. i sprzedanych w dniach:

3 października 2014 r., 3 grudnia 2014 r., 20 stycznia 2015 r., 29 stycznia 2015 r., 9 lutego 2015 r., 25 lutego 2015 r., 25 marca 2015 r., 11 maja 2015 r., 14 maja 2015 r., 18 maja 2015 r., 22 maja 2015 r., 8 lipca 2015 r., 9 lipca 2015 r., 17 sierpnia 2015 r., 1 października 2015 r., 2 października 2015 r., 27 października 2015, 30 października 2015 r., 5 listopada 2015 r., 6 listopada 2015 r., 2 grudnia 2015 r., 17 grudnia 2015 r., 21 grudnia 2015 r., 14 stycznia 2016 r., 15 luty 2016 r., 18 kwietnia 2016 r., 19 kwietnia 2016 r., 10 maja 2016 r., 23 maja 2016 r., 24 maja 2016 r., 6 czerwca 2016 r., 7 czerwca 2016 r., 14 czerwca 2016 r., 13 lipca 2016 r., 14 lipca 2016 r., 8 sierpnia 2016 r., 12 sierpnia 2016 r., 9 września 2016 r., 23 września 2016 r., 28 września 2016 r.,

2. w dniu 19 grudnia 2014 r., które zostały sprzedane w dniach:

26 czerwca 2015 r., 9 lipca 2015 r., 2 grudnia 2015 r., 4 grudnia 2015 r., 21 grudnia 2015 r., 12 maja 2016 r., 14 lipca 2016 r., 27 lipca 2016 r.,

gdzie pomiędzy pierwszym zasiedleniem (zakupem) a dostawą upłynął okres krótszy niż 2 lata będzie podlegało opodatkowaniu.

Natomiast Nieruchomości, sprzedane w dniu 26 stycznia 2017 r., których sprzedaż nastąpiła po upływie 2 lat od dnia pierwszego zasiedlenia (zakupu), będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Dla Nieruchomości, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy przeanalizować, czy są spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z przepisu tego wynikają 2 warunki, które muszą być spełnione łącznie w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku. Konieczne jest zatem ustalenie:

* po pierwsze: czy w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* po drugie: czy dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to czy były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W okolicznościach niniejszej sprawy ww. warunki także nie są spełnione, bowiem - jak oświadczył Wnioskodawca - skorzystał on z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o wynikające z nabycia Nieruchomości kwoty podatku naliczonego.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższą informację należy stwierdzić, że nie są spełnione warunki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży Nieruchomości.

W tym miejscu należy przypomnieć, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić trzeba, że jednym z dwóch warunków zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) towarów, będących przedmiotem dostawy. Kolejnym warunkiem zastosowania zwolnienia z podatku VAT jest konieczność wykorzystywania towarów, będących przedmiotem dostawy przez podatnika, wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Ze zwolnienia tego nie może skorzystać zatem dostawa towarów, które nigdy nie zostały wykorzystane, choć zostały zakupione w takim celu lub które były kiedykolwiek wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunek wykorzystania wyłącznie na cele działalności zwolnionej oznacza, że od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie takiej działalności, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.

Wnioskodawca poinformował, że przy zakupie Nieruchomości przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe informacje należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych Nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że sprzedaż Nieruchomości zakupionych w dniu 29 września 2014 r. i sprzedanych do dnia 28 września 2016 r. oraz zakupionych w dniu 19 grudnia 2014 r. i sprzedanych do dnia 27 lipca 2016 r. należało opodatkować właściwą stawką podatku VAT. Z kolei Nieruchomości sprzedane w dniu 26 stycznia 2017 r. korzystają ze zwolnienia od podatku.

W przypadku niesprzedanych pozostałych Nieruchomości, opodatkowanie właściwą stawką podatku, bądź zwolnienie od podatku uzależnione jest/będzie od tego czy sprzedaż nastąpi przed upływem czy też po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia (zakupu).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem i własnym stanowiskiem w sprawie, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.